Հավերժական կյանք Տե՛ս նաև Կյանք; Պսակ; Սելեստիալ փառք; Վեհացում; Քավել, Քավություն Աստծո ներկայության մեջ ընտանիքներով առհավետ ապրելը (ՎևՈՒ 132.19–20, 24, 55): Հավերժական կյանքն Աստծո ամենամեծ պարգևն է մարդու համար: Հավերժական կյանքի խոսքեր ունես դու, Հովհ. Զ.69. Սա է հավերժական կյանքը, որ ճանաչեն քեզ՝ միակ ճշմարիտ Աստված. և Հիսուս Քրիստոսին, Հովհ. ԺԷ.3 (ՎևՈՒ 132.24). Պատերազմիր հավատքի բարի պատերազմը, և բռնիր հավերժական կյանքը, Ա Տիմ. Զ.12. Մարդիկ ազատ են՝ ընտրելու ազատություն և հավերժական կյանք, 2 Նեփի 2.27 (Հել. 14.31). Հոգևոր մտածողությամբ լինելը հավերժական կյանք է, 2 Նեփի 9.39. Այն ժամանակ դուք անձուկ արահետի վրա եք, որը տանում է դեպի հավերժական կյանք, 2 Նեփի 31.17–20. Քրիստոսին հավատալը և մինչև վերջ համբերելը հավերժական կյանք է, 2 Նեփի 33.4 (3 Նեփի 15.9). Նա, ով հավերժական կյանք ունի, հարուստ է, ՎևՈՒ 6.7 (ՎևՈՒ 11.7). Հավերժական կյանքը մեծագույնն է Աստծո բոլոր պարգևներից, ՎևՈՒ 14.7 (Հռովմ. Զ.23). Արդարները կստանան խաղաղություն այս աշխարհում և հավերժական կյանք գալիք աշխարհում, ՎևՈՒ 59.23. Նրանք, ովքեր համբերում են մինչև վերջ, կստանան հավերժական կյանքի պսակը, ՎևՈՒ 66.12 (ՎևՈՒ 75.5). Բոլոր նրանք, ովքեր մահացել են առանց ավետարանի, որոնք ընդունած կլինեին այն, եթե ապրեին, սելեստիալ արքայության ժառանգներն են, ՎևՈՒ 137.7–9. Աստծո աշխատանքն ու փառքն է՝ իրագործել մարդու անմահությունն ու հավերժական կյանքը, Մովսես 1.39. Աստված հավերժական կյանք է պարգևում հնազանդներին, Մովսես 5.11.