Համբերություն Տե՛ս նաև Համբերել; Հեզ, Հեզություն Հանգիստ տոկունություն. չարչարանքները, անարգանքները կամ վիրավորանքներն առանց գանգատվելու կամ վրեժխնդրության տանելու կարողություն: Հանգստացիր Տիրոջով և համբերատար սպասիր նրան, Սաղ. ԼԷ.7–8. Նա, ով դանդաղ է բարկության մեջ, մեծ հասկացողություն ունի, Առակ. ԺԴ.29. Ձեր համբերությամբ տիրապետեք ձեր անձը, Ղուկ. ԻԱ.19. Համբերությամբ և սուրբ գրքերի մխիթարությամբ հույս ունենք, Հռովմ. ԺԵ.4. Հետևեք նրանց, ովքեր հավատքով և համբերությամբ են ժառանգում խոստումները, Եբր. Զ.12–15. Թող համբերությունն իր կատարյալ գործը կատարի, որպեսզի դուք կատարյալ և ամբողջական լինեք, Հակ. Ա.2–4. Հոբի համբերության մասին լսել եք, Հակ. Ե.11. Նրանք զվարթությամբ և համբերատարությամբ հնազանդվեցին Տիրոջ ողջ կամքին, Մոսիա 24.15. Դու այս բոլոր բաները համբերությամբ տարար, որովհետև Տերը քեզ հետ էր, Ալմա 38.4–5. Համբերությամբ շարունակիր, մինչև որ կատարյալ դառնաս, ՎևՈՒ 67.13.