Պատկառանք Տե՛ս նաև Պատվել; Վախ Խորը հարգանք սրբազան բաների նկատմամբ. ակնածանք: Տերը Մովսեսին պատվիրեց հանել կոշիկները, քանի որ նա կանգնած էր սուրբ հողի վրա, Ել. Գ.4–5. Աստծուց պետք է վախել և ակնածել, Սաղ. ՁԹ.7. Աստծուն ծառայեք հաճությամբ՝ ահով և երկյուղածությամբ, Եբր. ԺԲ.28. Մորոնին գետին խոնարհվեց և զորությամբ աղոթեց, Ալմա 46.13. Բազմությունն ընկավ գետնին և երկրպագեց Քրիստոսին, 3 Նեփի 11.12–19. Խոնարհվիր իմ առաջ, ՎևՈՒ 5.24. Բոլոր բաները խոնարհ պատկառանքով խոնարհվում են Աստծո գահի առաջ, ՎևՈՒ 76.93. Ձեր միտքը մթագնել է, որովհետև դուք թեթևամտությամբ եք վերաբերվել այն ամենին, ինչ ստացել եք, ՎևՈՒ 84.54–57. Ամեն ծունկ պիտի ծալվի, և ամեն լեզու պիտի խոստովանի, ՎևՈՒ 88.104. Գերագույն Էակի անվան հանդեպ ունեցած հարգանքից կամ պատկառանքից ելնելով՝ Եկեղեցին այդ քահանայությունը կոչեց Մելքիսեդեկի անունով, ՎևՈՒ 107.4. Օրհնություններ կթափվեն նրանց վրա, ովքեր երկրպագում են Տիրոջը նրա տանը, ՎևՈՒ 109.21.