Հալածել, Հալածանք Տե՛ս նաև Ձախորդություն Տառապանք ու ցավ պատճառել ուրիշներին՝ հավատքի կամ սոցիալական կարգավիճակի պատճառով. նեղել կամ ճնշել: Երանի նրանց, ովքեր արդարության համար հալածվում են, Մատ. Ե.10 (3 Նեփի 12.10). Աղոթեք ձեզ չարչարողների և ձեզ հալածողների համար, Մատ. Ե.44 (3 Նեփի 12.44). Որովհետև նրանք հարուստ են, նրանք հալածում են հեզերին, 2 Նեփի 9.30 (2 Նեփի 28.12–13). Արդարները, որոնք չնայած բոլոր հալածանքներին՝ սպասում են Քրիստոսին, չեն կորչի, 2 Նեփի 26.8. Բոլոր այս բաները քեզ փորձառություն կտան, ՎևՈՒ 122.7.