Ang pagkaadunay usa ka sakit o balatian. Diha sa mga kasulatan, ang lawasnon nga sakit usahay nagpaila ingon nga usa ka simbolo alang sa usa ka kulang sa espirituhanon nga pagkatawo (Isa. 1:4–7 ; 33:24 ).
Ako nakadungog sa imong pag-ampo, Ako nakakita sa imong mga luha: Tan-awa, Ako moayo kanimo, 2 Hari 20:1–5 (2 Cron. 32:24 ; Isa. 38:1–5 ).
Si Jesus milibut nag-ayo sa tanan nga matang sa sakit ug sa tanan nga matang sa balatian, Mat. 4:23–24 (1 Ne. 11:31 ; Mosiah 3:5–6 ).
Sila nga walay sakit wala magkinahanglan og usa ka mananambal, apan sila nga mga masakiton, Mat. 9:10–13 (Mar. 2:14–17 ; Luc. 5:27–32 ).
Aduna bay masakiton taliwala kaninyo? patawga siya sa mga anciano, San. 5:14–15 .
Si Kristo modala diha kaniya sa mga sakit ug mga balatian sa iyang mga katawhan, Alma 7:10–12 .
Si Jesus miayo sa tanan nga masakiton diha sa mga Nephite, 3Â Ne. 26:15 .
Alimahi ang masakiton uban ang pagkamalumo, mga hilba, ug pagkaon nga dili gahi, D&P 42:43 (Alma 46:40 ).
Hinumdumi diha sa tanan nga mga butang ang masakiton ug ang gisakit, D&P 52:40 .
Ipandong ang inyong mga kamot diha sa masakiton, ug sila mamaayo, D&P 66:9 .