Mga Tabang sa Pagtuon
David


David

Usa ka hari sa karaan nga Israel diha sa Daang Tugon.

Si David usa ka anak nga lalaki ni Jese sa tribo ni Juda. Siya usa ka maisug nga batan-on kinsa mipatay sa usa ka leon, usa ka uso, ug sa Filistehanon nga higante nga si Goliath (1 Sam. 17). Si David gipili ug gidihogan aron mahimo nga hari sa Israel. Sama ni Saul, diha sa iyang hingkod nga kinabuhi, siya sad-an og dagko nga mga sala, apan, lahi ni Saul, siya nakahimo sa pagbuhat og matinud-anon nga pagbasol. Busa siya nakakaplag og pasaylo, gawas sa pagpatay ni Uria (D&P 132:39). Ang iyang kinabuhi mahimo nga bahinon ngadto sa upat ka mga bahin: (1) Sa Bethlehem, diin siya usa ka magbalantay sa karnero (1 Sam. 16–17); (2) Diha sa korte ni hari Saul (1 Sam. 18–19; 18); (3) ingon nga usa ka layas (1 Sam. 19:18–31:13; 2 Sam. 1:1–27); (4) ingon nga hari didto sa Juda sa Hebron (2 Sam. 2–4), ug sa wala madugay ingon nga hari sa tibuok Israel (2 Sam. 5–24; 1 Mga Hari 1:1–2:11).

Ang kang David nga sala sa panapaw uban ni Bathsheba gisundan og nagsunod-sunod nga mga kalisdanan nga nagdaot sa katapusan nga kawhaan ka mga tuig sa iyang kinabuhi. Ang nasud sa kinatibuk-an usa ka mauswagon sa panahon sa iyang pagmando, apan si David sa iyang kaugalingon nag-antus gikan sa mga sangputanan sa iyang mga sala. Dihay kanunay nga panag-away sa banay, diin, sa hitabo si Absalom ug Adonias, misangput sa dayag nga pagsukol. Kini nga mga panghitabo mao ang usa ka katumanan sa mga gipamulong ni Nathan ang propeta diha kang David tungod sa iyang sala (2 Sam. 12:7–13).

Bisan pa niini nga mga katalagman, ang kang David nga pagmando mao ang labing bantugan sa kasaysayan sa Israel, tungod kay (1) siya mihiusa sa mga tribo ngadto sa usa ka nasud, (2) siya mipanalipod sa dili ikalimud nga mga kabtangan sa nasud, (3) siya mipasikad sa panggamhanan diha sa tinuod nga relihiyon aron ang kabubut-on sa Dios mao ang balaod sa Israel. Tungod niini nga mga katarungan, ang kang David nga pagmando sa wala madugay giisip nga bulawanon nga katuigan sa nasud ug ang matang sa labaw nga mahimayaon nga panahon sa pag-abut sa Mesiyas (Isa. 16:5; Jer. 23:5; Ezeq. 37:24–28).

Ang kinabuhi ni David naghulagway sa panginahanglan alang sa tanan nga mga tawo sa paglahutay diha sa pagkamatarung ngadto sa katapusan. Ingon nga usa ka batan-on siya giingon nga usa ka tawo nga nagsubay sa “kaugalingon nga kasingkasing” sa Ginoo (1 Sam. 13:14); ingon nga usa ka hamtong nga tawo, siya namulong pinaagi sa Espiritu ug adunay daghan nga mga pagpadayag. Apan siya mibayad og dako sa iyang pagkamasupilon sa mga sugo sa Dios (D&P 132:39).