Mga Tabang sa Pagtuon
Hugot nga Pagtuo


Hugot nga Pagtuo

Pagsalig diha sa usa ka butang o usa ka tawo. Ingon sa kasagaran nga paggamit diha sa mga kasulatan, ang hugot nga pagtuo mao ang pagsalig ug pagpiyal diha ni Jesukristo nga mogiya sa usa ka tawo sa pagsunod kaniya. Ang hugot nga pagtuo kinahanglan itumong diha ni Jesukristo aron kini makagiya sa usa ka tawo ngadto sa kaluwasan. Mga Santos sa Ulahing mga Adlaw usab adunay hugot nga pagtuo diha sa Dios Amahan, sa Espiritu Santo, sa gahum sa pagkapari, ug sa uban nga mga mahinungdanon nga mga bahin sa gipahiuli nga ebanghelyo.

Ang hugot nga pagtuo naglakip og usa ka paglaum sa mga butang nga dili makita, apan mga tinuod (Heb. 11:1; Alma 32:21; Ether 12:6). Ang hugot nga pagtuo mapukaw pinaagi sa pagpaminaw sa ebanghelyo nga gitudlo pinaagi sa may katungod nga mga tigdumala nga pinadala sa Dios (Roma 10:14–17). Ang mga milagro dili mamunga og hugot nga pagtuo, apan ang lig-on nga hugot nga pagtuo motubo pinaagi sa pagkamasulundon sa ebanghelyo ni Jesukristo. Sa lain nga pagkasulti, ang hugot nga pagtuo moabut pinaagi sa pagkamatarung (Alma 32:40–43; Ether 12:4, 6, 12; D&P 63:9–12).

Ang tinuod nga hugot nga pagtuo nagdala og mga milagro, mga panan-awon, mga damgo, mga pagpang-ayo, ug tanan nga mga gasa sa Dios nga siya mohatag ngadto sa iyang mga Santos. Pinaagi sa hugot nga pagtuo ang usa makaangkon og kapasayloan sa mga sala ug sa dili madugay makahimo sa pagpuyo sa atubangan sa Dios. Ang kakulang sa hugot nga pagtuo mogiya sa usa ngadto sa pagkawalay paglaum, diin moabut tungod sa pagkadautan (Moro. 10:22).