ชั่ว, ชั่วร้าย (ความ) ดู ความมืด, ทางวิญญาณ; บาป; ไม่ชอบธรรม (ความ); สกปรก (ความ); อาธรรม์ (คน) ด้วย ชั่วร้าย, ชั่วช้าสามานย์; ไม่เชื่อฟังพระบัญญัติของพระผู้เป็นเจ้า. ข้าพเจ้าจะทำความผิดใหญ่หลวงนี้อันเป็นบาปต่อพระเจ้าอย่างไรได้ ? ปฐก. ๓๙:๗–๙. พระเจ้าทรงอยู่ห่างไกลจากคนชั่วร้าย : แต่พระองค์ทรงได้ยินคำอธิษฐานของคนชอบธรรม, สภษ. ๑๕:๒๙. เมื่อคนชั่วร้ายครอบครอง, ประชาชนก็คร่ำครวญ, สภษ. ๒๙:๒ (คพ. ๙๘:๙). จงกำจัดคนชั่วช้านั้นออกจากพวกท่านเสียเถิด, ๑ คร. ๕:๑๓. เราต่อสู้กับเหล่าวิญญาณที่ชั่วในสถานฟ้าอากาศ, อฟ. ๖:๑๒. ท่านจงออกมาจากคนชั่วร้าย, และจงอย่าแตะต้องสิ่งที่ไม่สะอาดของพวกเขา, แอลมา ๕:๕๖–๕๗ (คพ. ๓๘:๔๒). นี่คือสถานะสุดท้ายของคนชั่วร้าย, แอลมา ๓๔:๓๕ (แอลมา ๔๐:๑๓–๑๔). ความชั่วร้ายไม่เคยเป็นความสุขเลย, แอลมา ๔๑:๑๐. โดยคนชั่วร้ายนั่นเองที่คนชั่วร้ายถูกลงโทษ, มอร. ๔:๕ (คพ. ๖๓:๓๓). ในโมงนั้นเกิดการแยกโดยสิ้นเชิงระหว่างคนชอบธรรมกับคนชั่วร้าย, คพ. ๖๓:๕๔. ดังนี้จึงถึงการสูญสิ้นของคนชั่วร้าย, จส—ม ๑:๕๕.