สิ่งช่วยศึกษา
ผู้พิทักษ์, พิทักษ์ (สิ่งที่อยู่ในความ)


ผู้พิทักษ์, พิทักษ์ (สิ่งที่อยู่ในความ)

บุคคลที่ดูแลกิจจานุกิจหรือทรัพย์สินของอีกคนหนึ่ง. สิ่งที่ผู้พิทักษ์ดูแลเรียกว่าสิ่งที่อยู่ในความพิทักษ์. สรรพสิ่งบนแผ่นดินโลกเป็นของพระเจ้า; เราเป็นผู้พิทักษ์ของพระองค์. เรามีภาระรับผิดชอบต่อพระเจ้า, แต่เราอาจจะรายงานการเป็นผู้พิทักษ์ของเราต่อตัวแทนที่ได้รับสิทธิอำนาจจากพระผู้เป็นเจ้า. เมื่อเราได้รับการเรียกให้รับใช้จากพระเจ้าหรือผู้รับใช้ที่ได้รับสิทธิอำนาจของพระองค์, การเป็นผู้พิทักษ์นั้นจะครอบคลุมทั้งกิจจานุกิจฝ่ายโลกและฝ่ายวิญญาณ (คพ. ๒๙:๓๔).