สิ่งช่วยศึกษา
ซามูเอล, ศาสดาพยากรณ์ในภาคพันธสัญญาเดิม


ซามูเอล, ศาสดาพยากรณ์ในภาคพันธสัญญาเดิม

บุตรของเอลคานาห์กับฮันนาห์, ซามูเอลเกิดมาตามคำสวดอ้อนวอนทูลขอของมารดา (๑ ซมอ. ๑). เมื่อยังเด็กท่านอยู่ในความดูแลของเอลี, มหาปุโรหิตในพลับพลาที่ชิโลห์ (๑ ซมอ. ๒:๑๑; ๓:๑). พระเจ้าทรงเรียกซามูเอลเป็นศาสดาพยากรณ์เมื่อท่านอายุยังน้อย (๑ ซมอ. ๓). หลังจากเอลีถึงแก่กรรม, ซามูเอลเป็นศาสดาพยากรณ์และผู้วินิจฉัยที่สำคัญยิ่งของอิสราเอลและฟื้นฟูกฎ, ระเบียบ, และการนมัสการเป็นประจำในแผ่นดิน (๑ ซมอ. ๔:๑๕–๑๘; ๗:๓–๑๗).

๑ ซมอ. ๒๘:๕–๒๐ มีเรื่องราวเกี่ยวกับกษัตริย์ซาอูลผู้ขอให้คนทรงที่เมืองเอนโดร์เรียกซามูเอลขึ้นมาจากบรรดาคนตาย. เรื่องนี้ไม่ได้เป็นนิมิตจากพระผู้เป็นเจ้า, เพราะคนทรงหรือคนที่ติดต่อกับวิญญาณได้จะสั่งให้ศาสดาพยากรณ์ปรากฏตามคำขอของเขาหรือนางไม่ได้ (๑ ซมอ. ๒๘:๒๐; ๓๑:๑–๔).

หนังสือ ๑ และ ๒ ซามูเอล

ในพระคัมภีร์ไบเบิลบางเล่ม, หนังสือ ๑ และ ๒ ซามูเอลเป็นเล่มเดียวกัน. ในพระคัมภีร์ไบเบิลอื่น ๆ แบ่งเป็นสองเล่ม. หนังสือดังกล่าวครอบคลุมช่วงเวลาประมาณ ๑๓๐ ปี, ตั้งแต่กำเนิดของซามูเอลจนถึงก่อนการสิ้นชีวิตของกษัตริย์ดาวิด.

หนังสือ ๑ ซามูเอล

บทที่ ๑–๔ อธิบายว่าพระเจ้าทรงสาปแช่งและทรงลงโทษครอบครัวของเอลีและทรงเรียกซามูเอลเป็นมหาปุโรหิตและผู้วินิจฉัย. บทที่ ๔–๖ บอกถึงการที่หีบพันธสัญญาตกอยู่ในมือชาวฟีลิสเตีย. บทที่ ๗–๘ บันทึกคำเตือนของซามูเอลเกี่ยวกับการมีเทพเจ้าปลอมและกษัตริย์ที่ชั่วร้าย. บทที่ ๙–๑๕ กล่าวถึงการราชาภิเษกและการปกครองของซาอูลในฐานะกษัตริย์. บทที่ ๑๖–๓๑ กล่าวถึงประวัติของดาวิดและการเถลิงอำนาจของเขา—ซามูเอลเจิมดาวิดผู้สังหารโกลิอัท. ซาอูลเกลียดชังดาวิด, แต่ดาวิดไม่ยอมฆ่าซาอูลแม้จะมีโอกาสทำเช่นนั้น.

หนังสือ ๒ ซามูเอล

หนังสือดังกล่าวมีรายละเอียดเกี่ยวกับสมัยการปกครองของดาวิดในฐานะกษัตริย์ของยูดาห์และของอิสราเอลทั้งหมดในท้ายที่สุด. บทที่ ๑–๔ แสดงให้เห็นการต่อสู้อันยืดเยื้อระหว่างผู้ติดตามดาวิด, หลังจากเขาได้รับการราชาภิเษกโดยยูดาห์, กับผู้ติดตามซาอูล. บทที่ ๕–๑๐ แสดงให้เห็นว่าดาวิดเรืองอำนาจตลอดทั่วแผ่นดินมากมาย. บทที่ ๑๑–๒๑ แสดงให้เห็นความเสื่อมถอยในด้านความเข้มแข็งทางวิญญาณของดาวิดเพราะบาปและการกบฏในครอบครัวของเขาเอง. บทที่ ๒๒–๒๔ บรรยายความพยายามของดาวิดที่จะคืนดีกับพระเจ้า.