ฆาตกรรม ดู คาอิน; โทษประหารชีวิต ด้วย การฆ่าคนโดยเจตนาและไม่ถูกต้องตามกฎหมาย. ฆาตกรรมเป็นบาปซึ่งถูกกล่าวโทษนับแต่สมัยแรก ๆ (ปฐก. ๔:๑–๑๒; โมเสส ๕:๑๘–๔๑). ผู้ใดฆ่ามนุษย์ให้โลหิตไหล มนุษย์จะฆ่าผู้นั้นให้โลหิตไหลเหมือนกัน, ปฐก. ๙:๖ (ปจส., ปฐก. ๙:๑๒–๑๓; อพย. ๒๑:๑๒; แอลมา ๓๔:๑๒). อย่าฆ่าคน, อพย. ๒๐:๑๓ (ฉธบ. ๕:๑๗; มธ. ๕:๒๑–๒๒; โมไซยาห์ ๑๓:๒๑; คพ. ๕๙:๖). พระเยซูตรัสว่า, อย่าฆ่าคน, มธ. ๑๙:๑๘. คนที่ฆ่ามนุษย์จะมีส่วนในความตายครั้งที่สอง, วว. ๒๑:๘. พี่เป็นฆาตกรในใจพี่, ๑ นี. ๑๗:๔๔. วิบัติแก่ฆาตกรซึ่งฆ่าด้วยเจตนา, ๒ นี. ๙:๓๕. พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชาไว้ว่ามนุษย์จะไม่กระทำฆาตกรรม, ๒ นี. ๒๖:๓๒. ฆาตกรรมเป็นความน่าชิงชังต่อพระเจ้า, แอลมา ๓๙:๕–๖. คนที่ฆ่าจะไม่ได้รับการให้อภัย, คพ. ๔๒:๑๘. บุคคลใดที่ฆ่าจะถูกส่งไปดำเนินการตามกฎของแผ่นดิน, คพ. ๔๒:๗๙.