ศาสนพิธี

พิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์และพิธีศักดิ์สิทธิ์. ศาสนพิธีประกอบด้วยการกระทำที่มีความหมายทางวิญญาณ. ศาสนพิธีอาจหมายถึงกฎและกฎเกณฑ์ของพระผู้เป็นเจ้าด้วย.

ศาสนพิธีต่าง ๆ ในศาสนจักรรวมถึงการปฏิบัติต่อผู้ป่วย (ยากอบ ๕:๑๔–๑๕), การให้พรศีลระลึก (คพ. ๒๐:๗๗, ๗๙), บัพติศมาโดยลงไปในน้ำทั้งตัว (มธ. ๓:๑๖; คพ. ๒๐:๗๒–๗๔), การให้พรเด็ก (คพ. ๒๐:๗๐), การประสาทพระวิญญาณบริสุทธิ์ (คพ. ๒๐:๖๘; ๓๓:๑๕), การประสาทฐานะปุโรหิต (คพ. ๘๔:๖–๑๖; ๑๐๗:๔๑–๕๒), ศาสนพิธีพระวิหาร (คพ. ๑๒๔:๓๙), และการแต่งงานในพันธสัญญาใหม่และเป็นนิจ (คพ. ๑๓๒:๑๙–๒๐).

ศาสนพิธีที่มีผู้กระทำแทน

ศาสนพิธีที่กระทำโดยบุคคลที่มีชีวิตเพื่อคนที่สิ้นชีวิตแล้ว. ศาสนพิธีเหล่านี้มีผลก็ต่อเมื่อบุคคลเหล่านั้นยอมรับศาสนพิธีที่กระทำให้, รักษาพันธสัญญาที่เกี่ยวข้อง, และได้รับการผนึกโดยพระวิญญาณศักดิ์สิทธิ์แห่งคำสัญญา. ปัจจุบันเรากระทำศาสนพิธีดังกล่าวในพระวิหาร.