ความหวัง ดู ศรัทธา, เชื่อ (ความ) ด้วย ความคาดหมายอย่างมั่นใจและความปรารถนาพรที่สัญญาไว้อันเกิดจากความชอบธรรม. พระคัมภีร์มักกล่าวถึงความหวังว่าเป็นการคาดหวังถึงชีวิตนิรันดร์โดยผ่านศรัทธาในพระเยซูคริสต์. คนที่วางใจในพระเจ้าย่อมได้รับพระพร, ยรม. ๑๗:๗. พระเจ้าทรงเป็นความหวังของประชากรของพระองค์, โยเอล ๓:๑๖. เรามีความหวังโดยความเพียรและความชูใจด้วยพระคัมภีร์, รม. ๑๕:๔. พระผู้เป็นเจ้าทรงโปรดให้เราบังเกิดใหม่เข้าสู่ความหวังใจอันมีชีวิตอยู่โดยการคืนพระชนม์ของพระเยซูคริสต์, ๑ ปต. ๑:๓. ทุกคนที่มีความหวังอย่างนี้ก็ชำระตนให้บริสุทธิ์, ๑ ยน. ๓:๒–๓. ท่านต้องมุ่งหน้า, โดยมีความเจิดจ้าอันบริบูรณ์แห่งความหวัง, ๒ นี. ๓๑:๒๐. จงดูว่าท่านมีศรัทธา, ความหวัง, และจิตกุศล, แอลมา ๗:๒๔ (๑ คร. ๑๓:๑๓; โมโร. ๑๐:๒๐). ข้าพเจ้าปรารถนาให้ท่านสดับฟังถ้อยคำของข้าพเจ้า, โดยมีความหวังว่าท่านจะได้รับชีวิตนิรันดร์, แอลมา ๑๓:๒๗–๒๙. หากท่านมีศรัทธาท่านย่อมหวังในสิ่งที่ไม่เห็น, ซึ่งจริง, แอลมา ๓๒:๒๑ (ฮบ. ๑๑:๑). ความหวังมาจากศรัทธาและทำสมอให้จิตวิญญาณ, อีเธอร์ ๑๒:๔ (ฮบ. ๖:๑๗–๑๙). มนุษย์ต้องหวังมิฉะนั้นเขาจะรับมรดกไม่ได้, อีเธอร์ ๑๒:๓๒. มอรมอนพูดเกี่ยวกับศรัทธา, ความหวัง, และจิตกุศล, โมโร. ๗:๑. ท่านจะมีความหวังโดยผ่านการชดใช้ของพระเยซูคริสต์เพื่อยกท่านขึ้นสู่ชีวิตนิรันดร์, โมโร. ๗:๔๐–๔๓. พระวิญญาณบริสุทธิ์จะทรงทำให้ท่านเปี่ยมไปด้วยความหวัง, โมโร. ๘:๒๖ (รม. ๑๕:๑๓). พวกเขาไปจากชีวิตมรรตัย, มั่นคงในความหวังแห่งการฟื้นคืนชีวิตอันรุ่งโรจน์, คพ. ๑๓๘:๑๔.