ความผิด ดู กลับใจ (การ) ด้วย สภาพของการทำผิด, หรือความรู้สึกเสียใจและโทมนัสซึ่งพึงเกิดขึ้นควบคู่กับบาป. คนทำบาปและรู้สึกผิด, ลนต. ๖:๑–๖. ผู้ใดรับส่วนศีลระลึกอย่างไม่มีค่าควร ผู้นั้นก็ได้ทำผิดต่อพระกายและพระโลหิตของพระเยซู, ๑ คร. ๑๑:๒๗. คนผิดรับความจริงได้ยาก, ๑ นี. ๑๖:๒. เราจะมีความรู้อันสมบูรณ์เกี่ยวกับความผิดทั้งหมดของเรา, ๒ นี. ๙:๑๔. ความผิดของข้าพเจ้าจึงถูกลบล้างไป, อีนัส ๑:๖. มีการลงโทษตั้งไว้, ซึ่งนำความสำนึกผิดจากมโนธรรมมาสู่มนุษย์, แอลมา ๔๒:๑๘. ขอให้บาปของลูกเท่านั้นเป็นเรื่องลำบากใจลูก, ด้วยความลำบากใจนั้นซึ่งจะนำลูกลงมาสู่การกลับใจ, แอลมา ๔๒:๒๙. บางคนในพวกเจ้าทำผิดต่อเรา, แต่เราจะเมตตา, คพ. ๓๘:๑๔. พระบุตรของพระผู้เป็นเจ้าทรงชดใช้ความผิดดั้งเดิม, โมเสส ๖:๕๔.