ฮีลามัน, บรรดาบุตรของ ดู แอนไท-นีไฟ-ลีไฮ (ชาว); ฮีลามัน, บุตรของแอลมา ด้วย ในพระคัมภีร์มอรมอน, บรรดาบุตรของชาวเลมันที่เปลี่ยนใจเลื่อมใสซึ่งรู้จักกันในนามชาวแอมันผู้ซึ่งกลายเป็นนักรบใต้บังคับบัญชาของฮีลามัน (แอลมา ๕๓:๑๖–๒๒). ฮีลามันถือว่าพวกเขามีคุณค่าควรได้รับการเรียกว่าบุตร, แอลมา ๕๖:๑๐. มารดาของพวกเขาได้สอนพวกเขาไม่ให้สงสัยพระปรีชาสามารถของพระเจ้าในการปลดปล่อยพวกเขา, แอลมา ๕๖:๔๗. พวกเขาชนะชาวเลมันและได้รับการปกปักรักษาโดยศรัทธาจนไม่มีใครถูกสังหาร, แอลมา ๕๖:๕๒–๕๔, ๕๖; ๕๗:๒๖.