ผนึก (การ) ดู ฐานะปุโรหิต; ศาสนพิธี; เอลียาห์ ด้วย การทำให้ศาสนพิธีที่ประกอบโดยสิทธิอำนาจฐานะปุโรหิตบนแผ่นดินโลกมีผลในสวรรค์. ศาสนพิธีได้รับการผนึกเมื่อได้รับความเห็นชอบจากพระวิญญาณศักดิ์สิทธิ์แห่งคำสัญญา, ซึ่งคือพระวิญญาณบริสุทธิ์. ท่านจะกล่าวอนุญาตสิ่งใดในโลก สิ่งนั้นจะกล่าวอนุญาตในสวรรค์, มธ. ๑๖:๑๙ (มธ. ๑๘:๑๘; คพ. ๑๒๔:๙๓; ๑๓๒:๔๖). ท่านได้รับการผนึกตราไว้ด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์แห่งพระสัญญา, อฟ. ๑:๑๓. เราให้อำนาจแก่เจ้า, คืออะไรก็ตามที่เจ้าจะผนึกไว้บนแผ่นดินโลกจะผนึกไว้ในสวรรค์, ฮีล. ๑๐:๗. แก่คนเหล่านั้นคืออำนาจที่ให้ไว้ผนึกทั้งบนแผ่นดินโลกและในสวรรค์, คพ. ๑:๘. คนเหล่านั้นในรัศมีภาพซีเลสเชียลได้รับการผนึกโดยพระวิญญาณศักดิ์สิทธิ์แห่งคำสัญญา, คพ. ๗๖:๕๐–๗๐. เอลียาห์มอบกุญแจแห่งอำนาจการผนึกไว้ในมือโจเซฟ สมิธ, คพ. ๑๑๐:๑๓–๑๖. นี่เป็นอำนาจการผนึกและผูกไว้, คพ. ๑๒๘:๑๔. คำแห่งการพยากรณ์ที่แน่นอนยิ่งกว่าหมายถึงการที่มนุษย์ทราบว่าเขาได้รับการผนึกสู่ชีวิตนิรันดร์, คพ. ๑๓๑:๕. พันธสัญญาทั้งหมดที่มิได้ผนึกโดยพระวิญญาณศักดิ์สิทธิ์แห่งคำสัญญาสิ้นสุดเมื่อมนุษย์ตาย, คพ. ๑๓๒:๗. งานอันสำคัญยิ่งที่ต้องทำในพระวิหารทั้งหลายรวมถึงการผนึกลูก ๆ กับบิดามารดาของพวกเขา, คพ. ๑๓๘:๔๗–๔๘.