Kryelartësi, Krenari

Një mungesë përulësie ose e të qenit i mësueshëm. Krenaria i vendos njerëzit në kundërshtim me njëri-tjetrin dhe me Perëndinë. Një njeri krenar e vendos vetveten mbi ata që e rrethojnë atë dhe ndjek vullnetin e tij më shumë sesa vullnetin e Perëndisë. Mendjemadhësia, cmira, zemërgurësia dhe arroganca janë gjithashtu tipike për një njeri krenar.

Ndërtesa e gjerë dhe e madhe ishte kryelartësia e botës, 1 Ne. 11:36 (1 Ne. 12:18).
Kur ata janë të mësuar, mendojnë se janë të ditur, 2 Ne. 9:28–29.
Ju jeni ngritur në krenarinë e zemrave tuaja, Jakobi 2:13, 16 (Alma 4:8–12).
A keni hequr dorë nga kryelartësia? Alma 5:28.
Një krenari jashtëzakonisht e madhe hyri në zemrat e njerëzve, Hel. 3:33–36.
Sa të shpejtë janë fëmijët e njerëzve që të ngrihen në kryelartësi, Hel. 12:4–5.
Krenaria e këtij kombi ka provuar shkatërrimin e tyre, Moro. 8:27.