Pafajësi, Pafajshëm (i)Që nuk ka faj ose mëkat.Para rënies, Adami dhe Eva ishin në një gjendje pafajësie, 2 Ne. 2:23.Gjaku i të pafajshmit do të qëndrojë si dëshmi, Alma 14:11.Çdo shpirt njeriu ishte i pafajshëm në fillim, DeB 93:38.Të pafajshmit të mos ndëshkohen me të padrejtët, DeB 104:7.Joseph and Hyrum Smith ishin të pafajshëm nga çdo krim, DeB 135:6–7.Fëmijët janë të pacënuar që nga themelimi i tokës, Mois. 6:54.