FushëShih gjithashtu Botë; Vresht i ZotitNë shkrimet e shenjta, një sipërfaqe e hapur toke e përdorur për kultivim ose kullotë. Shpesh ajo simbolizon botën dhe njerëzit e saj.Fusha është bota, Mt. 13:38.Mbretëria e qiellit i ngjan një thesari të fshehur në një arë, Mt. 13:44.Pashë një fushë të gjerë dhe të madhe, 1 Ne. 8:9, 20.Fusha qe gati, Alma 26:5.Fusha është e bardhë gati për t’u korrur, DeB 4:4 (DeB 6:3; 11:3; 12:3; 14:3; 31:4; 33:3, 7).Fusha ishte bota, DeB 86:1–2.Unë do t’i krahasoj këto mbretëri me një njeri që kishte një fushë, DeB 88:51.