Verordeningen
Heilige riten en ceremonieën. Verordeningen zijn handelingen met een geestelijke betekenis. Het woord verordeningen kan ook Gods wetten en inzettingen betekenen.
De verordeningen van de kerk zijn onder meer het zalven van zieken (Jak. 5:14–15), het zegenen van het avondmaal (LV 20:77, 79), de doop door onderdompeling (Matt. 3:16; LV 20:72–74), het zegenen van kinderen (LV 20:70), het verlenen van de Heilige Geest (LV 20:68; 33:15), het verlenen van het priesterschap (LV 84:6–16; 107:41–52), de tempelverordeningen (LV 124:39) en het huwelijk in het nieuw en eeuwigdurend verbond (LV 132:19–20).
Plaatsvervangende verordening
Een verordening van de kerk die door een levende wordt verricht ten behoeve van een dode. Een dergelijke verordening is pas geldig wanneer diegene voor wie de verordening is verricht die aanneemt, het verbond onderhoudt dat ermee gepaard gaat en verzegeld wordt door de Heilige Geest van de belofte. Zulke verordeningen worden in deze tijd in de tempels verricht.