Bloed

Door de oude Israëlieten en vele hedendaagse culturen beschouwd als de bron van het leven of de levenskracht van alle vlees. Ten tijde van het Oude Testament was het Israël verboden bloed tot zich te nemen (Lev. 3:17; 7:26–27; 17:10–14).

De verzoenende kracht van een offer bevond zich in het bloed, omdat bloed als onmisbaar voor het leven werd beschouwd. Dierenoffers in het Oude Testament waren symbolisch voor het grote offer dat later door Jezus Christus is gebracht (Lev. 17:11; Moz. 5:5–7). Het zoenbloed van Jezus Christus reinigt de boetvaardige ziel van zonde (1 Joh. 1:7).