Salomo Sien ook Bátseba; Dawid In die Ou Testament, ’n seun van Dawid en Bátseba (2 Sam. 12:24). Salomo was koning van Israel vir ’n tyd lank. Dawid het Salomo as koning benoem, 1 Kon. 1:11–53. Dawid het vir Salomo beveel om in die Here se weë te wandel, 1 Kon. 2:1–9. Die Here het aan hom ’n opmerksame hart belowe, 1 Kon. 3:5–15. Het tussen twee moeders geoordeel en het die kind se regte ma bepaal, 1 Kon. 3:16–28. Het spreuke en gesange uitgespreek, 1 Kon. 4:32. Het die tempel gebou, 1 Kon. 6; 7:13–51. Het die tempel toegewy, 1 Kon. 8. Is deur die koningin van Skeba besoek, 1 Kon. 10:1–13. Salomo het buite Israel getrou en sy vroue het sy hart verlei na die aanbidding van valse gode, 1 Kon. 11:1–8. Die Here was toornig op Salomo, 1 Kon. 11:9–13. Het gesterf, 1 Kon. 11:43. Dawid het van die heerlikheid van Salomo se heerskappy geprofeteer, Ps. 72. Salomo het baie vroue en byvroue ontvang, maar sommige is nie van die Here ontvang nie, L&V 132:38 (Jakob 2:24).