Hazon’Aina

Hazo iray tao amin’ny Sahan’i Edena sy ny paradisan’ Andriamanitra (Gen. 2:9; Apôk. 2:7). Ao amin’ny nofin’i Lehia, ny hazon’aina dia maneho ny fitiavan’ Andriamanitra, ary lazaina ho ny lehibe indrindra amin’ny fanomezan’ Andriamanitra rehetra (1 Ne. 8; 11:21–22, 25; 15:36).

Nahita ny hazon’aina i Lehia, 1 Ne. 8:10–35.
Nahita ilay hazo izay efa hitan-drainy i Nefia, 1 Ne. 11:8–9.
Ilay anja-by dia nitondra nankamin’ny hazon’aina, 1 Ne. 11:25 (1 Ne. 15:22–24).
Hantsana mahatsiravina no nanasaraka ny ratsy fanahy tamin’ny hazon’aina, 1 Ne. 15:28, 36.
Tsy maintsy ilaina ny hisian’ny voankazo voarara, dia ny mifanohitra amin’ny hazon’aina, 2 Ne. 2:15.
Mankanesa eo amin’ny Tompo, ary mihinàna amin’ny voan’ny hazon’aina, Almà 5:34, 62.
Raha toa ka azon’ireo ray aman-drenintsika voalohany natao ny nihinana tamin’ny hazon’aina, dia ho efa fadiranovana mandrakizay izy ireo, Almà 12:26.
Raha tsy te hamahana ny teny ianareo dia tsy ho afaka na oviana na oviana mioty ny voa avy amin’ilay hazon’aina, Almà 32:40.