Eja, Më Ndiq

Me përulësi

1. “Eja, më ndiq”, Shpëtuesi tha.
Në gjurm’t e Tij le t’ecim pra,
Se veç kështu një mund t’jemi
Me Birin e dashur t’Per’ndis’.

2. “Eja, më ndiq”, një fraz’ e thjesht’,
Që madhështin’ e së vërtet’s,
Në ato fjal’ t’thjeshta ndërthur,
Mendjen njer’zore për t’nxitur.

3. A është mjaft vetëm të dim’
Se Atë duhet posht’ t’ndjekim
Përmes luginës s’lot’ve? Jo!
Kjo n’sfera më t’shenjta shtrihet.

4. Ne jo vetëm do të ndjekim
Udhën e Tij këtu në tok’,
Por edhe kur të gjejm’ çlirim,
N’se me Zotin t’kemi trash’gim.

5. Në shtegun para duhet t’shkojm’,
Ndërsa fusha më t’gjera gjejm’,
Atë ta ndjekim pa pushim,
Në çdo rrethan’, sfer’ që t’jemi.

6. Ne frone, sundime, mbret’ri,
Lavdi, lumt’ri do të kemi,
Po t’u bindemi përjet’sisht,
Fjal’ve të Tij: “Eja, më ndiq”.

Teksti: John Nicholson, 1839–1909

Muzika: Samuel McBurney, 1847–1909