Ótti getur haft tvær merkingar: (1) að óttast Guð er að finna til lotningar og tignandi aðdáunar á honum og fylgja boðum hans; (2) að óttast menn, lífshættu, sársauka, og það sem er illt, það er að vera hræddur við slíkt og kvíða því.
Vart mun nokkur guðsótti vera á þessum stað, 1 Mós 20:11 .
Drottinn Guð þinn skalt þú óttast, 5 Mós 6:13 (Jós 24:14 ; 1 Sam 12:24 ).
Þjónið Drottni með ótta, Sálm 2:11 .
Upphaf speki er ótti Drottins, Sálm 111:10 .
Óttast Drottin og forðast illt, Okv 3:7 .
Guðhræddum mönnum mun vel vegna, Préd 8:12 .
Vinnið að sáluhjálp yðar með ugg og ótta, Fil 2:12 .
Óttist Guð og gefið honum dýrð, Op 14:7 (K&S 88:104 ).
Spámenn ýttu án afláts við fólki og héldu því í ótta við Drottin, Enos 1:23 .
Alma og synir Mósía féllu til jarðar, því að ótti við Drottin kom yfir þá, Al 36:7 .
Vinnið að sáluhjálp yðar með ugg og ótta, Morm 9:27 .
Ég mun raska ró þeirra, sem ekki óttast mig, K&S 10:56 .
Sá, sem óttast mig, mun huga að táknunum fyrir komu mannssonarins, K&S 45:39 .
Óttast þú eigi, því að ég er með þér, 1 Mós 26:24 (Jes 41:10 ).
Drottinn er með oss! Hræðist þá eigi, 4 Mós 14:9 .
Óttast ekki; því þeir eru fleiri sem með okkur eru, 2 Kon 6:16 .
Ég óttast eigi. Hvað getur hold gjört mér, Sálm 56:5 .
Hræðist eigi smánaryrði manna, Jes 51:7 (2 Ne 8:7 ).
Ekki gaf Guð oss anda hugleysis, 2 Tím 1:7 .
Fullkomin elska rekur út óttann, 1 Jóh 4:18 (Moró 8:16 ).
Synir Helamans óttuðust ekki dauðann, Al 56:46–48 .
Hræðilegur ótti við dauðann fyllir hjörtu hinna ranglátu, Morm 6:7 .
Óttast ekki það sem maðurinn getur gjört, Moró 8:16 .
Þú áttir ekki að óttast manninn meira en Guð, K&S 3:7 (K&S 30:1, 11 ; 122:9 ).
Óttist ei að gjöra gott, K&S 6:33 .
Hver sá sem tilheyrir kirkju minni þarf ekki að óttast, K&S 10:55 .
Séuð þér viðbúnir þurfið þér ekki að óttast, K&S 38:30 .
Varpið af yður ótta, K&S 67:10 .
Verið vonglaðir og óttist ei, því að ég, Drottinn, er með yður, K&S 68:6 .
Óttist ekki óvini yðar, K&S 136:17 .