ថ្នាក់​សិក្ខាសាលា
មេរៀន​ទី ១០ ៖ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៥៥-៥៦


មេរៀន​ទី ១០

យ៉ូសែប ស៊្មីធ–ប្រវត្តិ ១:៥៥-៥៦

បុព្វកថា

ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បាន​ពិពណ៌នា​អំពី​ព្រឹត្តការណ៍​សំខាន់​មួយចំនួន ដែល​លោក​បាន​ទទួលបទពិសោធន៍ នៅ​ចន្លោះ​អាយុ ១៧ និង ២២ ឆ្នាំ ។ ព្រឹត្តការណ៍​ទាំង​នេះ រួមមាន​ការងារ​របស់លោក​ដើម្បីជួយ​ផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ​របស់​លោក ការ​ស្លាប់​របស់​បងប្រុស​លោក ឈ្មោះ អាល់វិន និង​អាពាហ៍ពិពាហ៍​របស់​លោក ជាមួយនិង អិមម៉ា ហេល ។ យ៉ូសែប ក៏​បាន​សរសេរ​ផងដែរ​ថា បន្ទាប់ពី​អស់រយៈពេល​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​ក្នុងការ​ទទួល​ការ​បង្រៀន​មកពី​ទេវតា មរ៉ូណៃ នោះ​លោក ផ្តល់ នូវ ការ​ទទួល​ខុសត្រូវ​លើ​ផ្ទាំង​ចំណារ ហើយ​បាន​ចាប់​ផ្ដើម​បក​ប្រែ​ព្រះគម្ពីរមរមន ។ ម៉ាទីន ហារីស បាន​បង្ហាញ​ច្បាប់​ចម្លង​នៃ​អក្សរ​មួយចំនួន​ចេញមកពី​ផ្ទាំង​ចំណារ និង​ការ​បកប្រែ​របស់​ពួកលោក​ទៅ​ល់​ពួកបណ្ឌិត​នៅ​រដ្ឋ​នូវយ៉ោក ។ បណ្ឌិត​ទាំង​នេះ បាន​អះអាង​ពីភាព​ត្រឹមត្រូវ​នៃ​តួអក្សរ​ទាំងឡាយ និង​ភាព​ត្រឹមត្រូវ​នៃ​ការ​បក​ប្រែ​របស់ពួកលោក ។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ មាន​បណ្ឌិត​ម្នាក់ បាន​បដិសេធ​ដំណើររឿង​ដែល​យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បាន​ទទួល​ផ្ទាំង​ចំណារ ដែលបំពេញ​តាម​ការ​ព្យាករណ៍​មួយ​មកពី​គម្ពីរ​អេសាយ ( សូមមើល អេសាយ ២៩:១១–១២ និង នីហ្វៃទី ២ ២៧:១៥–២០ ) ។

យោបល់​សម្រាប់ការ​បង្រៀន

យ៉ូសែប ស៊្មីធ—ប្រវត្តិ ១:៥៥-៥៨

យ៉ូសែប ស៊្មីធ ធ្វើ​ការ​ឲ្យ យ៉ូសៀស ស្ដោល ហើយ​បាន​រៀបការ​ជាមួយ អិមម៉ា ហេល

កំណត់ចំណាំ ៖ នៅ​ក្នុង​យ៉ូសែប ស៊្មីធ–ប្រវត្តិ ព្យាការី​សំដៅទៅលើ យ៉ូសៀស ស្ដូល ។ នៅក្នុង​កំណត់ត្រា​ខាង​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​មួយចំនួន ស្ដោល ក៏​លេច​ចេញ​ជា ស្ដូវែល ឬ​ពាក្យ​ក្លាយ​ផ្សេងៗ​ទៀត​ផងដែរ ។

សូម​អញ្ជើញ​សិស្ស​ពីរបីនាក់​ឲ្យ​ប្រាប់​ពីព្រឹត្តការណ៍​សំខាន់​មួយ ដែល​បាន​កើត​ឡើងនៅក្នុង​ជីវិត​របស់ពួកគេ អំឡុង​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​មុន ។ សូម​ឲ្យ​ពួកគេ​ពន្យល់​អំពី​របៀប​ដែល​ព្រឹត្តការណ៍​នេះ មាន​ឥទ្ធិពល​ទៅលើ​ចរិយា និង​អនាគត​របស់ពួកគេ ។ បន្ទាប់​មក សុំឲ្យ​សិស្ស​ក្នុង​ថ្នាក់ ប្រាប់ពី​ព្រឹត្តការណ៍​សំខាន់​មួយចំនួន ដែល​ពួកគេ​រំពឹង​ថាកើត​ឡើង​នៅក្នុងជីវិត​របស់ពួកគេ អំឡុង​ប្រាំ​ឆ្នាំ​ទៀត ។ សូម​ពន្យល់​ថា នៅក្នុង​មេរៀន​ថ្ងៃនេះថា ពួកគេ​នឹង​រៀន​អំពី​ព្រឹត្តការណ៍​សំខាន់ៗ​នៅក្នុង​រយៈពេល​ប្រាំ​ឆ្នាំ​នៃ​ជីវិត​របស់​ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ។ សូម​ចង្អុល​បង្ហាញ​ថា នៅក្នុង​ដំណើររឿង​ដែល​បាន​កត់ត្រា​នៅក្នុង យ៉ូសែប ស៊្មីធ—ប្រវត្តិ ១:៥៥-៦៥ យ៉ូសែប ស៊្មីធ គឺ​មាន​អាយុ​ចន្លោះពី ១៧ និង ២២ ឆ្នាំ --​គឺស្រករ​នឹងអាយុរបស់សិស្ស​ថ្នាក់សិក្ខាសាលា​ជាច្រើន ។

សូម​អញ្ជើញ​សិស្ស​ឲ្យអាន យ៉ូសែប ស៊្មីធ—ប្រវត្តិ ១:៥៥-៥៨ ដោយ​ស្ងាត់ស្ងៀម រកមើល​ព្រឹត្តការណ៍​សំខាន់ៗ​នៅក្នុងជីវិត​របស់​យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ។

  • តើ​ព្រឹត្តការណ៍​សំខាន់​អ្វី​ខ្លះ ដែល​បាន​កើតឡើង​អំឡុង​ពេលនេះ​ក្នុងជីវិត​របស់​យ៉ូសែប ស៊្មីធ ? ( ចម្លើយ​របស់សិស្ស​អាច​រួមមាន​ដូច​ខាង​ក្រោម ៖ ការ​ស្លាប់បងប្រុសរបស់​យ៉ូសែប ឈ្មោះ អាល់វិន, យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានចេញ​ទៅ​ធ្វើ​ការ​ឲ្យ យ៉ូសៀស ស្ដោល, យ៉ូសែប បាន​រៀបការជាមួយ អិមម៉ា ហេល ) ។

យ៉ូសែប ស៊្មីធ – ប្រវត្តិ ១:៥៩-៦២

យ៉ូសែប បាន​ទទួល​ផ្ទាំង​ចំណារ ហើយ​បាន​ចាប់​ផ្ដើម​ធ្វើការ​បក​ប្រែ​វា

សូម​យក​វត្ថុ​មួយមក​ពីផ្ទះ ( ឬ​ប្រាប់​ពីវត្ថុ​មួយ​នៅក្នុង​ថ្នាក់​រៀន​របស់អ្នក ) ដែល​អ្នក​ដឹង​ថា​មាន​តម្លៃ​ខ្ពស់ ហើយ​អ្នក​ចង់​ថែរទាំ​វាដោយ​យកចិត្តទុកដាក់ ។ សូម​ពន្យល់​អំពី​សារៈសំខាន់​នៃ​វត្ថុនោះ ហើយ​ហេតុអ្វី​ក៏​អ្នក​ថែរទាំ​វាយ៉ាង​យកចិត្ត​ទុកដាក់​ដូច្នេះ ។

  • តើ​អ្នក​ធ្លាប់​ឃើញ​នរណា​ម្នាក់ ដែល​ធ្វេសប្រហែល ឬ​ពុំ​យកចិត្ត​ទុក​ដាក់​មើល​ថែ​អ្វី​មួយដែល​មាន​តម្លៃ​ដែរ​ឬ​ទេ ? ហេតុ​អ្វី​ក៏​មនុស្សមួយចំនួន ធ្វើ​ដូច្នេះ ?

សូម​ពន្យល់​ថា យ៉ូសែប ស៊្មីធ ត្រូវ​បាន​ទុកចិត្ត​ឲ្យ​មើល​ថែ​វត្ថុ​ដ៏សំខាន់​បំផុត ។ សូម​លើកទឹកចិត្ត​សិស្ស​ឲ្យ​ពិចារណា​អំពីអ្វី ដែល​ពួកគេ​បាន​រៀន​មកពី​គំរូលោក នៅពេល​ពួកគេ​សិក្សា យ៉ូសែប ស៊្មីធ—ប្រវត្តិ ១:៥៩-៦២ ។

សូម​អញ្ជើញ​សិស្ស​ម្នាក់​ឲ្យ​អាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៥៩ ឲ្យឮៗ ។ សូម​សិស្ស​ក្នុង​ថ្នាក់​ឲ្យ​ផ្ទៀងតាម ហើយ​ប្រាប់ពី​វត្ថុសំខាន់​ដែល​ទេវតា មរ៉ូណៃ បាន​ប្រគល់​ទៅ​ឲ្យ​យ៉ូសែប ស៊្មីធ ។

  • តើ​វត្ថុ​អ្វី​ខ្លះ ដែល​មរ៉ូណៃ បាន​ទុកចិត្ត​ឲ្យ​យ៉ូសែប ស៊្មីធ មើលថែ ? ( ផ្ទាំង​ចំណារ​មាស, យ៉ូរីម និង​ធូមីម និងប្រដាប់​បាំង​ទ្រូង ។ សូម​ពន្យល់​ថា យ៉ូរីម និង​ធូមីម គឺ​ជា​ឧបករណ៍​ដែល​បាន​រៀបចំ​ដ៏ទេវភាព ដើម្បី​ជួយ​អ្នក​មើល​ឆុត​នៅក្នុងកិច្ចការ​បកប្រែ និង​ក្នុង​ការ​ទទួលវិវរណៈ ) ។

  • តើ​ការទទួលខុសត្រូវអ្វីខ្លះ ដែល​មរ៉ូណៃ​ប្រគល់​ទៅ​ឲ្យ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ទាក់ទង​នឹង​ផ្ទាំងចំណារ​ទាំងឡាយនោះ ? ( អ្នកអាច​នឹង​ចង់​ឲ្យ​យោបល់​ដល់សិស្ស​ឲ្យ​គូស​ចំណាំ​ឃ្លា « ខំ​ប្រើ​សេចក្ដីព្យាយាម​ដ៏​អស់ពីចិត្ត​ខ្ញុំ​ដែល​នឹង​រក្សា​វត្ថុ​ទាំង​នោះ​ទុក » ) ។

សូម​សរសេរ​សេចក្ដីថ្លែងការ​ដូច​ខាង​ក្រោមនៅលើ​ក្ដារខៀន ៖ នៅពេល​យើង​មាន​ការទទួលខុសត្រូវ​ហើយ​ថែរក្សា​នូវ​អ្វី​ដែល​ព្រះអម្ចាស់​បាន​ប្រទាន​ដល់​យើង នោះ​ទ្រង់​នឹង .

  • តើ​ព្រះអម្ចាស់​សន្យាអ្វីខ្លះ​ដល់​យ៉ូសែប បើ​លោក​នឹង​ទទួលខុសត្រូវ​មើលថែ​ផ្ទាំង​ចំណា​នោះ ?

សូម​អញ្ជើញសិស្ស​ឲ្យ​ផ្ដល់​យោបល់​ពី​វិធី ដើម្បី​បំពេញសេចក្ដីថ្លែង​ការណ៍​នៅលើ​ក្ដារខៀន ។ នៅខាង​ក្រោម​នេះ គឺ​ជា​វិធីមួយ ដែល​ពួកគេ​អាច​ឆ្លើយ ៖ នៅពេល​យើង​មាន​ការទទួលខុសត្រូវ​ហើយ​ថែរក្សា​នូវ​អ្វី​ដែល​ព្រះអម្ចាស់​បាន​ប្រទាន​ដល់​យើង នោះ​ទ្រង់​នឹង​ផ្ដល់​ការការពារ និង​ជំនួយ​របស់ទ្រង់ដល់​យើង ។

ដើម្បីជួយសិស្ស​ឲ្យ​ប្រដូច​បទពិសោធន៍​របស់​យ៉ូសែប ទៅនឹង​ស្ថានភាព​ផ្ទាល់ខ្លួន​របស់ពួកគេ សូម​សួរ​សំណួរ​ដូច​ខាង​ក្រោម ៖

  • តើ​គំរូមួយចំនួន​នៃ​ការ​ទុកចិត្ត​ដ៏ពិសិដ្ឋ ដែល​ព្រះអម្ចាស់​បាន​ប្រទាន​ដល់​យើង មានអ្វីខ្លះ ? ( ចម្លើយ អាច​រួមមាន ការ​មើលថែរូបកាយ​យើង​ដោយ​គារវភាព, សេចក្ដីសញ្ញា​នៃ​ពិធី​បុណ្យ​ជ្រមុជ​ទឹក និង​សេចក្ដីសញ្ញា​ក្នុង​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ ,កាតព្វកិច្ច និងសិទ្ធិអំណាច​បព្វជិតភាព, ការហៅបម្រើ​ក្នុង​សាសនាចក្រ, ការ​ទទួលខុសត្រូវរបស់​យើង​ដើម្បី​ចិញ្ចឹមបីបាច់​គំនិត និងវិញ្ញាណរបស់​យើង, ការ​ទទួលខុសត្រូវ និងទំនាក់ទំនង​ក្នុងគ្រួសារ​របស់យើង និង​ទីបន្ទាល់របស់​យើង ) ។

សូម​អញ្ជើញ​សិស្ស​ម្នាក់​ឲ្យ​អាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ —ប្រវត្តិ ១:៦០ ឲ្យឮៗ ។ សូម​សិស្ស​ក្នុង​ថ្នាក់​ឲ្យ​ផ្ទៀងតាម ហើយប្រាប់​នូវ​ប្រយោគ​មួយ ដែល​បង្ហាញ​ថា ព្រះអម្ចាស់ បាន​បំពេញការ​សន្យា​របស់ទ្រង់ ពេល​យ៉ូសែប ស្មោះត្រង់​ចំពោះ​ទំនុកចិត្ត​ដែលបាន​ផ្ដល់ឲ្យលោក ។ ( « ប៉ុន្តែ​ដោយ​សារប្រាជ្ញា​របស់ព្រះ របស់ទាំង​នោះ​បាន​នៅ​ក្នុង​កណ្ដាប់ដៃ​របស់​ខ្ញុំ​ដោយ​ផុត​អន្តរាយ លុះត្រា​ខ្ញុំ​បាន​សម្រេច​ភារកិច្ច ដោយវត្ថុ​នោះ​ដែល​ត្រូវ​ការ​ធ្វើ​ពីដៃ​របស់ខ្ញុំ » ។

ដើម្បីប​ង្ហាញ​ពីរបៀប​ដែលព្រះអម្ចាស់​បាន​ផ្ដល់ការការពារ​និង​ជំនួយ​របស់ទ្រង់ នៅពេល​យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានព្យាយាម​ដោយ​ឧស្សាហ៍​ព្យាយាម​ដើម្បី​ថែរក្សា​ផ្ទាំង​ទាំងឡាយ សូម​អញ្ជើញសិស្ស​ម្នាក់​ឲ្យ​អាន​ដំណើរ​រឿង​ដូច​ខាង​ក្រោម​ឲ្យ​ឮៗ ។ មុនពេល​សិស្ស​អាន ចូ​រពន្យល់​ថា វា​គឺ​ជា​ការ​ដកចេញមួយ​មកពី​ដំណើរ​រឿង​មួយ ដោយ​ម្ដាយ​របស់​យ៉ូសែប ស៊្មីធ គឺ លូស៊ី ម៉ាក ស្ម៊ីធ អំពីអ្វី​ដែលបាន​កើត​ឡើង​មិន​យូរប៉ុន្មាន​បន្ទាប់ពី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បាន​ទទួលផ្ទាំង​ចំណារ​មកពី មរ៉ូណៃ នៅ​កូន​ភ្នំកូម៉ូរ៉ា ។ សូម​ពន្យល់​ផងដែរ​ថា នៅពេល​យ៉ូសែប ស៊្មីធ បាន​ទទួល​ផ្ទាំង​ចំណារ​ទាំងឡាយ​មកពី​មរ៉ូណៃ ដំបូង​គេ​គឺ​លោក​បាន​លាក់​វាទុកក្នុង​ឈើពុក ដែល​មាន​ចម្ងាយ​ប្រហែលជា ៣ ម៉ែល​ពី​ផ្ទះ​របស់លោក ។ ម្ដាយ​របស់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ បាន​កត់ត្រា​ពី​អ្វី​ដែល​បាន​កើត​ឡើង ដែលក្រោយ​មក​លោក​បាន​ទៅយក​ផ្ទាំង​ចំណារ​ពី​កន្លែង​លាក់​ទុក​របស់លោក ហើយ​បាន​នាំ​មក​ផ្ទះ​វិញ ។

រូបភាព
លូស៊ី ម៉ាក ស្ម៊ីធ

« យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បាន​ទៅ ហើយ​បាន​យក​ចេញ​ពី​កន្លែង​សម្ងាត់មក ហើយ​បាន​រុំ​វា​នៅក្នុង​ក្រណាត់អាវរងារ ដាក់​វា​ក្ដៀត​នៅនឹង​ដៃ រួច​ដើរ​មកផ្ទះ ។

« បន្ទាប់ពី​ដើរ​បាន​បន្ដិច​មក លោក​បាន​គិត​ថា វា​នឹង​មាន​សុវត្ថិភាព​ជាង​ដើម្បី​កុំ​ដើរ​តាម​ផ្លូវ ហើយទៅដើរ​កាត់តាម​ព្រៃវិញ ។ បន្ទាប់ពី​ដើរ​ចុះ​ពី​ផ្លូវ បានបន្ដិច​មក នោះលោក​បាន​ទៅ​ជួប​នឹងខ្យល់​បក់​យ៉ាង​ខ្លាំងមួយ ហើយ​ពេល​លោក​លោត​រំលង​គល់ឈើ​មួយ នោះ​មាន​មនុស្ស​ម្នាក់​បាន​លេច​ចេញមកពី​ក្រោយ ហើយ​បាន​វាយ​លោក​យ៉ាង​ខ្លាំង​នឹង​កាំភ្លើង ។ យ៉ូសែប បាន​ងាកក្រោយ ហើយវាយ​មនុស្សម្នាក់​នោះ​ដួល រួច​រត់​យ៉ាង​លឿន​បំផុត​តាម​ដែល​លោក​អាច​ធ្វើបាន ។ ពេល​ទៅ​បាន​ប្រហែល​ជា​កន្លះម៉ាយល៍ទៀត លោក​ត្រូវ​បាន​គេ​វាយ​ប្រហារ​ម្ដង​ទៀត​តាម​របៀប​ដូច​មុនដែរ លោក​បាន​វាយ​មនុស្ស​នោះ​ដួល ដូច​មុន ហើយ​ក៏​បាន​រត់​ម្ដងទៀត ហើយ​ពីមុន​លោក​បាន​ទៅ​ដល់​ផ្ទះ នោះ​លោក​ត្រូវ​បាន​គេ​វាយ​ជា​លើក​ទីបី ។ នៅ​ក្នុង​ការ​វាយ​ប្រហារ​ចុង​ក្រោយ​នេះ លោក​បានភ្លាត់​ឆ្អឹង​មេដៃ តែ​ទោះ​ជាយ៉ាងណា លោក​ពុំ​បាន​ដឹង​ទេ រហូត​ទាល់​តែ​លោក​បាន​មក​ជិតដល់​ផ្ទះ ពេល​លោក​បានទម្លាក់ខ្លួន​ចុះ​នៅជិត​នឹង​កាច់ជ្រុង​របង​ផ្ទះ ដើម្បី​ឈប់ឲ្យ​បាត់​ហត់ ។ ពេលលោក​មាន​កម្លាំង​ភ្លាម នោះ​លោក​បាន​ក្រោក​ឡើង ហើយ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ផ្ទះ ។ លោក​នៅតែ​ពុំ​ទាន់​អាច​និយាយបាន​ទេ ដោយ​សារ​តែ​ការ​វាយ​ប្រហារ និង​ការ​ហត់​មកពីការ​រត់នោះ » ( នៅក្នុង លូស៊ី ម៉ាក ស្ម៊ីធ History of Joseph Smith by His Mother, បាន​បោះពុម្ព​ដោយ Preston Nibley [ ឆ្នាំ ១៩៥៨ ], ទំព័រ ១០៨ ) ។

  • តើ​នៅពេលណា ដែល​អ្នក ( ឬ​នរណា​ម្នាក់​ដែលអ្នកស្គាល់ ) បាន​ទទួល​ការ​ការពារ និង​បានជួយ​មក​ពី​ព្រះអម្ចាស់ នៅពេល​អ្នក​ព្យាយាម​ដោយ​ឧស្សាហ៍ព្យាយាម ដើម្បី​នៅស្មោះត្រង់​ចំពោះ​ការទុកចិត្ត​ដ៏ពិសិដ្ឋ​មួយ​មកពី​ព្រះអម្ចាស់ ?

ដើម្បីជួយសិស្ស​គិត​អំពីបំណងប្រាថ្នា​របស់ពួកគេ ដើម្បីរក្សា​ទំនុកចិត្ត​ដ៏​ពិសិដ្ឋ​ដែលព្រះអម្ចាស់​បាន​ប្រទាន​ដល់ពួកគេ សូម​ឲ្យ​សិស្ស​ម្នាក់​អាន នូវ​សេចក្ដីថ្លែង​ដូច​ខាងក្រោម​ដោយ​អែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន នៃ​កូរ៉ុម​នៃ​ពួក​សាវក​ដប់ពីរ​នាក់ ៖

រូបភាព
អែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន

« ចូរ​ឈ្លាសវៃ​ជាមួយ​អ្វី​ដែល​ព្រះអម្ចាស់​បាន​ប្រទានដល់អ្នក ។ វា​គឺ​ជា​ទំនុកចិត្ត​មួយ ។ …

« ជាជាង​ធ្លាក់ចុះទៅក្នុង​ភាព​ធ្វេសប្រហែស សូម​ឲ្យ​ជីវិត​របស់អ្នក ធ្វើ​ជា​មនុស្ស​ម្នាក់​ដែល​បង្កើន​ភាព​ត្រឹមត្រូវ​ច្បាស់លាស់​ក្នុងការ​គោរពប្រតិបត្តិ ។ ខ្ញុំ​សង្ឃឹម​ថា អ្នក​នឹង​គិត ទទួល​អារម្មណ៍ ស្លៀកពាក់ និង​ធ្វើ​សកម្មភាព​តាមរបៀប ដែល​បង្ហាញ​គារវភាព និងការ​គោរព​ដល់​វត្ថុ​ពិសិដ្ឋ កន្លែង​ពិសិដ្ឋ ឱកាស​ពិសិដ្ឋ » ( « A Sense of the Sacred » [ Church Educational System fireside for young adults, ថ្ងៃទី ៧ ខែ​វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៤], ៩, ១០; speeches.byu.edu ) ។

សូម​អញ្ជើញ​សិស្ស​ម្នាក់​ឲ្យ​អាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ —ប្រវត្តិ ១:៦១-៦២ ឲ្យឮៗ ។ សូមសិស្ស​នៅក្នុង​ថ្នាក់​ឲ្យ​ផ្ទៀងតាម និង​រកមើល​គំរូ​ពីរបៀប​ដែល​ព្រះអម្ចាស់​បាន​ប្រទានពរ​ដល់​យ៉ូសែប និង អិមម៉ា ស៊្មីធ ចំពោះ​ភាព​ស្មោះត្រង់​របស់ពួកគេ នៅក្នុង​ការ​ទទួលខុសត្រូវ​ចំពោះ​វត្ថុពិសិដ្ឋ ។

  • តើព្រះអម្ចាស់​ប្រទានពរ​ដល់​ព្យាការី និង​ភរិយា​របស់លោក​នៅគ្រានេះ​យ៉ាង​ដូចម្ដេច ? ( ជួយសិស្ស​ឲ្យ​មើល​ឃើញ​ថា ព្រះអម្ចាស់ បានជួយ​យ៉ូសែប សម្រេច​នូវ​ព្រះទ័យ​ទ្រង់ តាមរយៈ​ជំនួយ​របស់ ម៉ាទីន ហារីស ) ។

យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៦៣-៦៥

ម៉ាទីន ហារីស បង្ហាញ​តួរអក្សរ​លើ​ផ្ទាំង​ចំណារ​ទៅ​ឲ្យ​បណ្ឌិត​នៅ​រដ្ឋ​នូវ​យ៉ោក​មើល

បើ​អាច​ធ្វើទៅបាន សូម​បង្ហាញ​សិស្ស​នូវ រូបភាព​ដែល​អម​មកជាមួយ ដែលបង្ហាញ​នូវ​គំរូ​តួអក្សរ​ដែល​ត្រូវ​បាន​សរសេរ​នៅ​លើ​ផ្ទាំង​ចំណារ​មាស ។ នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ ១៨២៨ យ៉ូសែប ស៊្មីធ បាន​ថត​ចម្លង​តួរអក្សរ​ខ្លះៗ​ដាក់នៅលើ​សន្លឹក​ក្រដាស ។ ម៉ាទីន ហារីស បាន​សុំ​បើ​សិនជា​លោក​អាច​បង្ហាញ​ច្បាប់​ចម្លង​នៃ​តួរអក្សរ​មួយចំនួន​ចេញមកពី​ផ្ទាំង​ចំណារ​នេះ​ទៅ​ឲ្យ​ពួកបណ្ឌិត​នៅ​រដ្ឋ​នូវយ៉ោក ដែលមាន​ចំណេះដឹង​ផ្នែក​អក្សរសាស្រ្ត​និង​អារ្យធម៌​បុរាណ​បានដែរឬទេ ។ ( នៅពេល​អ្នក​បង្ហាញ​រូបភាព នោះ​អ្នក​អាច​នឹង​ចង់​ប្រាប់​ថា មាន​ច្បាប់ចម្លង​នៃ​តួរអក្សរ​មួយចំនួន​ត្រូវ​បាន​ថតចម្លង ។ តែ​វា​មិនដឹង​ថា នេះគឺ​ជា​ច្បាប់​ចម្លង​ពិត ដែល ម៉ាទីន ហារីស​បាន​បង្ហាញ​ទៅ​ឲ្យ​ពួក​បណ្ឌិត​មើលនោះ​ទេ ។

រូបភាព
តួរអក្សរ​ចេញ​មកពី​ផ្ទាំង​ចំណារ​

សូម​សរសេរ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ--ប្រវត្តិ ១:៦៣–៦៥ និង អេសាយ ២៩:១០–១២​នៅ​លើ​ក្ដារខៀន ។ សូម​ពន្យល់​ថា ឯកសារ​យោង​មកពី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ -- ប្រវត្តិ ពិពណ៌នា​អំពីការ​ប្រជុំ​របស់​ម៉ាទីន ហារីស ជាមួយ​ពួកបណ្ឌិត ។ ឯកសារ​យោង​របស់​អេសាយ មាន​នូវ​ការព្យាករណ៍ អំពី​ថ្ងៃ​ចុង​ក្រោយ ។ សូម​អញ្ជើញ​សិស្ស​ឲ្យ​ធ្វើ​ការ​ជាគូ ហើយ​ផ្លាស់វេណ​គ្នា​អាន​វគ្គ​បទ​គម្ពីរ​ទាំង​នេះ​ឲ្យ​ឮៗ​ម្នាក់​ម្តង ។ សូម​ណែនាំ​ពួកគេ​ឲ្យ​អាន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ -- ប្រវត្តិ វគ្គ​ទីមួយ ។ អ្នក​អាច​នឹង​ចង់​ឲ្យ​យោបល់​ដល់សិស្ស​ឲ្យ​អាន​ក្បាល​ជំពូកទៅ អេសាយ ២៩ មុន​ពេល​ពួកគេ​អាន​វគ្គ​បទគម្ពីរ​អេសាយ ។ នៅ​ពេល​ពួកគេ​អានខគម្ពីរ​នៅក្នុង អេសាយ ២៩ សូម​ឲ្យ​ពួកគេ​រកមើល​ភាព​ស្រដៀង​គ្នា​ទៅនឹង​ដំណើររឿង​របស់​ម៉ាទីន ហារីស ។ បន្ទាប់ពីសិស្ស បាន​បញ្ចប់​ការ​អាន និងការ​ពិភាក្សា​វគ្គបទគម្ពីរទាំង​ពីរ​ហើយ សូម​សួរ​សំណួរ​ដូច​ខាង​ក្រោម ៖

  • តើ​សេចក្ដីពិត​អ្វីខ្លះ ដែល​វគ្គបទគម្ពីរ​ទាំងនេះ បង្រៀន​យើង​អំពីបុរាណវិទ្យា របស់ព្រះអម្ចាស់ និង​ការ​ព្យាការណ៍​ទាំង​ឡាយ​របស់ពួកអ្នក​បម្រើ​របស់​ទ្រង់ ? ( អ្នក​នឹង​អាច​ចង់​ប្រាប់​ថា នៅពេល ម៉ាទីន បាន​បង្ហាញ​តួរអក្សរ​ចេញមកពី​ផ្ទាំង​ចំណារ​ដល់ពួក​បណ្ឌិត​នៅ​រដ្ឋ​នូវយ៉ោក​ហើយ នោះ​លោក​បាន​ជួយ​បំពេញ​តាម​ការ​ព្យាករណ៍​ដែល​បាន​កត់ត្រា​នៅក្នុង អេសាយ ២៩:១១–១២ ) ។

ថ្វីបើ​សិស្ស​អាច​ប្រើ​ពាក្យ​ផ្សេង​ក៏ដោយ ក៏ពួកគេ​គួរ​តែ​ប្រាប់​ពីសេចក្ដីពិត​ដូច​ខាង​ក្រោម ៖ ការ​ព្យាករណ៍​ទាំងឡាយ​របស់ពួក​អ្នក​បម្រើ​នៃ​ព្រះអម្ចាស់ នឹង​បាន​សម្រេច ។ អ្នក​អាច​សរសេរ​សេចក្ដីពិត​នេះ​នៅលើ​ក្ដារខៀន ។ អ្នក​ក៏​អាច​នឹង​ឲ្យ​យោបល់ដល់​សិស្ស​ឲ្យ​សរសេរ​វា​នៅក្នុង​បទគម្ពីរ​របស់ពួកគេ ជិត​នឹង​យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ -- ប្រវត្តិ ១:៦៥ ។ សូម​សួរ​ដល់សិស្ស​បើសិនជា​ពួកគេ​អាច​គិត​អំពី ចំណេះចំណាន​ខគម្ពីរ ដែល​បង្រៀន​ពីសេចក្ដីពិត​ដូច​គ្នា​នេះ ( ឧទាហរណ៍ សូមមើល គ. និង ស. ១:៣៧–៣៨ និង អេម៉ុស ៣:៧ ) ។ អ្នក​អាច​នឹង​ឲ្យ​យោបល់​ដល់​ពួកគេ​ឲ្យ​សរសេរ​សេចក្ដីយោង​ទាំង​នេះ​នៅជិត​នឹងយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ -- ប្រវត្តិ ១:៦៥ ។

  • តើ​ការបំពេញ​សេចក្ដីសន្យា​របស់​ព្រះ និង​សេចក្ដីថ្លែងការណ៍​របស់ព្យាការី ជួយ​ពង្រឹង​ដល់​សេចក្ដីជំនឿ​របស់​យើង​យ៉ាង​ដូចម្ដេច ?

សូម​អញ្ជើញសិស្ស​ឲ្យ​សរសេរ​ប្រយោគ​មួយចំនួន​នៅក្នុង​សៀវភៅ​កត់ចំណាំ​ក្នុង​ថ្នាក់​របស់ពួកគេ ឬ​សៀវភៅ​កំណត់ហេតុ​ការ​សិក្សា​ព្រះគម្ពីរ ដើម្បី​សង្ខេប​អំពីអ្វី​ដែលពួកគេ​បាន​រៀន​នៅក្នុង​មេរៀន​ថ្ងៃនេះ ហើយ​ហេតុអ្វី​បាន​ជា​វា​សំខាន់​ចំពោះពួក​គេ ។ ដើម្បី​ផ្ដល់​ឱកាស​ដល់សិស្ស​ឲ្យ​ពន្យល់ និង​ថ្លែងទីបន្ទាល់​អំពី​សេចក្ដីពិត ដែលពួកគេ​បាន​រៀន សូមអញ្ជើញ​ពួកគេ​ពីរបីនាក់ ឲ្យ​ចែកចាយ​នូវ​អ្វី​ដែល​ពួកគេ​បាន​សរសេរ​នៅក្នុង​ថ្នាក់ ។

សេចក្តី​អធិប្បាយ និង ព័ត៌មាន​សាច់រឿង

យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ -- ប្រវត្តិ ១:៥៦ ។ ពាក្យ​​សម្ដី​ប្រឹក្សា​ចុង​ក្រោយ​របស់​អាល់វិន ស្ម៊ីធ ទៅកាន់​យ៉ូសែប ស៊្មីធ

លូស៊ី ម៉ាក ស្ម៊ីធ បាន​រាយការណ៍​ថា មុន​ពេល​អាល់វិន ស៊្មីធ ស្លាប់ គាត់​បាន​និយាយ​នូវ​ពាក្យ​ដូច​ខាង​ក្រោម​នេះ ទៅកាន់​ប្អូន​ប្រុស​របស់គាត់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ថា ៖

« បង​ចង់​ឲ្យ​ប្អូន​ធ្វើ​ជា​ក្មេង​ល្អ ហើយ​ធ្វើ​អ្វីៗ​គ្រប់​យ៉ាងដែលអាច​ស្ថិត​ក្នុង​អំណាច​របស់ប្អូន​ដើម្បី​ទទួល​បាន​កំណត់ត្រា ។ សូម​ស្មោះត្រង់​នៅក្នុង​ការ​ទទួល​យក​ការណែនាំ និង​ស្មោះត្រង់​នៅក្នុង​ការ​រក្សា​គ្រប់ព្រះបញ្ញត្តិ​ដែល​ប្រទាន​មកដល់​ប្អូន ។ បង​ប្រុស អាល់វិន របស់ប្អូន ត្រូវ​ទៅចោល​ប្អូនហើយ ប៉ុន្តែ​សូម​ចងចាំ​គំរូ​ដែល​គាត់​បាន​ធ្វើ​សម្រាប់​ប្អូន ហើយត្រូវ​ធ្វើ​គំរូ​ដូច​គ្នា​នេះ​សម្រាប់​ប្អូនៗ​ដែល​តូច​ជាង​ខ្លួន ហើយ​ត្រូវ​មានចិត្ត​ល្អ​ចំពោះ​ឪពុក​ម្ដាយ​របស់​ប្អូន​ជានិច្ច » ( លូស៊ី ម៉ាក ស្ម៊ីធ History of Joseph Smith by His Mother បាន​បោះពុម្ព​ដោយ Preston Nibley [ ឆ្នាំ ១៩៥៨ ], ទំព័រ ៨៧ ) ។

យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ -- ប្រវត្តិ ១:៥៦ ។ « ម្ល៉ោះហើយ ទើប​មាន​រឿង​ប្រឌិត​ឡើង​ទូទៅ​ថា ខ្ញុំ​ជា​អ្នក​ជីករកប្រាក់ »

ចាប់តាំង​ពី​ថ្ងៃ​ដំបូង​នៃ​ការ​ស្ដារឡើងវិញ ពាក្យរិះគន់​បាន​វាយ​ប្រហារ​ដល់​ចរិយា​របស់​យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ដោយ​សារ​លោក​បាន​ធ្វើការ​ជា​ក្មេង​ជីក​រក​ប្រាក់ ។ ពាក្យរិះគន់ បាន​បិទស្លាក​កិច្ចខិតខំរបស់លោក​ថា​ជា « ការជីករកប្រាក់ » ឬ « ការ​ស្វែងរក​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ » ដើម្បី​ព្យាយាម​បំផ្លាញ​ដល់​ចរិយា​របស់លោក ។ យ៉ូសែប ស៊្មីធ បាន​ធំឡើង​ក្នុង​ជំនាន់ និងវប្បធម៌​មួយ ដែល​ការ​ស្វែងរក​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ ឬការ​ដើរ​ជីក​រក​មាស និង​ប្រាក់​ដែល​កប់ក្នុង​ដី ជារឿងធម្មតា ហើយ​គ្រប់គ្នាទទួលយក ។ នៅក្នុង​ប្រវត្តិ​របស់​លោក យ៉ូសែប ស៊្មីធ បាន​ពន្យល់​ថា លោក និង​គ្រួសារ​លោក ត្រូវ​បាន​ជួល​ឲ្យ​ជីក​រកប្រាក់ ( សូមមើល​យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ -- ប្រវត្តិ ១:៥៦ ) ។

យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ--ប្រវត្តិ ១:៥៩-៦២ ។ បាន​បក​ប្រែ​ដោយ​អំណោយទាន និង​ព្រះចេស្ដា​របស់​ព្រះ

មនុស្ស​មួយចំនួន​បាន​សួរ​ថា ៖ តើ​យើង​មាន​ព័ត៌មានលម្អិត​អំពី​របៀប​ដែល​ព្រះគម្ពីរមរមន ត្រូវ​បាន​បក​ប្រែ​ដែរ​ឬទេ ? អែលឌើរ នែល អេ. ម៉ាក់ស្វែល នៃ​កូរ៉ុម​នៃ​ពួកសាវក​ដប់​ពីរ​នាក់ បានផ្ដល់​ចម្លើយ​ដូច​ខាង​ក្រោម ៖

រូបភាព
អែលឌើរ ណែល អេ ម៉ាកស្វែល

« មនុស្ស​ជាច្រើន​ដែល​បាន​អាន​ព្រះគម្ពីរ​មរមន មាន​បំណង​ចង់​យល់​ខ្លាំង​ដើម្បី​ដឹងកាន់តែ​ច្រើន​អំពី​ការណ៍​ដែល​នឹង​កើតឡើង រួម​មាន​ដំណើរការ​ពិតប្រាកដ​នៃ​ការបកប្រែ ។ នេះ​គឺ​ពិត​ជា​ដូច្នេះ​មែន ជាមួយ​នឹង​ហៃរ៉ុម ស្ម៊ីធ ដ៏​ភក្ដីភាព និង ស្មោះត្រង់ ។ តាម​ការ​សួរសំណួរ​របស់គាត់ ព្យាការី​យ៉ូសែប បាន​ប្រាប់​ដល់​ហៃរ៉ុម​ថា ‹ វា​ពុំ​មែន​មានចេតនា​ប្រាប់​ពិភព​លោក​នូវ​រាល់​រឿង​ជាក់លាក់​នៃ​ការ​ចេញមក​របស់ព្រះគម្ពីរមរមន​ទេ › ហើយ​ថា ‹ វា​ពុំគប្បី ដែល​គាត់​រៀបរាប់​នូវ​រឿង​ទាំង​នេះ​ដែរ › ( History of the Church១:២២០ ) ។ ដូច​នេះ អ្វី​ដែល​យើង​ពិត​ជា​ដឹង​អំពី​ការចេញ​មក​នៃ​ព្រះគម្ពីរមរមន គឺ​គ្រប់គ្រាន់ ប៉ុន្ដែ​វា​មិន​ពេញ​លេញទេ ។…

« សេចក្ដី​លម្អិត​ណាក៏​ដោយ​នៃ​ដំណើរការ​នេះ វាតម្រូវឲ្យ​មានការខិតខំ​ប្រឹងដ៏ហ្មត់ចត់​ផ្ទាល់ខ្លួន​របស់​យ៉ូសែប ជាមួយ​នឹង​ជំនួយ​នៃ​ឧបករណ៍​ដែល​ប្រកប​ដោយ​វិវរណៈ​នោះ ។ ដំណើរការ​នេះ ប្រហែលមាន​លក្ខណៈ​ផ្សេងៗ​គ្នា ដោយសារ​សមត្ថភាព​របស់​យ៉ូសែប បាន​រីកចម្រើន ដោយ​ទាក់ទង​នឹង​យូរីម និង ធូមីម ប៉ុន្ដែ​ប្រហែល​ជា​ការពឹងផ្អែក​លើ​ឧបករណ៍​បែប​នោះ​មាន​តិច​ជាង​នៅក្នុង​កិច្ចការ​បកប្រែ​លើក​ក្រោយ​ទៀត​របស់​ព្យាការី ។ អែលឌើរ អូរសុន ប្រាត្ត​នៃ​កូរ៉ុម​នៃ​ពួកសាវក​ដប់ពីរនាក់ បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា យ៉ូសែប ស៊្មីធ បាន​ប្រាប់​គាត់​ថា លោក​បាន​ប្រើ យ៉ូរីម និង​ធូមីម នៅពេល​លោក​ពុំ​មាន​បទពិសោធន៍​ក្នុង​ការ​បកប្រែ ប៉ុន្តែ​ក្រោយ​មក លោក​ពុំ​ត្រូវការ​ប្រើ​វា​ទេ ដែល​ករណី​នោះ គឺ​នៅក្នុង​ការ​បកប្រែខគម្ពីរ​ព្រះគម្ពីរប៊ីប​របស់​យ៉ូសែបជា​ច្រើន​ខនោះ ( សូមមើល​Latter-day Saints’ Millennial Starថ្ងៃ​ទី ១១ ខែ សីហា ឆ្នាំ ១៨៧៤, ៤៩៨–៩៩ ) ។…

« ហេតុអ្វី​ក៏​យើង​មិន​បង្ហាញ​ឲ្យ​បាន​ច្រើន អំពី​ដំណើរ​ការ​នៃ​ការ​បកប្រែ​ព្រះគម្ពីរ​មរមន​ដូច្នេះ ? ប្រហែលជា ដំណើរការ​ពេញលេញ ពុំ​ត្រូវ​បាន​បង្ហាញ​ដោយ​សារ​តែ​យើង​ពុំទាន់​អាច​យល់​នៅឡើយ ទោះ​ជា​វា​ត្រូវ​ប្រាប់​ក្ដី ។ ប្រហែល​ជា​ព្រះអម្ចាស់​ចង់​ទុក​ឲ្យ​ព្រះគម្ពីរ​មរមន ស្ថិត​នៅ​ក្នុងមូលដ្ឋាន​​នៃ​សេចក្ដីជំនឿរបស់​យើង​ទោះ​បី​ជា​វា​ត្រូវ​បាន​ពោរពេញ​ទៅ​ដោយ​ភស្ដុតាង​សំខាន់​ក្ដី ។ ក្រៅពីនោះ​ព្រះគ្រីស្ទ បាន​ណែនាំ​មរមន ដែល​កំពុងមើល​ការ​បង្រៀន​ផ្ទាល់​របស់​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ​នៅក្នុង​ចំណោម​សាសន៍​នីហ្វៃ កុំ​ឲ្យ​កត់ត្រា​រឿង​ទាំងនោះ​នៅលើ​ផ្ទាំង​ចំណារ ដោយ​សារ ‹ យើង​នឹង​សាកល្បង​សេចក្ដីជំនឿ​នៃ​រាស្ត្រ​យើង​វិញ › ( នីហ្វៃទី ៣ ២៦:១១ ) ។ ប្រហែល​ជា​សេចក្ដី​លម្អិត​នៃ​ការ​បកប្រែ ត្រូវ​បាន​លាក់​ផងដែរ ដោយ​សារ​យើង​មាន​បំណង​ចង់​ជ្រមុជ​ខ្លួន​យើង​ទៅក្នុង​ធាតុ​ទាំងឡាយ​នៅក្នុង​គម្ពីរ​នោះ ជា​ការ​ខ្វល់ខ្វាយដោយ​មិន​សមហេតុផលជាមួយ​នឹង​ដំណើរ​ការ ដែល​យើង​បាន​ទទួល​គម្ពីរ​មក​នោះ » ( “By the Gift and Power of God,” Ensign, ខែ មករា ឆ្នាំ ១៩៩៧, ទំព័រ ៣៩, ៤១ ) ។

ថ្វីដ្បិត​តែ​យើង​ពុំ​ដឹង​រឿង​លម្អិត​ទាំងអស់​អំពី​របៀប​ដែល​ព្រះគម្ពីរ​មរមន ត្រូវ​បាន​បកប្រែ​ក្ដី តែ​យើង​ដឹង​ថា​វា ត្រូវ​បាន​បកប្រែ​« ដោយ​អំណោយទាន និង​ព្រះចេស្ដា​នៃ​ព្រះ » ( គ. និង ស. ១៣៥:៣) ហើយថា​ចំណែក​នោះ ដែល​ត្រូវ​បាន​បកប្រែ​គឺជា​ការ​ពិត ( សូមមើល គ. និង ស. ១៧:៦ ) ។

យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ--ប្រវត្តិ ១:៥៩-៦២ ។ « តាមរយៈ​យូរីម និងធូមីម ខ្ញុំ​បាន​បកប្រែ »

យូរីម និងធូមីម គឺ​ជា « ឧបករណ៍​មួយ​របស់​ព្រះដែល​បាន​រៀបចំ ដើម្បី​ជួយ​ដល់​មនុស្ស​ដើម្បី​ទទួល​បាន​វិវរណៈ​មកពី​ព្រះអម្ចាស់ និង​នៅក្នុងការ​បកប្រែភាសា » ( Bible Dictionary,« យូរីម និងធូមីម » ) ។ យ៉ូសែប ស៊្មីធ បាន​ប្រើ​យូរីម និងធូមីម ដើម្បីជួយ​នៅ​ក្នុង​ការ​បកប្រែ​នៃ​ព្រះគម្ពីរមរមន ។ ​បន្ថែមពី​លើ យូរីម និងធូមីម ព្យាការី​បាន​ប្រើ​ត្បូងមើលឆុត​មួយ នៅក្នុង​ដំណើរ​ការ​នៃការ​បក​ប្រែ ។

អែលឌើរ នែល អេ ម៉ាក់ស្វែល នៃ​កូរ៉ុម​នៃ​ពួក​សាវក​ដប់ពីរ​នាក់ បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ដូច​ខាង​ក្រោម​អំពី​ដំណើរ​ការ​នៃ​ការ​បកប្រែ និង​ការ​ប្រើយូរីម និងធូមីម របស់យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង​ត្បូង​មើលឆុត ៖

រូបភាព
អែលឌើរ ណែល អេ ម៉ាកស្វែល

« ព្យាការី យ៉ូសែប តែ​ម្នាក់​ប៉ុណ្ណោះ​ដែល​បាន​ដឹង​អំពី​ដំណើរ​ការ​ពេញ​លេញ ហើយ​លោក​បាន​ស្ទាក់ស្ទើរ​ដើម្បី​ពិពណ៌នា​លម្អិត ។ យើង​កត់សម្គាល់​អំពី​ពាក្យ​សម្ដី​របស់​ដាវីឌ វីតមើរ, យ៉ូសែប ណៃត, ម៉ាទីន ហារីស ដែល​ជា​អ្នក​សង្កេត​មើល ពុំ​មែន​ជា​អ្នក​បកប្រែ​ទេ ។ ដាវីឌ វីតមើរ បានចង្អុល​បង្ហាញ​ថា នៅពេល​ព្យាការី​បាន​ប្រើ​ឧបករណ៍​ដ៏ទេវភាព​ទាំងឡាយ ដែល​បាន​ផ្ដល់​ឲ្យ​ដើម្បី​ជួយដល់​គាត់ នោះ ‹ អក្សរ​បុរាណ និង​ការ​បកប្រែ​ជា​ភាសា​អង់គ្លេស​បាន​បង្ហាញ​ឡើង… ជា​អក្សរ​យ៉ាង​ច្បាស់ៗ​ផងដែរ › ។ បន្ទាប់មក យ៉ូសែប នឹង​អាន​ពាក្យ​ទាំងឡាយ​ទៅកាន់ អូលីវើរ ( បានដកស្រង់​នៅក្នុង James H. Hart, “About the Book of Mormon » Deseret Evening News ថ្ងៃទី ២៥ ខែ មិនា ឆ្នាំ ១៨៨៤, ទំព័រ ២ ) ។ ម៉ាទិន ហារិស បាន​រៀប​រាប់អំពី​ត្បូង​អ្នក​មើល​ឆុត ៖ ‹ ប្រយោគ​ទាំងឡាយ​នឹង​លេច​ឡើង ហើយ​ត្រូវ​បាន​អាន​ដោយព្យាការី ហើយ​ត្រូវ​បាន​សរសេរ​ដោយ ម៉ាទិន › ( បាន​ដកស្រង់​នៅក្នុង Edward Stevenson « One of the Three Witnesses: Incidents in the Life of Martin Harris » Latter-day Saints’ Millennial Star, ថ្ងៃទី ៦ ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៨៨២, ទំព័រ ៨៦–៨៧ ) ។ យ៉ូសែប ណៃត៍ បាន​ធ្វើ​ការ​សង្កេត​ស្រដៀងគ្នា​នេះ ( សូមមើល ឌីន ជេស៊ី « Joseph Knight’s Recollection of Early Mormon History » BYU Studiesថ្ងៃទី១៧ [ រដូវ​ស្លឹកឈើជ្រុះ ឆ្នាំ១៩៧៦ ]: ៣៥ ) ។

« អូលីវើរ ខៅឌើរី ត្រូវ​បាន​រាយការណ៍ មាន​ទីបន្ទាល់​នៅក្នុងតុលាការ​ថា យូរីម និងធូមីម ជួយ​ឲ្យ ‹ អាន​ជា​ភាសា​អង់គ្លេស បាន​ផ្គុំ​អក្សរ​អេស៊ីព្ទ ដែល​បាន​ឆ្លាក់​នៅលើ​ផ្ទាំង​ចំណារ › ( « Mormonites, » Evangelical Magazine and Gospel Advocate ថ្ងៃទី ៩ ខែ មេសា ឆ្នាំ ១៨៣១ ) ។ បើ​របាយការណ៍​ទាំង​នេះ ត្រឹមត្រូវ វា​ផ្ដល់​យោបល់​ពីដំណើរ​ការ​មួយ ដែល​ចង្អុល​បង្ហាញ​អំពី​ការ​ប្រទានពរ​ដល់​យ៉ូសែប មកពីព្រះ​នូវ ‹ ចក្ខុវិស័យ និង​អំណាច​ដើម្បី​បកប្រែ › ( គ. និង ស. ៣:១២

« បើ​តាម​ឧបករណ៍​ដ៏ទេវភាព​ទាំងនេះ ដែល​ព្យាការី​​មើលដាច់ពាក្យ​សម្ដីទាំងឡាយ​ពីបុរាណ​ដែលបកប្រែ​ជាភាសា​អង់គ្លេស បន្ទាប់មក​សូត្រតាម នោះ​លោក​ពុំ​ចាំបាច់​សិក្សា​តួអក្សរ​នៅលើ​ផ្ទាំង​ចំណារ​ដោយ​ពិនិត្យពិចៃខ្ជាប់​ខ្ជួន​-- នូវ​ដំណើរការ​បកប្រែ ដោយ​ការ​គិត​ទៅវិញទៅមក​អំពី​អត្ថបទបុរាណ ហើយ​ផ្ដល់​អត្ថន័យ​តាម​សម័យ​ទំនើប​ជា​តាមធម្មតានោះទេ ។

« ដំណើរការវិវរណៈពិតជា មិន​បាន​តម្រូវ​ឲ្យ​ព្យាការី​ក្លាយជា​អ្នកជំនាញ​ខាង​ភាសា​បុរាណ​នោះ​ទេ ។

« សេចក្ដី​លម្អិត​ណាក៏​ដោយ​នៃ​ដំណើរការ​នេះ វាតម្រូវឲ្យ​មានការខិតខំ​ប្រឹងដ៏ហ្មត់ចត់​ផ្ទាល់ខ្លួន​របស់​យ៉ូសែប ជាមួយ​នឹង​ជំនួយ​នៃ​ឧបករណ៍​ដែល​ប្រកប​ដោយ​វិវរណៈ​នោះ ។ ដំណើរការ​នេះ ប្រហែលមាន​លក្ខណៈ​ផ្សេងៗ​គ្នា ដោយសារ​សមត្ថភាព​របស់​យ៉ូសែប បាន​រីកចម្រើន ដោយ​ទាក់ទង​នឹង​យូរីម និង ធូមីម ប៉ុន្ដែ​ប្រហែល​ជា​ការពឹងផ្អែក​លើ​ឧបករណ៍​បែប​នោះ​មាន​តិច​ជាង​នៅក្នុង​កិច្ចការ​បកប្រែ​លើក​ក្រោយ​ទៀត​របស់​ព្យាការី ។ អែលឌើរ អូសុន ប្រាត្ត នៃ​កូរ៉ុម​នៃ​ពួក​សាវក​ដប់ពីរ​នាក់ បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានប្រាប់​គាត់​ថា លោក​បាន​ប្រើ យ៉ូរីម និង​ធូមីម នៅពេល​លោក​ពុំ​មាន​បទពិសោធន៍​ក្នុង​ការ​បកប្រែ ប៉ុន្តែ​ក្រោយ​មក លោក​ពុំ​ត្រូវការ​ប្រើ​វា​ទេ ដែល​ករណី​នោះ គឺ​នៅក្នុង​ការ​បកប្រែខគម្ពីរ​ព្រះគម្ពីរប៊ីប​របស់​យ៉ូសែបជា​ច្រើន​ខនោះ ( សូមមើល Latter-day Saints’ Millennial Star ថ្ងៃ​ទី ១១ ខែ សីហា ឆ្នាំ ១៨៧៤, ៤៩៨–៩៩ ) » ( By the Gift and Power of God » Ensign, ខែ មករា ឆ្នាំ១៩៩៧, ទំព័រ ៣៩ ) ។

យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ--ប្រវត្តិ ១:៦៣-៦៥ តើ​នរណា​ជា​ពួកបណ្ឌិត​ដែល​ម៉ាទីន​ហារិស បានទៅ​ជួប​នោះ ?

ម៉ាទីន ហារីស បាន​ទៅជួបយ៉ាងតិច បុរសបីនាក់ ដែល​ជា​មាន​កេរ្តិ៍ឈ្មោះ​ជា​ភាសាវិទូ ។ នៅ​អាល់បានី រដ្ឋ​នូវ យ៉ោក គាត់​បាន​និយាយ​ជា​មួយ លូធើរ ប្រាឌីស ជាអ្នក​ការទូត រដ្ឋ​បុរសម្នាក់​ដែល​ជា​អ្នក​ធ្វើដំណើរជុំវិញពិភពលោក និង​ជាសិស្ស​ផ្នែកភាសា ។ នៅទីក្រុង​នូវ យ៉ោក លោក​បាន​ជួប​នឹង​បណ្ឌិត សាំយូអែល មិចឆែល ជា​អនុប្រធាន​នៃ​សាកលវិទ្យាល័យ​ពេទ្យ រ៉តជើរស៍ ។ លោក​ក៏​បាន​ទៅជួប​នឹង​បុរស​ម្នាក់ ដែលចេះភាសា​ជា​ច្រើន រួម​ទាំង​ភាសាហេព្រើរ និង​ភាសាបេប៊ីឡូនៀន ផងដែរ ។ នេះ គឺ​ជា​សាស្ត្រាចារ្យ ឆាល្ស​អ័នថុន នៃ​សាកល​វិទ្យាល័យ​កូឡុំបៀរ នៅ​ទីក្រុង​នូវយ៉ោក ដែល​ស្ថិត​នៅក្នុង​ចំណោម​បណ្ឌិត​ខាង​បុរាណ​វិជ្ជា​ដ៏​កំពូល​នៃ​ជំនាន់របស់​លោក ។ នៅ​គ្រា​នៃ​ការ​ទៅជួប​របស់​ម៉ាទីន ហារីស ឆាល្ស អ័នថុន គឺ​ជា​សាស្ត្រាចារ្យ​មើល​បន្ថែម​ទៅលើ​ផ្នែក​ភាសា​ក្រិច និង​ភាសា​ឡាតាំង ។ លោក​ចេះ​ភាសា​បារាំង អាល្លឺម៉ង់ ក្រិច និងភាសា​ឡាតាំង មាន​សៀវភៅ​នៅក្នុង​បណ្ណាល័យ​របស់លោក​ជា​ភស្ដុតាង ហើយ​ស្គាល់​ការ​រកឃើញ​ចុង​ក្រោយ​បំផុត​ចំពោះ​ភាសា​អេស៊ីព្ទ រួមទាំង​កិច្ចការ​នៃ​ឆាំប៉ូលីអុង​ជំនាន់ដើម​ផងដែរ ។