មេរៀនទី ៧៩ ៖ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៧៦:២០-៤៩

មេរៀនទី ៧៩

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:២០-៤៩

បុព្វកថា

នៅផ្នែកដំបូងនៃកំណែថ្មី បានបង្ហាញដល់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង ស៊ីឌនី រិកដុន នៅថ្ងៃទី ១៦ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៨៣២ ពួកលោកបានមើលឃើញសិរីល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយបានថ្លែងជាសាក្សីអំពីទ្រង់ ។ ពួកលោកបានមើលឃើញសាតាំងត្រូវបានបណ្ដេញចេញពីវត្តមានរបស់ព្រះ នៅក្នុងជីវិតមុនជីវិតរមែងស្លាប់ ដោយសារការបះបោរ ។ ពួកលោកក៏ត្រូវបានបង្ហាញផងដែរអំពីកូនអន្ដរធាន ហើយបានរៀនអំពីលទ្ធផលដ៏អស់កល្បនៃអ្នកទាំងឡាយដែលជ្រើសរើសដើរតាមសាតាំង ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:២០-២៤

យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង ស៊ីឌនី រិកដុន បានមើលឃើញការនិមិត្តមួយអំពីព្រះវរបិតាសួគ៌ និង ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ

សម្រាប់ទំនុកដម្កើងធម្មានិដ្ឋាន សូមអញ្ជើញសិស្សក្នុងថ្នាក់ច្រៀងបទ « ខ្ញុំដឹងថា ព្រះប្រោសលោះខ្ញុំនៅរស់ » (ទំនុកតម្កើងទំព័រ ១៣៦ ) ។ ពាក្យពេចន៏នៃទំនុកតម្កើងនេះ អាចជួយសិស្សឲ្យមានអារម្មណ៍ពីព្រះចេស្ដានៃសេចក្ដីពិតដែលពួកគេនឹងរៀននៅថ្ងៃនេះ ។

សូមជួយសិស្សឲ្យទទួលអារម្មណ៍ពីសេចក្តីពិត និង សារៈសំខាន់នៃគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ទាំងឡាយ

ឥទ្ធិពលនៃព្រះវិញ្ញាណអាចជួយសិស្សដឹងពីសេចក្ដីពិត និងសារៈសំខាន់នៃគោលលទ្ធិ និងគោលការណ៍ទាំងឡាយនៃដំណឹងល្អ ។ ការស្ដាប់ ឬការច្រៀងទំនុកតម្កើងពិសិដ្ឋ ការពិចារណាអំពីសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អ ហើយចែកចាយទីបន្ទាល់អំពីគោលលទ្ធិ និងគោលការណ៍ទាំងឡាយ ដែលសិស្សបានស្គាល់ គឺជាមធ្យោបាយសម្រាប់ពួកគេអញ្ជើញឥទ្ធិពលនៃព្រះវិញ្ញាណចូលក្នុងដួងចិត្តរបស់ពួកគេ ។

សូមចាប់ផ្ដើមថ្នាក់រៀនដោយការអញ្ជើញសិស្សពិចារណាអំពីស្ថានភាពដូចខាងក្រោម ៖ ខណៈពេលកំពុងអង្គុយនៅក្នុងថ្នាក់រៀនមួយនៅសាលារៀន គ្រូបង្រៀនរបស់អ្នកចាប់ផ្ដើមការពិភាក្សាអំពីសាសនាក្នុងពិភពលោក ។ គ្រូបង្រៀនបានសួរថា បើមាននរណាជាគ្រីស្ទសាសនិកក្នុងថ្នាក់នេះ សូមស្ម័គ្រចិត្តចែកចាយអំពីជំនឿរបស់ខ្លួនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

បើអ្នកស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពនេះ តើអ្នកនឹងនិយាយថា អ្នកជឿ ហើយស្គាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទយ៉ាងណាខ្លះ ?

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យមើលទៅឌីយ៉ាក្រាម ដែលពួកគេបានទទួលពីមុនរៀនមេរៀន ដែលចែងអំពីការនិមិត្តដែលបានកត់ត្រានៅក្នុងគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦។ សូមពន្យល់ថា នៅក្នុងមេរៀនថ្ងៃនេះ ពួកគេនឹងរៀនអំពីផ្នែកបីដំបូងនៃការនិមិត្ត ដែលបានបើកបង្ហាញដល់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង ស៊ីឌនី រិកដុន ។ នៅផ្នែកទីមួយនៃការនិមិត្ត ពួកលោកបានមើលឃើញ ព្រះវរបិតា និង ព្រះរាជបុត្រា នៅកណ្ដាលសិរីល្អរបស់ទ្រង់ ។ សូមសរសេរក្បាលរឿងបីដូចខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖

អ្វីដែលពួកលោកបានមើលឃើញ អ្វីដែលពួកលោកបានស្ដាប់ឮ អ្វីដែលពួកលោកបានរៀន

សូមសិស្សឲ្យសរសេរក្បាលរឿងក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់ ឬសៀវភៅកំណត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ។ រួចហើយអញ្ជើញពួកគេឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:២០-២៤ដោយស្ងាត់ស្ងៀមហើយសរសេរពាក្យ ឬឃ្លានានាដកស្រង់ចេញពីខគម្ពីរ នៅពីក្រោមក្បាលរឿងដែលត្រូវ ។ បន្ទាប់ពីផ្ដល់ពេលឲ្យគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យមកកាន់ក្ដារខៀន ហើយធ្វើជាស្មៀន។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ចែកចាយពាក្យ ឬឃ្លាទាំងឡាយ ដែលពួកគេបានប្រាប់នៅក្រោមក្បាលរឿងពីរដំបូង ខណៈដែលសិស្សសរសេរវានៅក្រោមក្បាលរឿងត្រឹមត្រូវនៅលើក្ដារខៀន ។

តើគោលលទ្ធិក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនអ្វីខ្លះអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? ( សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរបញ្ជីចម្លើយរបស់សិស្សក្នុងថ្នាក់ដាក់នៅលើក្ដារខៀន នៅពីក្រោមក្បាលរឿងអ្វីដែលពួកលោកបានស្ដាប់ឮ )។

សិស្សអាចនឹងប្រាប់អំពីគោលលទ្ធិផ្សេងៗ រួមមានដូចខាងក្រោម ៖ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាតួអង្គមានព្រះជន្មរស់ ជាតួអង្គរុងរឿង ព្រះវរបិតាសួគ៌ និង ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាតួអង្គផ្សេងពីគ្នា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាព្រះរាជបុត្រាសំណប់តែមួយគត់របស់ព្រះបិតា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាអង្គបង្កបង្កើតនៃពិភពលោកនេះ និងពិភពដទៃទៀតហើយយើងគឺជាបុត្រាបុត្រីសំណប់របស់ព្រះ ។

សូមជួយសិស្សឲ្យត្រៀមខ្លួនចែកចាយពីអារម្មណ៍ និងទីបន្ទាល់របស់ពួកគេ អំពីសេចក្ដីពិតដែលពួកគេបានពិពណ៌នានៅក្នុង ខ ២០-២៤ ដោយសុំឲ្យពួកគេឆ្លើយតបនឹង សំណួរមួយ នៃ សំណួរខាងក្រោមនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់ ឬសៀវភៅកំណត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ( សូមសរសេរសំណួរទាំងនេះនៅលើក្ដារខៀន ) ៖

តើសេចក្ដីពិតទាំងនេះណាមួយ ដែលអ្នកមានអំណរគុណជាពិសេស ហើយហេតុអ្វី ?

តើគោលលទ្ធិទាំងនេះណាមួយ ដែលអ្នកអាចថ្លែងទីបន្ទាល់ ? តើអ្នកដឹងថាវាជាការពិតដោយរបៀបណា ?

សូមបញ្ចប់ប្រយោគនេះថា ៖ ស្ដីអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ខ្ញុំដឹង…

បន្ទាប់ពីសិស្សមានពេលគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីសរសេរ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អានឲ្យឮៗអំពីទីបន្ទាល់របស់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង ស៊ីឌនី រិកដុន នៅក្នុងគ. និង ស. ៧៦:២២។ បន្ទាប់មកអញ្ជើញសិស្សណាម្នាក់ដែលស្ម័គ្រចិត្តដើម្បីចែកចាយអារម្មណ៍ និងទីបន្ទាល់ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលបានរស់ឡើងវិញ ដើម្បីធ្វើដូច្នោះ ។ សូមពិចារណាធ្វើការចែកចាយទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះផងដែរ ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:២៥-២៩

យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង ស៊ីឌនី រិកដុន បានមើលឃើញការនិមិត្តមួយអំពីការធ្លាក់របស់លូស៊ីហ្វើរ

បើអាចធ្វើទៅបាន សូមផ្ដល់ដល់សិស្សម្នាក់ៗនូវច្បាប់ចម្លងនៃលំហាត់ ត្រូវ/ខុស ដូចខាងក្រោម ឬសរសេរសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នៃលំហាត់នោះនៅលើក្ដារខៀន ។ សូមណែនាំសិស្សឲ្យសរសេរនៅលើច្បាប់ចម្លង ឬក្រដាសរបស់ពួកគេថាតើសេចក្ដីថ្លែងការណ៍និមួយៗ ត្រូវ ឬខុស ។

____១. សាតាំងត្រូវបានស្គាល់ថាជា លូស៊ីហ្វើរ ។
____២. សាតាំង គឺជាវិញ្ញាណមួយមានសិទ្ធិអំណាចនៅក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះ ។
____៣. សាតាំង ពុំមានបំណងមិនចង់គោរពតាមព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនោះទេ ។
____៤. មានការសប្បាយរីករាយនៅស្ថានសួគ៌ នៅពេលសាតាំងត្រូវបានបណ្ដេញចេញ ។
____៥. សាតាំងធ្វើសង្គ្រាមជាមួយនឹងពួកបរិសុទ្ធនៃព្រះ ។

បន្ទាប់ពីសិស្សបានបញ្ចប់លំហាត់ហើយ សូមពន្យល់ថា គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:២៥-២៩ពិពណ៌នាអំពីការនិមិត្តដែល យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង ស៊ីឌនី រិកដុន បានមើលឃើញការធ្លាក់របស់ លូស៊ីហ្វើរ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអានខគម្ពីរទាំងនេះដោយស្ងាត់ស្ងៀម ហើយធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរទៅលើចម្លើយរបស់ពួកគេដោយផ្ដោតទៅលើអ្វីដែលពួកគេបានអាន ។ បន្ទាប់ពីសិស្សបានបញ្ជាក់អំពីចម្លើយរបស់ពួកគេហើយ សូមមើលសេចក្ដីថ្លែងការណ៍និមួយៗរបស់សិស្សក្នុងថ្នាក់ ហើយអញ្ជើញសិស្សឲ្យពន្យល់អំពីចម្លើយរបស់ពួកគេ ដោយប្រើនូវអ្វីដែលពួកគេបានរៀន ។ សេចក្ដីថ្លែងការណ៍ទី ១ គឺ ត្រូវ ( សូមមើលគ. និង ស. ៧៦:២៦) ។ សេចក្ដីថ្លែងការណ៍ទី ២ គឺ ត្រូវ ផងដែរ ( សូមមើលគ. និង ស. ៧៦:២៥-២៧) ។ អ្នកអាចនឹងចង់ពន្យល់ដល់សិស្សថា ឈ្មោះលូស៊ីហ្វើរ មានន័យថា អ្នកនាំពន្លឺ ឬការបញ្ចេញពន្លឺមួយ ។ វាក៏ត្រូវបានស្គាល់ថាជា « បុត្រានៃពេលព្រឹក » ។ ( សូមមើល Bible Dictionary « Lucifer » សេចក្ដីណែនាំដល់ព្រះគម្ពីរ« Lucifer »scriptures.lds.org ) ។

ដូចសិស្សពន្យល់ចម្លើយរបស់ពួកគេចំពោះសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ទី ៣ ដែលខុស ( សូមមើលគ. និង ស. ៧៦:២៥ ២៨) ជួយពួកគេឲ្យយល់ថា សាតាំងបានបះបោរ ។ វាបានព្យាយាមដើម្បីដណ្ដើមបល្ល័ង្គរបស់ព្រះបិតាសួគ៌ ហើយចង់យកអំណាច នគរ និងសិរីល្អទ្រង់ ។

ស្របតាមខ ២៥តើលទ្ធផលនៃការបះបោររបស់លូស៊ីហ្វើរទាស់នឹងព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានអ្វីខ្លះ ? ( អ្នកអាចនឹងចង់អញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរគោលលទ្ធិដូចខាងក្រោមនៅរឹមទំព័រនៃគម្ពីររបស់ពួកគេនៅជិតនឹងខ ២៥៖នៅក្នុងជិវិតមុនជីវិតលើផែនដី លូស៊ីហ្វើរបានបះបោរទាស់នឹងព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយត្រូវបានបណ្ដេញចេញ )។

បន្ទាប់ពីសិស្សពន្យល់អំពីចម្លើយរបស់ពួកគេចំពោះសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ទី ៤ ដែលខុស ( សូមមើលគ. និង ស. ៧៦:២៦) សូមពន្យល់ថាកូនអន្ដរធានគឺជាឈ្មោះដែលដាក់ឲ្យលូស៊ីហ្វើរ មានន័យថា ការបំផ្លិចបំផ្លាញ ឬការវិនាសហិនហោច ។

នៅពេលសិស្សពន្យល់ចម្លើយរបស់ពួកគេចំពោះសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ទី ៥ ដែលពិត ( សូមមើលគ. និង ស. ៧៦:២៩) សូមពិចារណាធ្វើការអញ្ជើញពួកគេឲ្យគូសចំណាំឃ្លានៅក្នុងខ ២៩ដែលបង្រៀនថាសាតាំងបានបង្កើតសង្គ្រាមជាមួយនឹងពួកបរិសុទ្ធនៃព្រះ ។

តើសង្គ្រាមជាមួយនឹងសាតាំងនេះ ចាប់ផ្ដើមនៅពេលណា ? ( នៅក្នុងជីវិតមុនជីវិតនេះ ) ។ តើពាក្យដកស្រង់ចេញពីខ ២៩ណាខ្លះ ដែលពន្យល់ថាសង្គ្រាមដែលចាប់ផ្ដើមនៅស្ថានសួគ៌បានបន្ដនៅសព្វថ្ងៃនេះ ? ( ពាក្យធ្វើនិងព័ទ្ធជុំវិញ គឺទាំងពីរនេះ ត្រូវបានប្រើនៅក្នុងកាលបច្ចុប្បន្នកាល ។ អ្នកអាចនឹងចាំបាច់ត្រូវពន្យល់ថា ព័ទ្ធជុំវិញ មានន័យថា ត្រូវបានហ៊ុំព័ទ្ធទាំងស្រុង ) ។
តើសាតាំងបង្កើតសង្គ្រាមទាស់នឹងពួកបរិសុទ្ធនៃព្រះនៅសព្វថ្ងៃនេះយ៉ាងដូចម្ដេច ?

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:៣០-៤៩

យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង ស៊ីឌនី រិកដុន បានមើលឃើញការនិមិត្តមួយអំពីការរងទុក្ខរបស់ពួកកូនអន្ដរធាន

នៅក្នុងសង្គ្រាមមួយ តើជនក្បត់ជាអ្វី ?

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យមើលត្រួសៗគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:៣០-៣២រកមើលពួកជនក្បត់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដែលព្រះអម្ចាស់បានបង្ហាញដល់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង ស៊ីឌនី រិកដុន នៅក្នុងការនិមិត្ត ។ សូមឲ្យសិស្សរៀបរាប់ពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យឆ្លាស់វេនគ្នាអានឲ្យឮៗគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:៣០-៣៥ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលជម្រើសដែលនាំឲ្យបុគ្គលម្នាក់ៗក្លាយទៅជាពួកកូនអន្ដរធាន ។

តើជម្រើសអ្វីខ្លះ ដែលដឹកនាំឲ្យក្លាយទៅជាកូនអន្ដរធាន ? ( ការជ្រើសរើសធ្វើតាមសាតាំង ការបដិសេធសេចក្ដីពិត និងបន្ថោកបន្ទាបព្រះចេស្ដាព្រះ បន្ទាប់ពីបានស្គាល់ [ សូមមើល គ. និង ស. ៧៦:៣១] ការបដិសេធព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ បន្ទាប់ពីបានទទួល ហើយបដិសេធព្រះអង្គសង្គ្រោះ [ សូមមើលគ. និង ស. ៧៦:៣៥] ) ។

ពេលខ្លះ សិស្សមានកង្វល់ថា មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ដែលប្រែជាមិនសូវសកម្មនៅក្នុងដំណឹងល្អ គឺជាពួកកូនអន្តរធាន ។ សូមពន្យល់ថា ពួកកូនអន្តរធាន គឺខុសពីសមាជិកសាសនាចក្រ ដែលមានទីបន្ទាល់អំពីសេចក្ដីពិតនៅពេលមួយ ប៉ុន្តែបានអសកម្មនៅក្នុងដំណឹងល្អ ។ ពួកកូនអន្តរធាន បានប្រព្រឹត្តអំពើបាបដែលមិនអាចលើកលែងឲ្យបាន គឺការបដិសេធព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។

ប្រធាន ស្ពែនស៊ើរ ដបុលយូ ឃឹមបឹល បានបង្រៀនថា ៖

« អំពើបាបទាស់នឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ តម្រូវឲ្យមានចំណេះដឹងខ្ពង់ខ្ពស់ ដែលសម្ដែងចេញយ៉ាងច្បាស់នូវរឿងដែលមិនអាចធ្វើទៅរួច ក្នុងការប្រព្រឹត្តអំពើបាបនោះThe Miracle of Forgivenessឆ្នាំ ១៩៦៩ ] ទំព័រ ១២៣ ) ។

សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យឆ្លាស់វេនគ្នាអានឲ្យឮៗគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:៣៦-៣៨, ៤៤-៤៩ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលពីស្ថានភាពនៃពួកកូនអន្ដរធាន ។

តើអ្នកនឹងពិពណ៌នាអំពីការរងទុក្ខដែលពួកកូនអន្ដរធាននឹងទទួលបទពិសោធន៍សម្រាប់ភាពអស់កល្បជានិច្ចយ៉ាងដូចម្ដេច ?
ស្របតាមខ ៣៧តើសេចក្ដីស្លាប់ប្រភេទណា ដែលពួកកូនអន្តរធាននឹងមាន ជាអ្នកដែលទទួលបទពិសោធន៍តែម្នាក់គត់នោះ ?

សូមពន្យល់ថា ពួកកូនអន្តរធាន នឹងមិនត្រូវបានប្រោសលោះពីការស្លាប់ខាងវិញ្ញាណជាលើកទីពីរឡើយ និងមិនស្នងនគរនៃសិរីល្អទុកជាមរតកដែរ បន្ទាប់ពីពួកគេត្រូវបានប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនោះ ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេនឹងរងទុក្ខដ៏អស់កល្បជានិច្ច ។

សូមចង្អុលបង្ហាញថា នៅក្នុងកណ្ដាលការនិមិត្តអំពីពួកកូនអន្ដរធាន យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង ស៊ីឌនី រិកដុន បានរៀនពីសេចក្ដីពិតដ៏មានសង្ឃឹមមួយ ។ ដើម្បីជួយសិស្សស្គាល់សេចក្ដីពិតនេះ សូមឲ្យសិស្សរៀបរាប់អំពីព័ត៌មានដ៏ល្អបំផុត ដែលពួកគេបានទទួលអំឡុងសប្ដាហ៍មុន ។ ( អ្នកអាចនឹងចង់នាំមកនូវឧទាហរណ៍អំពីដំណឹងល្អមួយចំនួន ចេញមកពីកាសែត ឬប្រភពផ្សេងៗ ) ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:៣៩-៤៣ ឲ្យឮៗ ហើយសុំដល់សិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលនូវព័ត៌មានល្អៗមួយចំនួនដែលពិភពលោកបានទទួល ។

តើព័ត៌មានល្អអ្វីខ្លះ ដែលពិភពលោកនឹងទទួល ? ( អ្នកអាចពន្យល់ថាពាក្យ ដំណឹងល្អ មានន័យដើមថា ព័ត៌មានល្អ ) ។

ដើម្បីជួយសិស្សប្រាប់អំពីគោលលទ្ធិទាំងឡាយដែលបានបង្រៀននៅក្នុងគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:៣៩-៤៣ សុំឲ្យពួកគេសរសេរដើមរឿងខ្លីមួយនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់ ឬសៀវភៅកំណត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ សរុបអំពី « ព័ត៌មានល្អ » ដែលបានបង្រៀននៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ។ ក្រោយពីសិស្សមានពេលគ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ចែកចាយដើមរឿងរបស់ពួកគេជាមួយនឹងសិស្សក្នុងថ្នាក់ ។ បន្ទាប់ពីសិស្សឆ្លើយតប អ្នកអាចនឹងចង់ផ្ដល់យោបល់ថា ពួកគេគូសចំណាំឃ្លានៅក្នុងខ ៣៩-៤៣ដែលបង្រៀនអំពីគោលលទ្ធិដូចខាងក្រោម ៖តាមរយៈដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ កូនចៅទាំងអស់របស់ព្រះនឹងគ្រងកន្លែងមួយនៅក្នុងនគរនៃសិរីល្អ លើកលែងតែពួកកូនអន្តរធានប៉ុណ្ណោះ ។

ហេតុអ្វីបានជាដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជា «ព័ត៌មានល្អ »សម្រាប់អ្នក ?

អ្នកអាចនឹងចង់បញ្ចប់មេរៀននេះ ដោយការចែកចាយនូវចម្លើយរបស់អ្នកចំពោះសំណួរនេះ ។

សេចក្តីអធិប្បាយ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី សញ្ញា ៧៦។ ការទទួលនូវការនិមិត្ត

ភីឡូ ឌីបល មានវត្តមាននៅពេល យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង ស៊ីឌនី រិកដុន បានទទួលការនិមិត្តរបស់ពួកគេ ។ គាត់បានពិពណ៌នាអំពីបទពិសោធន៍របស់ យ៉ូសែប និង ស៊ីឌនី ថា ៖

« ការនិមិត្តត្រូវបានកត់ត្រានៅក្នុងគម្ពីរគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ត្រូវបានប្រទានឲ្យនៅផ្ទះរបស់ ‹ ឪពុក ចនសុន › នៅ [ ហៃរ៉ុម ] រដ្ឋ អូហៃអូ ហើយអំឡុងពេលដែលយ៉ូសែប និងស៊ីឌនី ស្ថិតនៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណ ហើយបានឃើញស្ថានសួគ៌បើកចំហរ នោះមានបុរសផ្សេងទៀតនៅក្នុងបន្ទប់ ប្រហែលជាដប់ពីរនាក់ នៅក្នុងចំណោមនោះ ខ្ញុំគឺជាមនុស្សម្នាក់ អំឡុងពេលមួយ … បានឃើញសិរីល្អ ហើយបានដឹងពីព្រះចេស្ដា ប៉ុន្តែពុំបានមើលឃើញការនិមិត្តទេ ។

« ចន្លោះពេលនោះ យ៉ូសែប បានថ្លែងថា ៖ ‹ តើខ្ញុំបានឃើញអ្វីខ្លះ ?› ដូចជាមនុស្សម្នាក់ដែលនឹងនិយាយថា ខណៈពេលដែលមើលទៅក្រៅតាមបង្អួច ហើយបានឃើញអ្វីៗទាំងអស់ដែលមនុស្សក្នុងបន្ទប់ពុំអាចមើលឃើញ ។ បន្ទាប់មកលោកនឹងរៀបរាប់អំពីអ្វីដែលោកបានឃើញ ឬអ្វីដែលលោកបានមើល ។ បន្ទាប់មក ស៊ីឌនី បានតបថា ‹ ខ្ញុំបានមើលឃើញដូចគ្នានេះ › ។ បច្ចុប្បន្ននេះ ស៊ីឌនី នឹងថ្លែងថា ‹ តើខ្ញុំបានឃើញអ្វីខ្លះ ?› ហើយនឹងថ្លែងឡើងវិញអំពីអ្វីដែលគាត់បានឃើញ ឬកំពុងឃើញ ហើយ យ៉ូសែប នឹងតបថា ‹ ខ្ញុំក៏បានឃើញដូចគ្នាដែរ › ។

« លក្ខណៈនៃការសន្ទនានេះ ត្រូវបានថ្លែងឡើងវិញដដែលៗក្នុងចន្លោះពេលខ្លីមួយដល់ចុងបំផុតនៃការនិមិត្ត ។…

« យ៉ូសែប អង្គុយយ៉ាងមុតមាំ ហើយដោយស្ងៀមស្ងាត់ គ្រប់ពេលនៅក្នុងសិរីល្អដ៏រុងរឿងនោះ ប៉ុន្តែ ស៊ីឌនី បានអង្គុយមិនមាំមួនទេ ហើយស្លេកស្លាំង ជាក់ស្ដែងគឺទន់ដូចជាកំរាលព្រំ ដោយបានសង្កេតឃើញ យ៉ូសែប បានមានប្រសាសន៍ដោយញញឹមថា ‹ ស៊ីឌនី ពុំធ្លាប់ដូចជាខ្ញុំទេ › » ( នៅក្នុង « Recollections of the Prophet Joseph Smith, » The Juvenile Instructorថ្ងៃទី ១៥ ខែឧសភា ឆ្នាំ ១៨៩២ ទំព័រ ៣០៣-៤ ) ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:២២។ « នេះគឺជាទីបន្ទាល់ចុងក្រោយបង្អស់ »

ទីបន្ទាល់របស់ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង ស៊ីឌនី រិកដុន នៅក្នុងគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:២២ គឺជាសាក្សីសម័យទំនើប អំពីភាពពិតរបស់ព្រះបិតា និងព្រះរាជបុត្រា ។ យ៉ូសែប និង ស៊ីឌនី ពុំគ្រាន់តែបានឃើញប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែបានស្ដាប់ឮផងដែរ ហើយទីបន្ទាល់របស់ពួកលោក បានឈរជាសាក្សីមួយចំពោះមនុស្សទាំងអស់ ។ ហៃរុម អិម ស្ម៊ីធ និង ជេន អិម ស្យូដាល បានពន្យល់ឃ្លា « ចុងក្រោយបង្អស់ » ដូចតទៅថា ៖ « នេះជាទីបន្ទាល់ចុងក្រោយបង្អស់ចំពោះការពិតថា ទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ ជាអង្គដែលបានរស់ឡើងវិញ និងសិរីរុងរឿង ពុំមែនជាទីបន្ទាល់ចុងក្រោយបំផុតនោះទេ ប៉ុន្តែជាចុងក្រោយមកដល់ត្រឹមគ្រានៃការនិមិត្តនេះ » (គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា [ ១៩៧២ ] ទំព័រ ៤៤៨ ) ។ តាមការនិយាយថា « ជាចុងក្រោយបង្អស់ » យ៉ូសែប និង ស៊ីឌនី ពុំមានន័យថា ពួកលោកនឹងជាមនុស្សចុងក្រោយដើម្បីទទួលទីបន្ទាល់ និងសាក្សីដូច្នេះនោះទេ ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:២៦។ « បុត្រានៃពេលព្រឹក »

ប្រធាន ចច ឃ្យូ ខានុន នៃគណៈប្រធានទីមួយ បានអធិប្បាយអំពីឈ្មោះរបស់សាតាំង « បុត្រានៃពេលព្រឹក » ថា ៖

« មនុស្សមួយចំនួនបានហៅវាថាបុត្រានៃពេលព្រឹក ប៉ុន្តែនេះវាគឺជាបុត្រានៃពេលព្រឹកម្នាក់--ស្ថិតនៅក្នុងចំណោមបុត្រានៃពេលព្រឹកជាច្រើន ដែលគ្មានសង្ស័យ ។ ទេវតានេះ គឺជាតួអង្គដ៏អស្ចារ្យមួយ ដែលគ្មានសង្ស័យ ។ កំណត់ត្រាដែលបានផ្ដល់ដល់យើង ស្ដីអំពីលោក បានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថា លោកបានកាន់តំណែងដ៏ខ្ពស់មួយ ដែលលោកគិតថាអស្ចារ្យ ហើយដែលថាលោកមានភាពរុងរឿងនៅក្នុងកិច្ចការរបស់លោក » ( « Discourse by President George Q. Cannon »Latter-day Saints’ Millennial Star,ថ្ងៃទី ៥ ខែ កញ្ញា, ១៨៩៥, ទំព័រ ៥៦៣–៦៤ ) ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:៣២-៣៥។ ការក្លាយទៅជាកូនអន្ដរធាន និងការបដិសេធព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ

ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានបង្រៀនដូចខាងក្រោម ទាក់ទងទៅនឹងឥរិយាបទរបស់មនុស្សម្នាក់ ដែលធ្វើឲ្យមនុស្សនោះក្លាយជាកូនអន្ដរធាន-- ការបដិសេធព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធថា ៖

« តើមនុស្សត្រូវធ្វើអ្វី ដើម្បីប្រព្រឹត្តអំពើបាបដែលពុំអាចអភ័យទោសឲ្យបាននោះ ? គាត់ត្រូវតែទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ បានឲ្យស្ថានសួគ៌បើកចំហរដល់គាត់ ហើយស្គាល់ព្រះ ហើយបន្ទាប់មកបានធ្វើអំពើបាប ។ ក្រោយពីមនុស្សម្នាក់បានធ្វើអំពើបាបប្រឆាំងនឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះគ្មានការប្រែចិត្តសម្រាប់គេទេ ។ គាត់ច្បាស់ជានិយាយថា ព្រះអាទិត្យពុំរះទេ ខណៈដែលគាត់មើលឃើញនឹងភ្នែកហើយនោះ គាត់បដិសេធព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នៅពេលស្ថានសួគ៌បានបើកចំពោះគាត់ រួចហើយបដិសេធនឹងផែនការនៃសុភមង្គលដោយភ្នែករបស់គាត់បានដឹងសេចក្ដីពិតហើយនោះ » ( នៅក្នុងHistory of the Church៦:៣១៤) ។

ប្រធាន ស្ពែនស៊ើរ ដបុលយូ ឃឹមបឹល បានពិពណ៌នាអំពីវាដូចខាងក្រោមថា ៖

« ពួកគេបានលិចទៅដល់បាតដី ដូចជាបាត់បង់អារម្មណ៍ និងសមត្ថភាពដើម្បីប្រែចិត្ត » (The Miracle of Forgiveness[ឆ្នាំ ១៩៦៩ ], ទំព័រ ១២៥ ) ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:៣៥។ « ដោយព្រោះគេបានឆ្កាងព្រះអង្គចំពោះខ្លួនគេ ព្រមទាំងធ្វើឲ្យទ្រង់ហាលមុខខ្មាសគេ »

អែលឌើរ ប្រ៊ូស. អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានថ្លែងថា ៖

« អំណាចនៃអំពើបាបដែលអត់ទោសឲ្យពុំបាននោះ មាននៅក្នុងការឆ្កាងព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ខាងឯខ្លួនគេរួចទៅហើយ ព្រមទាំងធ្វើឲ្យទ្រង់ហាលមុខនៅកណ្ដាលជំនុំផង ។ ហេព្រើរ ៦:៤–៨គ. និង ស. ៧៦:៣៤–៣៥) ។… ដោយហេតុនោះ គេបានប្រព្រឹត្តអំពើឃាតកម្មដោយការយល់ព្រមចំពោះសេចក្ដីសុគតរបស់ព្រះអម្ចាស់ ទាំងមាននូវចំណេះដឹងដ៏ឥតខ្ចោះអំពីសេចក្ដីពិត ដែលគេបានបះបោរដោយបើកចំហរ ហើយបានដាក់ខ្លួនគេនៅក្នុងកន្លែងមួយ ដែលគេនឹងបានឆ្កាងព្រះគ្រីស្ទ ដោយចំណេះដឹងយ៉ាងឥតខ្ចោះ ខណៈដែលទ្រង់គឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ។ ព្រះគ្រីស្ទ គឺពិតជាត្រូវបានឆ្កាងដោយថ្មីថ្មោង ហើយត្រូវបានហាលមុខនៅកណ្ដាលជំនុំផង ។ ( គ. និង ស. ១៣២:២៧ ) » ។ ( Mormon Doctrine កំណែលើកទីពីរ [ ឆ្នាំ ១៩៦៦ ] ទំព័រ ៨១៦-១៧ ) ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:៤៤។ « ទ្រង់សង្គ្រោះមនុស្សទាំងអស់ »

អែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានពន្យល់អំពីអត្ថន័យពីរផ្សេងគ្នានៃការទទួលការសង្គ្រោះថា ៖

« សម្រាប់ពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ការ ‹ ត្រូវបានសង្គ្រោះ › ក៏អាចមានន័យថា ជាការត្រូវបានសង្គ្រោះ ឬការរំដោះចេញពីសេចក្ដីស្លាប់ទីពីរ ( មានន័យថា ជាសេចក្ដីស្លាប់ខាងវិញ្ញាណចុងក្រោយ ) ដោយការធានាអះអាង ពីនគរនៃសិរីល្អនៅក្នុងបរលោកនាយ ( សូមមើលកូរិន. ១ ១៥:៤០-៤២ ក៏ដូចជាការរស់ឡើងវិញដល់សាកលលោកទាំងមូល នោះយើងសូមបញ្ជាក់ថា មនុស្សគ្រប់រូបដែលបានរស់នៅលើផ្ទៃផែនដីនេះ--លើកលែងតែមួយចំនួនតូច-- នៅក្នុងន័យនេះ សេចក្តីសង្គ្រោះគឺធានាថាមានចំពោះមនុស្សគ្រប់រូប ។…

« ព្យាការី ព្រិកហាំ យ៉ង់ បានបង្រៀនគោលលទ្ធិនោះ នៅពេលលោកបានប្រកាសថា ‹ មនុស្សគ្រប់រូបដែលពុំរលាស់អំពើបាបចោល នឹងឃ្លាតឆ្ងាយពីថ្ងៃនៃព្រះគុណ ហើយពុំក្លាយទៅជាទេវតានៃអារក្សទេនោះ នឹងត្រូវបាននាំទៅគ្រងនគរនៃសិរីល្អ › (Teachings of Presidents of the Church: Brigham Youngឆ្នាំ ១៩៩៧ ], ទំព័រ ២៨៨) ។ អត្ថន័យនៃពាក្យ បានសង្គ្រោះផ្ដល់នូវភាពខ្ពង់ខ្ពស់ដល់ជាតិសាសន៍មនុស្សលោក តាមរយៈព្រះគុណនៃព្រះអម្ចាស់របស់យើង និង ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។…

« …ការប្រើប្រាស់ស្រដៀងគ្នា និងពិសេសមួយទៀតចំពោះពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ពាក្យថាបានសង្គ្រោះនិងសេចក្ដីសង្គ្រោះគឺត្រូវបានប្រើប្រាស់ដើម្បីបង្ហាញអំពីជីវិតតម្កើងឡើង ឬជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចផងដែរ ( សូមមើលអ័ប្រា. ២:១១ ពេលខ្លះវាសំដៅទៅលើ ‹ ភាពពេញលេញនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ › ( ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃីThe Mortal Messiah,វ៉ុលទី ៤ [ ឆ្នាំ ១៩៧៩-៨១] ១:២៤២ ) ។ សេចក្ដីសង្គ្រោះនេះ តម្រូវឲ្យមានច្រើនជាងការគ្រាន់តែប្រែចិត្ត និងធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកដោយសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពត្រឹមត្រូវទៅទៀត ។ វាក៏តម្រូវឲ្យមានការចុះសេចក្ដីសញ្ញាដ៏ពិសិដ្ឋទាំងឡាយ រួមមានទាំង អាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏អស់កល្បជានិច្ច នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៃព្រះ និងភាពស្មោះត្រង់ចំពោះសេចក្ដីសញ្ញាទាំងនោះដោយការប្រកាន់ខ្ជាប់ដរាបដល់ចុងបំផុត » ( « Have You Been Saved? » Ensignខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៩៨, ទំព័រ ៥៦–៥៧ ) ។