គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣០

បុព្វកថា

នៅក្នុងខែកញ្ញា ឆ្នាំ ១៨៣០ មិនយូរប៉ុន្មានបន្ទាប់ពីសន្និសីទសាសនាចក្រមួយនៅ ហ្វាយ៉ែត រដ្ឋនូវយ៉ោក នោះយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានទទួលវិវរណៈសម្រាប់ ដាវីឌ វិតមើរ, ពេត្រុស វិតមើរ ជុញ្ញ័រ និង ចន វិតមើរ ។ វិវរណៈទាំងនេះ ត្រូវបានបោះពុម្ពដាច់ដោយឡែកពីខាងដើម ប៉ុន្តែយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានបញ្ចូលវាទៅជាកណ្ឌតែមួយ នៅក្នុងការបោះពុម្ពឆ្នាំ ១៨៣៥ នៃគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

សូមលើកទឹកចិត្តឲ្យមានការសិក្សាព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ

គ្មានរឿងតូចតាចណា ដែលមានឥទ្ធិពលយូរអង្វែងឲ្យធ្វើការល្អ ជាងការជួយសិស្សឲ្យអភិវឌ្ឍនូវទម្លាប់នៃការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួនប្រចាំថ្ងៃនោះទេ ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្ស ឲ្យញែកពេលវេលារាល់ថ្ងៃ សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ។ សូមផ្ដល់ដល់សិស្សនូវឱកាសជាទៀងទាត់នៅក្នុងថ្នាក់ ដើម្បីចែកចាយនូវអ្វីដែលពួកគេកំពុងរៀន និង មានអារម្មណ៍ ពេលពួកគេសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួនផងដែរ ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣០:១-៤

ព្រះអម្ចាស់ បានវាយផ្ចាល ដេវីឌ វិតមើរ ចំពោះការមិនស្ដាប់តាមព្រះវិញ្ញាណ និងអ្នកបម្រើដែលបានតែងតាំងរបស់ព្រះអម្ចាស់

សូមឲ្យសិស្សពិចារណាដោយស្ងៀមស្ងាត់ចំពោះសំណួរខាងក្រោម ៖

យុវជនម្នាក់បានស្ដាប់តន្ត្រី ដែលពុំត្រូវតាមបទដ្ឋានដូចមានចែងនៅក្នុងកូនសៀវភៅ ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ។ ទោះជាគាត់ចូលចិត្តស្ដាប់តន្ត្រីនេះក្ដី ក៏គាត់បានចាប់ផ្ដើមដឹងថា សាររបស់ចម្រៀងនោះ បានបណ្ដាលឲ្យគាត់បាត់បង់ព្រះវិញ្ញាណ ហើយឃ្លាតឆ្ងាយពីគ្រួសារ មិត្តភក្ដិ និងសាសនាចក្ររបស់ខ្លួន ។
បន្ទាប់ពីមានការដើរលេងជាគូជាមួយនឹងយុវជនម្នាក់ជាច្រើនដងមក មានយុវនារីម្នាក់នោះបានចាប់ផ្ដើមទទួលស្គាល់ ដោយការបំផុសគំនិតពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ថាយុវជននោះបានប៉ុនប៉ងដើម្បីបញ្ចុះបញ្ចូលនាងឲ្យរំលងច្បាប់ព្រហ្មចារីយភាពបន្ដិចម្ដងៗ ។

សូមចង្អុលបង្ហាញថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នឹងព្រមានយើង ពេលយើងស្ថិតនៅក្នុងគ្រោះថ្នាក់ខាងវិញ្ញាណ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ បើយើងពុំស្ដាប់ការព្រមានរបស់ទ្រង់ទេ នោះព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់នឹងយាងដកថយពីយើង ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣០ មានគោលលទ្ធិ និងគោលការណ៍ដែលអាចជួយយើងរៀបចំខ្លួនដើម្បីទទួល និងធ្វើតាមការព្រមានមកពីព្រះវិញ្ញាណ ។

សូមពន្យល់ថា ផ្នែកដំបូងនៃ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣០ គឺជាវិវរណៈមួយ ដែលព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានទទួលសម្រាប់ ដាវីឌ វិតមើរ ។

តើអ្នកបានដឹងអ្វីខ្លះអំពី ដេវីឌ វិតមើរ ? ( ចម្លើយអាចរួមមានថា គាត់ និងឪពុកម្ដាយគាត់ បានផ្ដល់កន្លែងមួយសម្រាប់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ដើម្បីបកប្រែព្រះគម្ពីរមរមន ថាគាត់គឺជាសាក្សីម្នាក់ នៃសាក្សីបីនាក់អំពីព្រះគម្ពីរមរមន ហើយថា គាត់គឺជាសមាជិកម្នាក់នៃសមាជិកប្រាំមួយនាក់ដំបូងរបស់សាសនាចក្រ ) ។

សូមពន្យល់ថា ទោះបីជា ដេវីឌ វិតមើរ ស្មោះត្រង់ក្នុងរបៀបជាច្រើនក្ដី ក៏ព្រះអម្ចាស់បានវាយផ្ចាលគាត់ អំពីការធ្វេសប្រហែសចំពោះការទទួលខុសត្រូវរបស់គាត់ នៅក្នុងសាសនាចក្រដែរ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣០:១-២ ឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់អំពីការវាយផ្ចាល ។

ហេតុអ្វីបានជាព្រះអម្ចាស់វាយផ្ចាល ដេវីឌ វិតមើរ ដូច្នេះ ? ( អ្នកអាចនឹងចង់កត់ត្រាចម្លើយរបស់សិស្សនៅលើក្តារខៀន ។ ចម្លើយអាចរួមមានថា ដេវីឌ ខ្លាចមនុស្ស ហើយពុំពឹងផ្អែកទៅលើព្រះអម្ចាស់សុំកម្លាំង បានដាក់ក្នុងគំនិតរបស់គាត់នូវរឿងខាងលោកិយច្រើនជាងរឿងរបស់ព្រះអម្ចាស់ ពុំបានធ្វើតាមការដឹកនាំរបស់ព្រះវិញ្ញាណ និងអ្នកដឹកនាំសាសនាចក្រ ហើយត្រូវបានបញ្ចុះបញ្ចូលដោយមនុស្សដែលព្រះអម្ចាស់ពុំបានហៅបម្រើ ) ។

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យផ្ដល់យោបល់នូវគោលការណ៍ ដែលយើងអាចរៀនមកពី គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣០:១–២ ។ ពួកគេអាចផ្ដល់យោបល់មួយចំនួន ឬគោលការណ៍ទាំងអស់ដូចខាងក្រោម ៖

ជាជាងយើងភ័យខ្លាចមនុស្ស យើងគួរតែពឹងផ្អែកលើព្រះអម្ចាស់សុំកម្លាំង ។

យើងគួរតែដាក់គំនិតរបស់យើងទៅលើរបស់ផងទាំងឡាយនៃព្រះ ច្រើនជាងទៅលើរបស់ផងទាំងឡាយខាងលោកិយ ។

យើងគួរតែធ្វើតាមព្រះវិញ្ញាណ និងពាក្យទូន្មានរបស់ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ ជាជាងត្រូវបានបញ្ចុះបញ្ចូលដោយមនុស្សដែលព្រះអម្ចាស់ពុំបានហៅឲ្យបម្រើ ) ។

ដើម្បីជួយសិស្សយល់ និងដឹងពីសារៈសំខាន់នៃគោលការណ៍ទាំងនេះ សូមសួរសំណួរមួយចំនួន ឬទាំងអស់ដូចខាងក្រោម ៖

តើអ្នកគិតថា ការខ្លាចមនុស្ស វាមានន័យដូចម្ដេច ? ( ចម្លើយអាចរួមមានដូចជា វាន័យថា ជាការអនុញ្ញាតឲ្យការបង្រៀនរបស់មនុស្សដទៃដឹកនាំយើងចេញពីការបង្រៀនរបស់ព្រះ ) ។
តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីពឹងផ្អែកទៅលើព្រះអម្ចាស់ ដើម្បីសុំកម្លាំងនោះ ? តើនៅពេលណាដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ថា ព្រះអម្ចាស់បានពង្រឹងដល់អ្នក ?
តើអ្នកគិតថា វាន័យយ៉ាងណា ដែលដាក់ឲ្យគំនិតរបស់យើងផ្ដោតទៅលើរឿងលោកិយ ច្រើនជាងផ្ដោតទៅលើរឿងរបស់ព្រះអម្ចាស់ ? តើគ្រោះថ្នាក់មួយចំនួន ដែលកើតមកពីកំហុសនៃរឿងទាំងនេះ មានអ្វីខ្លះ ?
តើអ្នកត្រូវបានប្រទានពរយ៉ាងដូចម្ដេច នៅពេលអ្នកធ្វើតាមព្រះវិញ្ញាណ និងពាក្យទូន្មានរបស់អ្នកដឹកនាំសាសនាចក្រ ?

សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣០:៣-៤ ឮៗ ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្វែងរកដំបូលន្មានដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដល់ ដេវីឌ វិតមើរ ។

បន្ទាប់ពីការវាយផ្ចាលដល់ ដេវីឌ តើព្រះអម្ចាស់បញ្ជាឲ្យ ដេវីឌ ធ្វើអ្វីខ្លះ ? ( ឲ្យពិចារណាទៅលើរឿងដែលគាត់បានទទួល ហើយចូលរួមនៅក្នុងកាតព្វកិច្ចក្នុងសាសនាចក្ររបស់គាត់ ) ។
តើការពិចារណាអំពីរឿងដែលយើងបានទទួលមកពីព្រះ ជួយយើងឲ្យបន្ដស្មោះត្រង់យ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ ?
តើយើងមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាសម្រាប់សេចក្ដីល្អ នៅពេលយើងលះបង់ខ្លួនយើងទៅក្នុងការបម្រើ ដែលយើងបានទទួលនោះ ?

សូមលើកទឹកចិត្តដល់សិស្សឲ្យមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣០:១–៤ដោយស្ងាត់ស្ងៀម រកមើលការប្រឹក្សាដែលអនុវត្តបានយ៉ាងល្អជាក់លាក់នៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ។ សូមឲ្យពួកគេពិចារណានូវអ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើដើម្បីធ្វើតាមការទូន្មាននោះផងដែរ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យកត់ត្រាគំនិតរបស់ពួកគេចូលក្នុងសៀវភៅកំណត់ចំណាំក្នុងថ្នាក់ ឬសៀវភៅកំណត់ត្រាការសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់ពួកគេ ។

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣០:៥-៨

ពេត្រុស វិតមើរ ជុញ្ញ័រ ត្រូវបានហៅឲ្យទៅជាមួយ អូលីវើរ ខៅឌើរី ក្នុងបេសកកម្មមួយ ទៅកាន់ប្រជាជនលេមិន ។

សូមយកវត្ថុធ្ងន់មួយ ឬកាបូបមួយដែលដាក់វត្ថុធ្ងន់ៗយ៉ាងណែន ដូចជាសៀវភៅ ឬថ្ម មកថ្នាក់រៀន ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យកាន់វត្ថុនោះ នៅពីមុខគាត់ ។ ខណៈដែលសិស្សកំពុងកាន់វត្ថុនោះ សូមពន្យល់ថា ជាការបន្ថែមទៅលើវិវរណៈដល់ ដេវីឌ វិតមើរ ក្នុងគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣០ នោះមានវិវរណៈពីរបន្ថែមទៀត ដែលថ្លែងទៅកាន់ប្អូនប្រុសរបស់ ដេវីឌ គឺ ពេត្រុស និង យ៉ូហាន ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអានគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា៣០:៥ ដោយខ្លួនឯង ហើយស្វែងរកអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់ បានហៅ ពេត្រុស វិតមើរ ជុញ្ញ័រ ឲ្យធ្វើ ។

តើព្រះអម្ចាស់ ហៅ ពេត្រុស វិតមើរ ជុញ្ញ័រ ឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះ ? ( ប្រកាសដំណឹងល្អ ) ។ តើនរណាជាអ្នកដឹកនាំរបស់ពេត្រុសនៅក្នុងកិច្ចខិតខំនេះ ? ( អូលីវើរ ខៅឌើរី ) ។

សូមអញ្ជើញសិស្សទីពីរ ឲ្យជួយសិស្សដែលកំពុងកាន់វត្ថុធ្ងន់នោះ ។ សូមឲ្យសិស្សទីមួយ ពិពណ៌នាអំពីភាពខុសគ្នាដែលគាត់បានដឹងក្នុងការមានការគាំទ្រពីមនុស្សម្នាក់ទៀត ។ សូមពន្យល់ថា ព្រះអម្ចាស់ ប្រទានដំបូន្មានដល់ ពេត្រុស ដែលពិពណ៌នាអំពីរបៀបដែលគាត់ត្រូវគាំទ្រដល់ អូលីវើរ ខៅឌើរី ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យស្វែងរកគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣០:៥–៨ ស្វែងរកឃ្លាដែលពិពណ៌នាអំពីរបៀបដែលពេត្រុស ត្រូវគាំទ្រដល់ អូលីវើរ ។ អ្នកអាចនឹងចង់ស្នើឲ្យ សិស្សគួរតែគូសចំណាំឃ្លាទាំងនេះ ។

តើអ្នករកឃើញឃ្លាអ្វីខ្លះ ? ( អ្នកអាចនឹងចង់អញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យសរសេរចម្លើយរបស់សិស្សនៅលើក្ដារខៀន ) ។
តើអ្នកគិតថាវាន័យយ៉ាងណា សម្រាប់ពេត្រុសឲ្យ « រងទុក្ខនៅក្នុងគ្រង់ទាំងសេចក្ដីវេទនារបស់ [ អូលីវើរ] » នោះ ? ( ពេត្រុស ត្រូវឈរនៅជិតនឹង អូលីវើរ ទោះជាក្នុងគ្រាលំបាកក្ដី ) ។
ស្របតាមខ ៦ តើការអធិស្ឋានដើរតួយ៉ាងណា នៅក្នុងការគាំទ្រដល់អ្នកដឹកនាំសាសនាចក្ររបស់យើង ?

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣០:៩-១១

យ៉ូហាន វិតមើរ ត្រូវបានហៅឲ្យផ្សាយដំណឹងល្អ

សូមពន្យល់ថាគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣០:៩–១១ មាននូវវិវរណៈមួយសម្រាប់ យ៉ូហាន វិតមើរ ។ សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣០:៩-១០ ឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រកមើលនូវអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានហៅ យ៉ូហាន វិតមើរឲ្យធ្វើ ។ ( វាអាចនឹងជាប្រយោជន៍ដើម្បីពន្យល់ថា ភរិយារបស់ ភីលីព ប៊ើរោ គឺជាសមាជិកម្នាក់ក្នុងសាសនាចក្រ ។ គ្រួសារ ប៊ើរោ រស់នៅប្រហែលជាប្រាំពីរម៉ែល ខាងជើងគ្រួសារ វិតមើរ ក្នុង សេនីកា ហ្វល រដ្ឋ នូវ យ៉ោក ។ ទោះជា ភីលីព ប៊ើរោ ត្រូវបានហៅថាជា « បងប្អូន » នៅក្នុងខ ១០ក្ដី ក៏គ្មានកំណត់ត្រាថា គាត់បានចូលរួមក្នុងសាសនាចក្រដែរ ) ។

បន្ទាប់ពីសិស្សរាយការណ៍នូវអ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញ សូមឲ្យពួកគេស្រាវជ្រាវគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣០:១១ រកមើលគោលការណ៍មួយអំពីរបៀបដែលយើងគួរតែបម្រើព្រះអម្ចាស់ ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យបង្ហាញនូវអ្វីដែលពួកគេរៀននៅក្នុងប្រយោគ « បើសិនជា- នោះ ) ។

តើគោលការណ៍អ្វី ដែលអ្នកឃើញនៅក្នុងខ ១១ ? ( សិស្សអាចប្រើពាក្យផ្សេងគ្នា ប៉ុន្តែពួកគេគួរតែបង្ហាញនូវគោលការណ៍ដូចខាងក្រោម ៖ បើយើងបម្រើព្រះអម្ចាស់ដោយអស់ពីព្រលឹងរបស់យើង នោះទ្រង់នឹងគង់នៅជាមួយនឹងយើង ) ។

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយនូវបទពិសោធន៍មួយ ដែលពួកគេមាន ដោយសារពួកគេបានដឹងថា ព្រះអម្ចាស់ គង់នៅជាមួយពួកគេ ពេលពួកគេបានបម្រើទ្រង់ ) ។ ( អ្នកក៏អាចចង់ចែកចាយបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនអំពីគោលការណ៍នេះផងដែរ ) ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យរកមើលឱកាសដើម្បីខិតទៅកាន់តែជិតនឹងព្រះអម្ចាស់ តាមរយៈការបម្រើទ្រង់ ។

សេចក្តីអធិប្បាយ និង ព័ត៌មានសាច់រឿង

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៣០:៥-៧ ។ អូលីវើរ ខៅឌើរី ជាទីប្រឹក្សាម្នាក់របស់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ

ប្រធាន យ៉ូសែប ហ្វីលឌីង ស្ម៊ីធ បានបង្រៀនថា ៖

រូបភាព
ប្រធាន យ៉ូសែប ហ្វីលឌីង ស្ម៊ីធ

« ពេត្រុស [ វិតមើរ ជុញ្ញ័រ] គឺត្រូវបានជូនដំណឹងថា ក្រៅពី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ គ្មាននរណាត្រូវបានតែងតាំងឲ្យធ្វើជាទីប្រឹក្សារបស់ អូលីវើរ ឡើយ ។ ដូច្នេះ ពេត្រុស បានយល់ថា គាត់មានកាតព្វកិច្ចត្រូវទទួលការណែនាំ ពុំមែនផ្ដល់ការណែនាំទេ ខណៈពេលក្នុងការធ្វើដំណើរនេះ ។ ធាតុពិតគឺថា អូលីវើរ ខៅឌើរី បានចែករំលែកជាមួយនឹង យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ក្នុងការប្រគល់បព្វជិតភាព និងសិទ្ធិអំណាចនៅក្នុងគ្រប់ស្ថានភាពទាំងអស់តាមធម្មតា ដែលបានប្រគល់ដល់គាត់នូវសិទ្ធិអំណាចដើម្បីឈរទីពីរនៅក្នុងសាសនាចក្រ ជាមួយយ៉ូសែប ស៊្មីធ នៅក្នុងការគ្រប់គ្រងសាសនាចក្រ » ( Church History and Modern Revelation,វ៉ុលទី ២ [ ឆ្នាំ ១៩៥៣], ១:១៤៦–៤៧ ) ។