ផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ–ការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ( មេរៀនទី ១ )

ការរៀបចំសម្ភារសម្រាប់គ្រូបង្រៀនដល់សិស្សដែលសិក្សានៅផ្ទះ

សេចក្ដីសង្ខេបនៃមេរៀនសិក្សានៅផ្ទះប្រចាំថ្ងៃ

ខាងក្រោមនេះគឺជាសេចក្តីសង្ខេបនៃព្រឹត្តិការណ៍ គោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ដែលសិស្សបានរៀន នៅពេលពួកគេបញ្ចប់មេរៀនទី ១នៃមេរៀនសិស្សដែលសិក្សានៅផ្ទះដែលមានបួនមេរៀននោះ ។ ការដឹងពីអ្វីដែលសិស្សកំពុងសិក្សានឹងជួយអ្នករៀបចំមេរៀនសម្រាប់បង្រៀន ។ សេចក្តីសង្ខេបមិនមែនជាផ្នែកមួយនៃមេរៀនទេ ហើយក៏ពុំមែនដើម្បីចែកចាយជាមួយសិស្សដែរ ។ ដោយសារមេរៀនដែលអ្នកនឹងបង្រៀនសម្រាប់មេរៀនទី១ ផ្តោតលើគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍តែពីរបីប៉ុណ្ណោះ មានពេលខ្លះអ្នកអាចមានអារម្មណ៍បំផុសឡើងដើម្បីរំឭក ឬ ពិភាក្សាគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ផ្សេងទៀតតាមការបំផុសគំនិតពីព្រះវិញ្ញាណ និង ទៅតាមតម្រូវការនៃសិស្សរបស់អ្នក ។

ថ្ងៃទី ១ ( ផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ )

ការសិក្សាពីផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ បានជួយសិស្សឲ្យស្គាល់ថាគោលបំណងនៃផែនការនេះ គឺដើម្បីផ្តល់ផ្លូវមួយដល់យើងទទួលបានជីវិតអមតៈ និង ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។ សិស្សបានរៀនថាព្រះវរបិតាសួគ៌ បានបញ្ជូនយើងមកកាន់ផែនដីដើម្បីទទួលរូបរាងកាយ និងដើម្បីទទួលបទពិសោធន៍ ហើយរីកចម្រើនឡើង ។ ដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ធ្វើឲ្យយើងអាចយកឈ្នះលើឥទ្ធិពលនៃអំពើបាប និង សេចក្តីស្លាប់ ។

ថ្ងៃទី ២ ( ការក្បត់សាសនាដ៏ធំ )

អំឡុងពេលរៀនអំពីការក្បត់សាសនាដ៏ធំ សិស្សបានឃើញថាព្យាការី និង សាវកបង្កើតជាគ្រឹះនៃសាសានាចក្ររបស់ព្រះគ្រីស្ទ ហើយជួយរក្សាឲ្យព្រះវិហារបានបរិសុទ្ធ ដោយការបង្រៀននូវគោលលទ្ធិត្រឹមត្រូវ ។ លើពីនេះ សិទ្ធិអំណាច និង កូនសោបព្វជិតភាពគឺចាំបាច់ដើម្បីទទួលសេចក្តីសញ្ញា និង ពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ ដែលទាំងអស់នេះត្រូវបានទទួលនៅក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ការក្បត់សាសនាកើតឡើងនៅពេលមនុស្សបែរចេញឆ្ងាយពីសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អ ហើយបដិសេធចោលពួកអ្នកបម្រើដែលមានសិទ្ធិអំណាចរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ ការស្តារឡើងវិញនៃសេចក្តីពិត និង សិទ្ធិអំណាច និង កូនសោបព្វជិតភាពគឺចាំបាច់ដើម្បីយកឈ្នះឥទ្ធិពលនៃការក្បត់សាសនាដ៏ធំ ។

ថ្ងៃទី ៣ (គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១)

នៅក្នុងការសិក្សារបស់ពួកគេអំពីបុព្វកថារបស់ព្រះអម្ចាស់អំពីព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា នោះសិស្សបានរៀនថាព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលពីការប្រមានរបស់ទ្រង់ ទៅកាន់មនុស្សទាំងអស់ តាមរយៈកូនសិស្សជម្រើសរបស់ទ្រង់ ហើយថាសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ គឺជាសាសនាចក្រតែមួយដែលពិត ហើយសកម្មនៅលើផែនដីនេះ ។ សិស្សបានឃើញថា ពួកគេត្រូវស្រាវជ្រាវព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានមក ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់នឹងត្រូវបានសម្រេចទាំងអស់ ហើយព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់គឺពិតទោះបីជាវាត្រូវបានមានព្រះបន្ទូលពីទ្រង់ផ្ទាល់ ឬ ពីអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ក្តី ។

ថ្ងៃទី ៤ ( ការសិក្សាព្រះគម្ពីរ )

នៅក្នុងមេរៀននេះ សិស្សបានរៀនថាព្រះគម្ពីរត្រូវបានសរសេរឡើងដើម្បីរក្សាទុកនូវសេចក្តីពិតដ៏អស់កល្ប ដែលបានស្គាល់ថាជាគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ ។ ពួកគេបានរៀនថា ដើម្បីរកឲ្យឃើញសេចក្តីពិតដ៏អស់កល្បទាំងនេះ នោះវាសំខាន់ថាយើងត្រូវយល់នូវបរិបទ និង មាតិកានៃអត្ថបទព្រះគម្ពីរជាមុនសិន ។ សិស្សបានរៀនថា នៅពេលណាដែលពួកគេយល់បរិបទ និង មាតិកាវាហើយនោះវាសំខាន់ណាស់ដើម្បីបង្ហាញគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ ដែលពួកគេរកឃើញជាសេចក្តីថ្លែងការណ៍ដ៏ច្បាស់ សាមញ្ញអំពីសេចក្តីពិត ។ ជាចុងក្រោយ សិស្សបានរៀនថាតម្លៃនៃសេចក្តីពិតនៃការសិក្សាព្រះគម្ពីរបានមកពី ការអនុវត្តនូវគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍ទាំងនោះក្នុងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួន ដែលពួកគេឃើញនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ។

សេចក្តីផ្ដើម

មេរៀននេះនឹងណែនាំសិស្សឲ្យស្គាល់ព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ដោយប្រើបុព្វកថានៃព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា និង កណ្ឌទី ១ ។ សិស្សនឹងរៀនថា គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញាមាននូវ « វិវរណៈ និង ការប្រកាសដ៏បំផុសគំនិតរបស់ព្រះ ដែលបានប្រទានឲ្យសម្រាប់ការស្ថាបនា និងប្រតិបត្តិច្បាប់នៃនគរព្រះនៅលើផែនដីក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយ » ( បុព្វកថានៃព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ) ។ ការសិក្សាព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា និង ប្រវត្តិសាស្ត្រសាសនាចក្រអាចពង្រឹងទីបន្ទាល់របស់សិស្សអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

កំណត់ចំណាំ ៖ ដោយសារថ្ងៃនេះជាថ្ងៃដំបូងនៃថ្នាក់រៀន អ្នកអាចអញ្ជើញពួកគេឲ្យសួរសំណួរ ដែលពួកគេមានអំពីកម្មវិធីសិក្សានៅផ្ទះ និង របៀបសិក្សាព្រះគម្ពីរដោយខ្លួនឯងឲ្យមានប្រសិទ្ធិភាព ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

បុព្វកថានៃព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា និង ប្រវត្តិសាសនាចក្រ

គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា មាននូវវិរណៈដែលបានទទួលដោយព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ និងអ្នកស្នងតំណែងទាំងឡាយរបស់លោក ។

អ្នកអាចចាប់ផ្តើមមេរៀនដោយសួរសិស្សថា ពួកគេគិតថាសៀវភៅអ្វីខ្លះនៅក្នុងពិភពលោកទាំងមូលនេះ ដែលមានប្រយោជន៍ប្រសិនបើយើងអានវានោះ ហើយប្រាប់ពីមូលហេតុនោះ ។ ( សូមគិតយកសៀវភៅពីរបីក្បាល ដែលអ្នកចង់ផ្តល់យោបល់ឲ្យគេអាន ) ។ បន្ទាប់ពីសិស្សឆ្លើយហើយ សូមឲ្យសិស្សអានសេចក្តីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះ ដោយព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ហើយអញ្ជើញសិស្សឲ្យស្តាប់រកមើលអ្វីដែលព្យាការីបានបង្រៀនអំពីព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៖

រូបភាព
ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ

« [ វិវរណៈក្នុងគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញាគឺជា ] គ្រឹះនៃសាសនាចក្រនៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយ នេះ ហើយជាប្រយោជន៍ដល់ពិភពលោក ដែលបង្ហាញថាកូនសោអាថ៌កំបាំងនៃនគររបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង ត្រូវបានផ្ដល់ដល់មនុស្សម្ដងទៀត » (ការបង្រៀនរបស់ប្រធាននៃសាសនាចក្រ៖ យ៉ូសែប ស៊្មីធ [ ឆ្នាំ ២០០៧ ]ទំព័រ ១៩៤) ។

ក្នុងពេលរៀនមេរៀនថ្ងៃនេះ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យស្វែងរកវិធីនានា ដែលការសិក្សាគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា អាចផ្តល់ប្រយោជន៍ដល់ពិភពលោក និង អាចមានប្រយោជន៍ដល់ជីវិតរបស់ពួកគេផ្ទាល់ ។

សូមសិស្សឲ្យបើកទៅទំព័រចំណងជើងនៃគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ។ សូមពន្យល់ថាដើម្បីធ្វើឲ្យគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញាមានប្រយោជន៍ ដំបូងយើងត្រូវតែយល់ពីគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញាថាជាអ្វីសិន ។ សូមប្រាប់សិស្សម្នាក់ឲ្យអានទំព័រចំណងជើងនោះឮៗ ។ បន្ទាប់មក សូមសួរសិស្សនូវសំណួរខាងក្រោមនេះ ៖

តើអ្នកនឹងឲ្យនិយមន័យពាក្យ គោលលទ្ធិយ៉ាងដូចម្ដេច?
តើសេចក្ដីសញ្ញាគឺជាអ្វី ?
តើវិវរណៈគឺជាអ្វី ?

បើចាំបាច់ សូមពន្យល់ថា គោលលទ្ធិ គឺជាគ្រឹះនៃសេចក្ដីពិតដ៏អស់កល្បនៃដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលពុំអាចផ្លាស់ប្តូរបាន ឯ សេចក្ដីសញ្ញា គឺជាកិច្ចព្រមព្រៀងដ៏ពិសិដ្ឋមួយរវាងព្រះ និងកូនចៅរបស់ទ្រង់ ដែលព្រះទ្រង់ដាក់នូវគ្រប់លក្ខខណ្ឌនៃការសន្យា ហើយ វិវរណៈ គឺជាទំនាក់ទំនងមកពីព្រះទៅកាន់កូនចៅរបស់ទ្រង់ ។ អ្នកអាចស្នើថា សិស្សគួរតែសរសេរនិយមន័យទាំងនេះនៅលើទំព័រចំណងជើងនោះ ។

សូមឲ្យសិស្សបើកទៅកថាខណ្ឌទីប្រាំបី នៃបុព្វកថានៃព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ( ដោយចាប់ផ្ដើមជាមួយនឹង « នៅក្នុងវិវរណៈ…» ) ។ សូមពន្យល់ថា កថាខណ្ឌនេះ មានរៀបរាប់ឧទាហរណ៍អំពីប្រធានបទនៃគោលលទ្ធិមួយចំនួនដែលមាននៅក្នុងគម្ពីរគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអានប្រយោគទីមួយដោយស្ងាត់ៗ ហើយប្រាប់អំពីគោលលទ្ធិមួយ ឬច្រើន ដែលពួកគេចាប់អារម្មណ៍រៀនបន្ថែមទៀត ។ បន្ទាប់មក សួរពួកគេនូវសំណួរខាងក្រោមនេះ ៖

តើប្រធានបទនៃគោលលទ្ធិណាមួយ ដែលអ្នកចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងបំផុតដើម្បីរៀនបន្ថែមទៀត ?
តើការចេះ និងការយល់ដឹងពីសេចក្ដីពិតទាំងនោះកាន់តែប្រសើរឡើងអាចផ្តល់ប្រយោជន៍ ដល់អ្នកយ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ ?

សូមឲ្យសិស្សអានប្រយោជន៍ចុងក្រោយនៃកថាខណ្ឌទីប្រាំបីឲ្យឮ ( វាចាប់ផ្តើមដោយ « នៅទីបញ្ចប់ ទីបន្ទាល់ដែលបានថ្លែង… » ) ហើយអញ្ជើញសិស្ស ឲ្យរកមើលអ្វី ដែលធ្វើឲ្យគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញាមានតម្លៃខ្លាំងម្ល៉េះ ។ បន្ទាប់មក សួរពួកគេនូវសំណួរខាងក្រោមនេះ ៖

តើអ្វីដែលធ្វើឲ្យគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា « មានតម្លៃធំ » ?
ហេតុអ្វីក៏ទីបន្ទាល់អំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះមានតម្លៃយ៉ាងខ្លាំងដូច្នេះ ?
តើអ្នកគិតថានឹងមានអ្វីកើតឡើងចំពោះទីបន្ទាល់ របស់អ្នក អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នៅពេលអ្នកសិក្សាគោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញានោះ ?

សូមសរសេរគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះនៅលើក្ដារខៀនថា ៖ តាមរយៈការសិក្សាវិវរណៈនៅក្នុងគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា នោះយើងអាចពង្រឹងទីបន្ទាល់របស់យើងអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតអំពីរបៀបដែលទីបន្ទាល់ដ៏រឹងមាំមួយអំពី ព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចជះឥទ្ធិពលលើជីវិតរបស់ពួកគេ ។ សូមគិតពីការចែកចាយអំពីរបៀបដែលការសិក្សាព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា បានពង្រឹងទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

សូមឲ្យសិស្សអានកថាខណ្ឌទីមួយ នៃបុព្វកថានៃព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញាឲ្យឮៗ ខណៈដែលសិស្សទាំងអស់នៅក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ។ បន្ទាប់មកសូមសួរ ៖ នៅពេលយើងសិក្សាគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា តើយើងនឹងឮសំឡេងរបស់នរណា ?

សូមសរសេរគោលការណ៍ខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ នៅពេលយើងសិក្សាគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា នោះយើងអាចស្ដាប់ឮសំឡេងរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ បន្ទាប់មក សូមអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៨:-៣៤–៣៦ ឲ្យសិស្សស្តាប់ ។

សូមឲ្យសិស្សអានកថាខណ្ឌទីបី នៃបុព្វកថានៃព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញាឲ្យឮៗ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយស្វែងរកពាក្យដែលពិពណ៌នាសំឡេងរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ( អ្នកអាចផ្ដល់យោបល់ឲ្យ សិស្សគូសចំណាំអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ) ។ បន្ទាប់មក សួរពួកគេនូវសំណួរខាងក្រោមនេះ ៖

តើពាក្យណាខ្លះដែលត្រូវបានប្រើដើម្បីពិពណ៌នាអំពីសំឡេងរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ?
តើអ្នកអាចទទួលបានប្រយោជន៍អ្វីខ្លះនៅក្នុងជីវិតអ្នក នៅពេលអ្នកស្ដាប់ ហើយស្គាល់សំឡេងរបស់ទ្រង់ ?

សូមដាក់តាំងរូបភាពមនុស្សមួយចំនួន ដែលវិវរណៈនៅក្នុងគោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញាសរសេរសម្រាប់ពួកគេ និង សរសេរអំពី ពួកគេ ( សូមមើល សៀវភៅសិល្បៈដំណឹងល្អ [ ឆ្នាំ ២០០៩ ], លេខ. ៨៧, ៨៨, ៩៣, ៩៤,៩៥; សូមមើលផងដែរគេហទំព័រ LDS.org) ។ នៅពេលអ្នកបង្ហាញរូបភាពទាំងនេះ សូមពន្យល់ថាសិស្សនឹងរៀនអំពីមនុស្សទាំងនេះពេលកំពុងសិក្សាព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ។

សូមឲ្យសិស្សអានប្រយោគពីរដំបូងនៃកថាខណ្ឌទីប្រាំមួយនៃបុព្វកថានៃព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញាឲ្យឮៗ ( វាចាប់ផ្ដើមពី « វិវរណៈពិសិដ្ឋទាំងនេះ…» ) ។ សូមអញ្ជើញសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម និង រកមើលស្ថានភាពនានាដែលវិវរណៈនេះ ត្រូវបានទទួល ។ ( អ្នកអាចផ្ដល់យោបល់ឲ្យ សិស្សគូសចំណាំអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ) ។

តើឃ្លាអ្វីខ្លះក្នុងប្រយោគទាំងនេះដែល ពិពណ៌នាអំពីស្ថានភាពដែលវិវរណៈទាំងនេះ ត្រូវបានទទួល ?

សូមបង្ហាញក្រដាសមួយសន្លឹកដែលមានសរសេរពាក្យ អ្នក នៅលើនោះ ។ សូមចង្អុលបង្ហាញថា ដូចជាបុគ្គលម្នាក់ៗដែលដកស្រង់ចេញពីប្រវត្តិសាសនាចក្រ នោះយើងក៏ឆ្លងកាត់ស្ថានភាពជាច្រើនផងដែរ ដែលយើងត្រូវការការណែនាំដ៏ទេវភាព ។

ប្រសិនបើយើងត្រូវធ្វើតាមគំរូរបស់ពួកបរិសុទ្ធជំនាន់ដើមទាំងនេះ តើយើងត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីទទួលបានការណែនាំដ៏ទេវភាព ? ( អធិស្ឋាន និង ស្វែងរកវា ) ។

សូមពន្យល់ថារបៀបមួយដើម្បីស្វែងរកការណែនាំដ៏ទេវភាពគឺត្រូវសិក្សាព្រះគម្ពីរ ។ សូមឲ្យសិស្សបើកទៅ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១:៣៧–៣៨, ដែលជាចំណេះចំណានខគម្ពីរមួយ ។ សូមរំឭកពួកគេថា ព្រះអម្ចាស់បានប្រទានវិវរណៈទុកជាអារម្ភកថារបស់ទ្រង់ចំពោះព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ។

សូមឲ្យសិស្សម្នាក់អាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១:-៣៧–៣៨ ឲ្យឮៗ ខណៈដែលសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយរកមើលព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអម្ចាស់ចំពោះពួកយើងដែលទាក់ទងនឹងព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ។

តើព្រះអម្ចាស់បានបញ្ជាយើងឲ្យធ្វើអ្វីជាមួយនឹងព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ? ( សិស្សអាចនឹងប្រើពាក្យផ្សេង ប៉ុន្តែពួកគេគួរតែរកឃើញគោលការណ៍ខាងក្រោម ៖ យើងត្រូវពិចារណាមើលព្រះបញ្ញត្តិដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានឲ្យ ។)

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយរបៀបដែលពួកគេទទួលបានប្រយោជន៍ ពីការស្រាវជ្រាវព្រះគម្ពីរអំឡុងពេលសិក្សានៃសប្តាហ៍របស់ពួកគេ ។ សូមតាមដានសិស្ស ពីគោលដៅដែលពួកគេបានដាក់ដើម្បីសិក្សាព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ជារៀងរាល់ថ្ងៃអំឡុងពេលឆ្នាំសិក្សានេះ ។ សូមសួរពួកគេអំពីផែនការរបស់ខ្លួន ដើម្បីធ្វើតាមការបញ្ជារបស់ព្រះអម្ចាស់ដើម្បី « សូមពិចារណាមើលព្រះព្រះបញ្ញត្តិទាំងនេះចុះ » (គ. និង ស. ១:៣៧) ។ អ្នកអាចបញ្ចប់ដោយការចែកចាយទីបន្ទាល់របស់អ្នកអំពីសារៈសំខាន់នៃការស្តាប់តាមសំឡេងរបស់ព្រះអម្ចាស់ និង ការទទួលការណែនាំពីទ្រង់ តាមរយៈការសិក្សាព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ។

មេរៀនបន្ទាប់ (យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១; គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២)

ព្រះស្ដាប់ ហើយឆ្លើយតបការអធិស្ឋាន ។ ការនិមិត្តដំបូងគឺជាលទ្ធផលមួយនៃការអធិស្ឋានដ៏រាបទាបរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ។ មិនយូរប៉ុន្មានក្រោយមក ទេវតាបានណែនាំព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធអំពីការចេញមកនៃព្រះគម្ពីរមរមន និង ការស្ដារឡើងវិញនៃបព្វជិតភាព ។ បន្ទាប់ពីយ៉ូហានបាទីស្ទ បានបង្ហាញខ្លួនដល់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ និង អូលីវើរ ខៅឌើរី នោះអូលីវើរ បានសរសេរថា « គិតមួយសន្ទុះមក ដួងចិត្តយើងពោរពេញដោយក្តីអំណរអ្វីម្ល៉េះ… នៅពេលយើងទទួលបព្វជិតភាពដ៏បរិសុទ្ធក្រោមព្រះហស្តរបស់លោក » (យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ--ប្រវត្តិ ១:៧១, កំណត់ចំណាំ ) ។