พระคัมภีร์
หลักคำสอนและพันธสัญญา 124


ภาค ๑๒๔

การเปิดเผยที่ประทานแก่โจเซฟ สมิธ ศาสดาพยากรณ์, ที่นอวู, รัฐอิลลินอยส์, วันที่ ๑๙ มกราคม ค.ศ. ๑๘๔๑ (History of the Church, 4:274–286). เนื่องจากเจ้าหน้าที่รัฐกระทำการข่มเหงและใช้กระบวนการผิดกฎหมายต่อพวกเขามากขึ้น, วิสุทธิชนจึงถูกบีบบังคับให้ออกจากมิสซูรี. คำสั่งให้กำจัดซึ่งออกโดยลิลเบิร์น ดับเบิลยู. บอกส์, ผู้ว่าการรัฐมิสซูรี, ลงวันที่ ๒๗ ตุลาคม ค.ศ. ๑๘๓๘, มิได้ให้ทางเลือกแก่พวกเขา (History of the Church, 3:175). ในปี ๑๘๔๑, เมื่อประทานการเปิดเผยนี้, เมืองแห่งนอวู, ซึ่งตั้งอยู่ ณ สถานที่ซึ่งเมื่อก่อนคือหมู่บ้านคอมเมิร์ซ, รัฐอิลลินอยส์, ได้รับการเสริมสร้างโดยวิสุทธิชน, และสถาปนาศูนย์ใหญ่ของศาสนจักรขึ้นที่นี่.

๑–๑๔, โจเซฟ สมิธ ได้รับบัญชาให้ทำถ้อยแถลงพระกิตติคุณด้วยความเลื่อมใสต่อประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา, ผู้ว่าการรัฐ, และผู้ปกครองของประชาชาติทั้งปวง; ๑๕–๒๑, ไฮรัม สมิธ, เดวิด ดับเบิลยู. แพทเทน, โจเซฟ สมิธ, ซีเนียร์, และผู้อื่นในบรรดาคนเป็นและคนตายได้รับพรสำหรับความสุจริตและคุณธรรมของพวกเขา; ๒๒–๒๘, วิสุทธิชนได้รับบัญชาให้สร้างทั้งบ้านเพื่อรับรองคนต่างเมืองและพระวิหารในนอวู; ๒๙–๓๖, การบัพติศมาแทนคนตายต้องกระทำในพระวิหาร; ๓๗–๔๔, ผู้คนของพระเจ้าสร้างพระวิหารเพื่อประกอบศาสนพิธีศักดิ์สิทธิ์เสมอ; ๔๕–๕๕, วิสุทธิชนได้รับยกเว้นจากการสร้างพระวิหารในเทศมณฑลแจ๊คสันเนื่องจากการกดขี่ของศัตรูพวกเขา; ๕๖–๘๓, มีคำแนะนำให้ไว้สำหรับการสร้างบ้านนอวู; ๘๔–๙๖, ไฮรัม สมิธ ได้รับเรียกเป็นผู้ประสาทพร, เพื่อรับกุญแจ, และเข้ามาแทนที่ออลิเวอร์ คาวเดอรี; ๙๗–๑๒๒, วิลเลียม ลอว์ และคนอื่น ๆ ได้รับคำแนะนำในงานของพวกเขา; ๑๒๓–๑๔๕, ระบุชื่อเจ้าหน้าที่สามัญและท้องถิ่น, พร้อมกับหน้าที่และโควรัมที่พวกเขาเกี่ยวข้องด้วย.

ตามจริงแล้ว, พระเจ้าตรัสดังนี้กับเจ้า, ผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ สมิธ, เราพอใจมากกับเครื่องถวายและการยอมรับของเจ้า, ซึ่งเจ้าได้กระทำ; เพราะเพื่อจุดหมายนี้เรายกเจ้าขึ้น, เพื่อเราจะได้แสดงปรีชาญาณของเราออกมาทางสิ่งอ่อนแอของแผ่นดินโลก.

คำสวดอ้อนวอนของเจ้าเป็นที่ยอมรับต่อเรา; และในการตอบคำสวดอ้อนวอน เรากล่าวแก่เจ้า, ว่าบัดนี้เจ้าได้รับเรียกโดยทันทีให้ทำถ้อยแถลงกิตติคุณของเราด้วยความเลื่อมใส, และเกี่ยวกับสเตคนี้ซึ่งเราตั้งให้เป็นศิลามุมเอกของไซอัน, ซึ่งจะถูกขัดเงาด้วยความประณีตซึ่งเป็นไปตามแบบที่เหมือนวัง.

ถ้อยแถลงนี้พึงกระทำไปถึงกษัตริย์ทั้งปวงของโลก, ถึงสี่มุมของโลก, ถึงผู้ได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดีผู้ทรงเกียรติ, และผู้ว่าการรัฐต่าง ๆ ผู้สูงส่งของประชาชาติ ซึ่งเจ้าอาศัยอยู่, และถึงประชาชาติทั้งปวงของแผ่นดินโลกที่กระจายกันอยู่ทั่วไป.

ให้เขียนไว้ในวิญญาณแห่งความอ่อนโยนและโดยอำนาจของพระวิญญาณบริสุทธิ์, ซึ่งจะอยู่ในเจ้าเวลาที่เขียนประกาศเดียวกันนั้น;

เพราะพระวิญญาณบริสุทธิ์จะประทานแก่เจ้าให้รู้ความประสงค์ของเราเกี่ยวกับกษัตริย์และเจ้าหน้าที่เหล่านั้น, แม้สิ่งใดที่จะบังเกิดกับพวกเขาในเวลาที่จะมาถึง.

เพราะ, ดูเถิด, เรากำลังจะเรียกพวกเขาให้เอาใจใส่แสงสว่างและรัศมีภาพของไซอัน, เพราะเวลาที่กำหนดไว้มาถึงแล้วที่จะโปรดปรานนาง.

ฉะนั้น, เจ้าจงเรียกหาพวกเขาโดยประกาศด้วยเสียงอันดัง, และด้วยประจักษ์พยานของเจ้า, โดยหากลัวพวกเขาไม่, เพราะพวกเขาเป็นดังต้นหญ้า, และรัศมีภาพทั้งปวงของพวกเขาดังดอกของมันซึ่งในไม่ช้าจะร่วงหล่น, เพื่อพวกเขาจะตกอยู่ในสภาพที่ไม่มีข้ออ้างเช่นกัน—

และเพื่อเราจะมาเยือนพวกเขาในวันแห่งการมาเยือน, เมื่อเราจะเปิดผ้าคลุมหน้าจากการปกปิดไว้ของเรา, เพื่อกำหนดส่วนของผู้กดขี่ในบรรดาคนหน้าซื่อใจคด, ณ สถานที่ซึ่งมีการขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน, หากพวกเขาปฏิเสธผู้รับใช้ทั้งหลายของเราและประจักษ์พยานของเราซึ่งเราเปิดเผยแก่พวกเขาไว้.

และอนึ่ง, เราจะมาเยือนและทำให้ใจพวกเขาอ่อนลง, คนเหล่านั้นมากมายหลายคนเพื่อความดีของเจ้า, เพื่อเจ้าจะพบความชื่นชอบในสายตาพวกเขา, เพื่อพวกเขาจะมาสู่แสงสว่างแห่งความจริง, และคนต่างชาติสู่ความสูงส่งหรือการยกขึ้นของไซอัน.

๑๐ เพราะวันแห่งการมาเยือนของเรามาถึงอย่างรวดเร็ว, ในโมงเมื่อเจ้าหาคิดไม่; และที่ใดเล่าจะเป็นสถานที่ปลอดภัยของผู้คนของเรา, และที่พักพิงสำหรับคนเหล่านั้นที่ยังหลงเหลืออยู่ในบรรดาพวกเขา ?

๑๑ ตื่นเถิด, โอ้ กษัตริย์ทั้งหลายของแผ่นดินโลก ! เจ้าจงมา, โอ้, เจ้าจงมา, พร้อมกับทองคำของเจ้าและเงินของเจ้า, เพื่อการช่วยผู้คนของเรา, สู่บ้านของธิดาแห่งไซอัน.

๑๒ และอนึ่ง, ตามจริงแล้วเรากล่าวแก่เจ้า, ให้ผู้รับใช้ของเรา โรเบิร์ต บี. ธอมพ์สัน ช่วยเจ้าเขียนประกาศนี้, เพราะเราพอใจเขามาก, และที่เขาจะอยู่กับเจ้า;

๑๓ ฉะนั้น, ให้เขาสดับฟังคำแนะนำของเจ้า, และเราจะให้พรเขาด้วยพรอเนกประการ; ให้เขาซื่อสัตย์และแน่วแน่ในสิ่งทั้งปวงนับแต่นี้ไป, และเขาจะยิ่งใหญ่ในสายตาของเรา;

๑๔ แต่ให้เขาจำไว้ว่าเราจะเรียกร้องสิ่งที่อยู่ในความพิทักษ์ของเขาจากมือเขา.

๑๕ และอนึ่ง, ตามจริงแล้ว เรากล่าวแก่เจ้า, ผู้รับใช้ของเรา ไฮรัม สมิธ เป็นสุขแล้ว; เพราะเรา, พระเจ้า, รักเขาเนื่องจากความสุจริตใจของเขา, และเพราะเขารักสิ่งซึ่งถูกต้องต่อหน้าเรา, พระเจ้าตรัส.

๑๖ อนึ่ง, ให้ผู้รับใช้ของเรา จอห์น ซี. เบนเนตต์ ช่วยเจ้าในงานของเจ้าในการส่งคำของเราไปถึงกษัตริย์ และผู้คนของแผ่นดินโลก, และยืนเคียงข้างเจ้า, แม้เจ้า ผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ สมิธ, ในโมงแห่งความทุกข์; และรางวัลของเขาจะไม่หายไปไหนหากเขารับคำแนะนำ.

๑๗ และเพราะความรักของเขา เขาจะยิ่งใหญ่, เพราะเขาจะเป็นของเราหากเขาทำสิ่งนี้, พระเจ้าตรัส. เราเห็นงานที่เขาทำแล้ว, ซึ่งเรายอมรับหากเขาทำต่อไป, และจะสวมมงกุฎให้เขาด้วยพรและรัศมีภาพอันยิ่งใหญ่.

๑๘ และอนึ่ง, เรากล่าวแก่เจ้าว่าเป็นความประสงค์ของเราที่ผู้รับใช้ของเรา ไลมัน ไวท์ จะยังคงสั่งสอนต่อไปเพื่อไซอัน, ในวิญญาณแห่งความอ่อนโยน, โดยยอมรับเราต่อหน้าโลก; และเราจะค้ำจุนเขาดังบนปีกนกอินทรี; และเขาจะเกิดรัศมีภาพและเกียรติต่อตนเองและต่อนามของเรา.

๑๙ เพื่อว่าเมื่อเขาจะทำงานของเขาเสร็จเราจะรับเขาไว้กับตัวเรา, แม้ดังที่เราทำกับผู้รับใช้ของเรา เดวิด แพทเทน, ผู้ที่อยู่กับเราเวลานี้, และผู้รับใช้ของเรา เอดเวิร์ด พาร์ทริจ ด้วย, และผู้รับใช้ที่มีวัยวุฒิของเรา โจเซฟ สมิธ, ซีเนียร์ ด้วย, ผู้ที่นั่งกับอับราฮัมทางขวามือเขา, และเขาเป็นสุขแล้วและบริสุทธิ์, เพราะเขาเป็นของเรา.

๒๐ และอนึ่ง, ตามจริงแล้วเรากล่าวแก่เจ้า, ผู้รับใช้ของเรา จอร์จ มิลเลอร์ ปราศจากมารยา; เขาเป็นที่ไว้วางใจได้เนื่องจากความสุจริตใจของเขา; และเนื่องจากความรักซึ่งเขามีต่อประจักษ์พยานแห่งเรา เรา, พระเจ้า, รักเขา.

๒๑ ฉะนั้น เรากล่าวแก่เจ้า, เราผนึกหน้าที่ของอธิการบนศีรษะเขา, เหมือนกับผู้รับใช้ของเรา เอดเวิร์ด พาร์ทริจ, เพื่อเขาจะรับของอุทิศสำหรับเชื้อสายแห่งเรา, เพื่อเขาจะอวยพรบนศีรษะคนจนของผู้คนแห่งเรา, พระเจ้าตรัส. อย่าให้ใครดูหมิ่นผู้รับใช้ของเรา จอร์จ, เพราะเขาจะยกย่องเรา.

๒๒ ให้ผู้รับใช้ของเรา จอร์จ, และผู้รับใช้ของเรา ไลมัน และผู้รับใช้ของเรา จอห์น สไนเดอร์, และคนอื่น ๆ, สร้างบ้านแด่นามของเรา, ในแบบที่ผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ จะแสดงแก่พวกเขา, ณ สถานที่ซึ่งเขาจะแสดงแก่พวกเขาด้วย.

๒๓ และมันจะเป็นบ้านให้เช่าพัก, บ้านที่คนต่างเมืองอาจมาจากแดนไกลเพื่อพักอาศัยในนั้น; ฉะนั้นให้มันเป็นบ้านดี, คู่ควรแก่การยอมรับทั้งปวง, เพื่อคนเดินทางที่เหน็ดเหนื่อยจะมีสุขภาพดีและความปลอดภัยขณะที่เขาจะไตร่ตรองพระคำของพระเจ้า; และศิลามุมเอกที่เรากำหนดให้ไซอัน.

๒๔ บ้านนี้จะเป็นที่พักอาศัยที่สุขสบายหากสร้างไว้แด่นามของเรา, และหากผู้ดูแลซึ่งจะกำหนดไว้ที่นี่จะไม่ยอมให้มลทินใด ๆ มาสู่บ้านหลังนี้. สถานที่นี้จะศักดิ์สิทธิ์, หาไม่แล้ว พระเจ้า พระผู้เป็นเจ้าของเจ้าจะไม่ทรงพำนักในนั้น.

๒๕ และอนึ่ง, ตามจริงแล้ว เรากล่าวแก่เจ้า, ให้วิสุทธิชนทั้งปวงของเรามาจากแดนไกล.

๒๖ และเจ้าพึงส่งผู้ส่งสารที่ว่องไวไป, แท้จริงแล้ว, ผู้ส่งสารที่เลือกไว้แล้ว, และกล่าวแก่พวกเขา : มาเถิดเจ้า, พร้อมกับทองทั้งหมดของเจ้า, และเงินของเจ้า, และอัญมณีมีค่าของเจ้า, และพร้อมกับวัตถุโบราณทั้งหมดของเจ้า; และพร้อมกับคนทั้งปวงที่มีความรู้เรื่องวัตถุโบราณ, ผู้ที่ประสงค์จะมา, ย่อมมาได้, และนำต้นบอกซ์, และต้นสน, และต้นสนไพน์มา, พร้อมกับต้นไม้มีค่าทุกต้นของแผ่นดินโลก;

๒๗ และพร้อมกับเหล็ก, กับทองแดง, และกับทองเหลือง, และกับสังกะสี, และกับของมีค่าทั้งปวงของเจ้าในแผ่นดินโลก; และสร้างนิเวศน์แด่นามของเรา, เพื่อพระผู้สูงสุดจะทรงพำนักในนั้น.

๒๘ เพราะจะไม่พบสถานที่ใดบนแผ่นดินโลกที่พระองค์จะเสด็จมาและฟื้นฟูอีกครั้งสิ่งซึ่งสูญไปแล้วสำหรับเจ้า, หรือซึ่งพระองค์ทรงนำออกไปแล้ว, แม้ความสมบูรณ์แห่งฐานะปุโรหิต.

๒๙ เพราะอ่างบัพติศมามิได้มีอยู่บนแผ่นดินโลก, เพื่อเขาทั้งหลาย, วิสุทธิชนของเรา, จะรับบัพติศมาแทนคนเหล่านั้นที่ตายแล้ว—

๓๐ เพราะศาสนพิธีนี้เป็นของนิเวศน์ของเรา, และจะเป็นที่ยอมรับไม่ได้ต่อเรา, เว้นแต่ในวันเวลาแห่งความยากจนของเจ้า, ซึ่งเวลานั้นเจ้าไม่สามารถสร้างนิเวศน์ให้เราได้.

๓๑ แต่เราบัญชาเจ้า, เจ้าวิสุทธิชนทั้งปวงของเรา, จงสร้างนิเวศน์ให้เรา; และเราให้เวลาเพียงพอแก่เจ้าที่จะสร้างนิเวศน์ให้เรา; และระหว่างเวลานี้บัพติศมาของเจ้าจะเป็นที่ยอมรับต่อเรา.

๓๒ แต่ดูเถิด, เมื่อกำหนดเวลานี้สิ้นสุดลงบัพติศมาของเจ้าแทนคนตายของเจ้าจะไม่เป็นที่ยอมรับต่อเรา; และหากเจ้าหาทำสิ่งเหล่านี้ไม่เมื่อกำหนดเวลาสิ้นสุดลงเจ้าจะถูกปฏิเสธในฐานะที่เป็นศาสนจักรหนึ่ง, พร้อมกับคนตายของเจ้า, พระเจ้า พระผู้เป็นเจ้าของเจ้าตรัส.

๓๓ เพราะตามจริงแล้ว เรากล่าวแก่เจ้า, ว่าหลังจากที่เจ้ามีเวลาเพียงพอจะสร้างนิเวศน์ให้เรา, ซึ่งศาสนพิธีบัพติศมาแทนคนตายเป็นของนิเวศน์แห่งนั้น, และศาสนพิธีเดียวกันนั้นวางไว้สำหรับที่นั่นนับแต่ก่อนการวางรากฐานของโลก, บัพติศมาของเจ้าแทนคนตายของเจ้าจะเป็นที่ยอมรับไม่ได้ต่อเรา;

๓๔ เพราะในนั้นมีกุญแจของฐานะปุโรหิตศักดิ์สิทธิ์แต่งตั้งไว้, เพื่อเจ้าจะรับเกียรติและรัศมีภาพ.

๓๕ และหลังจากเวลาดังกล่าว, บัพติศมาของเจ้าแทนคนตาย, โดยคนที่กระจายกันอยู่ทั่วไป, จะไม่เป็นที่ยอมรับต่อเรา, พระเจ้าตรัส.

๓๖ เพราะมีการแต่งตั้งไว้ว่าในไซอัน, และในสเตคของนาง, และในเยรูซาเล็ม, สถานที่เหล่านั้นซึ่งเรากำหนดให้เป็นที่พักพิง, จะเป็นสถานที่เพื่อบัพติศมาของเจ้าแทนคนตายของเจ้า.

๓๗ และอนึ่ง, ตามจริงแล้ว เรากล่าวแก่เจ้า, การล้างของเจ้าจะเป็นที่ยอมรับต่อเราได้อย่างไรเล่า, เว้นแต่เจ้าประกอบศาสนพิธีเหล่านั้นในนิเวศน์ซึ่งเจ้าสร้างไว้แด่นามของเรา ?

๓๘ เพราะ, ด้วยเหตุนี้เราจึงบัญชาโมเสสให้เขาสร้างพลับพลา, เพื่อพวกเขาจะแบกพลับพลานั้นไปกับพวกเขาด้วยในแดนทุรกันดาร, และให้สร้างนิเวศน์ในแผ่นดินแห่งคำสัญญา, เพื่อจะได้เปิดเผยศาสนพิธีเหล่านั้นซึ่งซ่อนไว้ตั้งแต่ก่อนมีโลกขึ้นมา.

๓๙ ฉะนั้น, ตามจริงแล้วเรากล่าวแก่เจ้า, ว่าการเจิมของเจ้า, และการล้างของเจ้า, และบัพติศมาของเจ้าแทนคนตาย, และการชุมนุมศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายของเจ้า, และอนุสรณ์ของเจ้าเพื่อเครื่องพลีบูชาของเจ้าโดยบรรดาบุตรของเลวี, และเพื่อโองการของเจ้าในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดของเจ้า ซึ่งในนั้นเจ้าได้รับคำสนทนา, และกฎเกณฑ์และคำพิพากษาของเจ้า, สำหรับการเริ่มต้นของการเปิดเผยและรากฐานของไซอัน, และสำหรับรัศมีภาพ, เกียรติ, และเอ็นดาวเม้นท์ของพลเมืองทั้งปวงของนาง, ได้รับแต่งตั้งโดยศาสนพิธีแห่งนิเวศน์ศักดิ์สิทธิ์ของเรา, ซึ่งผู้คนของเราได้รับบัญชาอยู่เสมอให้สร้างแด่นามศักดิ์สิทธิ์ของเรา.

๔๐ และตามจริงแล้ว เรากล่าวแก่เจ้า, ให้สร้างนิเวศน์นี้แด่นามของเรา, เพื่อเราจะเปิดเผยศาสนพิธีของเราในนั้นให้ผู้คนของเรา;

๔๑ เพราะเราเห็นควรให้เปิดเผยต่อศาสนจักรของเราถึงสิ่งซึ่งถูกซ่อนเก็บไว้นับแต่ก่อนการวางรากฐานของโลก, สิ่งที่เกี่ยวกับสมัยการประทานความสมบูรณ์แห่งเวลา.

๔๒ และเราจะให้ผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ เห็นสิ่งทั้งปวงที่เกี่ยวกับนิเวศน์แห่งนี้, และฐานะปุโรหิตของนิเวศน์นั้น, และสถานที่ซึ่งจะสร้างนิเวศน์บนนั้น.

๔๓ และเจ้าจะสร้างนิเวศน์นั้นบนสถานที่ซึ่งเจ้าไตร่ตรองจะสร้าง, เพราะนั่นเป็นตำแหน่งที่ตั้งซึ่งเราเลือกไว้ให้เจ้าสร้างนิเวศน์นั้น.

๔๔ หากเจ้าทำงานด้วยสุดกำลังของเจ้า, เราจะอุทิศตำแหน่งที่ตั้งนั้นไว้เพื่อจะทำให้ศักดิ์สิทธิ์.

๔๕ และหากผู้คนของเราจะสดับฟังเสียงของเรา, และเสียงผู้รับใช้ของเรา ผู้ที่เรากำหนดไว้ให้นำผู้คนของเรา, ดูเถิด, ตามจริงแล้วเรากล่าวแก่เจ้า, พวกเขาจะไม่ย้ายออกจากที่ของพวกเขา.

๔๖ แต่หากพวกเขาจะไม่สดับฟังเสียงของเรา, หรือเสียงของคนเหล่านี้ ผู้ที่เรากำหนดไว้, พวกเขาจะไม่ได้รับพร, เพราะพวกเขาก่อมลทินให้แก่ผืนดินศักดิ์สิทธิ์ของเรา, และศาสนพิธี, และกฎบัตรอันศักดิ์สิทธิ์ของเรา, และถ้อยคำศักดิ์สิทธิ์ของเราซึ่งเราให้แก่พวกเขา.

๔๗ และเหตุการณ์จะบังเกิดขึ้น คือหากเจ้าสร้างนิเวศน์แด่นามของเรา, และไม่ทำสิ่งที่เรากล่าว, เราจะไม่ปฏิบัติตามคำปฏิญาณซึ่งเราทำกับเจ้า, ทั้งไม่ทำให้สัญญาซึ่งเจ้าหวังจากมือเรามีสัมฤทธิผล, พระเจ้าตรัส.

๔๘ เพราะแทนพร, เจ้า, โดยงานของเจ้าเอง, นำการสาปแช่ง, ความพิโรธ, ความเคืองแค้น, และการพิพากษามาบนศีรษะของเจ้าเอง, โดยความเบาปัญญาของเจ้า, และโดยความน่าชิงชังทั้งปวงของเจ้า, ซึ่งเจ้าปฏิบัติต่อหน้าเรา, พระเจ้าตรัส.

๔๙ ตามจริงแล้ว, ตามจริงแล้ว, เรากล่าวแก่เจ้า, ว่าเมื่อเราให้คำบัญชาแก่บุตรคนใดของมนุษย์ให้ทำงานแด่นามของเรา, และบุตรเหล่านั้นของมนุษย์ทำด้วยสุดกำลังของพวกเขาและด้วยทุกสิ่งที่พวกเขามีเพื่อทำงานนั้น, และไม่เลิกความขยันหมั่นเพียรของพวกเขา, และศัตรูพวกเขามาโจมตีพวกเขาและขัดขวางพวกเขาจากการทำงานนั้น, ดูเถิด, เราเห็นสมควรว่าจะไม่เรียกร้องงานนั้นต่อไปจากมือบุตรเหล่านั้นของมนุษย์, แต่จะยอมรับจากเครื่องถวายของพวกเขามากกว่า.

๕๐ และความชั่วช้าสามานย์และการล่วงละเมิดกฎและบัญญัติศักดิ์สิทธิ์ของเรา เราจะเยือนบนศีรษะของคนเหล่านั้นที่ขัดขวางงานของเรา, ถึงอนุชนรุ่นที่สามและที่สี่, ตราบเท่าที่พวกเขาหากลับใจไม่, และชังเรา, พระเจ้า พระผู้เป็นเจ้าตรัส.

๕๑ ฉะนั้น, เพราะเหตุนี้เราจึงยอมรับเครื่องถวายของคนเหล่านั้นที่เราบัญชาให้เสริมสร้างเมืองและนิเวศน์แด่นามของเรา, ในเทศมณฑลแจ๊คสัน, รัฐมิสซูรี, และถูกศัตรูพวกเขาขัดขวาง, พระเจ้า พระผู้เป็นเจ้าของเจ้าตรัส.

๕๒ และเราจะตอบการพิพากษา, ความพิโรธ, และความเคืองแค้น, การพิลาปรำพัน, และความปวดร้าว, และการขบเขี้ยวเคี้ยวฟันบนศีรษะพวกเขา, ถึงอนุชนรุ่นที่สามและที่สี่, ตราบเท่าที่พวกเขาหากลับใจไม่, และชังเรา, พระเจ้าพระผู้เป็นเจ้าของเจ้าตรัส.

๕๓ และการนี้เราทำให้เป็นแบบอย่างแก่เจ้า, เพื่อการปลอบประโลมของเจ้าเกี่ยวกับคนทั้งหลายทั้งปวงเหล่านั้นที่ได้รับบัญชาให้ทำงานและถูกขัดขวางโดยมือศัตรูของพวกเขา, และโดยการกดขี่, พระเจ้า พระผู้เป็นเจ้าของเจ้าตรัส.

๕๔ เพราะเราคือพระเจ้า พระผู้เป็นเจ้าของเจ้า, และจะช่วยพี่น้องทั้งหลายทั้งปวงเหล่านั้นของเจ้าที่มีใจบริสุทธิ์, และถูกสังหารในแผ่นดินแห่งมิสซูรีให้รอด, พระเจ้าตรัส.

๕๕ และอนึ่ง, ตามจริงแล้วเรากล่าวแก่เจ้า, เราบัญชาเจ้าอีกครั้งให้สร้างนิเวศน์แด่นามของเรา, แม้ในสถานที่แห่งนี้, เพื่อเจ้าจะพิสูจน์ตัวเจ้าต่อเราว่าเจ้าซื่อสัตย์ในสิ่งทั้งปวงไม่ว่าอะไรก็ตามที่เราบัญชาเจ้า, เพื่อเราจะให้พรเจ้า, และสวมมงกุฎเจ้าด้วยเกียรติยศ, ความเป็นอมตะ, และชีวิตนิรันดร์.

๕๖ และบัดนี้ เรากล่าวแก่เจ้า, เกี่ยวกับบ้านเช่าพักของเราซึ่งเราบัญชาให้เจ้าสร้างเพื่อให้คนต่างเมืองเช่าพัก, ให้สร้างไว้แด่นามของเรา, และให้นามของเรามีนามอยู่บนนั้น, และให้ผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ และครัวเรือนของเขามีที่อยู่ในนั้น, จากรุ่นสู่รุ่น.

๕๗ เพราะเราให้การเจิมนี้บนศีรษะเขา, ว่าพรของเขาจะให้บนศีรษะลูกหลานของเขาต่อจากเขาด้วย.

๕๘ และเรากล่าวแก่อับราฮัมไว้ฉันใดเกี่ยวกับตระกูลทั้งหลายของแผ่นดินโลก, เราก็กล่าวแก่ผู้รับใช้ของเราโจเซฟ ฉันนั้น : ในเจ้าและในพงศ์พันธุ์ของเจ้าตระกูลของแผ่นดินโลกจะได้รับพร.

๕๙ ฉะนั้น, ให้ผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ และพงศ์พันธุ์ของเขาต่อจากเขามีที่อยู่ในบ้านนั้น, จากรุ่นสู่รุ่น, ตลอดกาลและตลอดไป, พระเจ้าตรัส.

๖๐ และให้เรียกชื่อบ้านนั้นว่า บ้านนอวู; และให้เป็นที่พำนักอันน่าเบิกบานใจสำหรับมนุษย์, และสถานที่พักผ่อนสำหรับคนเดินทางที่เหน็ดเหนื่อย, เพื่อเขาจะไตร่ตรองถึงรัศมีภาพของไซอัน, และรัศมีภาพของที่นี่, ศิลามุมเอกของมัน;

๖๑ เพื่อเขาจะรับคำแนะนำจากคนเหล่านั้นด้วยผู้ที่เราตั้งไว้เป็นดังพืชพันธุ์อันเลื่องลือ, และดังยามบนกำแพงของนาง.

๖๒ ดูเถิด, ตามจริงแล้ว เรากล่าวแก่เจ้า, ให้ผู้รับใช้ของเรา จอร์จ มิลเลอร์, และผู้รับใช้ของเรา ไลมัน ไวท์, และผู้รับใช้ของเรา จอห์น สไนเดอร์, และผู้รับใช้ของเรา ปีเตอร์ ฮอส์, วางระเบียบพวกเขาเอง, และกำหนดคนหนึ่งในพวกเขาเป็นประธานเหนือโควรัมของพวกเขาเพื่อจุดประสงค์ในการสร้างบ้านนั้น.

๖๓ และพวกเขาพึงตั้งข้อบังคับ, ซึ่งโดยการนี้พวกเขาจะรับค่าหุ้นเพื่อการสร้างบ้านนั้น.

๖๔ และพวกเขาพึงได้รับไม่น้อยกว่าห้าสิบดอลลาร์สำหรับการปันหุ้นหนึ่งหน่วยในบ้านนั้น, และพวกเขาพึงได้รับอนุญาตให้รับหนึ่งหมื่นห้าพันดอลลาร์จากใครคนใดคนหนึ่งเป็นค่าหุ้นในบ้านนั้น.

๖๕ แต่พวกเขาไม่พึงได้รับอนุญาตให้รับค่าหุ้นเกินหนึ่งหมื่นห้าพันดอลลาร์จากใครคนใดคนหนึ่ง.

๖๖ และพวกเขาไม่พึงได้รับอนุญาตให้รับต่ำกว่าห้าสิบดอลลาร์สำหรับการปันหุ้นหนึ่งหน่วยจากใครคนใดคนหนึ่งในบ้านนั้น.

๖๗ และพวกเขาไม่พึงได้รับอนุญาตให้รับใครก็ตาม, เป็นผู้ถือหุ้นในบ้านนี้, เว้นแต่คนคนนั้นจะจ่ายค่าหุ้นของเขาไว้ในมือพวกเขาในเวลาที่เขารับหุ้น;

๖๘ และตามสัดส่วนของจำนวนเงินค่าหุ้นที่เขาจ่ายไว้ในมือพวกเขา เขาจะรับหุ้นในบ้านนั้น; แต่หากเขาไม่จ่ายอะไรไว้เลยในมือพวกเขา เขาไม่พึงรับหุ้นใด ๆ ในบ้านนั้น.

๖๙ และหากใครก็ตามจ่ายค่าหุ้นไว้ในมือพวกเขา มันจะเป็นค่าหุ้นในบ้านนั้น, สำหรับตัวเขา, และสำหรับอนุชนรุ่นหลังจากเขา, จากรุ่นสู่รุ่น, ตราบเท่าที่เขาและทายาทของเขาจะถือหุ้นนั้น, และไม่ขายหรือนำหุ้นไปจากมือพวกเขาโดยเจตจำนงและการกระทำอันเป็นอิสระของพวกเขาเอง, หากเจ้าปรารถนาจะทำตามความประสงค์ของเรา, พระเจ้า พระผู้เป็นเจ้าของเจ้าตรัส.

๗๐ และอนึ่ง, ตามจริงแล้วเรากล่าวแก่เจ้า, หากผู้รับใช้ของเรา จอร์จ มิลเลอร์, และผู้รับใช้ของเรา ไลมัน ไวท์, และผู้รับใช้ของเรา จอห์น สไนเดอร์, และผู้รับใช้ของเรา ปีเตอร์ ฮอส์, รับหุ้นใดไว้ในมือพวกเขา, เป็นเงินตรา, หรือเป็นทรัพย์สินซึ่งในนั้นพวกเขาได้รับตามมูลค่าจริงของเงินตรา, พวกเขาไม่พึงนำส่วนใดของค่าหุ้นนั้นไปเพื่อจุดมุ่งหมายอื่นใดก็ตาม, เว้นไว้ก็แต่ในบ้านนั้น.

๗๑ และหากพวกเขานำส่วนใดของค่าหุ้นนั้นไปที่อื่นใดก็ตาม, เว้นไว้ก็แต่ในบ้านนั้น, โดยปราศจากการยินยอมของผู้ถือหุ้น, และไม่จ่ายคืนสี่เท่าสำหรับค่าหุ้นซึ่งพวกเขานำไปที่อื่นใดก็ตาม, เว้นไว้ก็แต่ในบ้านนั้นแล้ว, พวกเขาจะถูกสาปแช่ง, และจะถูกย้ายออกจากตำแหน่งของพวกเขา, พระเจ้า พระผู้เป็นเจ้าตรัส; เพราะเรา, พระเจ้า, คือพระผู้เป็นเจ้า, และจะถูกล้อเลียนไม่ได้ในเรื่องใดก็ตามอันเนื่องจากเรื่องเหล่านี้.

๗๒ ตามจริงแล้ว เรากล่าวแก่เจ้า, ให้ผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ จ่ายค่าหุ้นไว้ในมือพวกเขาเพื่อการสร้างบ้านนั้น, ตามที่เขาเห็นว่าดี; แต่ผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ จะจ่ายค่าหุ้นในบ้านนั้นเกินหนึ่งหมื่นห้าพันดอลลาร์ไม่ได้, หรือต่ำกว่าห้าสิบดอลลาร์ก็ไม่ได้; ทั้งคนอื่นใดจะทำก็ไม่ได้, พระเจ้าตรัส.

๗๓ และมีคนอื่น ๆ ด้วยผู้ที่ปรารถนาจะรู้ความประสงค์ของเราเกี่ยวกับพวกเขา, เพราะพวกเขาขอสิ่งนี้จากมือเรา.

๗๔ ฉะนั้น, เรากล่าวแก่เจ้าเกี่ยวกับผู้รับใช้ของเรา วินสัน ไนท์, หากเขาจะทำตามความประสงค์ของเราก็ให้เขาซื้อหุ้นในบ้านนั้นสำหรับตัวเขา, และสำหรับอนุชนรุ่นหลังจากเขา, จากรุ่นสู่รุ่น.

๗๕ และให้เขาเปล่งเสียงยาวนานและดัง, ท่ามกลางผู้คน, เพื่อวิงวอนสิทธิประโยชน์แทนคนจนและคนขัดสน; และมิให้เขาล้มเหลว, ทั้งมิให้ใจเขาท้อถอย; และเราจะยอมรับจากเครื่องถวายของเขา, เพราะมันจะไม่เกิดขึ้นกับเราดังเครื่องถวายของคาอิน, เพราะเขาจะเป็นของเรา, พระเจ้าตรัส.

๗๖ ให้ครอบครัวของเขาชื่นชมยินดีและให้ใจพวกเขาหันหลังให้ความทุกข์; เพราะเราได้เลือกเขาและเจิมเขา, และเขาจะมีเกียรติท่ามกลางครัวเรือนของเขา, เพราะเราจะให้อภัยบาปทั้งหมดของเขา, พระเจ้าตรัส. เอเมน.

๗๗ ตามจริงแล้วเรากล่าวแก่เจ้า, ให้ผู้รับใช้ของเรา ไฮรัม ซื้อหุ้นในบ้านนั้นตามที่เขาเห็นว่าดี, สำหรับตัวเขาและอนุชนรุ่นหลังจากเขา, จากรุ่นสู่รุ่น.

๗๘ ให้ผู้รับใช้ของเรา ไอแซค กัลแลนด์ ซื้อหุ้นในบ้านนั้น; เพราะเรา, พระเจ้า, รักเขาเพราะงานที่เขาทำ, และจะให้อภัยบาปทั้งหมดของเขา; ฉะนั้น, ให้พึงระลึกถึงเขาว่ามีผลประโยชน์ในบ้านนั้นจากรุ่นสู่รุ่น.

๗๙ ให้ผู้รับใช้ของเรา ไอแซค กัลแลนด์ ได้รับการกำหนดไว้ในบรรดาพวกเจ้า, และได้รับแต่งตั้งโดยผู้รับใช้ของเรา วิลเลียมส์ มาร์คส์, และได้รับพรโดยเขา, เพื่อไปกับผู้รับใช้ของเรา ไฮรัม เพื่อให้เกิดสัมฤทธิผลแก่งานที่ผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ จะชี้ให้พวกเขาเห็น, และพวกเขาจะได้รับพรอย่างมาก.

๘๐ ให้ผู้รับใช้ของเรา วิลเลียม มาร์คส์ จ่ายค่าหุ้นไว้ในบ้านนั้น, ตามที่เขาเห็นว่าดี, สำหรับตัวเขาและอนุชนของเขา, จากรุ่นสู่รุ่น.

๘๑ ให้ผู้รับใช้ของเรา เฮนรีย์ จี. เชอร์วูด จ่ายค่าหุ้นไว้ในบ้านนั้น, ตามที่เขาเห็นว่าดี, สำหรับตัวเขาและพงศ์พันธุ์ของเขาต่อจากเขา, จากรุ่นสู่รุ่น.

๘๒ ให้ผู้รับใช้ของเรา วิลเลียม ลอว์ จ่ายค่าหุ้นไว้ในบ้านนั้น, สำหรับตัวเขาและพงศ์พันธุ์ของเขาต่อจากเขา, จากรุ่นสู่รุ่น.

๘๓ หากเขาจะทำตามความประสงค์ของเราก็อย่าให้เขาพาครอบครัวของเขาไปยังผืนแผ่นดินทางตะวันออก, แม้ยังเคิร์ทแลนด์; กระนั้นก็ตาม, เรา, พระเจ้า, จะเสริมสร้างเคิร์ทแลนด์, แต่เรา, พระเจ้า, เตรียมแส้ไว้หวดผู้อยู่อาศัยในนั้น.

๘๔ และกับผู้รับใช้ของเรา แอลมัน แบบบิตต์, มีหลายเรื่องซึ่งเราไม่พอใจ; ดูเถิด, เขามุ่งมาดปรารถนาจะสถาปนาคำแนะนำของเขาแทนคำแนะนำซึ่งเราแต่งตั้งไว้, แม้คำแนะนำของฝ่ายประธานสูงสุดของศาสนจักรของเรา; และเขาตั้งวัวทองคำขึ้นเพื่อให้ผู้คนของเรากราบไหว้.

๘๕ อย่าให้คนใดไปจากสถานที่นี้ผู้ที่มาที่นี่โดยพยายามรักษาบัญญัติของเรา.

๘๖ หากพวกเขาอยู่ที่นี่ก็ให้พวกเขาอยู่เพื่อเรา; และหากพวกเขาตายก็ให้พวกเขาตายเพื่อเรา; เพราะพวกเขาจะพักผ่อนจากการทำงานทั้งหมดของพวกเขาที่นี่, และจะทำงานของพวกเขาต่อไป.

๘๗ ฉะนั้น, ให้ผู้รับใช้ของเรา วิลเลียม จงวางใจในเรา, และเลิกกลัวเกี่ยวกับครอบครัวเขา, เนื่องจากความเจ็บป่วยในแผ่นดิน. หากเจ้ารักเรา, จงรักษาบัญญัติของเรา; และความเจ็บป่วยในแผ่นดินจะนำเกียรติมาสู่เจ้า.

๘๘ ให้ผู้รับใช้ของเรา วิลเลียม ไปประกาศกิตติคุณอันเป็นนิจของเราด้วยเสียงอันดัง, และด้วยความปรีดียิ่ง, ดังที่พระวิญญาณของเราจะดลใจเขา, แก่ผู้อยู่อาศัยของวอร์ซอ, และแก่ผู้อยู่อาศัยของคาร์เทจด้วย, และแก่ผู้อยู่อาศัยของเบอร์ลิงตันด้วย, และแก่ผู้อยู่อาศัยของเมดิสันด้วย, และรอคอยคำแนะนำเพิ่มเติมอย่างอดทนและอย่างขยันหมั่นเพียรที่การประชุมใหญ่สามัญของเรา, พระเจ้าตรัส.

๘๙ หากเขาจะทำตามความประสงค์ของเราก็ให้เขาสดับฟังคำแนะนำของผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ นับแต่นี้ไป, และด้วยกำลังความสามารถของเขาสนับสนุนสิทธิประโยชน์ของคนจน, และพิมพ์คำแปลใหม่ของคำอันศักดิ์สิทธิ์ของเราให้แก่ผู้อยู่อาศัยของแผ่นดินโลก.

๙๐ และหากเขาจะทำการนี้เราจะให้พรเขาด้วยพรอเนกประการ, เพื่อเขาจะไม่ถูกทอดทิ้ง, หรือพบพงศ์พันธุ์ของเขาออกไปขออาหาร.

๙๑ และอนึ่ง, ตามจริงแล้วเรากล่าวแก่เจ้า, ให้กำหนด, แต่งตั้ง, และเจิมผู้รับใช้ของเรา วิลเลียม, เป็นที่ปรึกษาให้แก่ผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ, แทนที่ผู้รับใช้ของเรา ไฮรัม, เพื่อผู้รับใช้ของเรา ไฮรัม จะรับตำแหน่งฐานะปุโรหิตและผู้ประสาทพร, ซึ่งบิดาเขากำหนดให้เขา, โดยพรและโดยสิทธิ์ด้วย;

๙๒ เพื่อว่านับแต่นี้ไปเขาจะถือกุญแจของปิตุพรบนศีรษะของผู้คนทั้งปวงของเรา,

๙๓ เพื่อว่าผู้ใดที่เขาให้พรก็จะได้พร, และผู้ใดที่เขาสาปแช่งก็จะถูกสาปแช่ง; เพื่อว่าอะไรก็ตามที่เขาจะผูกไว้บนแผ่นดินโลกจะผูกไว้ในสวรรค์; และอะไรก็ตามที่เขาจะคลายไว้บนแผ่นดินโลกจะคลายไว้ในสวรรค์.

๙๔ และตั้งแต่เวลานี้เป็นต้นไปเรากำหนดกับเขาว่าเขาจะเป็นศาสดาพยากรณ์, และผู้หยั่งรู้, และผู้เปิดเผยแก่ศาสนจักรของเรา, เช่นเดียวกับผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ;

๙๕ เพื่อเขาจะกระทำในความสามัคคีกับผู้รับใช้ของเรา โจเซฟด้วย; และว่าเขาจะรับคำแนะนำจากผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ, ผู้จะแสดงกุญแจแก่เขาซึ่งโดยสิ่งนี้เขาจะขอและได้รับ, และสวมมงกุฎด้วยพร, และรัศมีภาพ, และเกียรติยศ, และฐานะปุโรหิต, และของประทานแห่งฐานะปุโรหิตเดียวกัน, ที่ครั้งหนึ่งมีให้เขาที่เคยเป็นผู้รับใช้ของเรา ออลิเวอร์ คาวเดอรี;

๙๖ เพื่อผู้รับใช้ของเรา ไฮรัม จะกล่าวคำพยานถึงสิ่งซึ่งเราจะเผยต่อเขา, เพื่อชื่อเขาจะมีอยู่ในความทรงจำอย่างมีเกียรติจากรุ่นสู่รุ่น, ตลอดกาลและตลอดไป.

๙๗ ให้ผู้รับใช้ของเรา วิลเลียม ลอว์ ได้รับกุญแจด้วยซึ่งโดยสิ่งนี้เขาจะขอและได้รับพร; ให้เขานอบน้อมถ่อมตนต่อหน้าเรา, และปราศจากมารยา, และเขาจะได้รับจากพระวิญญาณของเรา, แม้พระผู้ปลอบโยน, ซึ่งจะแสดงความจริงของทุกเรื่องให้ประจักษ์แก่เขา, และจะให้แก่เขา, ในโมงนั้นนั่นเอง, สิ่งที่เขาจะกล่าว.

๙๘ และเครื่องหมายเหล่านี้จะติดตามเขา—เขาจะรักษาคนป่วย, เขาจะขับเหล่ามาร, และจะได้รับการปลดปล่อยจากคนเหล่านั้นที่จะวางยาพิษร้ายแรงแก่เขา;

๙๙ และเราจะนำเขาไปในวิถีที่งูพิษจะไม่สามารถฝังเขี้ยวลงบนส้นเท้าเขา, และเขาจะทะยานขึ้นไปในมโนคติของเขาเสมือนบนปีกนกอินทรี.

๑๐๐ และจะเป็นอย่างไรเล่าถ้าเราประสงค์ให้เขาทำให้คนตายฟื้น, ก็อย่าให้เขายั้งเสียงของเขา.

๑๐๑ ฉะนั้น, ให้ผู้รับใช้ของเรา วิลเลียม ป่าวร้องให้ดังและอย่ายั้งไว้, ด้วยปีติและการชื่นชมยินดี, และด้วยโฮซันนาแด่พระองค์ผู้ประทับอยู่บนพระราชบัลลังก์ตลอดกาลและตลอดไป, พระเจ้า พระผู้เป็นเจ้าของเจ้าตรัส.

๑๐๒ ดูเถิด, เรากล่าวแก่เจ้า, เรามีพันธกิจไว้รอผู้รับใช้ของเรา วิลเลียม, และผู้รับใช้ของเรา ไฮรัม, และสำหรับพวกเขาเท่านั้น; และให้ผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ อยู่ต่อไปที่บ้าน, เพราะเขาเป็นที่ต้องการ. ส่วนที่เหลือเราจะแสดงแก่เจ้าในภายหลัง. แม้เป็นดังนั้น. เอเมน.

๑๐๓ และอนึ่ง, ตามจริงแล้วเรากล่าวแก่เจ้า, หากผู้รับใช้ของเรา ซิดนีย์ จะรับใช้เราและเป็นที่ปรึกษาให้ผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ, ก็ให้เขาลุกขึ้นและก้าวออกมายืนในหน้าที่การเรียกของเขา, และนอบน้อมถ่อมตนต่อหน้าเรา.

๑๐๔ และหากเขาจะถวายเครื่องถวายอันเป็นที่ยอมรับแก่เรา, และการยอมรับ, และยังอยู่กับผู้คนของเรา, ดูเถิด, เรา, พระเจ้า พระผู้เป็นเจ้าของเจ้า, จะรักษาเขาเพื่อเขาจะหาย; และเขาจะเปล่งเสียงบนภูเขาอีก, และเป็นกระบอกเสียงเบื้องหน้าเรา.

๑๐๕ ให้เขามาตั้งถิ่นฐานครอบครัวของเขาในละแวกที่ผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ อาศัยอยู่.

๑๐๖ และในการเดินทางทั้งหมดของเขาให้เขาเปล่งเสียงราวกับด้วยเสียงแตร, และเตือนผู้อยู่อาศัยของแผ่นดินโลกให้หลบหนีพระพิโรธที่จะมาถึง.

๑๐๗ ให้เขาช่วยผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ, และนอกจากนี้ให้ผู้รับใช้ของเรา วิลเลียม ลอว์ ช่วยผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ, ในการออกประกาศด้วยความเลื่อมใสถึงกษัตริย์ทั้งหลายของแผ่นดินโลก, แม้ดังที่เรากล่าวแก่เจ้ามาก่อน.

๑๐๘ หากผู้รับใช้ของเรา ซิดนีย์ จะทำตามความประสงค์ของเรา, ก็อย่าให้เขาพาครอบครัวของเขาออกไปยังผืนแผ่นดินทางตะวันออก, แต่ให้เขาเปลี่ยนที่อยู่อาศัยของพวกเขา, แม้ดังที่เรากล่าวมา.

๑๐๙ ดูเถิด, มิใช่ความประสงค์ของเราที่เขาหมายมั่นจะหาสถานที่ปลอดภัยและที่พักพิงนอกเมืองซึ่งเรากำหนดให้เจ้า, แม้เมืองแห่งนอวู.

๑๑๐ ตามจริงแล้วเรากล่าวแก่เจ้า, แม้บัดนี้, หากเขาจะสดับฟังเสียงของเรา, ก็จะดีกับเขา. แม้เป็นดังนั้น. เอเมน.

๑๑๑ และอนึ่ง, ตามจริงแล้วเรากล่าวแก่เจ้า, ให้ผู้รับใช้ของเรา เอมอส เดวีส์ จ่ายค่าหุ้นไว้ในมือคนเหล่านั้นที่เรากำหนดให้สร้างบ้านให้เช่าพัก, แม้บ้านนอวู.

๑๑๒ การนี้ให้เขาทำหากเขาประสงค์จะมีผลประโยชน์; และให้เขาสดับฟังคำแนะนำของผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ, และลงแรงด้วยมือตนเองเพื่อเขาจะได้ความไว้วางใจจากมนุษย์.

๑๑๓ และเมื่อเขาจะพิสูจน์ตนเองว่าซื่อสัตย์ในทุกสิ่งที่จะฝากฝังไว้ในความดูแลของเขา, แท้จริงแล้ว, แม้ไม่กี่อย่าง, จะทำให้เขาเป็นผู้ปกครองดูแลหลายเรื่อง.

๑๑๔ ฉะนั้น ให้เขาถ่อมตนเพื่อเขาจะได้รับการยกให้สูงส่ง. แม้เป็นดังนั้น. เอเมน.

๑๑๕ และอนึ่ง, ตามจริงแล้วเรากล่าวแก่เจ้า, หากผู้รับใช้ของเรา โรเบิร์ต ดี. ฟอสเตอร์ จะเชื่อฟังเสียงของเรา, ก็ให้เขาสร้างบ้านให้ผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ, ตามสัญญาซึ่งได้ทำไว้กับเขา, เสมือนหนึ่งประตูจะเปิดแก่เขาเป็นครั้งคราว.

๑๑๖ และให้เขากลับใจจากความโง่เขลาทั้งหมดของเขา, และห่อหุ้มตนเองด้วยจิตกุศล; และเลิกทำความชั่ว, และละทิ้งคำพูดรุนแรงทั้งปวงของเขา;

๑๑๗ และจ่ายค่าหุ้นไว้ในมือโควรัมของบ้านนอวูด้วย, สำหรับตัวเขาและสำหรับอนุชนรุ่นหลังจากเขา, จากรุ่นสู่รุ่น;

๑๑๘ และสดับฟังคำแนะนำของผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ, และไฮรัม, และวิลเลียม ลอว์, และเจ้าหน้าที่ซึ่งเราเรียกมาวางรากฐานของไซอัน; และจะดีกับเขาตลอดกาลและตลอดไป, แม้เป็นดังนั้น. เอเมน.

๑๑๙ และอนึ่ง, ตามจริงแล้วเรากล่าวแก่เจ้า, อย่าให้คนใดจ่ายค่าหุ้นให้โควรัมของบ้านนอวูเว้นแต่เขาจะเป็นผู้ที่เชื่อในพระคัมภีร์มอรมอน, และการเปิดเผยที่เราให้แก่เจ้า, พระเจ้า พระผู้เป็นเจ้าของเจ้าตรัส;

๑๒๐ เพราะสิ่งใดที่มากหรือน้อยกว่านี้มาจากความชั่ว, และจะสถิตอยู่กับการสาปแช่งและมิใช่พร, พระเจ้า พระผู้เป็นเจ้าของเจ้าตรัส. แม้เป็นดังนั้น. เอเมน.

๑๒๑ และอนึ่ง, ตามจริงแล้วเรากล่าวแก่เจ้า, ให้โควรัมของบ้านนอวูมีค่าจ้างชดเชยที่เที่ยงธรรมสำหรับงานทั้งหมดของพวกเขา ซึ่งพวกเขาทำในการสร้างบ้านนอวู; และให้ค่าจ้างของพวกเขาเป็นไปดังที่จะตกลงกันในบรรดาพวกเขา, เกี่ยวกับราคาของมัน.

๑๒๒ และให้ทุกคนที่จ่ายค่าหุ้นรับผิดชอบตามส่วนของเขาที่เป็นค่าจ้างของพวกเขา, หากจำต้องเกิดขึ้น, เพื่อการค้ำจุนพวกเขา, พระเจ้าตรัส; มิฉะนั้น, งานของพวกเขาจะถือเป็นหุ้นให้พวกเขาในบ้านหลังนั้น. แม้เป็นดังนั้น. เอเมน.

๑๒๓ ตามจริงแล้ว เรากล่าวแก่เจ้า, บัดนี้เรามอบเจ้าหน้าที่ซึ่งเป็นของฐานะปุโรหิตของเราแก่เจ้า, เพื่อเจ้าจะถือกุญแจของฐานะปุโรหิตนั้น, แม้ฐานะปุโรหิตซึ่งเป็นไปตามระเบียบของเมลคีเซเดค, ซึ่งเป็นไปตามระเบียบของพระบุตรองค์เดียวที่ถือกำเนิดของเรา.

๑๒๔ ลำดับแรก, เราให้แก่เจ้าไฮรัม สมิธ ที่จะเป็นผู้ประสาทพรแก่เจ้า, ถือพรการผนึกของศาสนจักรของเรา, แม้พระวิญญาณศักดิ์สิทธิ์แห่งคำสัญญา, ซึ่งโดยการนี้เราผนึกเจ้าไว้สำหรับวันแห่งการไถ่, เพื่อเจ้าจะไม่ตกแม้ว่าโมงแห่งการล่อลวงจะเกิดกับเจ้า.

๑๒๕ เราให้แก่เจ้าผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ ที่จะเป็นเอ็ลเดอร์ควบคุมเหนือศาสนจักรทั้งหมดของเรา, เป็นผู้แปล, ผู้เปิดเผย, ผู้หยั่งรู้, และศาสดาพยากรณ์.

๑๒๖ เราให้แก่เขาผู้รับใช้ของเรา ซิดนีย์ ริกดันและผู้รับใช้ของเรา วิลเลียม ลอว์ เพื่อเป็นที่ปรึกษา, เพื่อคนเหล่านี้จะประกอบเป็นโควรัมและฝ่ายประธานสูงสุด, เพื่อรับโองการแทนทั้งศาสนจักร.

๑๒๗ เราให้แก่เจ้าผู้รับใช้ของเรา บริคัม ยังก์ เพื่อเป็นประธานเหนือสภาอัครสาวกสิบสองสัญจร;

๑๒๘ ซึ่งอัครสาวกสิบสองนี้ถือกุญแจที่จะเผยสิทธิอำนาจของอาณาจักรเราบนสี่มุมของแผ่นดินโลก, และต่อจากนั้นส่งคำของเราถึงชาวโลกทั้งปวง.

๑๒๙ คนเหล่านี้คือ ฮีเบอร์ ซี. คิมบัลล์, พาร์ลีย์ พี. แพรทท์, ออร์สัน แพรทท์, ออร์สัน ไฮด์, วิลเลียม สมิธ, จอห์น เทย์เลอร์, จอห์น อี. เพจ, วิลฟอร์ด วูดรัฟฟ์, วิลลาร์ด ริชาร์ดส์, จอร์จ เอ. สมิธ;

๑๓๐ เรารับเดวิด แพทเทนไว้กับตัวเรา; ดูเถิด, ไม่มีมนุษย์คนใดเอาฐานะปุโรหิตของเขาไปจากเขา; แต่, ตามจริงแล้วเรากล่าวแก่เจ้า, จะกำหนดอีกคนสู่การเรียกอย่างเดียวกันก็ได้.

๑๓๑ และอนึ่ง, เรากล่าวแก่เจ้า, เราให้สภาสูงแก่เจ้า, เพื่อเป็นศิลามุมเอกของไซอัน—

๑๓๒ กล่าวคือ, แซมิวเอล เบนท์, เฮนรีย์ จี. เชอร์วูด, จอร์จ ดับเบิลยู. แฮร์ริส, ชาร์ลส์ ซี. ริช, โธมัส โกรเวอร์, นูเวล ไนท์, เดวิด ดอร์ท, ดันบาร์ วิลสัน—เรารับซีมัวร์ บรันสัน ไว้กับตัวเรา; ไม่มีมนุษย์คนใดเอาฐานะปุโรหิตของเขาไป, แต่จะกำหนดอีกคนสู่ฐานะปุโรหิตเดียวกันแทนเขาก็ได้; และตามจริงแล้วเรากล่าวแก่เจ้า, ให้แต่งตั้งผู้รับใช้ของเรา แอรัน จอห์นสัน สู่การเรียกนี้แทนเขา—เดวิด ฟุลเมอร์, อัลฟีอัส คัทเลอร์, วิลเลียม ฮันติงตัน.

๑๓๓ และอนึ่ง, เราให้แก่เจ้า ดอน ซี. สมิธ ที่จะเป็นประธานเหนือโควรัมมหาปุโรหิต;

๑๓๔ ซึ่งเป็นศาสนพิธีที่กำหนดขึ้นเพื่อจุดมุ่งหมายในการทำให้คนเหล่านั้นมีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะได้รับการกำหนดเป็นประธานประจำหรือผู้รับใช้เหนือสเตคต่าง ๆ ที่กระจายอยู่ทั่วไป;

๑๓๕ และพวกเขาอาจเดินทางเช่นกัน หากพวกเขาเลือก, แต่จะได้รับแต่งตั้งเป็นประธานประจำมากกว่า; นี่เป็นหน้าที่ในการเรียกของพวกเขา, พระเจ้า พระผู้เป็นเจ้าของเจ้าตรัส.

๑๓๖ เราให้แก่เขาอมาสา ไลมัน และโนอาห์ แพคการ์ด เพื่อเป็นที่ปรึกษา, เพื่อพวกเขาจะควบคุมเหนือโควรัมมหาปุโรหิตของศาสนจักรแห่งเรา, พระเจ้าตรัส.

๑๓๗ และอนึ่ง, เรากล่าวแก่เจ้า, เราให้แก่เจ้าจอห์น เอ. ฮิคส์, แซมิวเอล วิลเลียมส์, และเจสซี เบเกอร์, ซึ่งเป็นฐานะปุโรหิตที่พึงควบคุมโควรัมเอ็ลเดอร์, ซึ่งเป็นโควรัมที่ก่อตั้งเพื่อผู้ปฏิบัติศาสนกิจประจำ; กระนั้นก็ตามพวกเขาจะเดินทางก็ได้, แต่พวกเขาก็ได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้ปฏิบัติศาสนกิจประจำอยู่กับศาสนจักรของเรา, พระเจ้าตรัส.

๑๓๘ และอนึ่ง, เราให้แก่เจ้าโจเซฟ ยังก์, โจไซยาห์ บัทเทอร์ฟิลด์, แดเนียล ไมลส์, เฮนรีย์ เฮอร์ริมัน, เซรา พัลซิเฟอร์, ลีวาย แฮนค็อก, เจมส์ ฟอสเตอร์, ที่จะควบคุมโควรัมสาวกเจ็ดสิบ;

๑๓๙ ซึ่งเป็นโควรัมที่ก่อตั้งเพื่อเอ็ลเดอร์สัญจรจะกล่าวคำพยานถึงนามของเราในทั่วโลก, ที่ใดก็ตามที่สภาสูงสัญจร, อัครสาวกของเรา, จะส่งพวกเขาไปเพื่อเตรียมมรรคาไว้เบื้องหน้าเรา.

๑๔๐ ความแตกต่างระหว่างโควรัมนี้กับโควรัมเอ็ลเดอร์ คือ โควรัมหนึ่งต้องเดินทางอย่างต่อเนื่อง, และอีกโควรัมต้องควบคุมหน่วยต่าง ๆ ของศาสนจักรเป็นครั้งคราว; โควรัมหนึ่งมีหน้าที่รับผิดชอบในการเป็นประธานเป็นครั้งคราว, และอีกโควรัมหนึ่งไม่มีหน้าที่รับผิดชอบในการเป็นประธาน, พระเจ้าพระผู้เป็นเจ้าของเจ้าตรัส.

๑๔๑ และอนึ่ง, เรากล่าวแก่เจ้า, เราให้แก่เจ้าวินสัน ไนท์, แซมิวเอล เอช. สมิธ, และเชแดรค ราวน์ดี, หากเขาจะรับไว้, เพื่อควบคุมฝ่ายอธิการ; ความรู้ถึงฝ่ายอธิการที่กล่าวมานี้มีให้แก่เจ้าในหนังสือหลักคำสอนและพันธสัญญา.

๑๔๒ และอนึ่ง, เรากล่าวแก่เจ้า, แซมิวเอล รอลฟ์ และที่ปรึกษาของเขาสำหรับปุโรหิต, และประธานผู้สอนและที่ปรึกษาของเขา, และประธานมัคนายกและที่ปรึกษาของเขาด้วย, และประธานสเตคและที่ปรึกษาของเขาด้วย.

๑๔๓ ตำแหน่งข้างบนนี้เราให้แก่เจ้า, พร้อมด้วยกุญแจ, เพื่อเป็นความช่วยเหลือและเพื่อการปกครอง, เพื่องานการปฏิบัติศาสนกิจและการทำให้วิสุทธิชนของเราดีพร้อม.

๑๔๔ และบัญญัติข้อหนึ่งเราให้แก่เจ้า, ว่าเจ้าพึงบรรจุตำแหน่งทั้งหลายทั้งปวงเหล่านี้ และเห็นชอบกับชื่อเหล่านั้นซึ่งเราเอ่ยถึง, หรือมิฉะนั้น ก็ไม่เห็นชอบกับชื่อเหล่านั้นในการประชุมใหญ่สามัญของเรา;

๑๔๕ และว่าเจ้าพึงเตรียมห้องสำหรับตำแหน่งทั้งหลายทั้งปวงเหล่านี้ในนิเวศน์ของเราเมื่อเจ้าสร้างนิเวศน์นั้นแด่นามของเรา, พระเจ้าพระผู้เป็นเจ้าของเจ้าตรัส. แม้เป็นดังนั้น. เอเมน.