Kasaysayan sa Simbahan
Panan-awon bahin sa Katubsanan sa mga Patay (D&P 138)


“Panan-awon bahin sa Katubsanan sa mga Patay (D&P 138),” Mga Hisgutanan sa Kasaysayan sa Simbahan

“Panan-awon bahin sa Katubsanan sa mga Patay (D&P 138)”

Panan-awon bahin sa Katubsanan sa mga Patay (D&P 138)

Niadtong Oktubre 3, 1918, ang Presidente sa Simbahan nga si Joseph F. Smith nakasinati og usa ka panan-awon bahin sa pagbisita ni Jesukristo ngadto sa kalibotan sa mga espiritu human sa Iyang mortal nga kinabuhi. Ang asoy ni Presidente Smith bahin sa panan-awon gimantala sa mga pamantalaan, mga magasin, mga libro, ug mga manwal sa wala pa kini madugang ngadto sa Perlas nga Labing Bililhon ug gipaluyohan isip kasulatan sa kinatibuk-ang komperensya niadtong 1976.1 Isip kabahin sa bag-ong gihimong sumbanan nga edisyon sa mga kasulatan, ang asoy gibalhin niadtong 1979 ngadto sa Doktrina ug mga Pakigsaad, nga nahimong una sa duha lamang ka mga dokumento sa ika-20 nga siglo nga opisyal nga nadugang sa mga kasulatan.2

Imahe
Presidente Joseph F. Smith

Si Presidente Joseph F. Smith mga upat ka tuig sa wala pa ang iyang panan-awon bahin sa katubsanan sa mga patay.

Sukad pa sa unang siglo daghan nang Kristiyano ang mituo nga si Jesukristo mibisita sa mga espiritu sa mga patay taliwala sa Pagkalansang diha sa Krus ug Pagkabanhaw. Sa dihang si Joseph Smith misugod sa pagtudlo sa doktrina sa bunyag alang sa mga patay niadtong mga 1840, daghan nang Kristiyano ang midawat sa doktrina nga “paghasol sa impyerno,” nga nagtudlo nga si Jesus mikanaog didto sa impyerno sa wala pa siya mabanhaw aron luwason kadtong wala pa makadungog sa Iyang mensahe.3 Sa mga wali mahitungod sa bunyag alang sa mga patay, naobserbahan ni Joseph Smith nga “si Jesukristo nahimong usa ka tigpangalagad nga espiritu, samtang ang iyang lawas [naghigda] didto sa lubnganan, ngadto sa mga espiritu sa bilanggoan; sa pagtuman sa usa ka importante nga bahin sa iyang misyon,” pagsangyaw taliwala sa mga espiritu “aron sa pagpagula sa mga binilanggo gikan sa bilanggoan.”4 Sa tibuok kinabuhi ni Joseph F. Smith, ubang mga Presidente sa Simbahan, lakip na sila si Brigham Young, John Taylor, Wilford Woodruff, ug Lorenzo Snow, ang matag usa mihulagway ni Jesus ug sa ubang namatay na nga mga Santos ingon nga naghimo sa mga misyon sa pagsangyaw sa ebanghelyo ngadto sa “mga espiritu sa bilanggoan” didto “sa pinuy-anan sa mga tinunglo.”5

Isip Presidente sa Simbahan tali sa 1901 ug 1918, si Joseph F. Smith mihatag og gibug-aton sa misyonaryo nga buhat didto sa kalibotan sa mga espiritu, nagtudlo nga ang “kaigsoonan [sa Pagkapari kinsa] mobiya niining kinabuhia … mopadayon niini nga buhat” ubos sa organisasyon sa pagkapari human niini nga kinabuhi. Ang buhi nga mga Santos sa Ulahing mga Adlaw mahimong motabang pinaagi sa “pagtrabaho alang sa kaluwasan sa atong mga katigulangan pinaagi sa paghimo sa mga ordinansa alang kanila nga dili nila mapahigayon karon, tungod kay anaa sa kalibotan sa mga espiritu.” Mikutlo siya og mga tudling sa kasulatan diha sa Bag-ong Tugon agi og suporta niini nga mga pagtulun-an apan natingala gihapon mahitungod sa gidak-on sa organisasyon—sa unsang paagi nga si Jesus nakaabot sa minilyon ka mga kalag sulod sa mubong panahon taliwala sa Iyang kamatayon ug pagkabanhaw?6

Ang iyang mga pangutana mahitungod sa mga kahimtang didto sa kalibotan sa mga espiritu tingali naaghat o napukaw tungod sa kanunayng mga pakigharong sa kamatayon. Si Joseph F. Smith nag-antos isip usa ka bata human sa kamatayon sa iyang amahan, si Hyrum Smith. Sulod sa 50 ka tuig, nasinati niya nga namatyan og 12 ka anak, ug ang iyang hingkod nga anak nga lalaki, si Hyrum Mack Smith, kalit nga namatay tungod sa mibuto nga apendiks niadtong Enero 1918. Hinapos nianang tuiga, ang tibuok kalibotan nga pandemya sa trangkaso ug ang daghan kaayong nangamatay tungod sa Unang Gubat sa Kalibotan mihimo sa walay sama nga gidaghanon sa namatay nga kanunayng ulohan sa balita.7 Pagka-Oktubre, ang kaugalingong panglawas ni Joseph F. Smith nagkaluya, nagdala kaniya, siya miingon, ngadto sa hapit kanunay nga “pagpakigsulti uban sa Espiritu sa Ginoo.”8 Samtang namalandong siya bahin sa gugma sa Dios ug nagtuon sa 1 Pedro 3:18–20 ug 4:6, ang “mga mata sa [iyang] salabutan nabuksan,” ug siya “nakakita sa mga panon sa mga patay, dili bantugan ug bantugan.”9

Atol sa panan-awon, si Joseph F. Smith natingala kon sa unsang paagi nga si Jesukristo nakapangalagad ngadto sa daghan kaayo sa ingon ka mubo nga panahon ug nakita kon sa unsang paagi nga ang Manluluwas “migahin sa iyang panahon sulod sa makadiyut niya nga pagpuyo sa kalibotan sa mga espiritu, nagtudlo ug nag-andam sa matinud-anon nga mga espiritu sa mga propeta kinsa nakapamatuod kaniya diha sa unod” sa pagsangyaw sa ebanghelyo ngadto niadtong kinsa nakulangan sa mensahe sa ebanghelyo dinhi sa mortalidad.10 Samtang ang panan-awon mikumpirmar sa iyang nahaunang mga hunahuna mahitungod sa pagbisita ni Jesus sa kalibotan sa mga espiritu, kini mipadayag usab nga si Jesus wala mobisita sa mga dautan o sa masupilon apan mipadala lamang siya og mga mensahero aron mosangyaw sa ebanghelyo.11

Usa ka bulan human sa panan-awon, si Presidente Smith midiktar sa iyang asoy ngadto sa iyang anak nga lalaki nga si Joseph Fielding Smith. Duha ka semana ang milabay si Joseph Fielding Smith mipresentar sa mensahe ngadto sa Unang Kapangulohan, Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles, ug Tigdumalang Patriyarka, nga mi-endorso niini ug mihimo og mga plano sa pagmantala sa asoy diha sa Improvement Era.12 Si Joseph F. Smith namatay pagka-Nobyembre 19, onse ka adlaw sa wala pa ang asoy unang namantala. Sa sunod nga mga pagmantala, lakip na ang koleksyon sa mga pagtulun-an ni Joseph F. Smith ug mga manwal sa korum sa pagkapari, gibalik og imprinta ang panan-awon, nga ang mensahe mabasa sa kadaghanan bisan sa wala pa kini opisyal nga nadugang sa mga kasulatan niadtong 1976.13

Hapit diha-diha dayon human mapakita sa publiko ang asoy, ang mga nagbasa miila sa kaimportante sa panan-awon alang sa pagsiksik sa kasaysayan sa pamilya ug sa buhat sa templo. Si Susa Young Gates, nga mibasa sa sinulat bahin sa asoy sa panan-awon sa kilid sa gihigdaan ni Joseph F. Smith, mi-endorso sa panan-awon ngadto sa mga kaubanan sa Genealogical Society of Utah ug diha sa Relief Society.14 “Hunahunaa ang mahimo nga kadasig niini nga pagpadayag ngadto sa buhat sa templo sa tibuok Simbahan!” siya misulat ngadto sa isigka-tigdumala sa Genealogical Society.15 Nadasig sa mapadayagon nga panglantaw ni Presidente Smith bahin sa kalibotan sa mga espiritu, ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw mipadayon sa pagtukod og mga templo ug miestablisar og usa sa kinadak-ang tipiganan sa mga rekord sa kagikan [genealogy] sa bisan asa nga bahin sa kalibotan.

May Kalabutan nga mga Hisgutanan: Joseph F. Smith, Influenza Pandemic of 1918

Mubo nga mga sulat

  1. N. Eldon Tanner, “The Sustaining of Church Officers,” Ensign, Mayo 1976, 18.

  2. Ang lain mao ang Opisyal nga Pamahayag 2, usa ka pahibalo bahin sa pagpadayag nga nadawat niadtong Hunyo 1978 pinaagi sa Presidente sa Simbahan nga si Spencer W. Kimball ug gipaluyohan isip kabubut-on sa Ginoo sa sunod nga kinatibuk-ang komperensya. Ang Bag-ong edisyon sa Doktrina ug mga Pakigsaad nga naglangkob sa asoy diha sa seksyon 138 wala maimprinta hangtud 1981.

  3. Jeffrey A. Trumbower, Rescue for the Dead: The Posthumous Salvation of Non-Christians in Early Christianity (New York: Oxford University Press, 2001), 91–102.

  4. Joseph Smith, Discourse, 3 Okt. 1841, sa Times and Seasons, Okt. 15, 1841, 577, josephsmithpapers.org; Joseph Smith, “Baptism for the Dead,” Times and Seasons, Abr. 15, 1842, 760.

  5. Joseph Stuart, “Development of the Understanding of the Postmortal Spirit World,” sa Joseph F. Smith: Reflections on the Man and His Times, gi-edit nila ni Craig K. Manscill, Brian D. Reeves, Guy L. Dorius, ug J. B. Haws (Provo, UT: Religious Studies Center, 2013), 224–27.

  6. Stuart, “Development of the Understanding of the Postmortal Spirit World,” 227–29.

  7. Tan-awa sa mga Hisgutanan: Influenza Pandemic of 1918, World War I.

  8. Joseph F. Smith, Remarks, Okt. 4, 1918, sa Eighty-Ninth Semi-Annual Conference of The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints (Salt Lake City: Deseret News, 1918), 2.

  9. Doktrina ug mga Pakigsaad 138:11.

  10. Doktrina ug mga Pakigsaad 138:36; tan-awa usab sa Doktrina ug mga Pakigsaad 138:11, 27, 30.

  11. Stuart, “Development of the Understanding of the Postmortal Spirit World,” 230.

  12. James E. Talmage, Journal, 31 Okt. 1918, Harold B. Lee Library, Brigham Young University, Provo, UT; tan-awa sa mga Hisgutanan: Church Publications, Patriarchal Blessings.

  13. Robert L. Millet, “The Vision of the Redemption of the Dead (D&C 138),” sa Craig K. Manscill, ed., Sperry Symposium Classics: The Doctrine and Covenants (Provo, UT: Religious Studies Center, 2004), 314–31.

  14. Tan-awa sa Hisgutanan: Family History and Genealogy.

  15. Sulat ni Susa Young Gates ngadto ni Elizabeth C. McCune, Nob. 14, 1918; Lisa Olsen Tait, “Susa Young Gates and the Vision of the Redemption of the Dead,” Revelations in Context series, history.ChurchofJesusChrist.org.