Spencer W. Kimball

Si Spencer W. Kimball miserbisyo isip ang ika-12 nga Presidente sa Simbahan tali sa Disyembre 1973 ug sa iyang kamatayon pagka-Nobyembre 1985. Natawo siya niadtong 1895 ngadto nila ni Olive ug Andrew Kimball ug mibalhin uban sa iyang pamilya niadtong bata pa siya ngadto sa Arizona, diin ang iyang amahan gitawag aron moserbisyo isip presidente sa stake. Si Spencer migradwar sa high school niadtong 1914 ug, human miserbisyo og misyon sa sentral sa Estados Unidos, naminyo ni Camilla Eyring ug misugod sa pagtrabaho isip usa ka teller sa bangko ug human niadto isip partner sa usa ka insurance ug real estate nga negosyo. Walo ka tuig human natawo ang ikaupat nga anak nila ni Camilla ug Spencer, si Spencer gitawag isip presidente sa stake sa dako nga dapit sa habagatang kasadpan sa Estados Unidos. Sa dihang ang Suba sa Gila mibaha niadtong 1941 ug miguba sa mga panimalay ug mga umahan, si Spencer mipahiangay og buhat sa kahupayan ug nakigtinabangay uban ni Elder Harold B. Lee, usa ka miyembro sa Korum sa Napulog Duha ka Apostoles ug umaabot nga Presidente sa Simbahan, kinsa midumala sa welfare nga programa sa Simbahan nianang higayona.

Niadtong 1943, sa edad nga 48, si Spencer gitawag ngadto sa Korum sa Napulog Duha ka Apostoles. Sa sunod nga 30 ka tuig, siya miserbisyo sa nagkadako nga internasyonal nga Simbahan ug nagka-interes sa mga dapit nga hilabihang pagtubo ug taas ang pagkamadinawaton sa mensahe sa ebanghelyo. Pagka-1946, ang Presidente sa Simbahan nga si George Albert Smith mihatag ni Elder Kimball sa espesyal nga buluhaton sa “pagbantay sa mga Indian sa tanang kalibotan,” nga giila sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nianang panahona nga mga kaliwat sa katawhan sa Basahon ni Mormon.¹ Sa daghan mga sermon, si Elder Kimball misaulog “sa adlaw sa Lamanita,” nagpamatuod sa unsang paagi ang karaang pakigsaad nga mga saad ngadto ni propeta Lehi sa Basahon ni Mormon napatuman taliwala sa lumad nga mga katawhan sa Amerika ug sa mga Isla sa Pasipiko.² Samtang kanunay nga nagbiyahe sa misyon sa Amihanan, Sentral, ug Habagatang Amerika, nangita siya og mga tabang nga makadala sa relihiyoso, pang-edukasyon, ug materyal nga suporta alang sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw kinsa mihangop sa pagkatawo sa Lamanita.³ Ang iyang serbisyo naglakip usab sa pagtambag sa mga miyembro sa Simbahan kinsa nangompisal sa seryoso nga paglapas, ug niadtong 1969, siya mimantala sa The Miracle of Forgiveness [Ang Milagro sa Kapasayloan], usa ka mikaylap nga basahon sa hilisgotan sa paghinulsol.

Si Elder Spencer W. Kimball ug Camilla Kimball misakay og eroplano alang sa usa sa daghang mga biyahe nga ilang nahimo paingon sa Habagatang Amerika sa mga 1960.

Sa daghang higayon nga nagserbisyo siya isip usa ka General Authority, si Elder Kimball nakasinati og mga hagit sa panglawas diha sa publiko. Usa ka operasyon niadtong 1957 alang sa kanser sa tutunlan mikuha sa usa sa iyang mga vocal chord, nga nakapausab, mas mipalawom, ug mas mipahinay sa iyang tingog. Siya usab miantos og daghang atake sa kasingkasing ug, samtang nagserbisyo isip Presidente sa Korum sa Napulog Duha ka Apostoles niadtong 1972, nagpa-opera sa kasingkasing nga gipahigayon sa umaabot nga Apostol ug Presidente sa Simbahan nga si Dr. Russell M. Nelson. Ang pagka-determinado ug pagkakugihan sa trabaho ni Kimball taliwala sa grabeng pag-antos sa mga sakit sa lawas nakapahingangha ug nakapadasig sa kaubang mga lider sa Simbahan ug mga Santos sa Ulahing mga Adlaw sa kinatibuk-an.

Ang kalit nga kamatayon ni Presidente Harold B. Lee niadtong 1973 nakapakugang ni Presidente Kimball, kinsa mibati og kamapahiubsanon sa nagsingabot nga pagsunod sa “usa ka halangdon nga tawo” isip Presidente sa Simbahan. “Ako usa ra ka gamay nga tawo,” miingon siya ngadto ni Elder Boyd K. Packer sa wala madugay human gi-orden nga Presidente sa Simbahan, “alang sa usa ka dako nga responsibilidad!”⁴ Ug gani si Presidente Kimball mihupot og usa ka aktibo nga kinabuhi nga siya gihinumdoman isip usa ka lider nga determinado kinsa mihatag og gibug-aton sa buhat ug paningkamot. Sa usa ka pagbansay nga seminar alang sa rehiyonal nga mga representante, mihatag siya og usa ka bug-at nga pakigpulong nga daling nakadakop sa atensiyon sa mga miyembro sa Simbahan bisan asa. “Kontento ba kita sa atong gihimo sa pagtudlo sa tibuok kalibotan?” nangutana siya. “Andam na ba kita sa pagpalambo sa atong paningkamot? Sa pagpadako sa atong panglantaw?” Nagtawag siya sa “matag sarang nga takos nga tawo” sa pagserbisyo isip usa ka misyonaryo, alang sa mga lider sa pagpadako sa mga buhat sa Simbahan, ug alang sa mga miyembro sa Simbahan sa pagpasiugda sa pagpuyo sa ebanghelyo.⁵ Ang buhat sa misyonaryo milambo og maayo ug ang pagtubo sa mga kongregasyon ug mga templo misunod.⁶

Si Presidente Spencer W. Kimball ug Camilla Eyring Kimball sa wala pa ang sesquicentennial nga sibya sa kinatibuk-ang komperensiya gikan sa Peter Whitmer log cabin, Fayette, New York, Abril 1980.

Atol sa usa ka press conference niadtong 1973, si Presidente Kimball gipangutana bahin sa pagdili nga mipugong sa mga miyembro sa Simbahan nga adunay Black African nga kagikan nga ma-orden ngadto sa pagkapari o makaapil sa mga pagtuga sa templo o mga pagselyo sa templo.⁷ Miingon siya nga iya kining gitagaan og “hilabihang paghunahuna, hilabihang pag-ampo” ug gipamatud-an nga bisan unsa nga kausaban moabot pinaagi sa pagpadayag gikan sa Ginoo.⁸ Sa sunod nga lima ka tuig, mipadayon siya sa pagpangita sa tabang sa Ginoo, kanunay nga mibisita sa templo nga nag-inusara ug nakigtambag sa ubang mga lider sa Simbahan. Pagka-Hunyo 1, 1978, sa usa ka miting sa Salt Lake Temple uban sa mga sakop sa Unang Kapangulohan ug sa Korum sa Napulog Duha, si Presidente Kimball miampo alang sa kabubut-on sa Ginoo kabahin sa pagdili, ug ang pagpadayag miagos ngadto sa propeta. Si Presidente Gordon B. Hinckley, kinsa dinha, sa wala madugay miingon “ang pagbati daw usa ka agianan nga miabli tali sa Langitnong Amahan ug sa nagluhod, nagpakilooy nga propeta.”⁹ Nagkahiusa, ang Unang Kapangulohan sa wala madugay mianunsyo nga matag takos nga tawo mahimong ma-orden ngadto sa pagkapari ug ang takos nga mga miyembro sa Simbahan mahimong moapil sa tanang ordinansa sa templo.¹⁰ Ang 1978 nga pagpadayag adunay dihadiha nga epekto sa Simbahan sa dihang ang mga pag-orden sa pagkapari alang sa adunay Black African nga kagikan gisugdan, Itom nga mga babaye ug mga lalaki misulod sa mga templo, ug mga misyon milapad ngadto sa bag-o nga mga dapit.¹¹

Human sa iyang ika-90 nga adlawng natawhan, ang panglawas ni Presidente Kimball nagsugod og kagrabe. Atol sa iyang kataposang mga adlaw, misulti siya kabahin sa iyang inahan, kinsa namatay sa dihang 11 anyos pa siya. “Ang akong kinabuhi nagkatapos na,” misulti siya sa usa ka nars. “Malipayon kaayo siya, ah malipayon kaayo.”¹² Namatay siya pagka-Nobyembre 1985. Sa daghang mga pahasubo, daghang mga tawo mipakigbahin kon unsa ka mahal nila ang kalumo ni Presidente Kimball, ang kamapaubsanon, kakugihan, ug kamaluloy-on.

Alang sa dugang nga impormasyon mahitungod sa kinabuhi ni Spencer W. Kimball, tan-awa sa Prophets of the Restoration nga mga video diha sa history.ChurchofJesusChrist.org o diha sa Gospel Library app.

May Kalabotan nga mga Hilisgotan: Priesthood and Temple Restriction [Pagdili sa Pagkapari ug sa Templo], Growth of Missionary Work [Pagtubo sa Buhat sa Misyonaryo], Temple Building [Gambalay sa Simbahan], Lamanite Identity [Pagkatawo sa Lamanita], Indian Student Placement Program [Programa sa Pagpahimutang sa mga Indian nga Estudyante], Sacrament Meetings [Mga Miting sa Sakramento], Broadcast Media