Kasaysayan sa Simbahan
Belle S. Spafford


Belle S. Spafford

Si Belle Smith Spafford gitawag isip Kinatibuk-ang Presidente sa Relief Society niadtong 1945, sa dihang adunay mga 100,000 nga miyembro nga na-enrol sa organisasyon. Mialagad siya sulod sa 29 ka tuig, mas taas kaysa bisan kinsa nga milabay nga presidente sa kasaysayan sa organisasyon. Sa iyang pagka-release niadtong 1974, hamtong nga mga babaye sa Simbahan otomatik nga nalakip sa Relief Society ug ang pagkamiyembro nilapas sa usa ka milyon. Atol niining higayona sa pagtubo ug transisyon, si Belle Spafford mipadayon sa pag-apil sa buhat sa katilingban sa kapunongan ug miawhag sa kababayen-an nga mahimong positibo nga mga impluwensya sa ilang mga pamilya ug mga komunidad. “Ang kababayen-an kinahanglang magpabilin sa ilang tradisyonal nga mga tahas sa pagka-tagbalay ug mga inahan,” siya mitudlo, “apan sila kinahanglan usab nga modawat og bag-ong mga responsibilidad sa sibiko nga kinabuhi.”1

Si Marion Isabelle Sims Smith, nailhan sa tibuok niyang kinabuhi sa iyang angga nga Belle, natawo niadtong 1895 ngadto nila ni Hester ug John Smith. Tungod kay namatay ang iyang amahan sa wala pa siya matawo, gipadako siya sa iya ra gyung inahan. Gikan ni Hester, nakat-on si Belle sa paggamit sa mga kapanguhaan sa maalamon nga paagi, ang tumong nga magmadaginoton apan dili kuripot.2 Samtang nagtuon sa Brigham Young University, nakaila ni Belle si Earl Spafford, kinsa iyang naminyoan pagka-1921. Ang magtiayon adunay duha ka anak, ug samtang ang iyang mga anak gagmay pa, mipadayon si Belle sa iyang pagtuon sa Unibersidad sa Utah.

Ang kasinatian ni Belle Spafford sa pagpangulo sa Relief Society nagsugod sa mga 1920 dinha sa ward. Sa sinugdanan nagduhaduha siya sa pagdawat og calling isip magtatambag sa kapangulohan sa Relief Society sa iyang ward. Sobra sa makausa, miawhag siya nga ang iyang bishop mo-release kaniya, apan human nakonsiderar ang iyang hangyo, miingon ang iyang bishop niya nga wala niya madawat ang usa ka espiritwal nga kompirmasyon nga miabot na ang panahon. “Magpabilin ko,” mitubag siya. “Ug moundang na ko og reklamo ug mobuhat sa akong labing maayo.”3 Pagkahuman gitawag siya sa pag-alagad sa Relief Society board sa iyang stake ug, pagka-1935, sa pag-alagad sa general board. Duha ka tuig human niadto, ang iyang buhat sa general board gipalapdan sa paglakip sa pag-alagad isip ang editor sa Magasin sa Relief Society. Ang iyang mga kalamposan isip editor naglakip sa paggamit og mas dako nga matang alang sa mas edaran nga mga sister ug pagmantala og mga artikulo, mga balak, ug tumo-tumo [fiction] sa daghang tigsulat nga mga babaye nga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Si Earl misuporta kang Belle sa iyang pangalagad sa simbahan, naghatag og tabang sa panimalay ug pagtubil og gas sa iyang sakyanan sa iyang grabe nga pagbyahe aron sa pagtuman sa mga katungdanan sa Relief Society.

Niadtong 1942, ang Kinatibuk-ang Presidente sa Relief Society nga si Amy Brown Lyman mitawag ni Spafford sa pag-alagad isip iyang magtatambag. Atol sa iyang panahon isip magtatambag, si Spafford nakaangkon og usa ka lawom nga gugma ug pagdayeg alang ni Lyman, ilabi na sa paghatag og bili sa iyang kaalam ug kaligdong sa pag-atubang og kalisdanan ug sa iyang lig-on nga pagpangulo sa pagtudlo og propesyonal nga pamaagi ngadto sa sosyal ug kaayohan nga buhat sa Relief Society.4

Sa kataposang mga bulan sa Ikaduhang Gubat sa Kalibotan, ang Presidente sa Simbahan nga si Heber J. Grant mitawag ni Spafford sa pagpuli ni Lyman isip Kinatibuk-ang Presidente. Ang iyang bag-ong kapangulohan mipabilin sa propesyonal nga mga sumbanan sa sosyal ug kaayohan nga buhat sa Relief Society ug gani mipalugway sa lisensiya sa estado sa sosyal nga mga serbisyo sa departamento aron sa paglakip og duha ka bag-ong erya: ang Indian Student Placement Program (1954) ug ang Youth Services Program (1956). Si Spafford instrumento sa pagpasa sa lehislatura sa Utah nga miestablisar sa mga programa sa unibersidad aron sa pag-edukar sa mga social worker.

Sa pagsugod sa iyang kapangulohan, si Spafford misugod sa paningkamot sa pagpangita og kwarta alang sa Relief Society aron sa pagtukod sa kaugalingon niini nga mga headquarter nga gambalay sa Temple Square. Ang katuyoan sa pagpatuman sa dugay na kaayong paglaom sa nangaging mga Kinatibuk-ang Kapangulohan sa Relief Society, naghangyo siya nga ang matag usa sa sobra sa usa ka gatos ka liboan nga mga sister sa tibuok kalibotan modonar og $5 (dul-an sa $86 sa bag-ong kwarta) alang sa gambalay. Ang Unang Kapangulohan sa Simbahan misaad sa pagtakdo sa mga gidonar nga dolyares alang sa dolyares aron maabot ang 1 ka milyon nga dolyares nga gikinahanglan alang sa konstruksiyon. Ang mga donasyon miabot dayon, ug bisan ang mga sister kinsa dili makaabot sa pagdonar mipahigayon og pagtigom og pondo aron makuha ang kwarta o, sa daghang bahin, mipadala og mga regalo ug mga hinimo sa kamot gikan sa ilang lumad nga mga kultura. Sa usa ka tuig ang kapangulohan nakatigom og $554,016, milapas sa ilang tumong nga tunga sa milyon, ug midugang og laing $100,000 sa panahon nga ang gambalay gipahinungod pagka-1956.

Atol sa iyang tagal, si Spafford nakigtambayayong usab sa ubang mga organisasyon. Sa tunga-tunga sa ika-20 nga siglo, ang Relief Society mitrabaho uban sa daghang lokal ug nasyonal nga nangalagad nga mga organisasyon ug mga organisasyon sa kababayen-an. Si Spafford miserbisyo isip usa ka delegado sa daghang miting sa International Council of Women ug miserbisyo isip presidente sa United States’ National Council of Women gikan sa 1968 hangtod 1970. Miserbisyo usab siya sa US president’s national advisory committee sa pagkatigulang niadtong 1961 ug 1971.5

Agi og tubag ngadto sa paspas nga pagtubo sa pagkamiyembro ug mga kabalaka sa nagkausab nga mga kinaiya, ang kapangulohan sa Simbahan mipaila sa programa sa pagpakigtakdo sa pagkapari sa mga 1960, nga nakapahimo og daghang kausaban sa Relief Society. Atol sa iyang kataposang mga tuig sa serbisyo, si Spafford midumala sa transisyon gikan sa pagbulag sa pagtigom og pundo ug badyet sa Relief Society ngadto sa usa ka gipagkigbahin nga sistema sa badyet. Atol sa samang panahon, ang pagpangalagad nga mga buhat sa Relief Society—lakip ang pagtabang sa dili minyo nga mga inahan ug paghatag og kasayon sa mga pagsagop uban sa pangempleyo ug mga serbisyo sa panglawas—gibalhin ngadto sa pagdumala sa Presiding Bishop, uban sa Kinatibuk-ang Presidente sa Relief Society nga nangalagad sa komitiba sa pagdumala. Si Spafford, kinsa nagmahal sa iyang trabaho sa Magasin sa Relief Society, nakakita sa paghunong niini niadtong 1970 sa dihang usa ka bag-o nga publikasyon, ang Ensign, nahimong gipakigbahin nga magasin alang sa tanang hamtong nga mga miyembro. Bisan og si Spafford mirekomendar alang sa pagpadayon sa publikasyon sa magasin sa kababayen-an, siya misuporta sa kausaban human nahimo ang usa ka desisyon. “Ang akong responsibilidad mao ang pagbuhat sa tanan kong gahom aron mahimo kini, ug mao kana nga buhat nga akong gisunod,” sa wala madugay siya naghunahuna.6

Si Belle Spafford namatay pagka-1982. Gihinumdoman siya sa iyang lig-on nga pagtuo, maimpluwensya nga pagpangulo, ug maalamon nga kahanas sa pagpakigpulong sa publiko, apan usab sa iyang may pagka-komedyante ug personal nga kamabination.

May Kalabotan nga mga Hilisgotan: Relief Society, Amy Brown Lyman

  1. Evelyn Mazuran, “R.S. Head Tells Women’s Roles,” Church News, Nob 1, 1969, 4.

  2. Belle S. Spafford, mga interbiyo pinaagi ni Jill Mulvay Derr, 1975–1976, 3, Church History Library, Salt Lake City.

  3. Spafford, mga interbiyo, 13.

  4. Spafford, mga interbiyo, 44.

  5. Janet Peterson ug LaRene Gaunt, Elect Ladies: Presidents of the Relief Society (Salt Lake City: Deseret Book, 1990), 156–57; Gayle Morby Chandler, “Belle S. Spafford: Leader of Women” (master’s thesis, Brigham Young University, 1983), 143.

  6. Spafford, mga interbiyo, 188.