ອົບພະຍົບ
ໜັງສືເຫລັ້ມໜຶ່ງທີ່ຂຽນໂດຍໂມເຊໃນພຣະຄຳພີເດີມ ທີ່ບັນຍາຍເຖິງການໜີອອກຈາກເອຢິບຂອງຊາວອິດສະຣາເອນ. ປະຫວັດສາດຕອນຕົ້ນຂອງອິດສະຣາເອນທີ່ໄດ້ບັນທຶກໄວ້ຢູ່ໃນໜັງສືອົບພະຍົບ ສາມາດແຍກອອກເປັນສາມພາກ: (1) ການເປັນຂ້າທາດຂອງຜູ້ຄົນຢູ່ໃນເອຢິບ, (2) ການຈາກເອຢິບໄປຂອງເຂົາເຈົ້າ ພາຍໃຕ້ການນຳພາຂອງໂມເຊ, ແລະ (3) ຄວາມອຸທິດຕົນໃນການຮັບໃຊ້ຂອງເຂົາເຈົ້າຕໍ່ພຣະເຈົ້າໃນຊີວິດທາງສາດສະໜາ ແລະ ທາງການເມືອງຂອງເຂົາເຈົ້າ.
ພາກທຳອິດ, ບົດທີ 1:1–15:21, ອະທິບາຍເຖິງການຂົ່ມເຫັງຂອງຊາວອິດສະຣາເອນໃນປະເທດເອຢິບ; ປະຫວັດສາດຕອນຕົ້ນ ແລະ ການເອີ້ນຂອງໂມເຊ; ການອົບພະຍົບ ແລະ ການຈັດຕັ້ງງານປັດສະຄາ; ແລະ ການເດີນທາງໄປຫາທະເລແດງ, ຄວາມພິນາດຂອງກອງທັບຂອງຟາລາໂອ, ແລະ ເພງໄຊຊະນະຂອງໂມເຊ.
ພາກທີສອງ, ບົດທີ 15:22–18:27, ບອກເຖິງການໄຖ່ຊາວອິດສະຣາເອນ ແລະ ເຫດການທີ່ເກີດຂຶ້ນລະຫວ່າງການເດີນທາງຈາກທະເລແດງ ໄປຫາພູຊີນາຍ; ນ້ຳຂົມທີ່ມາຣາ, ການໄດ້ຮັບນົກຂຸ້ມ ແລະ ເຂົ້າມານາ, ການຮັກສາວັນຊະບາໂຕ, ຂອງປະທານທີ່ໜ້າອັດສະຈັນໃຈເລື່ອງນ້ຳທີ່ເຣຟິດິມ, ແລະ ການສູ້ຮົບຢູ່ທີ່ນັ້ນກັບຊາວອາມາລະໄຄ; ການມາເຖິງຄ້າຍຂອງເຢທະໂຣ ແລະ ຄຳແນະນຳຂອງລາວກ່ຽວກັບການປົກຄອງຜູ້ຄົນຝ່າຍພົນລະເຮືອນ.
ພາກທີສາມ, ບົດທີ 19–40, ກ່ຽວກັບການອຸທິດຖວາຍຂອງຊາວອິດສະຣາເອນຕໍ່ການຮັບໃຊ້ພຣະເຈົ້າ ລະຫວ່າງເຫດການທີ່ສັກສິດຢູ່ທີ່ພູຊີນາຍ. ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ຕັ້ງຜູ້ຄົນໄວ້ເປັນອານາຈັກໜຶ່ງຂອງປະໂລຫິດ ແລະ ປະຊາຊາດທີ່ສັກສິດ; ພຣະອົງໄດ້ມອບພຣະບັນຍັດສິບປະການ; ແລະ ພຣະອົງໄດ້ໃຫ້ຄຳແນະນຳກ່ຽວກັບ ສະຖານທີ່ນະມັດສະການ, ເຄື່ອງໃຊ້, ແລະ ການນະມັດສະການໃນນັ້ນ. ແລ້ວຈາກນັ້ນເປັນເລື່ອງລາວກ່ຽວກັບການເຮັດບາບຂອງຜູ້ຄົນໃນການນະມັດສະການງົວຄຳ, ແລະ ສຸດທ້າຍແມ່ນເລື່ອງລາວກ່ຽວກັບການສ້າງສະຖານທີ່ນະມັດສະການ ແລະ ສະບຽງອາຫານສຳລັບພິທີການ.