ภาค ๕๙
การเปิดเผยที่ประทานผ่านโจเซฟ สมิธ ศาสดาพยากรณ์, ในไซอัน, เทศมณฑลแจ๊คสัน, รัฐมิสซูรี, วันที่ ๗ สิงหาคม ค.ศ. ๑๘๓๑ (History of the Church, 1:196–201). ก่อนบันทึกของท่านถึงการเปิดเผยนี้, ท่านศาสดาพยากรณ์เขียนพรรณนาถึงแผ่นดินแห่งไซอัน, ที่ซึ่งผู้คนชุมนุมกันอยู่ในเวลานั้น. แผ่นดินได้รับการอุทิศถวาย, ดังที่พระเจ้าทรงแนะนำไว้, และบริเวณที่จะสร้างพระวิหารในอนาคตได้รับการอุทิศ. พระเจ้าทรงทำให้บัญญัติเหล่านี้เหมาะสมเป็นพิเศษกับวิสุทธิชนในไซอัน.
๑–๔, วิสุทธิชนที่ซื่อสัตย์ในไซอันจะได้รับพร; ๕–๘, พวกเขาต้องรักและรับใช้พระเจ้าและรักษาพระบัญญัติของพระองค์; ๙–๑๙, ด้วยการรักษาวันของพระเจ้าให้ศักดิ์สิทธิ์, วิสุทธิชนได้รับพรในทางโลกและทางวิญญาณ; ๒๐–๒๔, คนที่ชอบธรรมได้รับสัญญาสันติสุขในโลกนี้และชีวิตนิรันดร์ในโลกที่จะมาถึง.
๑ ดูเถิด, พระเจ้าตรัส, คนเหล่านั้นที่ขึ้นมายังแผ่นดินนี้, ตามคำบัญชาของเรา, ด้วยเห็นแก่กรัศมีภาพของเราอย่างเดียวย่อมเป็นสุข.
๒ เพราะคนเหล่านั้นที่มีชีวิตอยู่จะสืบทอดกแผ่นดินโลกเป็นมรดก, และคนเหล่านั้นที่สิ้นชีวิตขจะพักผ่อนจากการทำงานทั้งหมด, และงานของพวกเขาจะติดตามพวกเขาไป; และพวกเขาจะได้รับมงกุฎคในปราสาทงของพระบิดาแห่งเรา, ซึ่งเราเตรียมไว้ให้พวกเขา.
๓ แท้จริงแล้ว, คนเหล่านั้นที่เท้าของพวกเขายืนอยู่บนแผ่นดินแห่งไซอัน, ผู้ที่เชื่อฟังกิตติคุณของเรา, ย่อมเป็นสุข; เพราะพวกเขาจะได้รับสิ่งที่ดีของแผ่นดินโลกเป็นรางวัล, และแผ่นดินโลกจะนำออกมาด้วยพละกำลังกของมัน.
๔ และพระองค์จะทรงสวมมงกุฎพวกเขาด้วยพรจากเบื้องบนเช่นกัน, แท้จริงแล้ว, และด้วยบัญญัติไม่น้อย, และด้วยการเปิดเผยกเมื่อถึงเวลา—คนเหล่านั้นที่ซื่อสัตย์ขและขยันหมั่นเพียรคต่อหน้าเรา.
๕ ดังนั้น, เราให้บัญญัติข้อหนึ่งแก่พวกเขา, โดยกล่าวดังนี้ว่า : เจ้าจงรักกพระเจ้าพระผู้เป็นเจ้าของเจ้าด้วยสุดใจขของเจ้า, ด้วยสุดพลัง, ความนึกคิด, และพละกำลังของเจ้า; และในพระนามของพระเยซูคริสต์ เจ้าจงรับใช้คพระองค์.
๖ เจ้าจงรักเพื่อนบ้านกของเจ้าดังตัวเจ้า. เจ้าจะไม่ลักขโมยข; ทั้งไม่ประพฤติล่วงประเวณีค, หรือฆ่าง, หรือทำอะไรที่เหมือนกันนี้.
๗ เจ้าจงขอบพระทัยกพระเจ้า พระผู้เป็นเจ้าของเจ้าในทุกสิ่ง.
๘ เจ้าจงถวายเครื่องถวายบูชากแด่พระเจ้าพระผู้เป็นเจ้าของเจ้าในความชอบธรรมข, แม้เครื่องถวายบูชาอันเป็นใจที่ชอกช้ำและวิญญาณที่สำนึกผิดค.
๙ และเพื่อเจ้าจะรักษาตัวให้หมดจดกจากโลกได้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น, เจ้าจงไปยังบ้านแห่งการสวดอ้อนวอนและถวายศีลระลึกของเจ้าในวันศักดิ์สิทธิ์ขของเรา;
๑๐ เพราะตามจริงแล้ว นี่คือวันที่กำหนดไว้ให้เจ้าเพื่อพักผ่อนจากการทำงานของเจ้า, และเพื่อแสดงกความจงรักของเจ้าแด่พระผู้สูงสุด;
๑๑ กระนั้นก็ตาม จงถวายคำปฏิญาณของเจ้าในความชอบธรรมทุกวันและทุกเวลา;
๑๒ แต่จำไว้ว่าในวันนี้, วันของพระเจ้า, เจ้าจงถวายเครื่องสักการะกของเจ้า และศีลระลึกของเจ้าแด่พระผู้สูงสุด, สารภาพขบาปต่อพี่น้องของเจ้า, และต่อพระพักตร์พระเจ้า.
๑๓ และในวันนี้ เจ้าจะไม่ทำสิ่งใดอื่น, เพียงให้อาหารของเจ้ามีเตรียมไว้ด้วยใจมุ่งอย่างเดียวเพื่อการอดอาหารกของเจ้าจะสมบูรณ์, หรือ, อีกนัยหนึ่ง, เพื่อปีติขของเจ้าจะเต็มเปี่ยม.
๑๔ ตามจริงแล้ว, นี่เป็นการอดอาหารและการสวดอ้อนวอน, หรืออีกนัยหนึ่ง, การชื่นชมยินดีและการสวดอ้อนวอน.
๑๕ และตราบเท่าที่เจ้าทำสิ่งเหล่านี้ด้วยการน้อมขอบพระทัยก, ด้วยใจขและสีหน้ารื่นเริงค, มิใช่ด้วยการสรวลเสเฮฮาง, เพราะนี่เป็นบาป, แต่ด้วยใจยินดีและสีหน้ารื่นเริง—
๑๖ ตามจริงแล้ว เรากล่าว, ว่าตราบเท่าที่เจ้าทำสิ่งนี้, ความบริบูรณ์ของแผ่นดินโลกเป็นของเจ้า, บรรดาสัตว์ในทุ่งและสัตว์ปีกในอากาศ, และสิ่งมีชีวิตที่ปีนป่ายต้นไม้และเดินบนแผ่นดินโลก;
๑๗ แท้จริงแล้ว, และสมุนไพร, และสิ่งดีต่าง ๆ ซึ่งมาจากดิน, ไม่ว่าสำหรับเป็นอาหาร หรือสำหรับเป็นเครื่องนุ่งห่ม, หรือเป็นบ้าน, หรือเป็นยุ้ง, หรือเป็นสวนผลไม้, หรือเป็นสวนพืชพรรณ, หรือเป็นสวนองุ่น;
๑๘ แท้จริงแล้ว, สิ่งทั้งปวงซึ่งมาจากดินก, ในฤดูของมัน, รังสรรค์ไว้เพื่อประโยชน์และการใช้ของมนุษย์, ทั้งทำให้จำเริญตาและจำเริญใจ;
๑๙ แท้จริงแล้ว, เพื่อเป็นอาหารและเป็นเครื่องนุ่งห่ม, เป็นรสและเป็นกลิ่น, ที่จะทำให้ร่างกายแข็งแรง และทำให้จิตวิญญาณรื่นรมย์.
๒๐ และเป็นที่พอพระทัยของพระผู้เป็นเจ้าที่พระองค์ประทานสิ่งทั้งหลายทั้งปวงเหล่านี้ไว้ให้มนุษย์; เพราะเพื่อจุดหมายนี้ จึงทรงรังสรรค์สิ่งเหล่านี้ไว้ใช้, ด้วยการพิจารณา, มิให้มากไป, ทั้งมิใช่โดยการบังคับ.
๒๑ และไม่มีอะไรที่มนุษย์จะทำให้พระผู้เป็นเจ้าทรงขุ่นเคืองก, หรือความกริ้วของพระองค์จะไม่ดาลเดือดกับผู้ใดเลย, นอกจากคนเหล่านั้นที่มิได้สารภาพขถึงพระหัตถ์ของพระองค์ในทุกสิ่ง, และมิได้เชื่อฟังพระบัญญัติของพระองค์.
๒๒ ดูเถิด, นี่เป็นไปตามกฎและบรรดาศาสดาพยากรณ์; ดังนั้น, อย่ารบกวนเราอีกเกี่ยวกับเรื่องนี้.
๒๓ แต่จงเรียนรู้ว่า คนที่ทำงานแห่งความชอบธรรมกจะได้รับรางวัลขของเขา, แม้สันติสุขคในโลกนี้ และชีวิตนิรันดร์งในโลกที่จะมาถึง.
๒๔ เรา, พระเจ้า, พูดไว้ดังนี้, และพระวิญญาณรับสั่งคำพยาน. เอเมน.