ដាវីឌ វិតមើរ
ជាអ្នកដឹកនាំដំបូងម្នាក់នៃសាសនាចក្រដែលស្ដារឡើងវិញ ហើយជាសាក្សីម្នាក់ក្នុងពួកសាក្សីបីនាក់ចំពោះកំណើតដ៏ឧត្ដម និងសេចក្ដីពិតនៃព្រះគម្ពីរមរមន (គ. និង ស. ១៤, ១៧–១៨)។ ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់បានប្រទានការបង្គាប់ដល់លោកផ្ទាល់ នៅក្នុងគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១៤ និង ៣០:១–៤។