ឈាម, លោហិត, ព្រះលោហិត
ត្រូវបានចាត់ទុកដោយពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែលពីបុរាណ និងវប្បធម៌សព្វថ្ងៃជាច្រើនថា ជាគោលជីវិត ឬជាថាមពលដ៏សំខាន់នៃសាច់ឈាមទាំងអស់។ នៅសម័យព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់បានហាមពួកអ៊ីស្រាអែលមិនឲ្យបរិភោគឈាមជាអាហារឡើយ (លេវី. ៣:១៧; ៧:២៦–២៧; ១៧:១០–១៤)។
អំណាចដ៏ធួននៃយញ្ញបូជា គឺនៅក្នុងឈាម ពីព្រោះឈាមត្រូវបានចាត់ទុកថា ជារបស់សំខាន់ដល់ជីវិត។ ការបូជាសត្វនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ គឺជានិមិត្តរូបអំពីការបូជាដ៏ធំ ដែលបានធ្វើដោយព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទក្រោយមក (លេវី. ១៧:១១; ម៉ូសេ ៥:៥–៧)។ ព្រះលោហិតដ៏ធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទសំអាតពួកអ្នកដែលប្រែចិត្តពីអំពើបាប (១ យ៉ូហាន ១:៧)។