ជំនួយ​ការសិក្សា
ម៉ាន៉ាសេ


ម៉ាន៉ាសេ

នៅ​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ចាស់ គឺជា​កូន​ច្បង​បង្អស់​របស់​នាង​អាសន៉ាត់ និង​យ៉ូសែប ដែល​បាន​លក់​ទៅ​ស្រុក​អេស៊ីព្ទ (លោកុ. ៤១:៥០–៥១)។ លោក និង​អេប្រាអិម ជា​ប្អូន​លោក គឺជា​ចៅ​របស់​យ៉ាកុប (អ៊ីស្រាអែល) ប៉ុន្តែ​យ៉ាកុប​បាន​យក​មក​ចិញ្ចឹម​ជា​កូន ហើយ​បាន​ឲ្យ​ពរ​ដល់​ពួក​គេ​ទាំង​ពីរ ហាក់​បី​ដូច​ជា​កូន​របស់​លោក​បង្កើត (លោកុ. ៤៨:១–២០)។

ពូជ​អំបូរ​របស់​ម៉ាន៉ាសេ 

ពូជ​ពង្ស​ម៉ាន៉ាសេ​ត្រូវ​បាន​រាប់​ចូល​ក្នុង​ចំណោម​ពូជ​អំបូរ​នៃ​អ៊ីស្រាអែល (ជនគ. ១:៣៤–៣៥; យ៉ូស្វេ ១៣:២៩–៣១)។ ពរ​នៃ​លោក​ម៉ូសេ​ដែល​ឲ្យ​ទៅ​ពូជ​អំបូរ​នៃ​យ៉ូសែប ក៏​បាន​ឲ្យ​ទៅ​អេប្រាអិម និង​ម៉ាន៉ាសេ​ដែរ នោះ​បាន​កត់​ទុក​នៅ​គម្ពីរ​ចោទិយកថា ៣៣:១៣–១៧។ ដែនដី​ដែល​បាន​ចែក​ឲ្យ​ពួក​គេ នោះ​នៅ​ខាង​លិច​យ័រដាន់​បន្តិច ហើយ​នៅ​ក្បែរ​ដែនដី​នៃ​ពួក​អេប្រាអិម។ ពួក​គេ​ក៏​មាន​រដ្ឋ​នៅ​ខាង​កើត​យ័រដាន់ នៅ​ក្នុង​វាលស្មៅ​ដ៏​មាន​ជីជាតិ​នៃ​ស្រុក​បា​សារ និង​ស្រុក​កាឡាត។ នៅ​ជាន់​ក្រោយ​បង្អស់ ពូជ​អំបូរ​ម៉ាន៉ាសេ​នឹង​ជួយ​ពូជ​អំបូរ​អេប្រាអិម ក្នុង​ការ​ប្រមូល​ពួក​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល​ដែល​បាន​ខ្ចាត់ខ្ចាយ​ទៅ (ចោទិ. ៣៣:១៣–១៧)។ លីហៃ​ជា​ព្យាការី​នៅ​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​មរមន គឺជា​ពូជ​ពង្ស​ពី​ម៉ាន៉ាសេ (អាលម៉ា ១០:៣)។