ជាការបំបែករូបកាយចេញពីវិញ្ញាណ។ ការធ្លាក់ផ្ដល់មកនូវភាពដែលរមែងស្លាប់ និងសេចក្ដីស្លាប់លើផែនដី (២ នីហ្វៃ ២:២២; ម៉ូសេ ៦:៤៨)។ ដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទឈ្នះលើសេចក្ដីស្លាប់ ដើម្បីឲ្យមនុស្សរាល់គ្នាបានរស់ឡើងវិញ (១ កូរិន. ១៥:២១–២៣)។ ដំណើររស់ឡើងវិញ ជាអំណោយទានមួយដោយសេរីសម្រាប់មនុស្សគ្រប់រូប សូម្បីតែពួកគេបានធ្វើអំពើល្អ ឬអាក្រក់នៅក្នុងជីវិតនេះក៏ដោយ (អាលម៉ា ១១:៤២–៤៤)។ មនុស្សម្នាក់ៗរងទុក្ខតែសេចក្ដីស្លាប់ខាងសាច់ឈាមតែមួយប៉ុណ្ណោះ ព្រោះកាលយើងរស់ឡើងវិញ នោះរូបកាយរបស់យើងមិនអាចស្លាប់ទៅទៀតឡើយ (អាលម៉ា ១១:៤៥)។