យ៉ារ៉ុម
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន គឺជាកូនរបស់អេណុស ហើយជាចៅតួតរបស់លីហៃ។ លោកបានរក្សាបញ្ជីប្រវត្តិនៃសាសន៍នីហ្វៃអស់រយៈពេល ៦០ ឆ្នាំ គឺនៅឆ្នាំ ៤២០–៣៦១ ម.គ.ស. (អេណុស ១:២៥; យ៉ារ៉ុម ១:១៣)។ លោកជាមនុស្សស្មោះត្រង់ម្នាក់ ហើយសម្រេចមិនព្រមសរសេរច្រើននៅក្នុងបញ្ជីប្រវត្តិឡើយ (យ៉ារ៉ុម ១:២)។
គម្ពីរយ៉ារ៉ុម
មានតែ ១៥ ខ ប៉ុណ្ណោះនៅក្នុងគម្ពីរនេះ ដែលនៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន។ យ៉ារ៉ុមបានកត់ថា ពួកសាសន៍នីហ្វៃបានបន្តការរស់នៅតាមក្រឹត្យវិន័យលោកម៉ូសេ ហើយទន្ទឹងចាំការយាងមកនៃព្រះគ្រីស្ទ។ ពួកគេត្រូវបានដឹកនាំដោយពួកស្ដេច ដែលជាមនុស្សដ៏មានសេចក្ដីជំនឿដ៏ធំក្រៃលែង។ ពួកគេបានចម្រើនឡើង កាលណាគេស្ដាប់តាមពួកព្យាការី ពួកសង្ឃ និងពួកគ្រូបង្រៀនរបស់គេ។