យ៉ូអែល
ជាព្យាការីម្នាក់នៅស្រុកយូដានៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់។ ថ្ងៃកំណើតលោក គឺមិនបានដឹងជាប្រាកដទេ — លោកប្រហែលជាបានរស់នៅរវាងរាជ្យយ៉ូអាស គឺមុនឆ្នាំ ៨៥០ ម.គ.ស. នឹងការវិលមកវិញនៃពូជអំបូរយូដាពីការឃុំឃាំងនៅក្រុងបាប៊ីឡូន។
គម្ពីរយ៉ូអែល
គម្ពីរនេះផ្ចិតផ្ចង់ទៅលើពាក្យព្យាករណ៍ដែលយ៉ូអែលបានទាយ បន្ទាប់ពីស្រុកយូដាត្រូវវាយ ដោយភាពរាំងស្ងួតជាខ្លាំង និងដោយកណ្ដូប (យ៉ូអែល ១:៤–២០)។ យ៉ូអែលបានបញ្ជាក់ដល់ប្រជាជនថា តាមរយៈការប្រែចិត្ត នោះគេនឹងបានទទួលព្រះពរទាំងឡាយនៃព្រះទៀត (យ៉ូអែល ២:១២–១៤)។
ជំពូកទី ១ ជាការហៅឲ្យមានជំនុំមុតមាំនៅក្នុងដំណាក់នៃព្រះអម្ចាស់។ ជំពូកទី ២ ប្រាប់អំពីសង្គ្រាម និងការស្ងាត់សូន្យឈឹងដែលនឹងកើតមុនសហស្សវត្ស។ ជំពូកទី ៣ និយាយអំពីថ្ងៃចុងក្រោយ ហើយបញ្ជាក់ថា សាសន៍ទាំងអស់នឹងមានសង្គ្រាម ប៉ុន្តែថាព្រះអម្ចាស់ ទ្រង់នឹងគង់នៅក្នុងក្រុងស៊ីយ៉ូនជាមិនខានឡើយ។
ពេត្រុសបានស្រង់ពាក្យព្យាករណ៍របស់យ៉ូអែល អំពីការចាក់ព្រះវិញ្ញាណដូចបុណ្យថ្ងៃទី ៥០ (យ៉ូអែល ២:២៨–៣២; កិច្ចការ ២:១៦–២១)។ ទេវតាមរ៉ូណៃក៏បានស្រង់វគ្គដដែលនេះដល់យ៉ូសែប ស៊្មីធ (យ.ស.—ប្រវត្តិ ១:៤១)។