ថ្វាយ, ក្រឹត្យវិន័យនៃការថ្វាយ សូមមើលផងនគរព្រះ ឬនគរស្ថានសួគ៌សហសមាគម គឺថ្វាយ ធ្វើឲ្យបរិសុទ្ធ ឬឲ្យបានទៅជាសុចរិត។ ក្រឹត្យវិន័យនៃការថ្វាយ គឺជាគោលការណ៍មួយពីព្រះ ដែលមនុស្សប្រុសស្រីស្ម័គ្រចិត្តថ្វាយពេលវេលា ការប៉ិនប្រសប់ និងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ខ្លួន ដើម្បីតាំង និងសាងឡើងនូវនគរនៃព្រះ។ ចូរអ្នករាល់គ្នាថ្វាយខ្លួនដល់ព្រះអម្ចាស់នៅថ្ងៃនេះចុះនិក្ខ. ៣២:២៩ ពួកអ្នកដែលជឿទាំងអស់មានរបស់ទាំងអស់នៅមូលព្រមគ្នាកិច្ចការ ២:៤៤–៤៥ ពួកគេមានវត្ថុសព្វសារពើនៅមូលព្រមគ្នាក្នុងចំណោមគេ ហេតុដូច្នេះហើយ គ្មានអ្នកមាន ឬអ្នកក្រឡើយ៤ នីហ្វៃ ១:៣ ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់ពន្យល់ប្រាប់ពីគោលការណ៍នៃការថ្វាយគ. និង ស. ៤២:៣០–៣៩គ. និង ស. ៥១:២–១៩៥៨:៣៥–៣៦ មនុស្សម្នាក់មិនត្រូវមានលើសជាងអ្នកផ្សេងឡើយគ. និង ស. ៤៩:២០ មនុស្សគ្រប់រូបត្រូវបានដូចគ្នា តាមគ្រួសាររបស់ខ្លួនគ. និង ស. ៥១:៣ មានរបៀបមួយបានត្រូវតាំងឡើង ប្រយោជន៍ឲ្យពួកបរិសុទ្ធអាចបានស្មើគ្នា ក្នុងចំណងទាំងឡាយពីការខាងស្ថានសួគ៌ ព្រមទាំងការខាងផែនដីផងគ. និង ស. ៧៨:៤–៥ មនុស្សរាល់គ្នាត្រូវបានស្មើគ្នា តាមសេចក្ដីចំណង់របស់ខ្លួន និងសេចក្ដីត្រូវការរបស់ខ្លួន គ. និង ស. ៨២:១៧–១៩ ស៊ីយ៉ូនអាចបានស្ថាបនាឡើង ដោយសារគោលការណ៍ទាំងឡាយនៃនគរសេឡេស្ទាលប៉ុណ្ណោះគ. និង ស. ១០៥:៥ ប្រជាជនរបស់ហេណុកមានចិត្តតែមួយ និងគំនិតតែមួយ ហើយបានរស់នៅក្នុងសេចក្ដីសុចរិត ហើយគ្មានមនុស្សក្រីក្រនៅក្នុងចំណោមពួកគេឡើយម៉ូសេ ៧:១៨