พระคัมภีร์
หลักคำสอนและพันธสัญญา 52


ภาค ๕๒

การเปิดเผยที่ประทานผ่านโจเซฟ สมิธ ศาสดาพยากรณ์, ถึงเอ็ลเดอร์ของศาสนจักร, ที่เคิร์ทแลนด์, รัฐโอไฮโอ, วันที่ ๗ มิถุนายน ค.ศ. ๑๘๓๑ (History of the Church, 1:175–179). มีการประชุมใหญ่ที่เคิร์ทแลนด์, เริ่มวันที่ ๓ และสิ้นสุดวันที่ ๖ มิถุนายน. ในการประชุมใหญ่นี้มีการแต่งตั้งอย่างเฉพาะเจาะจงเป็นครั้งแรกในตำแหน่งมหาปุโรหิต, รวมทั้งมีการเล็งเห็นและติเตียนการแสดงให้ประจักษ์บางอย่างของวิญญาณเท็จและหลอกลวง.

๑–๒, การประชุมใหญ่ครั้งต่อไปกำหนดให้มีขึ้นที่มิสซูรี; ๓–๘, มีการกำหนดเอ็ลเดอร์บางคนให้เดินทางด้วยกัน; ๙–๑๑, เอ็ลเดอร์ต้องสอนสิ่งที่บรรดาอัครสาวกและศาสดาพยากรณ์เขียนไว้; ๑๒–๒๑, คนเหล่านั้นที่ได้รับความสว่างโดยพระวิญญาณนำผลแห่งการสรรเสริญและปัญญาออกมา; ๒๒–๔๔, พระเจ้าทรงกำหนดให้เอ็ลเดอร์หลายคนออกไปสั่งสอนพระกิตติคุณขณะเดินทางไปมิสซูรีเพื่อเข้าร่วมการประชุมใหญ่.

ดูเถิด, พระเจ้าตรัสดังนี้กับเอ็ลเดอร์ผู้ที่พระองค์ทรงเรียกและเลือกในวันเวลาสุดท้ายนี้, โดยสุรเสียงแห่งพระวิญญาณของพระองค์—

โดยตรัสว่า : เรา, พระเจ้า, จะทำให้เป็นที่รู้แก่เจ้าว่าเราต้องการให้เจ้าทำอะไรตั้งแต่เวลานี้ไปจนถึงการประชุมใหญ่คราวต่อไป, ซึ่งจะมีขึ้นในมิสซูรี, บนแผ่นดินซึ่งเราจะอุทิศไว้ให้ผู้คนของเรา, ซึ่งเป็นพวกหนึ่งที่เหลืออยู่ของยาโคบ, และคนเหล่านั้นผู้เป็นทายาทตามพันธสัญญา.

ดังนั้น, ตามจริงแล้วเรากล่าวแก่เจ้า, ให้ผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ สมิธ จูเนียร์, และซิดนีย์ ริกดัน ออกเดินทางทันทีที่เตรียมการพร้อมแล้วเพื่อไปจากบ้านพวกเขา, และเดินทางไปแผ่นดินแห่งมิสซูรี.

และตราบเท่าที่พวกเขาซื่อสัตย์ต่อเรา, จะทำให้เป็นที่รู้แก่พวกเขาว่าพวกเขาจะทำอะไร;

และตราบเท่าที่พวกเขาซื่อสัตย์, จะทำให้เป็นที่รู้แก่พวกเขาด้วยถึงแผ่นดินแห่งมรดกของเจ้า.

และตราบเท่าที่พวกเขาไม่ซื่อสัตย์, พวกเขาจะถูกตัดขาด, แม้ดังที่เราประสงค์, ดังที่เราเห็นว่าดี.

และอนึ่ง, ตามจริงแล้วเรากล่าวแก่เจ้า, ให้ผู้รับใช้ของเรา ไลมัน ไวท์ และผู้รับใช้ของเรา จอห์น คอร์ริลล์ ออกเดินทางโดยเร็ว;

และผู้รับใช้ของเรา จอห์น เมอร์ด็อก, และผู้รับใช้ของเรา ไฮรัม สมิธ ด้วย, ออกเดินทางไปยังสถานที่เดียวกันโดยผ่านไปทางดีทรอยต์.

และให้พวกเขาเดินทางจากที่นั่นโดยสั่งสอนพระคำไประหว่างทาง, โดยไม่กล่าวเรื่องอื่นใดนอกจากเรื่องซึ่งบรรดาศาสดาพยากรณ์และอัครสาวกเขียนไว้, และเรื่องซึ่งพระผู้ปลอบโยนทรงสอนพวกเขาโดยผ่านคำสวดอ้อนวอนจากศรัทธา.

๑๐ ให้พวกเขาไปเป็นคู่ ๆ, และให้พวกเขาสั่งสอนไประหว่างทางดังนั้นในการชุมนุมทุกครั้ง, โดยให้บัพติศมาด้วยน้ำ, และโดยการวางมือที่ริมฝั่งน้ำ.

๑๑ เพราะพระเจ้าตรัสดังนี้, เราจะตัดงานของเราให้สั้นลงในความชอบธรรม, เพราะถึงวันเวลาที่เราจะส่งการพิพากษาออกไปสู่ชัยชนะ.

๑๒ และให้ผู้รับใช้ของเรา ไลมัน ไวท์ พึงระวัง, เพราะซาตานปรารถนาจะฝัดเขาดังแกลบ.

๑๓ และดูเถิด, เราจะทำให้คนที่ซื่อสัตย์เป็นผู้ปกครองเหนือหลายสิ่ง.

๑๔ และอนึ่ง, เราจะให้แบบฉบับแก่เจ้าในสิ่งทั้งปวง, เพื่อเจ้าจะไม่ถูกหลอก; เพราะซาตานอยู่ไปทั่วแผ่นดิน, และเขาออกไปหลอกลวงบรรดาประชาชาติ—

๑๕ ดังนั้น คนที่สวดอ้อนวอน, ซึ่งวิญญาณของเขาสำนึกผิด, เรารับคนคนนั้นหากเขาปฏิบัติตามศาสนพิธีของเรา.

๑๖ คนที่พูด, ซึ่งวิญญาณของเขาสำนึกผิด, ซึ่งภาษาของเขาอ่อนโยนและจรรโลงใจ, คนคนนั้นมาจากพระผู้เป็นเจ้าหากเขาปฏิบัติตามศาสนพิธีของเรา.

๑๗ และอนึ่ง, คนที่ตัวสั่นภายใต้อำนาจของเรา เราจะทำให้เข้มแข็ง, และจะนำผลแห่งการสรรเสริญและปัญญาออกมา, ตามการเปิดเผยและความจริงซึ่งเราให้เจ้าไว้.

๑๘ และอนึ่ง, คนที่พ่ายแพ้และมิได้นำผลออกมา, แม้ตามแบบฉบับนี้, มิได้มาจากเรา.

๑๙ ดังนั้น, โดยแบบฉบับนี้ เจ้าจะรู้จักเหล่าวิญญาณในทุกกรณีภายใต้ฟ้าสวรรค์ทั้งมวล.

๒๐ และวันเวลามาถึงแล้ว; ตามศรัทธาของมนุษย์มันจะบังเกิดกับพวกเขา.

๒๑ ดูเถิด, คำบัญชานี้ให้ไว้แก่เอ็ลเดอร์ทั้งปวงผู้ที่เราเลือกไว้.

๒๒ และอนึ่ง, ตามจริงแล้วเรากล่าวแก่เจ้า, ให้ผู้รับใช้ของเรา โธมัส บี. มาร์ช และผู้รับใช้ของเรา เอซรา เธเยอร์ ออกเดินทางด้วย, ไปยังแผ่นดินเดียวกันนี้ โดยสั่งสอนพระคำไประหว่างทาง.

๒๓ และอนึ่ง, ให้ผู้รับใช้ของเรา ไอแซค มอร์ลีย์ และผู้รับใช้ของเรา เอซรา บูธ ออกเดินทาง, ไปยังแผ่นดินเดียวกันนี้ โดยสั่งสอนพระคำไประหว่างทางด้วย.

๒๔ และอนึ่ง, ให้ผู้รับใช้ของเรา เอดเวิร์ด พาร์ทริจ และมาร์ติน แฮร์ริส ออกเดินทางไปกับผู้รับใช้ของเรา ซิดนีย์ ริกดัน และโจเซฟ สมิธ, จูเนียร์.

๒๕ ให้ผู้รับใช้ของเรา เดวิด วิตเมอร์ และฮาร์วีย์ วิตล็อก ออกเดินทางด้วย, และสั่งสอนไประหว่างทางไปยังแผ่นดินเดียวกันนี้.

๒๖ และให้ผู้รับใช้ของเรา พาร์ลีย์ พี. แพรทท์ และออร์สัน แพรทท์ ออกเดินทาง, และสั่งสอนไประหว่างทาง, แม้ไปยังแผ่นดินเดียวกันนี้.

๒๗ และให้ผู้รับใช้ของเรา ซอโลมอน แฮนค็อก และสิเมียน คาร์เตอร์ ออกเดินทางไปยังแผ่นดินเดียวกันนี้ด้วย, และสั่งสอนไประหว่างทาง.

๒๘ ให้ผู้รับใช้ของเราเอดสัน ฟุลเลอร์ และเจคอบ สก็อตต์ ออกเดินทางด้วย.

๒๙ ให้ผู้รับใช้ของเรา ลีวาย ดับเบิลยู. แฮนค็อก และเซเบดี คอลทริน ออกเดินทางด้วย.

๓๐ ให้ผู้รับใช้ของเรา เรย์โนลด์ส คาฮูน และแซมิวเอล เอช. สมิธ ออกเดินทางด้วย.

๓๑ ให้ผู้รับใช้ของเรา วีเลอร์ บัลด์วิน และวิลเลียม คาร์เตอร์ ออกเดินทางด้วย.

๓๒ และให้ผู้รับใช้ของเรา นูเวล ไนท์ และซีลาห์ เจ. กริฟฟิน ได้รับแต่งตั้งทั้งสองคน, และออกเดินทางด้วย.

๓๓ แท้จริงแล้ว, ตามจริงแล้วเรากล่าว, ให้คนทั้งหมดนี้ออกเดินทางไปยังที่แห่งหนึ่ง, ตามเส้นทางต่าง ๆ ของพวกเขา, และคนหนึ่งต้องไม่สร้างบนรากฐานของอีกคนหนึ่ง, ทั้งไม่เดินทางในเส้นทางของอีกคนหนึ่ง.

๓๔ คนที่ซื่อสัตย์, คนคนนั้นจะได้รับการรักษาไว้และได้รับพรด้วยผลมาก.

๓๕ และอนึ่ง, เรากล่าวแก่เจ้า, ให้ผู้รับใช้ของเราโจเซฟ เวคฟิลด์ และซอโลมอน ฮัมฟรีย์ ออกเดินทางเข้าไปในผืนแผ่นดินตะวันออก;

๓๖ ให้พวกเขาสอนครอบครัวพวกเขา, โดยไม่ประกาศเรื่องอื่นใดนอกจากศาสดาพยากรณ์และอัครสาวกทั้งหลาย, เรื่องซึ่งพวกเขาเห็นและได้ยินมาและเชื่ออย่างแน่นอนที่สุด, เพื่อคำพยากรณ์จะเกิดสัมฤทธิผล.

๓๗ เนื่องจากการล่วงละเมิด, จึงให้เอาสิ่งซึ่งมอบแก่ฮีมัน แบสเสท ไปจากเขา, และวางไว้บนศีรษะของไซมอนด์ส ไรเดอร์.

๓๘ และอนึ่ง, ตามจริงแล้วเรากล่าวแก่เจ้า, ให้แต่งตั้งเจเร็ด คาร์เตอร์ เป็นปุโรหิต, และแต่งตั้งจอร์จ เจมส์ เป็นปุโรหิตด้วย.

๓๙ ให้บรรดาเอ็ลเดอร์ที่เหลือดูแลหน่วยต่าง ๆ ของศาสนจักร, และประกาศพระคำในภูมิภาคต่าง ๆ โดยรอบพวกเขา; และให้พวกเขาลงแรงด้วยมือตนเองเพื่อมิให้มีการนับถือรูปเคารพหรือทำความชั่วร้าย.

๔๐ และในสิ่งทั้งปวงจงระลึกถึงคนจนและคนขัดสน, คนเจ็บป่วยและคนทุกข์ยาก, เพราะคนที่ไม่ทำสิ่งเหล่านี้, คนคนนั้นมิใช่สานุศิษย์ของเรา.

๔๑ และอนึ่ง, ให้ผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ สมิธ, จูเนียร์, และซิดนีย์ ริกดัน และเอดเวิร์ด พาร์ทริจ นำใบรับรองจากศาสนจักรไปกับพวกเขา. และให้มีฉบับหนึ่งสำหรับผู้รับใช้ของเรา ออลิเวอร์ คาวเดอรีด้วย.

๔๒ และดังนั้น, แม้ดังที่เรากล่าวไว้, หากเจ้าซื่อสัตย์เจ้าจะร่วมชุมนุมกันเพื่อชื่นชมยินดีบนแผ่นดินแห่งมิสซูรี, ซึ่งเป็นแผ่นดินแห่งมรดกของเจ้า, ซึ่งขณะนี้เป็นแผ่นดินแห่งศัตรูเจ้า.

๔๓ แต่, ดูเถิด, เรา, พระเจ้า, จะเร่งสร้างเมืองเมื่อถึงเวลา, และจะสวมมงกุฎให้คนซื่อสัตย์ด้วยปีติและด้วยความชื่นชมยินดี.

๔๔ ดูเถิด, เราคือพระเยซูคริสต์, พระบุตรของพระผู้เป็นเจ้า, และเราจะยกพวกเขาขึ้นในวันสุดท้าย. แม้เป็นดังนั้น. เอเมน.