Po Swoim chrzcie Jezus spędził 40 dni, poszcząc i rozmawiając z Ojcem Niebieskim na pustyni. Po tym doświadczeniu diabeł kusił Jezusa. Jezus, wykorzystując słowa z pism świętych, oparł się każdej pokusie. Zbawiciel udał się do Galilei, gdzie powołał Piotra oraz innych, aby za Nim poszli, i udał się w drogę, nauczając, głosząc i uzdrawiając.
Poproś, aby ktoś na ochotnika wyszedł na środek klasy. Poproś go, aby bez odwracania wzroku, skupił się przez 30 sekund na jednej rzeczy znajdującej się w klasie. Kiedy uczeń zacznie, spróbuj mu przeszkadzać, aby odwrócił się od rzeczy, na którą patrzy. Na przykład możesz pokazywać przedmioty o jaskrawych kolorach, głośno się zachowywać lub oferować temu uczniowi jedzenie. Po 30 sekundach zadaj mu pytanie:
Jak ci poszło? Dlaczego udało ci się lub nie udało skupić na wybranej rzeczy?
O czym myślałeś podczas tych 30 sekund?
Zapytaj resztę uczniów:
W jakim sensie to doświadczenie jest podobne do naszych starań, aby skupiać się na przestrzeganiu przykazań Ojca Niebieskiego? Co mogą symbolizować próby rozproszenia tego ucznia? (Próby kuszenia nas, abyśmy grzeszyli).
Poproś uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób Szatan kusi ich, aby grzeszyli. Poproś ich, aby podczas studiowania Ew. Mateusza 4 odszukali zasadę, którą mogą zastosować, aby oprzeć się pokusom.
Wyjaśnij, że po Swoim chrzcie Zbawiciel doświadczył czegoś, co przygotowało Go do Jego ziemskiej posługi. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Mateusza 4:1–2 wraz z natchnionymi poprawkami z Joseph Smith Translation [Tłumaczenia Józefa Smitha], które znajdują się w przypisach do tych dwóch wersetów w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co przeżył Jezus na pustyni. (Możesz wyjaśnić, że w tym kontekście słowo rozmawiać oznacza „przebywać” lub być blisko bądź przeżyć wspólnie coś duchowego).
Jak post i rozmowa z Ojcem Niebieskim pomogły Jezusowi przygotowywać się do Jego ziemskiej posługi?
Co starał się zrobić Szatan po tym, jak Jezus spędził czas na poście i rozmowie ze Swoim Ojcem?
Podziel uczniów na pary. Daj każdej parze egzemplarz poniższej tabeli lub poproś ich, aby przerysowali ją do notatników lub dzienników do studiowania:
Poproś uczniów, aby w parach przeczytali wyznaczone im fragmenty i uzupełnili tabelę. Zanim zaczną to ćwiczenie, wyjaśnij, że w Joseph Smith Translation [Tłumaczeniu Józefa Smitha] znajdują się poprawione słowa z Ew. Mateusza 4:5, 8, które wskazują na to, że Duch, a nie diabeł, zabierał Zbawiciela w różne miejsca opisane w tych wersetach (zob. także Joseph Smith Translation, Luke 4:5 [w: Luke 4:5, przypis a]; Ew. Łukasza 4:9 [w: Ew. Łukasza 4:9, przypis a] w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO).
Po tym, jak uczniowie uzupełnią tabelę, poproś kilka par, aby podzieliły się tym, co napisały w każdym polu. Możesz zadać następujące pytania:
Jakie pragnienie chciał wypróbować Szatan, kiedy kusił poszczącego Jezusa, aby zamienił kamienie w chleb? (Chciał wypróbować zaspokojenie fizycznego pragnienia).
Co było fałszywe w tym, że Szatan oferował Jezusowi królestwa świata? (Szatan obiecał coś, czego nie mógł dać i z czego nie mógł się wywiązać).
Jakie inne strategie diabła, które wykorzystuje on, aby nas skusić do popełnienia grzechu, są ujawnione w tym zapisie? (Szatan atakuje nasze najsłabsze i najbardziej bezbronne sfery i ciągle nas kusi).
Wskaż, że Jezus w końcu zaspokoi Swój głód i to co ziemskie przemieni w jedzenie (zob. Ew. Jana 2:1–11). Otrzyma także boskie potwierdzenie i pomoc podczas Swojej posługi (zob. Ew. Mateusza 17:1–5; Ew. Łukasza 22:41–44) i pewnego dnia będzie panował nad światem (Ks. Zachariasza 14:9; Objawienie Jana 11:15). Jednakże, gdyby Jezus uzyskał to, czego pragnął, kiedy Szatan Go kusił — zamiast poczekać na właściwy czas i sposób — byłoby to samolubnym nadużyciem posiadanej przez Niego mocy. Jezus miał rozwinąć Swoją boską tożsamość Syna Boga w sposób zgodny z wolą Ojca Niebieskiego, a nie w oparciu o to, co oferował Szatan. (Zob. Jeffrey R. Holland, „The Inconvenient Messiah”, Ensign, luty 1984, str. 68–73).
Co było podobne w reakcji Zbawiciela na każdą pokusę? (Jezus na każdą pokusę odpowiadał słowami z pisma świętego).
Poproś uczniów, aby pracowali w parach i zapisali zasadę, jakiej możemy nauczyć się z przykładu Zbawiciela, kiedy to odrzucił pokusy diabła. Poproś kilkoro uczniów, aby zapisali na tablicy zasady, które rozpoznali. Kiedy uczniowie podzielą się rozpoznanymi zasadami, podkreśl następującą zasadę: Kiedy przypominamy sobie nauczane w pismach prawdy i stosujemy je, to możemy oprzeć się pokusom diabła. Jeśli prawda ta nie jest jasno wyrażona w wypowiedziach uczniów, dodaj ją do zdań napisanych na tablicy.
Wskaż, że Zbawiciel nie tylko cytował pisma, ale także podał właściwy kierunek działania w przypadku każdej pokusy, jak również zastosował prawdy nauczane w tych fragmentach z pism świętych.
Dlaczego, zważywszy na rozpoznaną zasadę dotyczącą tego, jak wielką moc ma przypominanie prawd zawartych w pismach świętych oraz stosowanie ich, istotne jest regularne studiowanie pism świętych?
Wręcz każdej parze uczniów kartkę i poproś, aby narysowali trzy kolumny. Poucz ich, że w pierwszej kolumnie mają napisać trzy grzechy, do popełnienia których młodzież w ich wieku może być kuszona. W drugiej zaś niech opiszą, w jaki sposób Szatan próbuje kusić do popełnienia danego grzechu. Niech pary wymienią się kartkami. Następnie poleć im odszukanie odsyłacza do fragmentu pisma świętego, w którym nauczane są prawdy, które ktoś może sobie przypomnieć i zastosować, gdy jest kuszony do popełnienia każdego grzechu wymienionego na kartkach, jakie otrzymali. (Możesz poprosić uczniów, aby odnieśli się do fragmentów do opanowania, takich jak: I Ks. Mojżeszowa 39:9; Ew. Jana 14:15 lub Nauki i Przymierza 10:5). Poproś uczniów, aby napisali odsyłacze do pism świętych w trzeciej kolumnie.
Po kilku minutach poproś ucznia z każdej pary, aby podzielił się fragmentem, jaki odnaleźli na temat jednej z pokus wymienionych na kartce. Poproś, aby wyjaśnił, jak fragment ten może służyć pomocą w sytuacji, kiedy zmagamy się z daną pokusą.
Kiedy zostaliście wzmocnieni i mogliście oprzeć się pokusie, ponieważ przypomnieliście sobie prawdy nauczane w pismach świętych i je zastosowaliście? (Przypomnij uczniom, że nie muszą dzielić się doświadczeniami, które są zbyt osobiste lub prywatne).
Poproś uczniów, aby zapisali w notatnikach lub dziennikach do studiowania odnośnik do pisma świętego, który sobie przypomną, kiedy będą kuszeni do popełnienia grzechu. Zachęć ich, aby nauczyli się na pamięć fragmentu z pisma, który wybrali.
Podsumuj Ew. Mateusza 4:12–15, wyjaśniając, że po przeżyciach na pustyni Zbawiciel udał się do Galilei i przebywał w mieście Kafarnaum. Mateusz zauważył, że posługa Zbawiciela w Galilei była wypełnieniem proroctwa Izajasza (zob. Ks. Izajasza 8:23 i Ks. Izajasza 9:1). Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali Ew. Mateusza 4:16. Możesz zaproponować, aby zaznaczyli proroctwa Izajasza. Wskaż, że z tego proroctwa dowiadujemy się, iż Jezus wnosi światło do życia tych, którzy przebywają ciemności. Zachęć uczniów, aby odszukali, w jaki sposób Zbawiciel dokonywał tego podczas całej Swojej posługi.
Podsumuj Ew. Mateusza 4:17, wyjaśniając, że Zbawiciel zaczął głosić pokutę w przygotowaniu na ustanowienie królestwa niebios pośród ludzi.
Jezus powołuje Piotra oraz innych, aby za Nim poszli
Obraz
Powołanie rybaków
Pokaż ilustrację Powołanie rybaków (Album: Ewangelia w malarstwie [2009], nr 37; zob. także stronę: LDS.org). Wskaż, że dwóch mężczyzn na przedzie łodzi to Piotr i jego brat Andrzej.
Co robią z sieciami?
Wyjaśnij, że podczas gdy inni ludzie uważali Piotra i Andrzeja za zwyczajnych rybaków, Jezus Chrystus widział ich wielki potencjał i wiedział, kim mogą się stać.
W jakim sensie jesteśmy podobni do Piotra i Andrzeja?
Kiedy uczniowie będą studiować Ew. Mateusza 4, poproś ich, aby odszukali, co musimy zrobić, aby stać się tym, kim Pan chce, byśmy się stali.
Poproś kilkoro uczniów, aby czytali po kolei na głos Ew. Mateusza 4:18–22. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co łączyło Zbawiciela z rybakami.
Jakie powołanie Zbawiciel wystosował do Piotra, Andrzeja, Jakuba i Jana? Kim są „[rybacy] ludzi” (werset 19.)?
Co ci mężczyźni poświęcili, aby pójść za Zbawicielem i pomagać w Jego dziele? Dlaczego było to dla nich trudne?
Poproś uczniów, aby rozważyli, jak zareagowaliby, gdyby byli na ich miejscu.
Co zauważyliście w zachowaniu tych mężczyzn? Jaka była ich natychmiastowa reakcja na zaproszenie Zbawiciela i jak to świadczy o ich charakterze?
Czy mężczyźni ci uczyniliby więcej dobra jako zwykli rybacy czy jako „rybacy ludzi”? Dlaczego?
Co, według tego zapisu, stanie się, jeśli od razu odpowiemy na zaproszenie Zbawiciela, aby za Nim pójść? (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale upewnij się, że rozpoznali następującą zasadę: Jeśli niezwłocznie odpowiemy na zaproszenia Zbawiciela, aby za Nim pójść, sprawi On, że nasze życie będzie pełniejsze, niż gdybyśmy sami do tego dążyli).
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Prezydenta Ezry Tafta Bensona. Poproś uczniów, aby wsłuchali się, jak Pan może uczynić znacznie więcej z naszym życiem, jeśli za Nim pójdziemy, niż gdybyśmy sami do tego dążyli.
Obraz
Prezydent Ezra Taft Benson
„Mężczyźni i kobiety, którzy oddają swoje życie w ręce Boga, odkryją, że może On uczynić więcej z ich życiem niż oni sami. On pogłębi ich radość, poszerzy wizję, przyspieszy pracę umysłu, wzmocni mięśnie, podniesie ich na duchu, pomnoży błogosławieństwa, zwiększy możliwości, pocieszy dusze, wzbudzi przyjaciół i wyleje na nich pokój. Każdy, kto straci swe życie podczas służby Bogu, zyska życie wieczne” („Jesus Christ — Gifts and Expectations”, Ensign, grudzień 1988, str. 4).
Kiedy wy lub ktoś, kogo znacie, doświadczyliście podobnych błogosławieństw w konsekwencji pozostawienia za sobą tego, co jest ze świata, aby pójść za Zbawicielem?
Jak myślicie, dlaczego ważna jest natychmiastowa reakcja na zaproszenie Zbawiciela, aby za nim pójść, w kontekście błogosławieństw, jakie otrzymamy za podążanie za Nim?
Poproś uczniów, aby w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania zapisali odpowiedź na poniższe pytanie:
Jak możesz poprawić swoją reakcję na zaproszenie Zbawiciela, aby za Nim podążać?
Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu Ew. Mateusza 4:23–25 i poszukali, co zrobił Zbawiciel. Możesz zaproponować uczniom, żeby zaznaczyli to, co znajdą. Wyjaśnij, że w Ewangeliach znajdują się konkretne nauki Zbawiciela dotyczące tego, co głosił i dokonanych uzdrowień.
Na zakończenie złóż świadectwo o prawdach, jakie uczniowie rozpoznali podczas lekcji.
Niektórzy ludzie uważają, że pobyt na pustyni judejskiej był jedynym okresem, kiedy Szatan kusił Jezusa, a Zbawiciel wyszedł z tego zwycięsko. Z Ew. Łukasza 4:13 dowiadujemy się jednak, że po tych pokusach Szatan opuścił Jezusa tylko na „[pewien czas]”. Szatan nadal przeciwstawiał się Zbawicielowi i kusił Go. Czasami czynił to za pomocą niegodziwych osób, które prześladowały Jezusa (na przykład zob. Ew. Mateusza 27:41–43).
Mówiąc o pokusach, jakich Zbawiciel doświadczał na pustyni, Prezydent David O McKay powiedział:
„Pogrupujcie je, a zauważycie, że niemalże każda pokusa plami i mnie, i was, choćby w najmniejszym stopniu, w jednej z tych trzech kategorii: (1) pokusa głodu lub pragnienia, (2) słabość wobec dumy, mody i próżności, właściwe ludziom, którzy oddaleni są od tego, co boskie i (3) zaspokojenie żądz, pragnienia bogactw tego świata lub władzy wśród ludzi” (w: Conference Report, październik 1911, str. 59).
Ew. Mateusza 4:4, 7, 10. Przypomnijcie sobie prawdy znajdujące się w pismach świętych i stosujcie je, kiedy jesteście kuszeni
Studiowanie pism świętych jest kluczowe do przypominania sobie fragmentów z pism, kiedy jesteśmy kuszeni. Studiowanie pism świętych to również zapamiętywanie wersetów czy fragmentów. Starszy Richard G. Scott z Kworum Dwunastu nauczał o tym, jak zapamiętanie fragmentów z pism świętych nam pomoże:
„Uczenie się na pamięć fragmentów z pism świętych może być źródłem wielkiej mocy. Zapamiętanie fragmentu przypomina nawiązanie nowej przyjaźni. Jest jak odkrycie nowej osoby, która może nam pomóc w chwili potrzeby, dać natchnienie i pocieszenie oraz być źródłem motywacji, kiedy należy coś zmienić” („Moc pism świętych”, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str. 6).
Starszy Richard G. Scott z Kworum Dwunastu Apostołów udzielił następującej rady na temat zapamiętywania fragmentów pism świętych:
„Korzystajcie z technologii w mądry sposób. Zaznaczajcie na swoich urządzeniach ważne fragmenty z pism świętych i często się do nich odnoście. Jeśli wy, młodzi ludzie, bylibyście w stanie przeczytać choćby jeden werset pisma świętego tak często, jak niektórzy z was wysyłają SMSy, to szybko nauczylibyście się na pamięć setek jego fragmentów. Fragmenty te okazałyby się potężnym źródłem natchnienia i kierownictwa Ducha Świętego, gdy zajdzie taka potrzeba” („Spokój w domu”, Ensign lub Liahona, maj 2013, str. 30).
Starszy Neal A. Maxwell z Kworum Dwunastu Apostołów wypowiedział się o przykładzie Zbawiciela, który oparł się pokusom, w następujący sposób:
„Naśladując Mistrza, który oparł się pokusom i ‘nie uległ im’, my także możemy żyć w świecie, w którym ‘dotąd nie przyszło na was pokuszenie, które by przekraczało siły ludzkie’ (I List do Koryntian 10:13). Oczywiście Jezus zauważył potężne pokusy, których doświadczał, ale nie rozmyślał o nich usilnie. Zamiast tego szybko je odrzucił. Jeśli będziemy rozmyślać o pokusach, wkrótce zaczną się nam podobać!” („Overcome […] Even as I Also Overcame”,Ensign, maj 1987, str. 71).
