Materiały przygotowawcze dla nauczyciela prowadzącego program samodzielnego studiowania
Streszczenie lekcji do codziennego samodzielnego studiowania
Poniższe streszczenie wydarzeń, doktryn i zasad, z jakimi uczniowie zapoznali się podczas studiowania rozdziałów: Ew. Łukasza 18 – Ew. Jana 1 (część 12.), nie zakłada, że masz ich nauczać w ramach swojej lekcji. Twoja lekcja ma koncentrować się jedynie na kilku z poniższych doktryn i zasad. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, mając na względzie potrzeby swoich uczniów.
Podczas tej lekcji uczniowie studiowali przypowieści o niesprawiedliwym sędzi oraz o faryzeuszu i celniku. Przeczytali także o niewidomym człowieku, który potrzebował pomocy od Pana, oraz o Zacheuszu. Z tych historii uczniowie dowiedzieli się, że jeśli jesteśmy szczerzy i wytrwali w rozwijaniu naszej wiary w Pana, możemy otrzymać Jego łaskę.
Czytając radę, jakiej Pan udzielił Piotrowi, uczniowie dowiedzieli się, że jeśli jesteśmy nawróceni do ewangelii Jezusa Chrystusa, możemy wzmacniać naszych bliźnich. Czytając na temat cierpienia, jakiego Zbawiciel doświadczył w Ogrodzie Getsemane, uczniowie poznali następujące prawdy: Jeśli pragniemy być posłuszni Ojcu Niebieskiemu, On pobłogosławi nas mocą, abyśmy mogli czynić Jego wolę. Kiedy Jezus Chrystus cierpiał w Ogrodzie Getsemane, spływała z Niego krew niczym pot.
Podczas tej lekcji uczniowie przeczytali na temat ukrzyżowania, pochówku i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Poznali następujące prawdy: Możemy naśladować Jezusa Chrystusa poprzez wybaczanie tym, którzy źle nas traktują. W chwili śmierci duchy wszystkich ludzi udają się do świata duchów. Jezus Chrystus ma zmartwychwstałą powłokę z ciała i kości.
Studiując słowa Apostoła Jana i Jana Chrzciciela, uczniowie dowiedzieli się, że Jezus Chrystus był z Bogiem od początku, że jest stworzycielem wszystkiego oraz Światłem dla świata. Gdy uczniowie czytali o tym, jak niektórzy uczniowie poznali Jezusa Chrystusa, dowiedzieli się, że jeśli przyjmiemy zaproszenie, aby poznać i naśladować Jezusa Chrystusa, otrzymamy o Nim osobiste świadectwo.
Wprowadzenie
Lekcja ta ma wyjaśnić, w jaki sposób można zaprosić do swojego życia Ducha Świętego, aby nauczał o Jezusie Chrystusie. Ponadto uczniowie dowiedzą się, że Jezus Chrystus jest zmartwychwstałą Istotą, która posiada powłokę z ciała i kości.
Zmartwychwstały Pan rozmawia z dwoma uczniami w drodze do Emaus.
Poproś uczniów, aby przypomnieli sobie, czy kiedykolwiek mieli trudność w poznaniu, że jakaś zasada ewangelii jest prawdziwa.
Wyjaśnij, że z Ew. Łukasza 24:13 dowiadujemy się, że tego samego dnia, kiedy grupa kobiet ujrzała, że grobowiec, w którym został pochowany Jezus, był pusty, dwóch uczniów opuściło Jerozolimę. Udali się do oddalonego o około 12 kilometrów „miasteczka zwanego Emaus”. Poznanie tego, czego doświadczyli w drodze do Emaus, może nam pomóc w zrozumieniu, w jaki sposób możemy wzmocnić nasze świadectwa o Jezusie Chrystusie i Jego ewangelii.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Łukasza 24:14–17. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, kto dołączył do dwóch uczniów w drodze do Emaus.
Kto dołączył do tych dwóch uczniów w drodze do Emaus?
Dlaczego ci dwaj uczniowie nie rozpoznali Jezusa? (Zwróć uwagę uczniów na słowo: zasłonięte w Ew. Łukasza 24:16).
Poproś uczniów, aby po kolei czytali na głos Ew. Łukasza 24:17–33. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, czego ci dwaj uczniowie nauczyli się od Jezusa, kiedy razem z Nim podróżowali, nie wiedząc, kim On był.
Zamiast czytać Ew. Łukasza 24:17–33, możesz wyświetlić, jeśli jest dostępny w twoim języku, film „Christ Appears on the Road to Emmaus” [Chrystus ukazuje się w drodze do Emaus] (3:32) z serii The Life of Jesus Christ Bible Videos, który jest dostępny na stronie LDS.org. Poproś uczniów, aby zwrócili uwagę na to, czego ci dwaj uczniowie nauczyli się od Jezusa, kiedy razem z Nim podróżowali, nie wiedząc, kim On był. Zanim wyświetlisz ten film, wyjaśnij, że dialog, który w nim usłyszą, pochodzi z Ew. Łukasza 24:17–33. Dzięki temu uczniowie będą mogli śledzić tekst dialogu w swoich pismach świętych.
Wskaż, że w tym filmie nie słyszymy tego, czego Jezus nauczał tych uczniów, kiedy szli do Emaus. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Łukasza 24:27. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, czego Jezus nauczał tych uczniów.
Czego Jezus nauczał tych uczniów?
Z czego skorzystał, aby nauczać o sobie? (Z pism świętych).
Co to znaczy, zgodnie z wersetem 32., że serca uczniów w nich pałały? (Duch Święty zaświadczył im, że nauki zawarte w pismach świętych na temat Jezusa były prawdziwe).
Poproś uczniów, aby zastanowili się nad tym, czego ci dwaj uczniowie nauczyli się dzięki temu, że Jezus wykorzystał pisma święte, a czego nie nauczyliby się, gdyby po prostu im objawił, kim tak naprawdę był. Możesz poprosić kilkoro uczniów, aby podzielili się swoimi przemyśleniami.
Jakiej zasady uczymy się z tych wersetów na temat skutków studiowania przez nas pism świętych? (Gdy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą zasadę: Kiedy studiujemy pisma święte, zapraszamy Ducha Świętego, aby nauczał nas o Jezusie Chrystusie).
W jaki jeszcze sposób, prócz palącego uczucia w sercu, możemy odczuwać, że Duch Święty składa nam świadectwo o Jezusie Chrystusie?
Poproś uczniów, aby odszukali werset z pisma świętego, który pomógł im odczuć, że Duch Święty nauczał ich o Jezusie Chrystusie. Poproś ich, aby podzielili się wybranymi wersetami i skutkami tego, co poczuli. Ty także możesz podzielić się wersetem, który ci pomógł.
Przypomnij uczniom, że mimo iż istotne jest czytanie Nowego Testamentu w ramach zajęć seminarium, bardziej istotne jest studiowanie pism świętych w taki sposób, aby zaprosić Ducha Świętego, który wzmocni ich świadectwo o Zbawicielu.
Jeśli to możliwe, rozdaj uczniom zakładki z następującą wypowiedzią Starszego D. Todda Christoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów lub poproś uczniów, aby zapisali te słowa na pustej kartce, której mogą użyć jako zakładki. (W internetowej wersji tej lekcji dostępny jest gotowy do wydrukowania arkusz, który zawiera kilka zakładek).
Nowy Testament. Podręcznik dla nauczyciela seminarium — Lekcja do samodzielnego studiowania (Część 12.)
Obraz
Starszy D. Todd Christofferson
„Kluczowym celem wszystkich pism świętych jest wypełnianie naszych dusz wiarą w Boga Ojca i w Jego Syna Jezusa Chrystusa […].
Wiara przychodzi poprzez świadectwo Ducha Świętego do naszych dusz, Duch do ducha, gdy słyszymy lub czytamy słowo Boga. I wiara dojrzewa, gdy nadal napawamy się tym słowem […].
Studiujcie pisma święte uważnie i nieśpiesznie. Rozważajcie je i módlcie się na ich temat. Pisma święte są objawieniem i są źródłem dalszych objawień” (D. Todd Christofferson, „Błogosławieństwo pism świętych”, Ensign lub Liahona, maj 2010, str. 34–35).
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wypowiedzi Starszego Christoffersona. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, w jaki sposób mogą udoskonalić osobiste czytanie pism świętych.
Poproś uczniów, aby postawili sobie za cel studiowanie pism świętych w taki sposób, który zaprosi Ducha Świętego, by wzmocnił On ich wiarę i rozszerzył wiedzę o Jezusie Chrystusie. Możesz zaproponować zapisanie tego celu na odwrocie zakładki, aby im o nim przypominała podczas studiowania pism świętych.
Jezus ukazuje się Swoim uczniom i pokazuje im Swoje zmartwychwstałe ciało
Wyjaśnij, że uczniowie, którzy spotkali Jezusa w drodze do Emaus, pośpiesznie wrócili do Jerozolimy i podzielili się tym doświadczeniem z Apostołami oraz innymi uczniami (zob. Ew. Łukasza 24:33–35).
Poproś uczniów, aby przeczytali jednocześnie fragment do zapamiętania, którym jest Ew. Łukasza 24:36–39 i odszukali, co się stało, kiedy ci uczniowie dzielili się swoimi doświadczeniem z innymi.
Co się stało, kiedy ci uczniowie dzielili się swoim doświadczeniem z innymi?
Pokaż ilustrację Jezus pokazuje Swoje rany (Album: Ewangelia w malarstwie [2009], nr 60; zob. także stronę: LDS.org).
Do czego Jezus zachęcił uczniów, co miało im pomóc w zrozumieniu, że nie był jedynie duchem, ale że miał ciało fizyczne?
Jakiej doktryny możemy się nauczyć z tego fragmentu? (Uczniowie mogą wymienić różne doktryny, ale podkreśl, że Jezus Chrystus jest zmartwychwstałą Istotą posiadającą powłokę z ciała i kości. Zapisz tę doktrynę na tablicy; zob. także NiP 130:22).
Poproś uczniów, aby podzielili się swoimi świadectwami o Zmartwychwstaniu Zbawiciela i aby wyjaśnili, dlaczego ta doktryna jest dla nich istotna, lub poproś ich, aby podzielili się tym, co zapisali w swoich dziennikach do studiowania w ramach ćwiczenia nr 3 z Części 12.: Dzień 3. Na zakończenie podziel się świadectwem na temat realności zmartwychwstania Jezusa Chrystusa.
Wyjaśnij uczniom, że podczas studiowania Ew. Jana 2–6 poznają odpowiedzi na następujące pytania: Jaki był pierwszy publiczny cud Jezusa? W jaki sposób cud ten pomógł Jego matce? Dlaczego oczyścił świątynię? Kto był pierwszą osobą, której Jezus oświadczył, że jest Mesjaszem? Co Jezus objawił tej kobiecie na temat jej życia, a tylko On mógł to wiedzieć? Dlaczego Zbawiciel nazwał siebie żywą wodą i Chlebem Żywota? Uczniowie przeczytają także na temat tego, jak Jezus Chrystus służył ludziom z mocą i w wielkiej chwale.
