Lekcja 102: List do Rzymian 12–16

Lekcja 102

List do Rzymian 12–16

Wprowadzenie

Paweł nauczał członków Kościoła w Rzymie, aby symbolicznie składali swoje ciała Bogu jako żywą ofiarę i byli posłuszni Jego przykazaniom. Nauczał także świętych o tym, jak propagować pokój, kiedy występują różnice z powodu osobistych preferencji. Na koniec listu Paweł ostrzegł tych, którzy chcą zwodzić innych.

Propozycje dotyczące nauczania

List do Rzymian 12–13

Paweł naucza świętych, aby symbolicznie składali swoje ciała Bogu jako żywą ofiarę i byli posłuszni Jego przykazaniom.

Przynieś dwa pojemniki o różnych kształtach i szklankę wody. Pokaż wodę i jeden pojemnik.

Jakiego kształtu nabierze woda, jeśli wlejesz ją do tego pojemnika? (Dostosuje się do kształtu pojemnika).

Wlej wodę do tego pojemnika. Następnie wlej wodę do drugiego pojemnika i wskaż na to, jak woda ponownie dostosowuje się do kształtu pojemnika.

Wyjaśnij, że w tej prezentacji woda symbolizuje ludzi, a pojemniki różne światowe wierzenia i praktyki.

Jakie niebezpieczeństwa kryją się za stałym dostosowywaniem się do światowych wierzeń i praktyk?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Listu do Rzymian 12:1–2. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i odszukają, co, według napomnień Pawła, mieli czynić członkowie Kościoła w Rzymie.

Co, według napomnień Pawła, mieli czynić ci członkowie Kościoła?

Wyjaśnij, że usilnie prosząc, aby członkowie Kościoła składali swoje ciała, jako „ofiarę żywą” (werset 1.), Paweł nawiązywał do starotestamentowej praktyki składania ofiar ze zwierząt. Zwierzęta te były oddawane Bogu w ofierze.

Jak myślicie, co Paweł miał na myśli, kiedy napisał, żeby „składali ciała swoje jako ofiarę żywą […] Bogu” (werset 1.)? (Członkowie Kościoła mają oddać się całkowicie Bogu poprzez wyrzeczenie się grzesznych pragnień).
Czego, w oparciu o napomnienie Pana zawarte w wersetach 1–2, oczekuje od nas Bóg? (Pomóż uczniom rozpoznać następującą prawdę: Bóg oczekuje, że oddamy Mu swoje życie i powstrzymamy się od dostosowywania się do świata. Zapisz tę prawdę na tablicy).

Wyjaśnij, że w Liście do Rzymian 12–13 Paweł nauczał członków Kościoła o wielu zasadach, które miały pomóc im oddać swoje życie Bogu i powstrzymać się od dostosowywania się do świata. Aby uczniowie lepiej poznali niektóre z tych zasad, podziel ich na trzyosobowe grupy. Daj każdemu kartkę, na której u góry wypisane będą poniższe wskazówki. (Przed lekcją zakreśl jeden z trzech odsyłaczy do pism świętych na każdej kartce. Upewnij się, że każdy uczeń w każdej grupie otrzyma kartkę z zakreślonym innym odsyłaczem do pism świętych).

Obraz

karta informacyjna

Nowy Testament. Podręcznik dla nauczyciela seminarium — Lekcja 102

List do Rzymian 12:9–16

List do Rzymian 12:17–21

List do Rzymian 13:8–13

Przeczytaj fragment zakreślony na górze kartki.
Wybierz jedną z nauk Pawła z przeczytanych wersetów i zapisz ją w podanym poniżej miejscu. Napisz też, w jaki sposób życie według tej nauki, pomaga nam oddać nasze życie Bogu i powstrzymać się od dostosowywania się do świata. (Jeśli nie jesteś pierwszą osobą, która otrzymała tę kartkę, dodaj swoje myśli do tego, co napisano wcześniej, albo opisz inną naukę z zakreślonych wersetów).

Wyjaśnij uczniom, że będą mieli trzy minuty na wykonanie ćwiczenia według wskazówek na kartce. Pod koniec wyznaczonego czasu poproś ich, aby przekazali kartkę kolejnej osobie z grupy. Powtórz to ćwiczenie aż każdy uczeń przeczyta i skomentuje wszystkie trzy fragmenty z pism świętych. Upewnij się, że uczniowie otrzymają z powrotem swoje kartki.

Daj im trochę czasu, aby przyjrzeli się uwagom, które zapisali. Poproś kilkoro uczniów, aby opowiedzieli, czego nauczyli się o tym, jak możemy oddać swoje życie Bogu i powstrzymać się od dostosowywania się do świata.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Listu do Rzymian 13:14. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co Paweł radził czynić świętym.

Jak myślicie, co Paweł miał na myśli, mówiąc „obleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa”?
W jaki sposób nauki, jakie studiowaliśmy w Liście do Rzymian 12–13, pomogą nam upodobnić się do Jezusa Chrystusa? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zmień wcześniej zapisaną na tablicy prawdę, aby brzmiała następująco: Jeśli oddamy swoje życie Bogu i powstrzymamy się od dostosowywania się do świata, możemy bardziej upodobnić się do Jezusa Chrystusa).
W jaki sposób Zbawiciel jest przykładem oddania życia Bogu i powstrzymania się od dostosowywania do świata?
W jaki sposób możemy powstrzymać się od dostosowywania się do norm świata? (Możesz podać kilka konkretnych przykładów, na przykład: święcenie dnia sabatu, styl ubioru lub poglądy związane z kulturą czy na kwestie społeczne, które są sprzeczne z zasadami ewangelii).

Poproś uczniów, aby pomyśleli o znanej im osobie, która stara się oddawać życie Bogu i powstrzymuje się od dostosowywania się do świata.

O kim pomyśleliście? Dlaczego?
W jakim sensie osoba ta stała się bardziej podobna do Zbawiciela?

Poproś uczniów, aby napisali w dziennikach do studiowania lub w notatnikach o tym, jak mogą oddać swoje życie Bogu i powstrzymywać się od dostosowywania się do świata. Zachęć uczniów, aby zastosowali to, co napisali.

List do Rzymian 14:1–15:3

Paweł radzi członkom Kościoła, aby unikali konfliktów, u podłoża których leżą osobiste preferencje

Poproś uczniów, aby podnieśli rękę, jeśli mają zamiar odpowiedzieć twierdząco na jedno z poniższych pytań. Możesz zmienić niektóre z tych pytań, aby lepiej odzwierciedlały uwarunkowania kulturowe. Jeśli tak postąpisz, wybierz przykłady obrazujące osobiste wybory, a nie kwestie związane z posłuszeństwem jasno wyrażonym przykazaniom. Odpowiedzi na wszystkie pytania powinny być twierdzące.

Czy do przyjęcia jest, aby święty w dniach ostatnich: (1) stosował dietę wegetariańską? (2) jadł czekoladę? (3) pokazywał się publicznie w szortach? (4) korzystał z technologii w sabat? (5) uczestniczył w obchodach świąt, które wywodzą się z innych religijnych czy kulturowych tradycji?

Wyjaśnij, że podczas gdy niektóre zachowania są wymagane lub zakazane poprzez przykazania Pana, to inne zależą od preferencji lub woli poszczególnych członków Kościoła. Do takich kwestii należy dokonanie wyboru związanego z uczestnictwem w rozrywkach, ubiorem, dietą, świętowaniem dnia sabatu i zasadami wyznaczanymi dzieciom przez rodziców. Pan dał nam normy i przykazania, jakimi możemy kierować się podczas podejmowania decyzji w niektórych z tych kwestii, jak na przykład noszenie skromnych szortów, ale inne decyzje są uzależnione od osobistych preferencji. Członkowie mogą czasami opierać swoje decyzje o osobiste natchnienie, jakie otrzymali w związku z konkretnymi sytuacjami czy potrzebami.

Poproś uczniów, aby podczas studiowania Listu do Rzymian 14:1–15:3 odszukali prawdy, których Paweł nauczał o tym, jak powinniśmy podchodzić w Kościele do spraw związanych z osobistymi preferencjami.

Podsumuj List do Rzymian 14:1–5, wyjaśniając, że członkowie Kościoła w czasach Pawła zmagali się z kwestią dotyczącą osobistych preferencji, która dotyczyła diety. Niektórzy ludzie nie ograniczali się co do diety. Inni nie spożywali mięsa i jedli jedynie warzywa, w ramach kontynuacji prawa Mojżesza, chociaż już nie było to od nich wymagane (zob. werset 2., przypis a w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO). Ponadto niektórzy członkowie Kościoła dokonali wyboru, że będą stosować się do żydowskich zwyczajów, praktyk i obchodzonych świąt.

Jakie, waszym zdaniem, problemy mogły powstać w Kościele w wyniku podjęcia różnych osobistych decyzji w tych kwestiach?

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali List do Rzymian 14:3 i odszukali, jaki wpływ miały osobiste preferencje dotyczące wyboru diety na postępowanie niektórych członków Kościoła.

Jakie problemy mieli członkowie Kościoła? (Niektórzy członkowie Kościoła pogardzali i osądzali innych członków, których wybory były inne od ich własnych).
Jak myślicie, dlaczego tak się stało?

Napisz na tablicy poniższy odsyłacz do pism świętych: List do Rzymian 14:10–13, 15, 21. Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos te wersety. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, od czego, według nauk Pawła, członkowie Kościoła mieli się powstrzymać w tej kwestii, która dotyczy osobistych preferencji. Poproś ucznia, który będzie czytać werset 15., aby także przeczytał fragment z Joseph Smith Translation [Tłumaczenia Józefa Smitha] Romans 14:15 List do Rzymian 14:15 (w Liście do Rzymian 14:15, przypis a w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO).

Jakiej prawdy, w oparciu o nauki Pawła z wersetu 13., możemy nauczyć się o tym, od czego powinniśmy się powstrzymywać, jeśli chodzi o sprawy, które nie są regulowane przez konkretne przykazania? (Ich odpowiedzi powinny odzwierciedlać następującą prawdę: W sprawach, które nie są regulowane przez konkretne przykazania, mamy powstrzymać się od osądzania wyborów dokonywanych przez inne osoby).
Dlaczego problematyczne jest, kiedy członkowie Kościoła pogardzają czy potępiają innych członków Kościoła z racji dokonywania innych wyborów w sprawach, które nie są regulowane, czy zabraniane przez konkretne przykazania?

Wskaż na wyrażenie: „aby nie dawać bratu powodu do upadku lub zgorszenia”, zawarte w wersecie 13. Wyjaśnij, że chodzi tu o przyczynienie się do tego, że inna osoba będzie potykać się duchowo lub upadnie, podejmując wysiłki, aby wierzyć w Jezusa Chrystusa i żyć według Jego ewangelii.

W jakim sensie spożywanie innego rodzaju jedzenia może mieć wpływ na to, że inni będą potykać się duchowo lub upadną?
Jakiej rady udzielił Paweł członkom Kościoła, jeśli chodzi o ich osobiste preferencje dietetyczne, które mogłyby przyczynić się do duchowej szkody innej osoby? (Paweł doradził świętym, aby byli rozważni, jeśli chodzi o wpływ ich osobistych praktyk na innych oraz by byli gotowi zrezygnować z działań, które mogą przyczynić się do tego, że inni ludzie będą potykać się duchowo).
Jakiej prawdy możemy nauczyć się z pouczenia Pawła, jeśli chodzi o nasze czyny w sprawach, które nie są regulowane przez konkretne przykazania? (Pomóż uczniom rozpoznać następującą prawdę: W sprawach, które nie są regulowane przez konkretne przykazania, mamy rozważyć, jaki wpływ na innych ludzi będą miały dokonane przez nas wybory. Uwaga: Podobna prawda będzie bardziej szczegółowo omawiana w I Liście do Koryntian 8).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Listu do Rzymian 14:19. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, do jakich dążeń Paweł zachęcał członków Kościoła.

Jaki wpływ może mieć podążanie za radami Pawła, jeśli chodzi o osobiste preferencje, na obopólny pokój i podbudowanie członków Kościoła?

Przypomnij uczniom wymienione wcześniej kwestie dotyczące osobistych preferencji. Poproś ich, aby opisali, w jaki sposób członkowie Kościoła mogą zastosować rady Pawła w takich kwestiach.

List do Rzymian 15:4–16:27

Paweł kończy list do Rzymian

Wyjaśnij, że Paweł na zakończenie swojego listu udzielił dodatkowych rad członkom Kościoła w Rzymie. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Listu do Rzymian 15:4. Pozostałych poproś, aby śledzili tekst i odszukali, czego Paweł nauczał o tym, w jakim celu napisane zostały pisma święte.

Jakiej prawdy możemy nauczyć się z wersetu 4. o tym, w jakim celu napisane zostały pisma święte? (Ich odpowiedzi powinny odzwierciedlać następującą prawdę: Pisma święte zostały napisane, aby nauczać nas i dawać nam nadzieję).

Wyjaśnij, że następnie Paweł zobrazował tę prawdę, przytaczając kilka fragmentów ze Starego Testamentu, aby zapewnić świętych, że praca misjonarska pośród ludzi innych narodów była zgodna z planem Boga (zob. List do Rzymian 15:9–12).

Podsumuj pozostałą część Listu do Rzymian 15–16, wyjaśniając, że Paweł na zakończenie listu opisał swoje wysiłki, jakie włożył w głoszenie ewangelii. Ostrzegł też przed tymi, którzy będą przyczyniać się do podziałów, nauczać fałszywych doktryn i dążyć do zwodzenia innych ludzi (zob. List do Rzymian 16:17–18).

Na zakończenie złóż świadectwo o omówionych na lekcji prawdach.

Komentarz i tło historyczne

List do Rzymian 12:1. „Abyście składali ciała swoje jako ofiarę żywą”

Prezydent Russell M. Nelson z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał o tym, jakiego rodzaju ofiarę możemy złożyć Bogu:

„Nadal mamy przykazane, aby składać ofiary, ale nie poprzez przelewanie krwi zwierząt. W najwyższym sensie składanie ofiary ma miejsce, kiedy pracujemy nad tym, aby być bardziej uświęceni i święci. Czynimy to poprzez nasze posłuszeństwo przykazaniom Boga. A zatem prawa posłuszeństwa i składania ofiar są ze sobą niewątpliwie powiązane […]. Kiedy się do nich stosujemy oraz przestrzegamy innych przykazań, dzieje się z nami coś wspaniałego. Stajemy się zdyscyplinowani! Stajemy się uczniami! Stajemy się bardziej uświęceni i święci — podobnie jak nasz Pan!” („Lessons from Eve”, Ensign, listopad 1987, str. 88).

List do Rzymian 13:1–7. „Człowiek niech się poddaje władzom zwierzchnim”

Joseph Smith Translation [Tłumaczenie Józefa Smitha] Romans 13:1–7 [List do Rzymian 13:1–7] wskazuje, że oświadczenie Pawła zawarte w tych wersetach dotyczy nie tylko władz świeckich, ale także władz kościelnych. Na przykład, w Joseph Smith Translation, Romans 13:1 [Tłumaczenie Józefa Smitha, List do Rzymian 13:1], Prorok Józef Smith dodał słowa: „w Kościele”: „Bo nie ma władzy w Kościele, jak tylko od Boga”.

W Joseph Smith Translation, Romans 13:4 [Tłumaczenie Józefa Smitha, List do Rzymian 13:4] słowo: „miecz” zostało zmienione na: „pręt”. A w Joseph Smith Translation, Romans 13:6 [Tłumaczenie Józefa Smitha, List do Rzymian 13:6] słowo: „podatki” zostało zmienione na: „wasze ofiary”.

Rada Pawła dotycząca bycia „[poddanym] władzom zwierzchnim” (List do Rzymian 13:1) odzwierciedla zasadę zawartą w dwunastej Zasadzie Wiary: „Wierzymy w posłuszeństwo królom, prezydentom, władcom i rządom; w przestrzeganie, poszanowanie i poparcie dla prawa”. Mówiąc o władzach świeckich, że „przez Boga są ustanowione” i nazywając osoby je pełniące „sługami Bożymi” (List do Rzymian 13:1, 6), Paweł przyznał, że wszyscy, którzy pełnią funkcje związane z władzą, są odpowiedzialni przed Bogiem, a mają władzę tylko na tyle, na ile im Bóg pozwala (zob. Ew. Jana 19:11). Paweł także przypomniał świętym, iż czyniąc dobro, nie będą musieli obawiać się władzy przywódców, którym podlegają. A raczej, poprzez pełnienie „dobrych uczynków” święci uzyskają uznanie w oczach przywódców (zob. List do Rzymian 13:2–4).

List do Rzymian 14:1–15:3. Sprawy, które nie zostały objęte konkretnymi przykazaniami

Starszy Dallin H. Oaks z Kworum Dwunastu Apostołów oświadczył, że zamiast nauczać o konkretnych regułach dotyczących pewnych kwestii przywódcy i nauczyciele w Kościele nauczają doktryn i zasad ewangelii. A następnie powiedział:

„Nauczyciele […] powinni raczej unikać nauczania zbyt szczegółowych reguł i sposobów zastosowania. Na przykład, nie powinni nauczać reguł określających, czym jest pełna dziesięcina, ani nie powinni podawać list zawierających nakazy i zakazy, jeśli chodzi o święcenie dnia sabatu. Gdy nauczyciel naucza o doktrynach i związanych z nimi zasadach, które są zawarte w pismach świętych oraz w słowach żyjących proroków, to konkretne zastosowanie i reguły są zazwyczaj obowiązkiem danych osób i rodzin” („Gospel Teaching”, Ensign, listopad 1999, str. 79).

Prezydent Dieter F. Uchtdorf z Pierwszego Prezydium ostrzegł przed niebezpieczeństwami, które wiążą się z pozwoleniem na to, aby osobiste rozwinięcia zasad ewangelii stały się naszymi oczekiwaniami wobec innych ludzi:

„Czasami próby rozwinięcia boskich zasad, z jak najlepszymi intencjami — mające wielokrotnie nienatchnione źródła — komplikują sprawę jeszcze bardziej, rozcieńczając czystość prawdy dodatkami stworzonymi przez człowieka. Dobra koncepcja jednej osoby — coś, co może jej odpowiadać — zakorzenia się i staje się wymogiem. I stopniowo wieczne zasady zatracają się w labiryncie ‘dobrych koncepcji’” („Miłość Boga”, Ensign lub Liahona, listopad 2009, str. 21).