Paweł nauczał świętych, jak opierać się złym wpływom. Nauczał ich również, jak wzmacniać więzy rodzinne. Paweł zakończył swój list, napominając naśladowców Boga, by „[przywdziali] całą zbroję Bożą” (List do Efezjan 6:11), aby oprzeć się podstępom szatana.
Paweł naucza świętych, jak opierać się złym wpływom
Jeśli masz taką możliwość, pokaż uczniom nowo wykonany lub dopiero co kupiony produkt i zapytaj:
W jaki sposób zwykle traktujemy nowe rzeczy?
Przypomnij uczniom, że List do Efezjan 4 zawiera rady, jakich Paweł udzielił nowym członkom Kościoła, żeby „[zewlekli] z siebie starego człowieka wraz z jego poprzednim postępowaniem” (werset 22.) i „[oblekli] się w nowego człowieka” (werset 24.), czyli rozpoczęli nowe życie jako naśladowcy Jezusa Chrystusa.
W jakim sensie życie osoby, która zdecydowała się naśladować Jezusa Chrystusa, można uważać za nowe?
Poproś uczniów, aby w trakcie studiowania Listu do Efezjan 5–6 odnaleźli zasadę, która pomoże im „[oblec] się w nowego człowieka” jako naśladowcy Jezusa Chrystusa.
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos List do Efezjan 5:1–7. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co Paweł radził świętym, by czynili i czego nie czynili jako naśladowcy Jezusa Chrystusa.
Co Paweł poradził uczynić naśladowcom Jezusa Chrystusa? Czego poradził im nie czynić?
Jaką prawdę możemy rozpoznać w tych wersetach na temat naśladowców Jezusa Chrystusa? (Uczniowie mogą rozpoznać wiele prawd, ale upewnij się, że podkreślisz, iż naśladowcy Jezusa Chrystusa nie biorą udziału w tym, co złe na świecie).
W czym, według wersetu 5., nie mają brać udziału ci, którzy mają udział w tym, co złe na świecie?
W jaki sposób udział w tym, co złe na świecie, może wpłynąć na nowe życie w Chrystusie danej osoby? Jaki wpływ ta osoba może wywrzeć na innych ludzi?
Podsumuj List do Efezjan 5:8–20, wyjaśniając, że Paweł zachęcał świętych, żeby „[postępowali] jako dzieci światłości” (werset 8.), byli roztropni i dążyli do poznania woli Pana, będąc „pełni Ducha” (werset 18.).
Paweł udziela Efezjanom rad na temat relacji rodzinnych
Poproś uczniów, aby zastanowili się nad swoimi relacjami z członkami własnej rodziny w ciągu ostatnich 24 godzin i nad tym, czy były one pozytywne czy negatywne. (Na przykład, czy te relacje były pełne miłości czy kłótliwe, życzliwe czy krzywdzące, podnoszące na duchu czy poniżające).
Dlaczego czasami trudno jest mieć pozytywne relacje w rodzinie?
Poproś uczniów, aby w trakcie studiowania Listu do Efezjan 5:21–6:9 odszukali zasady, które mogą pomóc im wzmocnić relacje rodzinne.
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos List do Efezjan 5:21. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, do czego Paweł zachęcał świętych.
Do czego Paweł zachęcał świętych? (Wyjaśnij, że zwrot „ulegając jedni drugim” oznacza, że powinniśmy przedkładać innych ponad siebie, a „bojaźń Chrystusowa” odnosi się do naszej miłości i szacunku wobec Boga).
W jakim sensie Jezus Chrystus był przykładem uległości?
W jaki sposób przedkładanie innych ponad siebie może wzmocnić nasze relacje rodzinne?
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos List do Efezjan 5:22–29. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, jakiej rady Paweł udzielił mężom i żonom odnośnie do ich wzajemnych relacji.
Zgodnie z radą Pawła, na przykładzie jakiej relacji żony miały wzorować relacje ze swoimi mężami? (Wyjaśnij, że Paweł nauczał, iż żona powinna być „uległa” swojemu mężowi [werset 22.]. Można to interpretować jako udzielanie poparcia, wspieranie i szanowanie męża, tak jak szanujemy Pana. Ustanowiona przez Boga rola męża polega na przewodniczeniu rodzinie, czyli opiekowaniu się nią, tak jak Zbawiciel opiekuje się i prowadzi Swój Kościół).
Co Paweł poradził mężom na temat relacji z ich żonami?
W jaki sposób będzie traktował swoją żonę mąż, który kocha ją tak, jak Zbawiciel kocha Kościół? (Będzie „[wydawał za nią] samego siebie” [werset 25.], czyli przedkładał ją ponad siebie i „pielęgnował” ją [werset 29.]).
Jaką prawdę możemy rozpoznać w naukach Pawła o tym, co może mieć miejsce w naszych rodzinach, jeśli postawimy sobie za przykład relację Zbawiciela z Kościołem? (Uczniowie powinni, używając swoich słów, sformułować następującą zasadę: Kiedy stawiamy sobie za przykład relację Zbawiciela z Kościołem, możemy wzmacniać nasze związki rodzinne).
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos List do Efezjan 5:30–33. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, czym stają się mąż i żona, kiedy zawierają związek małżeński.
Czym, według wersetu 31., stają się mąż i żona, kiedy zawierają związek małżeński? (Stają się „jednym ciałem”, czyli łączą się pod względem fizycznym, emocjonalnym i duchowym).
W jaki sposób naśladowanie przykładu Zbawiciela w swoich wzajemnych relacjach może pomóc współmałżonkom (lub rodzinie) wzmóc miłość i jedność w ich związku?
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos List do Efezjan 6:1–4. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, w jakim sensie wzorowanie się na przykładzie Jezusa Chrystusa ma zastosowanie w relacji pomiędzy dzieckiem a rodzicami. Poproś uczniów, aby podzieli się tym, co znaleźli.
W jakim sensie dziecko, które jest posłuszne swoim rodzicom, naśladuje przykład Jezusa Chrystusa?
Jakiej rady Paweł udzielił ojcom na temat wychowywania dzieci?
Poproś uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób będą mogli wzmocnić swoje więzy rodzinne, jeśli będą wzorować się na przykładzie swojej relacji ze Zbawicielem. Poproś ich, aby wybrali jedną relację, którą chcieliby poprawić, i napisali, w jaki sposób mogą to uczynić, wzorując się na przykładzie Zbawiciela. Zachęć uczniów, by postępowali zgodnie z tym, co zapisali.
Podsumuj List do Efezjan 6:5–9, wyjaśniając, że Paweł nauczał o relacjach między sługą a jego panem. W czasach Nowego Testamentu na terenach Cesarstwa Rzymskiego panowało niewolnictwo, nawet pośród członków Kościoła. Rady, których udzielił Paweł, nie wskazują na to, że popierał on instytucję niewolnictwa.
Paweł radzi świętym, żeby „przywdzieli całą zbroję Bożą”
Zapisz na tablicy następującą wypowiedź Prezydenta Ezry Tafta Bensona (stanowiącą fragment przemówienia „The Power of the Word”, Ensign, maj 1986, str. 79). Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał tę wypowiedź na głos.
„Szatan prowadzi wojnę przeciw tym członkom Kościoła, którzy mają świadectwo i starają się przestrzegać przykazań” (Prezydent Ezra Taft Benson).
W jakim sensie szatan toczy wojnę z młodzieżą Kościoła?
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos List do Efezjan 6:10–13. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, z czym według Pawła toczyli walkę święci w jego czasach? Wyjaśnij, że zasadzki to sztuczki i taktyki, które mają na celu zwieść lub usidlić.
Z czym, według Pawła, toczyli walkę święci w jego czasach?
W jakim sensie to, co Paweł wymienił w wersecie 12., pokrywa się z tym, z czym walczymy w naszych czasach?
Co Paweł kazał przywdziać świętym w swoich czasach, aby mogli oprzeć się temu złu? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, napisz na tablicy następującą zasadę: Jeśli przywdziejemy całą zbroję Bożą, będziemy mogli oprzeć się złu).
Rozdaj uczniom po egzemplarzu załączonej karty zadań. Podziel uczniów na pięć grup i przydziel każdej z nich po jednej części zbroi, o której mowa w Liście do Efezjan 6:14–17. (Nie przydzielaj zwrotu „opasawszy biodra swoje prawdą” [werset 14.]. Jeśli nie masz wielu uczniów w klasie, możesz przydzielić niektórym grupom więcej części zbroi).
Napisz na tablicy następujące pytania:
Do czego służy ta część zbroi?
Jak Paweł nazwał tę część zbroi?
Co w sensie duchowym może symbolizować część ciała chroniona przez ten fragment zbroi?
W jaki sposób przywdzianie tej części duchowej zbroi może pomóc ci oprzeć się złu?
Aby pokazać uczniom, jak wypełnić kartę zadań, poproś jednego z nich, aby przeczytał na głos List do Efezjan 6:14. Pozostali niech śledzą tekst, odszukają odpowiedzi na zapisane na tablicy pytania w odniesieniu do zwrotu „opasawszy biodra swoje prawdą” i niech zapiszą odpowiedzi na swoich kartach.
Wyjaśnij, że część zbroi, która „opasuje” biodra, to pas zapięty wokół lędźwi. Uczniowie mogą podać następujące przykłady odpowiedzi: (1) Zakrywa lędźwie (najważniejsze organy, które służą do reprodukcji). (2) Prawda. (3) Symbolizuje naszą moralną czystość i nieskazitelność. (4) Wiedza o tym, że plan zbawienia jest prawdą może motywować nas do zachowywania czystości moralnej.
Poproś uczniów, żeby w trakcie czytania Listu do Efezjan 6:14–18 posłużyli się tym przykładem w grupach i uzupełnili kartę zgodnie z przydzieloną im częścią zbroi. (Wyjaśnij, że zwrot „obuwszy nogi” [werset 15.] oznacza założenie butów lub innego rodzaju ochrony na nogi).
Po upływie wyznaczonego czasu poproś przedstawiciela każdej grupy, aby opowiedział klasie, czego nauczyli się jej członkowie. Kiedy grupy będą zdawać sprawozdanie, poproś uczniów, aby zapisali uzyskane informacje na swoich kartach.
Dlaczego ważne jest, żebyśmy bronili się przywdziewając całą zbroję Bożą?
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos następującą wypowiedź Starszego M. Russella Ballarda z Kworum Dwunastu Apostołów i poproś uczniów, aby przysłuchali się, w jaki sposób możemy przywdziać i wzmocnić zbroję Bożą:
Obraz
Starszy M. Russell Ballard
„Lubię myśleć o tej duchowej zbroi nie jako o jednym kawałku metalu wytopionym, żeby pasował idealnie do ciała, ale jak o kolczudze. Kolczuga zrobiona jest z setek połączonych ze sobą małych kawałków stali, co pozwala na większą swobodę ruchu, zapewniając ten sam rodzaj ochrony. Mówię o tym, gdyż z mojego doświadczenia wynika, że nie ma jednej wielkiej i spektakularnej rzeczy, którą możemy zrobić, aby uzbroić się duchowo. Prawdziwa duchowa moc pochodzi z wielu drobnych aktów, które splatają się ze sobą, tworząc materiał duchowych fortyfikacji, który chroni nas i osłania przed wszelkim złem” („Be Strong in the Lord”, Ensign, lipiec 2004, str. 8).
Co robicie, żeby codziennie przywdziewać i wzmacniać zbroję Bożą? Co pomaga wam opierać się złu, pokusom i podstępom?
Napisz na tablicy następujące pytania i poproś uczniów, aby zapisali na nie swoje odpowiedzi:
Które części swojej duchowej zbroi uważacie za solidne?
Która jej część jest u was najsłabsza?
Co możecie zrobić, żeby wzmocnić każdą z tych części duchowej zbroi w waszym życiu?
Podsumuj List do Efezjan 6:19–24, wyjaśniając, że Paweł zakończył swój list, prosząc świętych, żeby modlili się, by dana mu była „mowa” (werset 19.) do śmiałego głoszenia ewangelii w więzieniu.
Podziel się swoim świadectwem i prawdach, które uczniowie rozpoznali w Liście do Efezjan 5–6. Zachęć uczniów, aby postąpili zgodnie z podszeptami, które otrzymali podczas dzisiejszej lekcji.
Kiedy Prezydent Ezra Taft Benson udzielał mężom rad, jak prowadzić rodzinę, zwrócił uwagę na przykład Zbawiciela:
„Zbawiciel nie prowadzi Kościoła w surowy czy oschły sposób. Zbawiciel nie okazuje Swemu Kościołowi braku szacunku ani go nie zaniedbuje. Zbawiciel nie używa siły czy przymusu do osiągnięcia Swoich celów. Nigdzie nie znajdujemy żadnych czynów Zbawiciela, które nie podbudowują, nie podnoszą na duchu, nie pocieszają i nie wywyższają Kościoła” („To the Fathers in Israel”, Ensign, listopad 1987, str. 50).
Prezydent Spencer W. Kimball nauczał o tym, jaki wpływ może wywierać mąż, który kocha swoją rodzinę tak, jak Zbawiciel kocha Kościół:
„Chrystus kochał Kościół i jego członków tak bardzo, że dobrowolnie wytrzymał dla nich prześladowania, cierpiał z powodu upokarzających słów poniżenia, ze stoicką postawą przyjął ból i fizyczne cierpienie i ostatecznie oddał Swoje cenne życie za nich.
Kiedy mąż jest gotowy traktować swoich domowników w ten sposób, nie tylko jego żona, ale cała rodzina będzie traktować go jako przywódcę” („Home: The Place to Save Society”, Ensign, styczeń 1975, str. 5).
„Paweł powiedział: ‘Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom swoim w Panu, bo to rzecz słuszna’ (List do Efezjan 6:1; kursywa dodana), po czym natychmiast dodał: ‘Czcij ojca swego i matkę’ (werset 2.). Tym razem nie dodał jednak żadnego wyjaśnienia. Powiedział tylko, że jest to ‘pierwsze przykazanie z obietnicą’ (List do Efezjan 6:2). Posłuszeństwo rodzicom w Panu oznacza posłuszeństwo w prawości (zob. McConkie, Doctrinal New Testament Commentary, 2:521). Kiedy dziecko prowadzi prawe życie, przynosi honor swoim rodzicom, niezależnie od tego, czy jego rodzice są prawi czy niegodziwi. Jednakże to samo dzieje się w przeciwnym wypadku. Kiedy dziecko prowadzi niegodziwe życie, przynosi wstyd swoim rodzicom, niezależnie od tego, czy jego rodzice są prawi czy nie. Tak więc czczenie ojca i matki nie zawsze jest równoznaczne z okazywaniem im posłuszeństwa. W tych stosunkowo nielicznych przypadkach, w których rodzice zachęcają dzieci do nieprawego zachowania, dziecko przynosi im wstyd, będąc im posłuszne” (Old Testament Student Manual: Genesis–2 Samuel [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2003], str. 131).
Prezydent Harold B. Lee wyjaśnił znaczenie przywdziania całej zbroi Bożej:
„Są cztery części ciała, o których Apostoł Paweł mówi, że [są] najbardziej podatne na moce ciemności. Biodra są symbolem cnoty i czystości moralnej. Serce jest symbolem naszego postępowania. Nasze stopy symbolizują nasze cele w życiu i wreszcie głowa jest symbolem naszych myśli” (Feet Shod with the Preparation of the Gospel of Peace, Brigham Young University Speeches of the Year [9 listopada 1954], str. 2).
Starszy Neal A. Maxwell z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, co musimy najpierw uczynić, zanim będziemy mogli przywdziać zbroję Bożą:
„Odsunięcie tego, co w nas naturalne, umożliwia przywdzianie całej zbroi Bożej, która wcześniej nie pasowała całkowicie! (zob. List do Efezjan 6:11, 13)” („Orać w nadziei”, Ensign, maj 2001, str. 60).
Prezydent N. Eldon Tanner z Pierwszego Prezydium nauczał, co możemy uczynić, aby przywdziać całą zbroję Bożą:
„Sprawdźcie swoją zbroję. Czy któreś miejsce jest odsłonięte lub niechronione? Podejmijcie teraz decyzję, że dodacie brakującą część […].
Dzięki wspaniałej zasadzie pokuty możecie dokonać zwrotu w swoim życiu i w tej chwili rozpocząć przywdziewanie zbroi Bożej poprzez studiowanie, modlitwę i determinację, że będziecie służyć Bogu i będziecie posłuszni jego przykazaniom” („Put on the Whole Armor of God”, Ensign, maj 1979, str. 46).