Paweł napisał do świętych w Koryncie, informując, że członkowie w Macedonii hojnie dali ludziom w potrzebie. Zachęcał świętych w Koryncie, aby także naśladowali Zbawiciela, dając biednym. Paweł nauczał o błogosławieństwach będących udziałem osób, które z radością dają biednym.
Paweł radzi świętym, aby troszczyli się o biednych
Zapisz poniższą wypowiedź Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów (z: „Czyż wszyscy nie jesteśmy żebrakami?” Ensign lub Liahona, listopad 2014, str. 40) na tablicy przed lekcją, ale zostaw puste miejsce na słowo: ubóstwo. Na koniec lekcji poproś jednego z uczniów o przeczytanie tej wypowiedzi na głos.
„Na przestrzeni historii ubóstwo uważa się za jeden z największych i najbardziej powszechnych problemów na świecie. Jego oczywiste żniwo jest zwykle fizyczne, ale powodowane przez nie duchowe i emocjonalne szkody mogą być jeszcze bardziej wycieńczające”.
Poproś uczniów, aby odgadli brakujący wyraz. Następnie wstaw w puste miejsce słowo: ubóstwo.
Co to jest ubóstwo? (Sytuacja, w której ma się niewiele pieniędzy, dóbr i środków utrzymania lub nie ma się ich wcale).
Dlaczego ubóstwo może być tak trudnym wyzwaniem?
Zachęć uczniów, aby pomyśleli o znanych im osobach, które mogą potrzebować pomocy lub wsparcia natury fizycznej, emocjonalnej, socjalnej lub duchowej. Poproś uczniów, aby podczas studiowania II Listu do Koryntian 8–9 odszukali prawdę, która pomoże im zrozumieć i wypełniać ich rolę w niesieniu pomocy bliźnim, którzy są w potrzebie.
Podsumuj II List do Koryntian 8:1–8, wyjaśniając, że Paweł powiedział świętym w Koryncie, że członkowie Kościoła w Macedonii byli hojni, dając biednym i zaspokajając ich potrzeby doczesne. (Możesz poprosić uczniów, aby znaleźli Korynt i Macedonię w Bible Maps [Atlasie biblijnym], na mapie nr 13, „The Missionary Journeys of Apostle Paul” [Podróże misyjne Apostoła Pawła]). Paweł wyjaśnił, że macedońscy członkowie czynili to, ponieważ pragnęli wykonywać wolę Boga. Zachęcił świętych w Koryncie do naśladowania ich przykładu poprzez zaspokajanie potrzeb bliźnich ze szczerej miłości.
Napisz na tablicy słowa: bogaty i biedny.
Poproś uczniów o przeczytanie po cichu II Listu do Koryntian 8:9 i odszukanie, co według Pawła Jezus Chrystus uczynił dla świętych. Po upływie wyznaczonego czasu zadaj następujące pytania i wypisz odpowiedzi uczniów na tablicy pod słowami: bogaty i biedny.
W jakim sensie Jezus Chrystus był bogaty w życiu przedziemskim? (Przykładowe odpowiedzi uczniów: Jezus Chrystus był Pierworodnym Ojca w duchu jeszcze przed Swym narodzeniem. Jezus Chrystus był Bogiem, który stał u boku Ojca Niebieskiego pod względem upoważnienia, mocy i chwały, i stworzył wiele światów pod kierownictwem Ojca).
W jakim sensie uważano Go za biednego podczas Jego życia doczesnego? (Opuścił Swoje pełne chwały miejsce, aby narodzić się i żyć w skromnych warunkach na ziemi).
Co, waszym zdaniem, w wersecie 9. oznacza wyrażenie: „abyście ubóstwem jego ubogaceni zostali”? (Ponieważ Jezus Chrystus zstąpił ze Swego przedziemskiego tronu i przyszedł na ziemię, aby czynić posługę, dać nam przykład i dokonać Zadośćuczynienia, my możemy uzyskać bogactwa życia wiecznego).
Wyjaśnij uczniom, że mniej więcej rok wcześniej święci w Koryncie zobowiązali się zebrać dobra dla biednych świętych w Judei. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos II Listu do Koryntian 8:10–11. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co zgodnie z radami Pawła, mieli zrobić święci w Koryncie.
Co, zgodnie radami Pawła, mieli zrobić święci w Koryncie?
Wyjaśnij, że takie słowa lub wyrażenia, jak: „działalność” czy: „dokończycie także tej działalności” oznaczają, że Paweł upominał świętych, aby wypełnili swoje poprzednie zobowiązania i dali, co tylko mogą biednym świętym, podobnie jak Zbawiciel, który dał im wieczne bogactwa.
Co dzieje się z każdym z nas, kiedy zaczyna pojmować wszystko, co dał nam Zbawiciel? (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale powinni rozpoznać następującą zasadę: Kiedy zaczniemy pojmować wszystko, co dał nam Zbawiciel, będziemy bardziej chętni, aby dzielić się z bliźnimi naszymi dobrami).
W jaki sposób rozmyślanie o darach Zbawiciela dla nas motywuje nas do dawania ludziom w potrzebie?
Jakie konkretne dary dał wam Zbawiciel, które inspirują was, abyście byli hojni wobec bliźnich?
Poproś kilkoro uczniów o przeczytanie na głos II Listu do Koryntian 8:12–15. Pozostałych poproś, aby śledzili tekst i odszukali dodatkową prawdę, o której Paweł nauczał lud na temat znaczenia wspierania się nawzajem pod względem doczesnym.
Czego możemy się nauczyć z wersetów 12–13? (Pomóż uczniom rozpoznać następującą prawdę: Bóg pragnie, abyśmy ochoczo dawali, nawet jeśli nie mamy czego dać).
Aby pomóc uczniom zrozumieć tę prawdę, poproś jednego z nich o przeczytanie na głos następującej wypowiedzi Starszego Jeffreya R. Hollanda:
Co możemy uczynić dla bliźnich, jeśli nie mamy czego im dać?
Kto, według wersetów 14–15, ma pożytek z tego, że wszyscy święci stale dają osobom potrzebującym? (Osoby, które znajdują się w danym momencie w potrzebie).
W jaki sposób ludzie korzystają z tego, że wszyscy chętnie pragniemy dawać?
Aby pomóc uczniom poczuć znaczenie tych prawd i zasad oraz je zastosować, przeczytaj na głos poniższą wypowiedź Starszego Hollanda. Poproś ich, aby wsłuchali się w nią i odnaleźli odpowiedź na pytanie, w jaki sposób Pan pomoże nam, kiedy będziemy ze współczuciem pomagać biednym.
Obraz
Starszy Jeffrey R. Holland
„Nie wiem dokładnie, jak każdy z was powinien wypełniać własne zobowiązanie niesienia pomocy tym, którzy nie zawsze mogą sobie sami pomóc. Ale wiem, że Bóg wie i pomoże wam, i poprowadzi waszą uczniowską rękę w czynach miłosierdzia, jeśli będziecie świadomie pragnąć, skrupulatnie modlić się i starać się przestrzegać tego przykazania, które tak często nam daje” („Czyż wszyscy nie jesteśmy żebrakami?”, str. 41).
Jeśli czas na to pozwala i masz taką możliwość, możesz pokazać przemówienie Starszego Hollanda z konferencji generalnej „Czyż wszyscy nie jesteśmy żebrakami?” (00:00–7:04).
W jaki sposób, według słów Starszego Hollanda, powinniśmy przygotować się do niesienia pomocy biednym i potrzebującym?
Jakie sposoby ustanowił Kościół, abyśmy mogli pomagać zaspokajać potrzeby biednych? (Ofiary postne, lokalne projekty służby i okazje do służby humanitarnej).
Zachęć uczniów, aby w notatnikach lub dziennikach do studiowana napisali jedną rzecz, którą planują zrobić w oparciu o nauki Pawła na temat dawania biednym i potrzebującym.
Podsumuj II List do Koryntian 8:16–24, wyjaśniając, że Paweł powiedział świętym w Koryncie o Tytusie oraz dwóch innych braciach, których posłano, aby zebrali datki dla świętych w Jerozolimie. Paweł mówił o zaufaniu, jakie pokłada w świętych z Koryntu i wyjaśnił, że ich hojne datki będą świadczyć o ich miłości do bliźnich.
Paweł naucza o błogosławieństwach wynikających z bycia szczerym darczyńcą
Podsumuj II List do Koryntian 9:1–5, wyjaśniając, że Paweł dalej wychwalał świętych w Koryncie. Powiedział im, że posłał Tytusa oraz innych, aby potwierdzić ich pragnienie hojnego dzielenia się z bliźnimi.
Poproś uczniów, aby przypomnieli sobie, czy kiedyś dali coś komuś niechętnie lub służyli komuś w taki sposób.
Dlaczego czasami trudno jest z radością udzielać swojego czasu, pieniędzy lub innych środków, by służyć bliźnim?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos II Listu do Koryntian 9:6–7. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają porównanie, jakiego Paweł użył do nauczenia świętych w Koryncie o szczodrym dawaniu.
Co oznacza siać? (Sadzić nasiona).
Do czego Paweł przyrównał sianie? (Do dawania bliźnim).
Pokaż nasiona owoców lub warzyw albo ilustrację, która je przedstawia.
Obraz
nasiona
Kim są osoby siejące w tym porównaniu? (Są to święci, czyli my).
W jaki sposób, zgodnie z oczekiwaniami Pana z wersetu 7., mamy siać, czyli dawać? (Z radością i nie z przymusu. Zob. także Moroni 7:8).
Zapisz na tablicy następujące niepełne zdanie: Jeśli będziemy z radością w sercu dawać osobom potrzebującym…
W jakim sensie dawanie bliźnim przypomina sianie nasion na polu?
Co dzieje się, kiedy siejemy skąpo?
Co dzieje się, kiedy siejemy obficie?
Uzupełnij zasadę na tablicy tak, aby przekazywała następującą prawdę: Jeśli będziemy z radością w sercu dawać potrzebującym, Bóg nam hojnie pobłogosławi.
W jaki sposób dawanie bliźnim z radością w sercu sprawia, że otrzymujemy więcej, niż dajemy?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos II Listu do Koryntian 9:8–10. Pozostali niech odszukają błogosławieństwa, o jakich Paweł powiedział, że będą udziałem świętych, jeśli będą dawać z radością w sercu.
Jakich wyrażeń użył Paweł do opisania błogosławieństw, jakie Pan daje tym, którzy dają z radością w sercu? (Przykładowe odpowiedzi: „udziela wam obficie wszelkiej łaski” [werset 8.], „mając zawsze wszystkiego pod dostatkiem” [werset 8.], „sprawiedliwość jego trwa na wieki” [werset 9.] i „przysporzy owoców sprawiedliwości waszej” [werset 10.]).
Wyjaśnij, że te wyrażenia określają, że otrzymamy łaskę Pana, na którą mogą składać się błogosławieństwa doczesne, które w wystarczający sposób zaspokoją nasze potrzeby.
Kto, według wersetu 10., jest „[tym], który daje ziarno siewcy”? (Pan. Pokaż ponownie nasiono lub ziarno i wyjaśnij, że możemy dawać tylko dlatego, że wszystko najpierw otrzymaliśmy od Pana).
W jaki sposób pamięć o tym, od kogo wszystko otrzymaliśmy, pomoże nam dawać z radością?
Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos II List do Koryntian 9:11–15. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają nauki Pawła o tych świętych, którzy z radością dają i otrzymują.
Co, według wersetów 11–15, czują wobec Boga święci, którzy chętnie wzajemnie zarówno dają, jak i przyjmują dary od bliźnich?
Możesz poprosić uczniów, aby zaznaczyli w tych wersetach wyrażenia opisujące wdzięczność, np.: „która za naszym przyczynieniem pobudza do dziękczynienia Bogu” (werset 11.), „w licznych dziękczynieniach, składanych Bogu” (werset 12.), „chwalić będą Boga” (werset 13.) i „Bogu niech będą dzięki za niewysłowiony dar jego” (werset 15.).
Możesz zaproponować, aby uczniowie zapisali następującą prawdę w swych pismach świętych obok wersetów 11–15: Zdawanie sobie sprawy z hojności Boga, który nas błogosławi, pomoże nam poczuć do Niego wdzięczność.
W jakich sytuacjach czuliście wdzięczność do Boga po rozpoznaniu błogosławieństw, jakie wam dał za służbę i dawanie bliźnim z radością w sercu?
Zachęć uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób mogą pomóc komuś w potrzebie w nadchodzącym tygodniu. Poproś ich, aby pomoc tej osobie stała się ich celem.
Aby zapoznać się z wyjaśnieniem niezwykłego uniżenia Jezusa Chrystusa dla naszego dobra, zob. przesłanie: „Uniżenie Boga i człowieka” ([Uroczyste spotkanie z Pierwszym Prezydium z okazji Świąt Bożego Narodzenia, 7 grudnia 2014], strona internetowa: lds.org/broadcasts), Starszy D. Todd Christofferson, Kworum Dwunastu Apostołów.
Podczas generalnej sesji kapłańskiej Prezydent Dieter F. Uchtdorf z Pierwszego Prezydium udzielił następującej wypowiedzi, która w równym stopniu ma zastosowanie zarówno do mężczyzn, jak i kobiet:
„W tej właśnie godzinie cierpi wielu członków Kościoła. Są głodni, ich finanse są nadwyrężone i zmagają się z bólem o podłożu fizycznym, emocjonalnym i duchowym. Modlą się z całej siły o pomoc, o ratunek.
Bracia, proszę, nie myślcie, że obowiązek wobec nich należy do kogoś innego. Należy on do mnie i do was. Wszyscy jesteśmy wezwani. ‘Wszyscy’ oznacza wszystkich — każdego posiadacza Kapłaństwa Aarona i Melchizedeka, bogatego i biednego, ludzi wszystkich narodów. W Pańskim planie każdy może coś z siebie dać” („Zaopatrywanie w Pański sposób”, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str. 54).