Apostoł Paweł nauczał o duchowej wojnie, którą toczą dzieci Boga. Paweł bronił się przed tymi, którzy byli wrogo wobec niego nastawieni. Opowiedział o tym, jak został poniesiony do trzeciego nieba i opisał, w jaki sposób jego słabości okazały się błogosławieństwem. Przed końcem listu Paweł napominał świętych w Koryncie, aby sami się ocenili i dowiedli swojej wierności.
Paweł pisze o duchowej wojnie, zwodniczych zamysłach Szatana oraz o swoich osobistych trudnościach
Napisz na tablicy słowo wojna.
W jakim sensie toczymy wojnę z Szatanem?
Jakie są najcięższe bitwy, które staczamy w tej duchowej wojnie?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos II Listu do Koryntian 10:3–6. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co, według nauk Pawła, musimy zrobić, aby wygrać tę wojnę z Szatanem.
Co musimy zrobić, aby wygrać tę wojnę z Szatanem?
Co, waszym zdaniem, znaczy wyrażenie „zmuszamy wszelką myśl do poddania się w posłuszeństwo Chrystusowi” (werset 5.)?
Jakiej zasady uczymy się z wersetu 5. o tym, jak wygrać wojnę z Szatanem? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą prawdę: Kiedy poddamy nasze myśli w posłuszeństwo Jezusowi Chrystusowi, wygramy wojnę z Szatanem).
Co możemy zrobić, aby kontrolować nasze myśli? (Możliwe odpowiedzi: możemy modlić się, uczyć się na pamięć fragmentów z pism świętych, śpiewać lub uczyć się hymnów na pamięć).
Możesz podzielić się doświadczeniem, które ilustruje, jak kontrolowanie myśli w posłuszeństwie Zbawicielowi pomogło ci pokonać wpływ Szatana. Możesz poprosić uczniów, aby także podzielili się własnymi doświadczeniami. Poproś uczniów, aby wyznaczyli sobie cel, że będą lepiej kontrolować swoje myśli w posłuszeństwie Zbawicielowi.
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos poniższe podsumowanie:
Z II Listu do Koryntian 10:7–8 dowiadujemy się, że Paweł wychwalał Pana i nauczał, że jego własne słabości nie powinny być wymówką dla ludzi, którzy go nie słuchają. W II Liście do Koryntian 11 czytamy, że Paweł opowiedział o dodatkowych sposobach, w jakie Szatan pragnie zanieczyścić nasze myśli i odwieść nas od Jezusa Chrystusa, używając fałszywych Chrystusów oraz fałszywych apostołów. Paweł wspomina cierpienie, jakie przetrwał jako prawdziwy Apostoł Zbawiciela.
Paweł wspomina, że został wzniesiony do nieba i naucza o tym, w jaki sposób uznanie naszych słabości może być dla nas z pożytkiem
Przynieś do klasy cierń lub narysuj na tablicy ilustrację podobną do poniższej. Poproś uczniów, aby przypomnieli sobie sytuację, w której zraniły ich ciernie.
Obraz
gałąź z cierniami
W jaki sposób ciernie mogą utrudniać życie?
Wyjaśnij, że Paweł użył symbolu ciernia, aby opisać próby i słabości, jakich doświadczył.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów. Pozostali niech jej wysłuchają i zastanowią się, z jakimi próbami lub słabościami zmagają się oni sami lub ich bliscy:
Obraz
Starszy Dallin H. Oaks
„Niektórzy utracili swoich bliskich lub troszczą się o osobę niepełnosprawną. Niektórzy zostali zranieni rozwodem […]. Inni są upośledzeni fizycznie lub umysłowo. Niektórzy zmagają się z pociągiem do osób tej samej płci. Inni straszliwie cierpią z powodu depresji lub niedowartościowania. W taki czy inny sposób wielu ludzi jest bardzo obciążonych” („On uzdrawia obciążonych”, Ensign lub Liahona, listopad 2006, str. 6).
Poproś uczniów, aby podczas studiowania II Listu do Koryntian 12 odszukali prawdy, które mogą okazać się pomocne, kiedy będą doświadczać prób i słabości.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos II Listu do Koryntian 12:1–4. Pozostałych poproś, aby śledzili tekst i odszukali wizję, jaką miał Paweł. (Wyjaśnij, że w tych wersetach mowa jest o Pawle w trzeciej osobie).
Jak myślicie, co oznacza, że Paweł był „uniesiony […] do trzeciego nieba” (werset 2.)? (Miał wizję królestwa celestialnego).
Wyjaśnij, że wyrażenie: „czy to w ciele było […], czy poza ciałem, nie wiem” (werset 2.) oznacza, że Paweł nie wiedział, czy był uniesiony do królestwa celestialnego, czy widział je w wizji.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos II Listu do Koryntian 12:5–6. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i odszukali, jak Paweł zareagował na tę wizję.
Jak Paweł zareagował na tę wizję?
Dlaczego Paweł obawiał się wychwalać samego siebie, co go niepokoiło w tej kwestii? (Paweł martwił się, że ludzie mogą za bardzo go cenić, mimo że nadal zmagał się z doczesnymi próbami).
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos II Listu do Koryntian 12:7–8. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, w jaki sposób Pan pomógł Pawłowi pozostać pokornym. Możesz wyjaśnić, że wyrażenie „abym się zbytnio nie wynosił” (werset 7.) oznacza: abym nie był dumny.
W jaki sposób Pan pomógł Pawłowi pozostać pokornym?
Ile razy Paweł modlił się, aby usunięto „cierń [z ciała jego]”?
Zwróć uwagę uczniów na to, że pomimo modlitw Pawła, Pan nie usunął „ciernia [z jego ciała]”.
Czego możemy nauczyć się od Pawła o tym, dlaczego Pan pozwala, abyśmy zmagali się ze słabościami i próbami? (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale upewnij się, że rozpoznali następującą prawdę: Pan może pozwolić na to, że będziemy doświadczać słabości i prób, abyśmy nauczyli się pokory. Zapisz tę prawdę na tablicy).
Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu II List do Koryntian 12:9–10 i odszukali prawdy, jakie pomogły Pawłowi przetrwać jego słabości. Poproś ich, aby zapisali w notatnikach lub dziennikach do studiowania prawdy, które rozpoznali.
Jakie prawdy pomogły Pawłowi przetrwać jego słabości? (Uczniowie mogą rozpoznać kilka prawd, takich jak: Łaski Jezusa Chrystusa starczy, aby wzmocnić nas w naszych słabościach. Pan nie zawsze usuwa nasze wyzwania, ale wzmacnia nas, abyśmy wiernie je przetrwali).
Przypomnij uczniom, że łaska, to „boski środek umożliwiający udzielenie pomocy lub obdarzenie siłą”, który uzyskujemy dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa (Bible Dictionary, „Grace”).
Co to oznacza, że łaski Zbawiciela wystarczy, aby wzmocnić nas w naszych słabościach? (Poprzez siłę, jaką otrzymujemy od Zbawiciela, możemy dokonać wszystkiego, o co On nas prosi).
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos następującej wypowiedzi Starszego Dallina H. Oaksa:
Obraz
Starszy Dallin H. Oaks
„Uzdrawiająca moc Pana Jezusa Chrystusa — bez względu na to, czy usuwa nasze brzemiona, czy wzmacnia nas, byśmy wytrwali i żyli z nimi jak Apostoł Paweł — jest dostępna w przypadku każdej ziemskiej dolegliwości” („On uzdrawia obciążonych”, str. 8).
W jaki sposób prawdy, które rozpoznaliśmy w wersetach 9–10, pomogą nam, kiedy będziemy doświadczać słabości i prób?
W jakich sytuacjach wy lub ktoś, kogo znacie, byliście wzmocnieni przez Zbawiciela? (Przypomnij uczniom, że nie muszą dzielić tym, co jest zbyt osobiste lub prywatne). W jakim sensie doświadczenie to było błogosławieństwem dla was lub dla nich?
Paweł napomina świętych, aby sami się ocenili i dowiedli swojej wierności
Przypomnij uczniom, że pośród świętych w Koryncie znajdowali się fałszywi nauczyciele, którzy poddawali w wątpliwość wiarygodność osoby Pawła i jego upoważnienie jako Apostoła.
Podajcie przykłady tego, w jaki sposób ludzie mogą w dzisiejszych czasach poddawać w wątpliwość słowa tych, którzy zostali powołani na przywódcze pozycje w Kościele?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos II Listu do Koryntian 13:3. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, do uzyskania jakich dowodów dążyli niektórzy członkowie Kościoła w Koryncie.
Do uzyskania jakich dowodów dążyli niektórzy członkowie Kościoła w Koryncie?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos II Listu do Koryntian 13:5–6. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, do czego Paweł wzywał świętych w Koryncie zamiast kwestionować, czy Pan przemawiał przez niego jako przez Apostoła. Wyjaśnij, że wyrażenie żeście próby nie przeszli dotyczy tych, którzy są skorumpowani lub niemoralni.
Do czego, według wersetu 5., Paweł nakłaniał świętych w Koryncie? (Możesz zachęcić uczniów, aby zaznaczyli w tym wersecie słowa: poddawajcie próbie, doświadczajcie i wiecie).
W jaki sposób, według słów Pawła, święci ci mieli sami siebie ocenić? (Wyjaśnij, że wyrażenie: „trwacie w wierze” [werset 5.] oznacza bycie wiernym Kościołowi Pana).
Jakiej zasady możemy nauczyć się z tych wersetów o tym, co powinniśmy zrobić zamiast krytykować przywódców Kościoła? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą zasadę: Zamiast krytykować przywódców Kościoła, członkowie Kościoła powinni ocenić swoją własną wierność).
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Proroka Józefa Smitha:
Obraz
Prorok Józef Smith
„[Jeśli człowiek] powstaje, aby potępiać innych, szukając błędów w Kościele, mówiąc, że zboczyli oni z drogi, twierdząc, że sam jest sprawiedliwy — wiedzcie z pewnością, że człowiek ten jest na drodze do odstępstwa; a jeżeli nie odpokutuje, to, jak Bóg żyje, odstąpi” (Teachings of the Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 318).
Co się stanie, jeśli będziemy krytykować naszych przywódców zamiast oceniać naszą własną wierność?
Aby pomóc uczniom ocenić ich wierność oraz postawę wobec przywódców Kościoła, wręcz im po egzemplarzu następujących pytań. Wyznacz im czas na przeczytanie ich po cichu i udzielenie na nie odpowiedzi.
Nowy Testament. Podręcznik dla nauczyciela seminarium — Lekcja 117
W skali od 1 do 10 (10 oznacza doskonale), w jakim stopniu podążasz za radami przywódców Kościoła?
Jakiej nauczanej przez proroków i apostołów normy możesz wierniej przestrzegać?
W skali od 1 do 10 (10 oznacza przy każdej możliwej okazji), jak często wyrażasz wdzięczność za swoich przywódców kościelnych, czy to osobiście czy w modlitwie?
Co możesz zrobić, aby częściej okazywać wdzięczność za poświęcenie i wysiłki, jakich twoi przywódcy dokładają dla twojego dobra?
Jakie błogosławieństwa wynikają z regularnej duchowej samooceny, której właśnie dokonałeś?
Podsumuj II List do Koryntian 13:7–14, wyjaśniając, że Paweł napomniał świętych, aby unikali zła i dążyli do doskonałości.
Złóż świadectwo o prawdach, które zostały omówione podczas tej lekcji. Poproś uczniów, aby zapisali konkretny cel dotyczący tego, w jaki sposób zastosują jedną z tych prawd w swoim życiu.
Obraz
ikona fragmentów do opanowania
Powtórzenie fragmentów do opanowania
Zrozumienie fragmentów z pism świętych przez uczniów pogłębi się, kiedy ułożą o nich własne pytania. Podziel klasę na dwie (lub więcej) grupy. Poproś grupy, aby zapisały wskazówki, które będą związane z konkretnym fragmentem do opanowania. (Możesz wybrać kilka fragmentów, które chcesz, aby uczniowie przejrzeli lub się ich nauczyli). Poproś uczniów, aby ich wskazówki nie były zbyt trudne. Po upływie wyznaczonego czasu poproś, aby grupy po kolei czytały na głos swoje wskazówki i tym samym sprawdzili, czy uczniowie w innych grupach rozpoznają właściwy fragment.
Uwaga: Jeśli nie masz czasu, aby wykorzystać to ćwiczenie w czasie lekcji, możesz zrobić to innego dnia. (Następna lekcja jest dosyć krótka. Być może będziesz mieć na niej czas). Omówienie innych tego typu ćwiczeń znajdziesz w Aneksie na końcu podręcznika.
Podobnie jak Paweł, który „słyszał ‘niewypowiedziane słowa, których człowiekowi nie godzi się powtarzać’, kiedy został uniesiony do trzeciego nieba” (II List do Koryntian 12:2, 4), my także możemy mieć duchowe doświadczenia, którymi powinniśmy się dzielić jedynie wtedy, kiedy zostaniemy tak pokierowani przez Ducha. Prezydent Boyd K. Packer z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:
„Przekonałem się […], że niemądrze jest ciągle mówić o niezwykłych doświadczeniach duchowych. Mają one być traktowane z troską i można się nimi dzielić jedynie wówczas, gdy sam Duch podpowie nam, byśmy opowiedzieli o nich w celu pobłogosławienia innych ludzi’ (‘The Candle of the Lord’, Ensign, styczeń 1983, str. 53]” (New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 407).
Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów zasugerował, że cierniem Pawła mogła być „jakaś nieznana fizyczna ułomność, która najwyraźniej była dotkliwa i Apostoł cierpiał na nią stale albo co jakiś czas” (Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [1965–1973], 2:448).
Starszy Robert D. Hales z Kworum Dwunastu Apostołów na podstawie osobistego doświadczenia związanego z fizycznymi wyzwaniami wyjaśnił, w jaki sposób łaska Zbawiciela może uczynić nas silnymi w słabości:
„W ciągu minionych dwóch lat byłem do dyspozycji Pana, aby być nauczanym doczesnych lekcji w okresach fizycznego bólu, umysłowej udręki i rozmyślania. Nauczyłem się, że ciągły, intensywny ból jest wielkim uświęcającym środkiem oczyszczającym, który czyni nas pokornymi i przybliża nas do Ducha Bożego. Jeśli będziemy słuchać i będziemy posłuszni, będziemy prowadzeni przez Jego Ducha i wykonywali Jego wolę w codziennych dążeniach.
Były chwile, kiedy w swoich modlitwach zadałem kilka bezpośrednich pytań takich, jak: ‘Jakich lekcji chcesz, abym się nauczył z tych doświadczeń?’
Kiedy studiowałem pisma święte w tym krytycznym okresie mojego życia, zasłona była cienka i udzielano mi odpowiedzi zgodnych z tym, co było odnotowane w życiu innych, którzy przeszli przez jeszcze poważniejsze próby. […]
Kilka razy powiedziałem Panu, że z pewnością już nauczyłem się lekcji, których miałem się nauczyć i że nie muszę przechodzić przez dalsze cierpienia. Takie błagania wydawały się wcale nie pomagać, ponieważ dano mi jasno do zrozumienia, że miałem przeżyć ten oczyszczający proces prób w Pańskim czasie i w Pański sposób. Jedną rzeczą jest nauczanie, ‘niech się stanie wola twoja’ (Ew. Mateusza 26:42). Drugą życie zgodne z tym. Nauczyłem się […], że nie będę pozostawiony sam w stawianiu czoła tym próbom i cierpieniom, ale że będą przy mnie anielscy strażnicy. […]
Doświadczenia ostatnich dwóch lat uczyniły mnie silniejszym w duchu i dały mi odwagę, aby śmielej świadczyć światu o głębokich uczuciach mojego serca” („Przymierze chrztu: być w Królestwie i być z Królestwa”, Liahona, styczeń 2001, str. 6).