Biblioteka
Lekcja do samodzielnego studiowania: Ew. Jana 7–10 (Część 14.)


Lekcja do samodzielnego studiowania

Ew. Jana 7–10 (Część 14.)

Materiały przygotowawcze dla nauczyciela prowadzącego program samodzielnego studiowania

Streszczenie lekcji do codziennego samodzielnego studiowania

Poniższe streszczenie doktryn i zasad, z jakimi uczniowie zapoznali się podczas studiowania rozdziałów: Ew. Jana 7–10 (Część 14.) nie zakłada, że masz ich nauczać w ramach swojej lekcji. Twoja lekcja ma koncentrować się jedynie na kilku z poniższych doktryn i zasad. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, mając na uwadze potrzeby swoich uczniów.

Dzień 1. (Ew. Jana 7)

Dzięki naukom, które Jezus wygłosił w Jerozolimie podczas święta namiotów, uczniowie dowiedzieli się, że jeśli wypełniamy wolę Ojca Niebieskiego, otrzymamy świadectwo o Jego doktrynie. Poznali również zasadę, że jeśli przychodzimy do Jezusa Chrystusa i w Niego wierzymy, zostaniemy napełnieni Duchem Świętym.

Dzień 2. (Ew. Jana 8)

Z zapisu o kobiecie, która popełniła cudzołóstwo, uczniowie nauczyli się, że rozpoznanie własnych niedoskonałości może nam pomóc w uniknięciu potępiania innych i że Zbawiciel okazuje łaskę, dając nam możliwość odpokutowania. Uczniowie nauczyli się, że Jezus Chrystus jest Światłością świata i jeśli podążamy za Nim, unikniemy duchowej ciemności i zostaniemy napełnieni Jego światłem. Poznali również następujące zasady: Ucząc się o Jezusie Chrystusie, poznajemy Ojca. Jeśli trwamy w słowie Jezusa Chrystusa, to jesteśmy Jego uczniami i znamy prawdę, która nas wyzwoli. Jeśli popełniamy grzech i nie pokutujemy, stajemy się niewolnikami grzechu. Jezus Chrystus jest Jehową, Bogiem Starego Testamentu.

Dzień 3. (Ew. Jana 9)

W Ew. Jana 9 uczniowie przeczytali o tym, jak Jezus uzdrowił człowieka, który był niewidomy od urodzenia. Z tego zapisu nauczyli się następującej prawdy: Bóg może wykorzystać to, z czym się zmagamy, dla wykazania Swojej mocy i wypełnienia Swojego dzieła. Jeśli pomimo przeciwności pozostaniemy wierni temu, co wiemy, nasze świadectwa zostaną wzmocnione. Jeśli rozwijamy naszą wiarę w Jezusa Chrystusa, nasz duchowy wzrok i zrozumienie stają się bardziej wyraźne.

Dzień 4. (Ew. Jana 10)

W ramach tej lekcji uczniowie dowiedzieli się, że Jezus Chrystus, będąc Dobrym Pasterzem, zna każdego z nas i oddał za nas Swoje życie. Jako dosłowny Syn Boga, Jezus Chrystus posiadał moc, by złożyć Swoje życie, a następnie je odzyskać. Uczniowie odnaleźli również zasadę, zgodnie z którą, jeśli poznamy głos Dobrego Pasterza i za Nim podążymy, On poprowadzi nas ku życiu wiecznemu.

Wprowadzenie

Podczas pobytu Zbawiciela w Jerozolimie z okazji święta namiotów, pewni uczeni w piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę oskarżoną o cudzołóstwo i zapytali Go, czy powinna zostać ukamienowana. Zbawiciel wprowadził oskarżycieli w zakłopotanie i okazał tej kobiecie miłosierdzie.

Propozycje dotyczące nauczania

Ew. Jana 8:1–11

Kobieta oskarżona o cudzołóstwo zostaje przyprowadzona przed oblicze Zbawiciela

Poproś uczniów, aby zastanowili się, czy kiedykolwiek spotkali lub mieli kontakt z ludźmi, których wygląd lub zachowanie nie były w harmonii z normami Pana.

  • Jakie wyzwania możemy napotkać, kiedy przebywamy w towarzystwie osób, których wygląd lub zachowanie nie są w harmonii z normami Pana? (Uczniowie mogą odpowiedzieć, że możemy być kuszeni, aby niesprawiedliwie osądzać takie osoby lub być dla nich nieuprzejmi).

Napisz na tablicy następujące pytanie:

Co powinniśmy zrobić w sytuacji, kiedy przebywamy w towarzystwie osób, których wygląd lub zachowanie nie są w harmonii z normami Pana?

Zachęć uczniów, aby studiując Ew. Jana 8:1–11, odszukali prawdy, które pomogą im w udzieleniu odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnij, że po święcie namiotów Jezus Chrystus pozostał w Jerozolimie przez pewien czas i nauczał ludzi w świątyni (zob. Ew. Jana 8:1–2).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 8:3–6. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i odszukają, co się wydarzyło, kiedy Jezus nauczał ludzi.

  • Co się wydarzyło, kiedy Jezus nauczał lud?

  • Jakie pytanie faryzeusze i uczeni w piśmie zadali Zbawicielowi?

  • Jaki, zgodnie z wersetem 6., był zamiar faryzeuszy i uczonych w piśmie? (Starali się zdyskredytować Jezusa w obecności ludu i znaleźć powód dla oskarżenia Go, gdyż pragnęli Go aresztować i skazać na śmierć [zob. Ew. Jana 7:1, 32]).

Wyjaśnij, że gdyby Jezus powiedział, by ukamienowano tę kobietę, poparłby karę, która nie była powszechnie uznawana przez Żydów i była zabroniona przez Rzymian. Gdyby zaś nie zgodził się na ukamienowanie tej kobiety, zostałby oskarżony o zlekceważenie prawa Mojżesza lub nieszanowanie przyjętych w przeszłości praktyk (zob. Bruce R. McConkie, Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [1965–1973], 1:450–451).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 8:7–8. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, jakiej odpowiedzi udzielił Jezus.

  • Jakiej odpowiedzi udzielił Jezus zgodnie z wersetem 7.?

  • Jak myślicie, co zgodnie z pragnieniem Zbawiciela, ludzie mieli zrozumieć, kiedy rzekł: „Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamieniem” (Ew. Jana 8:7)?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos Ew. Jana 8:9. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co się stało, kiedy faryzeusze i uczeni w piśmie zastanawiali się nad odpowiedzią Jezusa.

  • Co, waszym zdaniem, oznacza wyrażenie: „sumienie ich ruszyło”?

  • Do czego ci ludzie się przyznali, odchodząc?

  • Jakiej zasady możemy się nauczyć z tego zapisu na temat tego, jak unikać potępiania innych osób? (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale upewnij się, że rozpoznali następującą zasadę: Zauważanie własnych niedoskonałości może sprawić, że nie będziemy potępiać innych ludzi. Zapisz tę zasadę pod pytaniem znajdującym się na tablicy).

  • Jak, waszym zdaniem, zauważanie własnych niedoskonałości sprawić, że nie będziemy potępiać innych ludzi?

Przypomnij uczniom, że ta kobieta była winna popełnienia cudzołóstwa, co jest bardzo poważnym grzechem (zob. Alma 39:3–5).

  • Jak myślicie, co mogła czuć ta kobieta, kiedy jej grzechy zostały ujawnione Jezusowi i dużej grupie ludzi?

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos Ew. Jana 8:10–11. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i odszukali, w jaki sposób Jezus odniósł się do tej kobiety.

  • W jaki sposób Zbawiciel okazał tej kobiecie miłosierdzie i łaskę?

  • Jakiej rady jej udzielił?

Aby uczniowie zrozumieli, że Zbawiciel nie akceptował grzechu, który popełniła ta kobieta, poproś jednego z nich, aby przeczytał na głos poniższą wypowiedź Prezydenta Spencera W. Kimballa:

Obraz
Prezydent Spencer W. Kimball

„Przykazał jej: ‘Idź i odtąd już nie grzesz’. Pokierował tą grzeszną kobietą, aby poszła swoją drogą, porzuciła niegodne życie, nie popełniała więcej grzechu i dokonała przemiany. Mówił do niej: Idź, kobieto. Rozpocznij proces pokuty. I wskazywał jej pierwszy krok, którym jest porzucenie nieprawości” (The Miracle of Forgiveness [1969], str. 165).

  • Jakiej prawdy możemy się nauczyć o Zbawicielu z Ew. Jana 8:10–11? (Choć uczniowie mogą użyć innych słów, powinni rozpoznać następującą prawdę: Zbawiciel okazuje nam miłosierdzie, dając nam możliwości do dokonania pokuty. Zapisz tę prawdę pod pytaniem znajdującym się na tablicy).

  • W jaki sposób zrozumienie tej prawdy może nam pomóc, kiedy grzeszymy?

  • W jaki sposób te dwie prawdy,określone podczas lekcji, mogą nam pomóc w sytuacjach, kiedy przebywamy w towarzystwie ludzi, których wygląd lub zachowanie nie pozostają w harmonii z przykazaniami i normami Pana?

Joseph Smith Translation [Tłumaczenie Józefa Smitha] uzupełnia Ew. Jana 8:11 o następujące zdanie: „I od tej chwili ta kobieta wychwalała Boga i uwierzyła w Jego imię” (Joseph Smith Translation, John 8:11 [w: John 8:11, przypis c w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO]).

  • Jaki wpływ, zgodnie z Joseph Smith Translation, John 8:10 [Tłumaczeniem Józefa Smitha, Ew. Jana 8:10], miało miłosierdzie Pana na tę kobietę?

Poproś uczniów, aby zapisali w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania uczucia, które żywią wobec Zbawiciela z powodu Jego gotowości, by okazywać miłosierdzie i dawać nam możliwości do odpokutowania. Możesz poprosić uczniów, aby podzielili się tym, co zapisali. Możesz również złożyć swoje świadectwo na temat zasad omawianych w trakcie tej lekcji.

Następna część (Ew. Jana 11–15)

Zachęć uczniów, aby podczas studiowania Ew. Jana 11–15 odszukali odpowiedzi na następujące pytania: Jak byście się czuli, będąc świadkami wskrzeszenia kogoś z martwych? Dlaczego w pismach jest wzmianka o tym, że „zapłakał Jezus” (Ew. Jana 11:35)? Co Jezus zrobił dla Swoich Apostołów, a co zwykle czynili słudzy? Co, zgodnie z obietnicą Zbawiciela, mieli otrzymać Jego uczniowie jako pocieszenie po tym, jak On ich opuści?